Η πανωλεθρία του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ

Η πολιτική γραμμή της ρεφορμιστικής ηγεσίας στις εκλογές του Ιούνη: προκλητικά στην υπηρεσία του ξένου και ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου – πλήρης ευθυγράμμιση με τις στρατηγικές επιδιώξεις των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ- ντόπιας αστικής τάξης

Με την κατάρρευση του λεγόμενου «δικομματισμού» και τον κατακερματισμό των αστικών κομμάτων στις εκλογές της 6^ης Μάη αλλά κα τη γενικότερη βαθιά και διαρκή κρίση του σάπιου αστικού πολιτικού συστήματος, οι εκπρόσωποι της ιμπεριαλιστικής ΕΕ αποφάσισαν – από «κοινού» με τους εκπροσώπους της ντόπιας αντιδραστικής αστικής τάξης – να οδηγήσουν τη χώρα σε νέες ΔΕΥΤΕΡΕΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, επειδή δεν ήθελαν να συγκροτήσουν κυβέρνηση με τόσο χαμηλά εκλογικά ποσοστά δηλ. με το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ στο 19%, αφού μια τέτοια κυβέρνηση θα φαίνονταν στα μάτια του λαού μια κυβέρνηση μειοψηφίας.

Ακριβώς γι’ αυτό το λόγο οι διερευνητικές εντολές σκόπιμα δεν  κατέληξαν – με άλλοθι τα γνωστά παιχνίδια εξαπάτησης του λαού – στη συγκρότηση κυβέρνησης παρόλο που η συγκρότηση κυβέρνησης ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ ήταν εφικτή και το Μάη.

Τόσο το μερικό, τουλάχιστον,  ξεπέρασμα της διάσπασης και του κατακερματισμού των αστικών πολιτικών κομμάτων όσο και η γενικότερη ανασύνταξη των αστικών πολιτικών δυνάμεων ήταν απολύτως απαραίτητα για την αύξηση των ποσοστών της ΝΔ, κι’ αυτά μπορούσαν να επιτευχθούν ΜΟΝΟ με νέες ΕΚΛΟΓΕΣ.

Η «Κίνηση για ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ του ΚΚΕ 1918-΄55» ήδη απ’ τα μέσα Μάη σε σημείωμα με τίτλο: «Οι σοσιαλδημοκράτες Παπαρήγα-Τσίπρας-Κουβέλης «έβαλαν πλάτη» για το ξεπέρασμα της βαθιάς κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος με σημαιοφόρο το «Κ»ΚΕ που ΠΡΩΤΟ ζήτησε νέες δεύτερες εκλογές: Ανακοίνωση «Κ»ΚΕ (9/5/2012): «Εκλογές ΤΩΡΑ!» («Ρ», 10/5/2012, σελ.6)», ανάμεσα σ’ άλλα, είχε επισημάνει, ότι οι νέες ΕΚΛΟΓΕΣ «έχουν ως μοναδικό και αποκλειστικό σκοπό την ανασύνταξη των κατακερματισμένων αστικών κομμάτων και το «ξεπέρασμα» της βαθιάς και ολόπλευρης κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος» και ότι «σε βοήθεια για το ξεπέρασμα αυτής της κρίσης κλήθηκαν από τον ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, πρωτίστως απ’ τα μονοπώλια της ΕΕ, και τα τρία αστικά κόμματα της χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας, τα οποία έσπευσαν να δώσουν την αναγκαία και εντελώς απαραίτητη, όπως ήταν αναμενόμενο, συμβολή τους. Ανταποκρίθηκαν αμέσως ζητώντας νέες δεύτερες εκλογές. Εκείνο όμως που προκάλεσε ιδιαίτερη εντύπωση ήταν η ταχύτητα και η βιασύνη με την οποία η σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα έσπευσε να ανταποκριθεί, βγάζοντας μάλιστα και ανακοίνωση, τρεις (3) μόλις μέρες μετά τις εκλογές της 6^ης Μάη και χωρίς να έχουν εξαντληθεί οι διερευνητικές εντολές, με τίτλο: «Εκλογές ΤΩΡΑ!» («Ρ», 10/5/2012, σελ.6)» και μάλιστα όταν είχαν ήδη υπάρξει δημοσκοπήσεις που έδειχναν μείωση των ποσοστών του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ («ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» Νο369, 1-31Β Μάη 2012, σελ.1).           

Επίσης για την ανακοίνωση-θέση του «Κ»ΚΕ: «Εκλογές ΤΩΡΑ!» είχε τότε επιπλέον επισημανθεί ότι «προφανώς δεν πρόκειται ούτε για επιπολαιότητα ούτε για πολιτική αφέλεια «αύξησης των ποσοστών»: αντίθετα η ηγεσία του «Κ»ΚΕ ανταποκρίθηκε ΠΡΩΤΗ – και δεν είναι η πρώτη φορά που το κάνει – στις υποδείξεις-εκκλήσεις του ντόπιου-ξένου κεφαλαίου να βοηθήσει στο ξεπέρασμα της βαθιάς κρίσης του αστικού πολιτικού συστήματος, εκπληρώνοντας έτσι μία σημαντική, ανάμεσα σε πολλές άλλες, ΔΕΣΜΕΥΣΗ απέναντι στο κεφάλαιο σε μια πολύ κρίσιμη περίοδο των δυσκολιών του και όξυνσης της ταξικής πάλης μπουρζουαζίας – προλεταριάτου».

Έτσι, λοιπόν, οι ρεφορμιστική ηγεσία του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ με τη γραμμή της: «Εκλογές ΤΩΡΑ!» ανταποκρίθηκε πλήρως σ’ όλους τους βασικούς σχεδιασμούς και τις πολιτικές επιδιώξεις των εκπροσώπων του ξένου-ντόπιου κεφαλαίου,  και συγκεκριμένα σε δυο απ’ τις πιο βασικές:

Πρώτο, την προώθηση και εφαρμογή της απόφασης των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ – ντόπιας αστικής τάξης για δευτέρες ΕΚΛΟΓΕΣ που αποσκοπούσαν στο «ξεπέρασμα» της διάσπασης των κατακερματισμένων μεγαλοαστικών κομμάτων και στη μέγιστη δυνατή συσπείρωση των αστικών πολιτικών δυνάμεων. Το ίδιο έπραξαν, βέβαια, και οι ηγεσίες των ΣΥΡΙΖΑ-ΔΗΜΑΡ με τα «παιχνίδια» των προσχεδιασμένα αποτυχημένων διερευνητικών εντολών, με μόνη διαφορά ότι η ηγεσία του «Κ»ΚΕ με την «ανακοίνωσή» της είχε ήδη κατακτήσει την πρωτοπορία απέναντι τους.

Δεύτερο, η ηγεσία του «Κ»ΚΕ βοήθησε επιπλέον με θαυμαστή συνέπεια, καθόλη την προεκλογική περίοδο, και στην υλοποίηση της δεύτερης βασικής απόφασης-επιδίωξης των εκπροσώπων των ΕΕ-ντόπιου κεφαλαίου δηλ. στην αύξηση των ποσοστών του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ – αναγκαίας προϋπόθεσης για τη συγκρότηση κυβέρνησης με υψηλότερα ποσοστά – αφού είχε στρέψει συνειδητά και συστηματικά τα πυρά της  ενάντια στους ρεφορμιστές του ΣΥΡΙΖΑ, αφήνοντας εντελώς στο ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ τη ΝΔ, στηρίζοντάς την έτσι, εμμέσως πλην σαφώς, ώστε να πετύχει αύξηση των ποσοστών της, γεγονός που έγινε αντιληπτό – και με δεδομένη την άρνηση συνεργασιών του «Κ»ΚΕ στο ρεφορμιστικό χώρο – από τους ψηφοφόρους του (οι οποίοι δεν ήταν απαραίτητο να γνωρίζουν το συνολικό σχέδιο των ΕΕ-ντόπιου κεφαλαίου), μ’ αποτέλεσμα να εγκαταλείψουν το «Κ»ΚΕ  και να στραφούν προς το ΣΥΡΙΖΑ, οδηγώντας σε πανωλεθρία το σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ με απώλεια της μισής εκλογικής του δύναμης και ρίχνοντάς το από την 3^η  στην 7^η  θέση στη Βουλή.

Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ γνώριζε προφανώς ότι θα «πάθει» πανωλεθρία στις εκλογές του Ιούνη, όμως προτεραιότητα είχαν τα ταξικά συμφέροντα και η προώθηση των σχεδιασμών και των πολιτικών επιδιώξεων των ιμπεριαλιστών της ΕΕ-ντόπιου κεφαλαίου, τα οποία έπρεπε – σε μια κρίσιμη περίοδο – πάση θυσία να υπηρετηθούν απ’ τους θλιβερούς οπορτουνιστές ηγέτες, λακέδες του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού.