Σε συνθήκες σκληρής λιτότητας, μαζικής ανεργίας, λαϊκής εξαθλίωσης και ενισχυμένης εθνικής εξάρτησης από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις πολυεθνικές, πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα οι Ευρωεκλογές. Σε αυτή την εκλογική διαδικασία, η αποχή παρέμεινε σταθερά σε υψηλά ποσοστά (πάνω από 42%).
Η συσσωρευμένη αγανάκτηση, κοινωνική διαμαρτυρία και οργή ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές και τα κυβερνητικά κόμματα (ΝΔ: 22,7%, ΠΑΣΟΚ: 8%, κλπ) εκφράστηκε σε εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ με 26,5%.
Όμως αυτή η εκλογική νίκη δεν υπήρξε ούτε αντίστοιχη της μαζικής κοινωνικής διαμαρτυρίας, ούτε σαρωτική.
Ο ΣΥΡΙΖΑ στήριζε και στηρίζει την πολιτική του στην θεωρία «μιας καλύτερης ΕΕ των λαών» και έτσι κινήθηκε και προεκλογικά.
Το κόμμα του «Κ»ΚΕ κινήθηκε σε χαμηλά ποσοστά (6,1%) που επιβεβαιώνουν τα αδιέξοδα του και τη γενικότερη διασπαστική και παρακμιακή παρουσία του.
Ιδιαίτερα ανησυχητικό γεγονός αποτέλεσε η σταθεροποίηση, σε σημαντικό ποσοστό (9,4%) της ναζιφασιστικής συμμορίας της Χ.Α. που έγινε το τρίτο κόμμα των ευρωεκλογών.
Πρέπει να επισημανθεί και να εκτιμηθεί πολιτικά πως, λόγω της γραμμής των συμβιβαστικών-διασπαστικών «αριστερών» κομμάτων ουσιαστικά δεν μπήκε ισχυρά στην προεκλογική διαδικασία το κεντρικό πρόβλημα της Ελλάδας που είναι η ενισχυμένη εξάρτησή της από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα: η ΕΕ, η Ευρωζώνη και το Ευρώ.
Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 κάλεσε σε αποχή από τις Ευρωεκλογές προβάλλοντας ταυτόχρονα το σύνθημα της ΑΜΕΣΗΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ της Ελλάδας από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ με έμφαση την πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, το φασισμό, το ρατσισμό και τον εθνικισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου