“Ριζοσπάστης”, Κυριακή, 21 Ιουνίου 1936
Ένας αντιπρόσωπος των εφημερίδων της Μόσχας, πήρε μιαν συνέντευξη με τον γνωστό σ' όλον τον κόσμο καθηγητή Τάντλερ, σχετικά με το καινούργιο σχέδιο του Σοβιετικού Συντάγματος.
Ο Γιούλιους Τάντλερ ήταν καθηγητής της Ανατομίας στο Πανεπιστήμιο της Βιένης. Ύστερα απ' τις 12 Νοέμβρη 1918 έγινε υπουργός Υγιεινής στην Αυστρία.
Για πολλά χρόνια διεύθυνε, με την ιδιότητα του Δημοτικού Συμβούλου, τις υπηρεσίες της δημοσίας υγείας και Κοινωνικής Πρόνοιας της πόλης της Βιένης. Εδώ και λίγο καιρό πήγε στη Μόσχα όπου δουλεύει σαν σύμβουλος του Επιτροπάτου του Λαού της Δημοσίας Υγείας.
Ο καθηγητής Τάντλερ δήλωσε:
Διάβασα το σχέδιο με το πιο μεγάλο ενδιαφέρον και είμαι ενθουσιασμένος. Πολύ λίγα ντοκουμέντα στην ιστορία της ανθρωπότητας επηρέασαν τις τύχες της, όσο αυτό το σχέδιο, που ασφαλώς θα μπει σε εφαρμογή.
Θα μπορούσε κανείς να το συγκρίνει με την “Πράξη του Χάμπεας Κόρπους” (Σ. “Ρ”: αγγλικός νόμος του 1679 για την υπεράσπιση της ατομικής ελευθερίας) και με τη “Διακήρυξη των δικαιωμάτων του ανθρώπου” της Γαλλικής Δημοκρατίας.
Αλλά οι παράγραφοι που νομίζω ότι έχουν μια εντελώς ιδιαίτερη σημασία είναι αυτές που καθορίζουν τα δικαιώματα και τα βασικά καθήκοντα των Σοβιετικών πολιτών. Το άρθρο 118 παρέχει στου Σοβιετικούς πολίτες το δικαίωμα της Εργασίας. Το άρθρο 119 του δίνει το δικαίωμα στην ανάπαυση και το άρθρο 120 του εξασφαλίζει τα υλικά μέσα για τα γεράματα και για την περίπτωση της αρρώστιας. Τα άρθρα 119 και 120 λένε ξεκάθαρα: ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΥΓΕΙΑΣ εξασφαλίζεται στον εργαζόμενο. Και όχι μονάχα το δικαίωμα στην δουλειά και στην υγεία, αλλά ακόμη και το δικαίωμα στην μόρφωση και την εκπαίδευση, σύμφωνα με το άρθρο 121.
Τα άρθρα 123 και 129 που δείχνουν, σ' αυτή την εποχή των διωγμών και των προγραφών, πως σκοπεύουν εδώ να εξασφαλίσουν τα δικαιώματα των ανθρώπων και την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, έχουν ιδιαίτερο ενδιαφέρον και πολύ πλατιά σημασία. Η ισότητα των δικαιωμάτων για όλους τους Σοβιετικούς πολίτες, αδιακρίτως εθνικότητας ή φυλής, σε όλα τα πεδία της οικονομίας, της εκπολιτιστικής, κοινωνικής και πολιτικής ζωής, είναι, όπως λέει το άρθρο 23, νόμος απαραβίαστος. Το άρθρο 129 εξασφαλίζει το δικαίωμα του ασύλου σε όλους τους καταδιωκόμενους γιατί υπεράσπισαν τα συμφέροντα των εργαζομένων, γιατί αγωνίστηκαν για την εθνική απελευθέρωση ή για την επιστημονική τους δράση. Η καθαρότητα της διατύπωσης είναι αξιοπαρατήρητη, και ο τρόπος με τον οποίο το σχέδιο παρουσιάστηκε στις μάζες, που έχουν τη δυνατότητα να αποφανθούν για κάθε του λέξη, μέσα σε ολόκληρους μήνες, αποτελεί παράδειγμα για όλον τον κόσμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου