Όχι στην αντικοινωνική, την αντιδημοκρατική και μιλιταριστική ΕΕ!

Διακήρυξη της Ευρωπαϊκής Περιφερειακής Συνάντησης Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων

Όχι στην αντικοινωνική, την αντιδημοκρατική και μιλιταριστική ΕΕ!

Στην παγκόσμια καπιταλιστική οικονομία το τέλος της κρίσης δεν βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Η ανάκαμψη που διαρκώς ανακοινώνεται δεν υπάρχει γιατί στις περισσότερες χώρες κυριαρχεί στασιμότητα ή ακόμα και η κρίση. Οι λεγόμενες αναπτυσσόμενες χώρες επίσης έχουν παρασυρθεί στην κρίση.

Οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ, είτε συντηρητικές είτε σοσιαλδημοκρατικές είτε κυβερνήσεις συνεργασίας, επιβάλλουν μια σκληρή πολιτική λιτότητας και φτώχιας και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) έχει αναλάβει να εφαρμόσει αυστηρά αυτή τη πολιτική. Στην Ευρωζώνη η Κομισιόν ελέγχει τους προϋπολογισμούς των διαφόρων κυβερνήσεων εκ των προτέρων για να διασφαλίσει ότι αυτές οι κυβερνήσεις θα εφαρμόσουν τα νεοφιλελεύθερα μέτρα περικοπής των δαπανών και μείωσης των κρατικών χρεών.

Το νεοφιλελεύθερο δόγμα, της μείωσης των κρατικών χρεών έως το 3% του ΑΕΠ, έχει μετατραπεί σε σιδερένια κανόνα. Αυτό το δόγμα αποτελεί τον πυρήνα της οικονομικής συμφωνίας Μέρκελ – Σαρκοζί και είναι το μόνιμο όπλο ενάντια στα κοινωνικά δικαιώματα, την κοινωνική ασφάλιση και τις δημόσιες υπηρεσίες.

Η επίθεση των αφεντικών, των κυβερνήσεων και της Κομισιόν συγκεντρώνει τα πυρά της παράλληλα με τη δραστική μείωση των μισθών και την αύξηση της παραγωγικότητας, που συνδυασμένα επιτρέπουν την αύξηση των κερδών των μονοπωλίων. Η κρίση χρησιμοποιείται σαν μεγάλη πρόφαση για την επέκταση της ευέλικτης εργασίας και για την παραβίαση των εργασιακών δικαιωμάτων και το χτύπημα του εργατικού κινήματος. Αυτή η γενικευμένη πολιτική λιτότητας και φτώχιας επιβλήθηκε στην Ελλάδα από την Τρόικα (Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα – Ευρωπαϊκή Ένωση – Διεθνές Νομισματικό Ταμείο). Η πολιτική η οποία επιβάλλεται από τις κυβερνήσεις συνεργασίας συντηρητικών και σοσιαλδημοκρατών προκαλεί τεράστια κοινωνικά προβλήματα, μια χωρίς προηγούμενο μείωση του βιοτικού επιπέδου καθώς και μείωση των γεννήσεων και χειροτέρευση της υγείας ολόκληρου του πληθυσμού. Η χώρα ματώνει, χάνει την νεολαία και τους ειδικευμένους εργάτες της, οι οποίοι με την ελπίδα να βρουν δουλειά σε κάποια άλλη χώρα υποχρεώνονται να μεταναστεύουν. Το ίδιο συμβαίνει στην Ισπανία, την Ιταλία και την Πορτογαλία, όπου το ποσοστό των ανέργων φθάνει στα ύψη, ιδιαίτερα ανάμεσα στους νέους εργάτες, ενώ εκατομμύρια οικογένειες ζουν κάτω από το επίσημο όριο της φτώχιας.

Για τους εργάτες και τους λαούς, για τη νεολαία, τις γυναίκες και τις πλατιές λαϊκές μάζες η πολιτική αυτή της λιτότητας και της φτώχιας σημαίνουν ένα κοινωνικό πισωγύρισμα, ένταση του ανταγωνισμού, του ατομισμού, μαζική ανεργία και εξαθλίωση. Σε όλες τις χώρες οι εργαζόμενοι αποτελούν το πυρήνα της αντίστασης ενάντια σε αυτή τη πολιτική… μια μαζική αντίσταση με απεργίες και διαδηλώσεις, κινητοποιήσεις που συνενώνουν εκατομμύρια ανθρώπους, εργάτες της πόλης και της υπαίθρου και συνταξιούχους, που όλοι τους είναι θύματα αυτής της πολιτικής. Τα ΜΜΕ που ελέγχονται από τα μονοπώλια σιωπούν για αυτά τα ζητήματα, διότι φοβούνται το ξέσπασμα αγώνων ενάντια σε αυτή τη πολιτική, που θα ενταθούν και θα συντελέσουν στο δυνάμωμα της πάλης των εργαζομένων, οι οποίοι ολοένα και πιο συνειδητά παλεύουν για τα συμφέροντά τους, συνενώνονται και κινούνται στην ίδια κατεύθυνση με άλλα τμήματα του πληθυσμού που πλήττονται από την πολιτική της λιτότητας και της φτώχιας. Για να εφαρμόσουν αυτή τη πολιτική των περικοπών, της φτώχιας και του ανταγωνισμού η οικονομική ολιγαρχία, τα μονοπώλια, οι τράπεζες κλπ δε διστάζουν να συγκροτούν κυβερνήσεις μη-εκλεγμένες και συμμαχίες με ακροδεξιά κόμματα τις οποίες επιβάλλουν ώστε να εφαρμοστούν οι κανόνες και οι εντολές της ΕΕ, που έχουν την ισχύ νόμων και οι οποίες ακολουθούνται απ’ τις κυβερνήσεις, τα κοινοβούλια και κάθε εθνικό θεσμό. Έτσι επέβαλε η Τρόικα στη Ιταλία την πρώτη μη εκλεγμένη κυβέρνηση και στήριξε ήδη την τρίτη κατά σειρά μη εκλεγμένη κυβέρνηση. Καθοδηγείται από έναν φιλελεύθερο ρεφορμιστή ο οποίος παίρνει μέτρα ενάντια στην εργατική τάξη και μέτρα σκληρά ενάντια στους εργάτες και θέλει να επιβάλει ένα αυταρχικό προεδρικό σύστημα όσο το δυνατόν γρηγορότερα. Η πολιτική της λιτότητας συνοδεύεται από μεγαλύτερη αντίδραση και μεγαλύτερη καταπίεση ενάντια στους αντιπάλους, και εντεινόμενη ποινικοποίηση των κοινωνικών διαμαρτυριών.

Όλα αυτά αποκαλύπτουν τον αντιδημοκρατικό και αντικοινωνικό χαρακτήρα της ΕΕ. Η πραγματική εξουσία βρίσκεται στα χέρια των κυβερνόντων και στην μη εκλεγμένη Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η οποία επεξεργάζεται ντιρεκτίβες και μέτρα, τα οποία επιβάλλει στα κράτη που βρίσκονται κάτω από την πίεση των εκπροσώπων των μονοπωλίων. Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο συζητάει μεν, όμως οι αποφάσεις του έχουν μικρή αποτελεσματικότητα. Χρησιμοποιείται ως «δημοκρατικός» μανδύας της ΕΕ, που και η ίδια δεν είναι δημοκρατική.

Η Ευρωπαϊκή Ένωση με τη βοήθεια νόμων, στρατιωτικών πλοίων και τοίχων προσπαθεί να εμποδίσει τους μετανάστες, που προσπαθούν να περάσουν τα σύνορα στοιβαγμένοι σε βάρκες. Χιλιάδες από αυτούς έχουν πνιγεί στη Μεσόγειο. Με τη βοήθεια της FRONTEX και με άλλους τρόπους, όπως έγινε στη Λαμπεντούζα, και αλλού με συρματοπλέγματα, προσπαθεί να δημιουργήσει ένα φρούριο ενάντια στους άνδρες και τις γυναίκες, που προσπαθούν να ξεφύγουν από την αθλιότητα και τους πολέμους για τους οποίους είναι υπεύθυνη η ίδια η ΕΕ. Η πραγματικότητα είναι ότι η ΕΕ επεμβαίνει σήμερα στην Κεντρική Αφρική. Μια επέμβαση η οποία έχει αποφασισθεί και πραγματοποιείται από τον γαλλικό ιμπεριαλισμό, ο οποίος έχει ζητήσει βοήθεια από τους συμμάχους του στην ΕΕ. Μερικές κυβερνήσεις έχουν αποστείλει στρατεύματα και άλλες βοηθούν με διάφορους τρόπους. Όμως κανένας δεν έχει καταδικάσει αυτή την επέμβαση, η οποία, όπως και οι άλλες ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Αφρική, θα καταλήξουν σε πανωλεθρία. Ο βασικός σκοπός τους βρίσκεται στη διατήρηση της νεοαποικιακής κυριαρχίας και στον έλεγχο των πρώτων υλών, ιδιαίτερα του ουρανίου. Οι πιο επιθετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις της ΕΕ, ιδιαίτερα ο γαλλικός ιμπεριαλισμός, ο αγγλικός ιμπεριαλισμός και αυξανόμενα ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, παίζουν έναν επικίνδυνο αντιδραστικό ρόλο και σύρουν σε ολοένα και μεγαλύτερο βαθμό την ΕΕ σε στρατιωτικές επεμβάσεις για την υπεράσπιση των συμφερόντων τους στην Αφρική, την οποία βλέπουν σαν αυλή του σπιτιού τους. Αυτή η πολιτική η οποία εφαρμόζεται σε στενή συνεργασία με τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό κατασπαταλά δισεκατομμύρια ευρώ και προωθεί τη στρατιωτικοποίηση των κρατών μελών της ΕΕ. Στρέφεται ενάντια στους αγώνες των αφρικανικών λαών, που προσπαθούν να ξεφύγουν από την ιμπεριαλιστική κυριαρχία και τις κυρίαρχες αντιδραστικές κλίκες που αποτελούν όργανα αυτής της πολιτικής.

Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή διαπραγματεύεται μυστικά εδώ και μήνες με εκπροσώπους της αμερικανικής κυβέρνησης, το υπουργείο εμπορίου και τα μεγάλα κοντσέρν τη Διατλαντική Εμπορική και Επενδυτική Συνεργασία (Transatlantic Trade and Investment Partnership - ΤΤΙΡ). Είναι η λεγόμενη «συμφωνία ελεύθερου εμπορίου», σε σαφή νεοφιλελεύθερη βάση, και αποσκοπεί στην απελευθέρωση των ειδών διατροφής και στα περιβαλλοντικά πρότυπα. Αποσκοπεί στη φιλελευθεροποίηση των αγορών, ιδιαίτερα του κρατικού και δημόσιου τομέα, τα οποία επιδιώκεται να ανοιχτούν στα ιδιωτικά μονοπώλια. Αυτή η συμφωνία θα διευκολύνει τα μεγάλα μονοπώλια, να διεξάγει δίκες ενάντια σε κράτη, τα οποία θα μπορούσαν να καταδικαστούν ότι εμπόδισαν τον «ελεύθερο» ανταγωνισμό. Αυτή η συμφωνία παρουσιάζεται από τον Ομπάμα σαν «ΝΑΤΟϊκή οικονομική συμφωνία» για να αντιπαρατεθεί στην οικονομική ισχύ της Κίνας και των άλλων ανταγωνιστών της συμμαχίας ΗΠΑ-ΕΕ, και ακολουθεί το σύνθημα: «Εμείς πρέπει να συνασπιστούμε ενάντια στον υπόλοιπο κόσμο και να συμμετέχουμε στον οικονομικό πόλεμο για την κατάληψη των αγορών, τον έλεγχο των πρώτων υλών και των πηγών ενέργειας». Μέσω του ανταγωνισμού, «όλοι εναντίον όλων», αυτή η συμφωνία αποτελεί ένα όπλο ενάντια στους λαούς και τους εργάτες σε παγκόσμια κλίμακα. Οι μόνοι που κερδίζουν απ’ αυτόν τον «ελεύθερο» και χωρίς περιορισμούς συναγωνισμό είναι τα πιο ισχυρά μονοπώλια. Είναι επείγον και αναγκαίο να αναπτυχθεί σε όλες τις ευρωπαϊκές χώρες ένα μαζικό κίνημα για τον τερματισμό αυτών των διαπραγματεύσεων.

Αυτή η πολιτική έχει οδηγήσει σε μία επικίνδυνη κατάσταση, η οποία προς το παρόν ξεδιπλώνεται στην Ουκρανία και στην ευρύτερη περιοχή. Αυτή η κατάσταση μπορεί να ξεφύγει από τον έλεγχο και να μετεξελιχθεί σε γενικευμένη στρατιωτική κλιμάκωση. Η σύγκρουση έχει τη ρίζα της στις ενδοϊμπεριαλιστικές αντιθέσεις και στην επεκτατική πολιτική της ΕΕ προς τα ανατολικά. Πίσω από αυτή την επεκτατική πολιτική βρίσκεται ο γερμανικός ιμπεριαλισμός, ο οποίος προσπαθεί να δυναμώσει τον ηγετικό του ρόλο στα πλαίσια της ΕΕ, για να μπορέσει να διασφαλίσει μια καλύτερη αφετηρία για τον ανταγωνισμό με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις σε παγκόσμια κλίμακα.

Η Ουκρανία είναι μια μεγάλη χώρα με σημαντικές πηγές πρώτων υλών. Για τη Ρωσία η Ουκρανία έχει γεωστρατηγική σημασία. Η ενσωμάτωση της Ουκρανίας στη σφαίρα επιρροής της ΕΕ είναι ένα μεγάλο χτύπημα ενάντια στη Ρωσία και στις φιλοδοξίες των ηγετών της, που προσπαθούν να επιβάλουν την Ρωσία ως μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη. Και κανένας δεν μπορεί να παραβλέψει ότι οι ηγέτες της ΕΕ αυτό έπραξαν. Δε δίστασαν να στηρίξουν σ’ αυτή τη προσπάθεια τις αντιδραστικές δυνάμεις, μαζί και τις ανοιχτά φασιστικές δυνάμεις, που κατέλαβαν την εξουσία με πραξικόπημα.

Ο Πούτιν αντέδρασε αμέσως. Ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός αναμείχθηκε ανοιχτά για να ελέγξει τη κρίση στη περιοχή καθώς και να αποσπάσει την ηγεσία από τους ευρωπαίους συμμάχους, οι οποίοι επί δεκαετίες προωθούσαν τις εμπορικές τους σχέσεις με τη Ρωσία. Οι γάλλοι ιμπεριαλιστές πουλάνε στη Ρωσία όπλα. Ο γερμανικός ιμπεριαλισμός εξαρτάται εν μέρει από το ρωσικό φυσικό αέριο. Ο αγγλικός ιμπεριαλισμός χρειάζεται τη ροή κεφαλαίου των ρώσων ολιγαρχών… κι ένα μεγάλο μέρος των κρατών μελών της ΕΕ καταναλώνουν φυσικό αέριο που ρέει μέσω των ουκρανικών αγωγών. Μέσω της εκμετάλλευσης της κρίσης, το ΝΑΤΟ επεκτάθηκε προς ανατολάς και κινείται ολοένα περισσότερο προς τα ρώσικα σύνορα, γεγονός που προκαλεί εντάσεις. Οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις αναμειγνύονται άμεσα και βρίσκονται κατευθείαν αντιμέτωπες. Παρόλο που ως τα σήμερα καμιά δεν έχει προχωρήσει σε απευθείας στρατιωτική σύγκρουση, ωστόσο μεγαλώνει η αστάθεια στην περιοχή. Αυτό τροφοδοτεί την στρατιωτικοποίηση. Η ΕΕ παρουσιάζεται ολοένα και σαφέστερα ως ιμπεριαλιστικό μπλοκ, οι δραστηριότητες του οποίου απειλούν την ειρήνη. Βέβαια δεν υπάρχει πλήρης ενότητα σε αυτό το ζήτημα μεταξύ των μελών της ΕΕ, αλλά η κατεύθυνση είναι αυτή των κυρίαρχων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που ενεργούν στο όνομα ολόκληρης της ΕΕ.

Σ’ αυτό το σημείο επιθυμούμε να επισημάνουμε τη συμφωνία των απόψεων των σοσιαλδημοκρατικών και συντηρητικών κομμάτων. Και τα δυο συνασπίστηκαν με την αντίδραση και βοήθησαν τους ακροδεξιούς στη Ουκρανία και επικροτούν θερμά το ρόλο του ΝΑΤΟ. Ο τρόπος υποδοχής που έγινε από αυτές τις δυνάμεις στον Στόλτενμπεργκ – έναν σοσιαλδημοκράτη ηγέτη – ήταν σαν να ήταν γραμματέας του ΝΑΤΟ. Ολόκληρη αυτή η πολιτική βρίσκει αντιμέτωπους τους εργάτες και τους λαούς, που αποφασιστικά την απορρίπτουν. Η δυσαρέσκεια αυξάνεται παντού. Οι προοδευτικές, οι επαναστατικές και οι αντιιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τα μαρξιστικά – λενινιστικά κόμματα και οργανώσεις έχουν καθήκον να βρεθούν στη πρώτη γραμμή αυτών των γιγαντιαίων διαμαρτυριών – μιας διαμαρτυρίας που συμπεριλαμβάνει όλα τα στρώματα του πληθυσμού, ιδιαίτερα όμως την εργατική τάξη. Το να βρίσκεται κανείς στη πρώτη γραμμή αυτών των διαμαρτυριών σημαίνει να αντιπαλέψει αποφασιστικά την πολιτική λιτότητας της ΕΕ και των κυβερνήσεων που προσπαθούν να την εφαρμόσουν. Σημαίνει να αγωνιστεί και να ενισχύσει την πάλη των εργατών και των λαών ενάντια στον αντιδημοκρατικό χαρακτήρα της ΕΕ, ενάντια στον ιμπεριαλιστικό χαρακτήρα της πολιτικής της και ενάντια στην καταπάτηση των δικαιωμάτων των λαών, που θέλουν να καθορίσουν οι ίδιοι το μέλλον τους.

Οι αντιδραστικές και ακροδεξιές δυνάμεις, τα ανοιχτά φασιστικά κόμματα και ομάδες προσπαθούν αυτή τη δυσαρέσκεια να την εκμεταλλευτούν και να τη στρέψουν προς την επικίνδυνη κατεύθυνση του εθνικισμού, της διάσπασης και της εχθρότητας προς τους ξένους. Γι’ αυτές τις δυνάμεις ο εχθρός δεν είναι το καπιταλιστικό σύστημα αλλά οι άλλοι λαοί, «οι ξένοι». Αυτές οι δυνάμεις προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τις ευρωπαϊκές εκλογές για να δυναμώσουν, για να εκλέξουν βουλευτές και για να εκμεταλλευτούν την οικονομική βοήθεια της ΕΕ, για να μπορέσουν έτσι να προωθήσουν τους σκοπούς τους. Εμείς, τα μαρξιστικά – λενινιστικά κόμματα και οργανώσεις, που υπογράφουμε αυτή τη δήλωση, θα προωθήσουμε την ανάλυσή μας για το χαρακτήρα της ΕΕ και την πολιτική της και θα τη διαδώσουμε κατά τη διάρκεια αυτών των εκλογών. Αυτές οι εκλογές, όπως και η ίδια η δημιουργία της ΕΕ, αποτελούν καρικατούρα της δημοκρατίας.

Σε εκείνες τις χώρες που υπάρχουν δυνάμεις και προβάλλονται ψηφοδέλτια που στρέφονται ενάντια στην πολιτική της λιτότητας και της φτώχιας της ΕΕ και αγωνίζονται ενάντια στην αντίδραση και τον πόλεμο, καλούμε να υπερψηφιστούν αυτά τα ψηφοδέλτια.

Στις χώρες, στις οποίες καλείται κανείς να αποφασίσει μεταξύ δυνάμεων που υπερασπίζουν την ΕΕ και δυνάμεις που ασκούν κριτική μόνο σε μερικές πλευρές αλλά δεν θίγουν τις βάσεις και τους σκοπούς αλλά και τις αυταπάτες που προκύπτουν από μια πολιτική μεταρρύθμισης της ΕΕ καλούμε σε μια δραστήρια και μαχητική πολιτική ενάντια και αποχή.

Σε εκείνες τις χώρες στις οποίες υπάρχουν προοδευτικές δυνάμεις οι οποίες τάσσονται και αγωνίζονται υπέρ της εξόδου της χώρας τους από την ΕΕ, όπου υπάρχει μια μαζική βάση και μπορούν να σχηματιστούν συμμαχίες και λίστες ψηφοδελτίων καλούμε σε υπερψήφιση αυτών των ψηφοδελτίων. Τέτοιες λίστες ψηφοδελτίων θα τις προπαγανδίσουμε ευρύτερα και θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα των λαών να καθορίσει μόνος το μέλλον του. Καταδικάζουμε κάθε μορφή καταπίεσης και όλων των προσπαθειών που γίνονται για να αποκρύψουν και να παραποιήσουν τους σκοπούς των αγώνων.

Σ’ αυτή τη περίπτωση προβάλλουμε τα παρακάτω αιτήματα:

Κάτω η ιμπεριαλιστική ΕΕ!

Κάτω η πολιτική λιτότητας της ΕΕ!

Κάτω η ποινικοποίηση των κοινωνικών αγώνων!

Όχι στην φιλοπόλεμη πολιτική της ΕΕ!

Όχι στη διατλαντική εμπορική και επενδυτική συνεργασία (TTIP)!

Όχι στην ένωση τραπεζών!

Όχι στις Ηνωμένες πολιτείες της Ευρώπης!

Όχι στην ιμπεριαλιστική Ευρώπη!

Για την διεθνιστική αλληλεγγύη των εργατών και των λαών!

Περιφερειακή συνδιάσκεψη των κομμάτων και οργανώσεων τα οποία ανήκουν στη Διεθνή Σύσκεψη Μαρξιστικών – Λενινιστικών κομμάτων και οργανώσεων.

Γερμανία, Απρίλης 2014

Συμμετείχαν τα κόμματα: Γερμανίας [Οργάνωση για την Οικοδόμηση ενός Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος στη Γερμανία], Δανίας [Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Δανίας – APK], Ισπανίας [Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας / Μαρξιστικό-Λενινιστικό – PCEml], Γαλλίας [Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας– PCOF], Ιταλίας [Κομμουνιστική Πλατφόρμα], Νορβηγίας [Μ-Λ Ομάδα Επανάσταση] και Τουρκίας [Κόμμα Εργασίας – EMEP].