Κυριακή 1 Ιουνίου 2014

Ακόμα μεγαλύτερα δεινά για τον ελληνικό λαό μετά τις ευρωεκλογές

ΑΠΟΧΗ ΑΠΟ ΤΙΣ ΕΥΡΩΕΚΛΟΓΕΣ

Νέα δάνεια και νέα μνήμόνια

Σε συνθήκες σκληρής λιτότητας, μαζικής ανεργίας, λαϊκής εξαθλίωσης και ενισχυμένης εθνικής εξάρτησης από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα και τις πολυεθνικές, πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα, στα τέλη Μάη, οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση και οι Ευρωεκλογές. Σε αυτή την εκλογική διαδικασία, η αποχή παρέμεινε σταθερά σε υψηλά ποσοστά (πάνω από 42% στις ευρωεκλογές, σταθερά πάνω από 40% στους Δήμους και τις περιφέρειες και στους δυο γύρους).

Ειδικά για τις Ευρωεκλογές, το πρώτο που πρέπει να παρατηρήσουμε είναι η σαφής σταθεροποίηση του ποσοστού της αποχής σε υψηλά επίπεδα και οι δείκτες μέσα σ' αυτή υπάρχει σημαντικό ποσοστό ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΠΟΧΗΣ, συνειδητής επιλογής απαξίωσης των Ευρωεκλογών, έκφραση της λαϊκής δυσαρέσκειας μέσω της μη-συμμετοχής, κ.α. Χαρακτηριστική είναι η περίπτωση των κατοίκων της Γαύδου η οποίοι έκαναν αποχή σε ποσοστό 80% διαμαρτυρόμενοι για την καταστροφή των χημικών όπλων της Συρίας στη Μεσόγειο.

Όσων αφορά τα εκλογικά ποσοστά, η συσσωρευμένη αγανάκτηση, κοινωνική διαμαρτυρία και οργή ενάντια στις κυβερνητικές πολιτικές και τα κυβερνητικά κόμματα (μοναρχοφασιστική ΝΔ: 22,7%, μεγαλοαστικό ΠΑΣΟΚ-ΕΛΙΑ: 8%, κλπ) εκφράστηκε σε εκλογική επικράτηση του ΣΥΡΙΖΑ με 26,5% ο οποίος όμως εμφανίζει υποχώρηση τόσο σε ποσοστά όσο και σε απόλυτους αριθμούς σε σχέση με τον Ιούνιο του 2012.

Η εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ δεν υπήρξε ούτε αντίστοιχη της μαζικής κοινωνικής διαμαρτυρίας, ούτε σαρωτική.

Ο σοσιαλδημοκρατικός ΣΥΡΙΖΑ στήριζε και στηρίζει την πολιτική του στην θεωρία «μιας καλύτερης ΕΕ των λαών» και έτσι κινήθηκε και προεκλογικά όπου εμφανίστηκε ως εγγυητής της σταθερότητας της ευρωζώνης και του ευρώ.

Το σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ κινήθηκε σε χαμηλά ποσοστά (6,1%) που επιβεβαιώνουν τα αδιέξοδα του και τη γενικότερη διασπαστική και παρακμιακή παρουσία του. Παρουσίασε μάλιστα πτώση 2,3 μονάδων σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2009 και 3,4 μονάδων σε σχέση με τις ευρωεκλογές του 2004. Μέσα σε μια δεκαετία η δύναμή του στις Ευρωεκλογές μειώθηκε κατά 230.000 ψήφους.

Ιδιαίτερα ανησυχητικό γεγονός αποτελεί η σταθεροποίηση, σε σημαντικό ποσοστό (9,4%) της ναζιφασιστικής συμμορίας της Χ.Α. που έγινε το τρίτο κόμμα των ευρωεκλογών και η άνοδος του ΛΑΟΣ.

Πρέπει να επισημανθεί και να εκτιμηθεί πολιτικά πως, λόγω της γραμμής των συμβιβαστικών-διασπαστικών «αριστερών» κομμάτων ουσιαστικά δεν μπήκε ισχυρά στην προεκλογική διαδικασία το κεντρικό πρόβλημα της Ελλάδας που είναι η ενισχυμένη εξάρτησή της από τα ιμπεριαλιστικά κέντρα: ΕΕ, Ευρωζώνη, Ευρώ, ΔΝΤ, ΝΑΤΟ, κλπ.

Η Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 κάλεσε σε αποχή από τις Ευρωεκλογές προβάλλοντας ταυτόχρονα το σύνθημα της ΑΜΕΣΗΣ ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ της Ελλάδας από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ με έμφαση την πάλη ενάντια στην ιμπεριαλιστική εξάρτηση, το φασισμό, το ναζιφασισμό, το ρατσισμό και τον εθνικισμό - υπεραντιδραστικά ρεύματα που αλλητροφοδούνται και αλληλοενισχύονται.

Δεν υπάρχουν σχόλια: