17 Γενάρη 2010
Η Αϊτή και ο ηρωικός λαός της
Ο πόνος και η οδύνη του λαού της Αϊτής δεν μπορούν να γίνουν αντιληπτά χωρίς να γνωρίζουμε τους λόγους που την προκάλεσαν, όπως τους βιώνουν οι ίδιοι. Σε αυτό το άρθρο δίνουμε κάποια στοιχεία, που χωρίς αμφιβολία, θα επιτρέψουν στους κομμουνιστές και τους στρατευμένους επαναστάτες να βγάλουν συμπεράσματα και έτσι να αντιληφθούν συνολικά το μαρτύριο της Αϊτής.
Αϊτή, ο ηρωικός Λαός σου και η Επανάσταση είναι η σωτηρία σου!
Ο ιμπεριαλισμός, που βύθισε την Αϊτή στην απόλυτη ανέχεια, χύνει κροκοδείλια δάκρυα και μιλά για «βιβλική κατάρα» που «τιμωρεί» το λαό της Αϊτής για την «αμαρτία» του, που ηγήθηκε της πρώτης μεγάλης κοινωνικής επανάστασης στη Καραϊβική και που δημιούργησε την πρώτη ανεξάρτητη Δημοκρατία της Καραϊβικής. Αυτοί οι φτωχοί άνθρωποι, γεμάτοι αξιοπρέπεια, ξεκίνησαν τον αγώνα για την επιβίωση και την αλληλεγγύη. Έτσι το περιγράφει ο Dany Laferrière, καναδού συγγραφέα με καταγωγή από την Αϊτή, που επισκεπτόταν το Πορτ-ο-Πρενς την ώρα του σεισμού (Δημοσιεύτηκε στη LeMonde, 16/1/2010).
Η Αϊτή δεν χτυπήθηκε από καμιά «κατάρα», αλλά από τον βάρβαρο Γαλλικό αποικιοκρατισμό, τον Αμερικάνικο ιμπεριαλισμό και τους ντόπιους λακέδες του. Η Γαλλική Αυτοκρατορία ανάγκασε την Αϊτή να πληρώνει ένα υπέρογκο ποσό (που σήμερα αντιστοιχεί σε 21 δισεκατομμύρια δολάρια) από το 1825 έως το 1947, ώστε να μην εισβάλει στην Αϊτή όπως εισέβαλε ο Ναπολέοντας. Η αναπτυσσόμενη Αμερικάνικη αυτοκρατορία ξεκίνησε την επιθετικότητα έναντι της Αϊτής ήδη από το 1806, οπότε το Αμερικάνικο Κογκρέσο, υπό την πίεση της Γαλλίας απαγόρευσε το εμπόριο με την Αϊτή. Οι Αμερικανοί πεζοναύτες εισέβαλαν στην Αϊτή το 1914, το 1915, το 1994 και το 2004. Κατέλαβαν τη χώρα για 19 χρόνια από το 1914 έως το 1934 και σφετερίστηκαν 500.000 δολάρια σε χρυσό, που ήταν και τα μόνα νομισματικά αποθέματα της χώρας. Ο ιμπεριαλισμός είχε υπό τον έλεγχό τους Προέδρους της χώρας που προέρχονταν από την μαύρη ή την μιγάδικη μπουρζουαζία, φονιάδες δικτάτορες που αυτοαποκαλούνταν «δημοκράτες», οι οποίοι συνεργάζονταν για την λεηλασία της χώρας: ο στρατηγός Vilbrum Guillaume Sam (1914), ο Phillipe S. Dartiguenane, (1915-1922), ο Joseph Bornu, ο Elie Lescot (1941), ο Sténin Vincent, οι Duvalier πατέρας και υιός (1956-1986), οι στρατηγοί Namphy (1986), Prosper Avril (1988) και Raoul Cédras (1991), ο Gerard Latortue (2004)... Ο ιμπεριαλισμός σφάγιασε και υποστήριξε όλες τις σφαγές που υπέστη ο λαός της Αϊτής: 3.000 πατριώτες σφαγιάστηκαν το 1919, 18.000 Αϊτινοί σφαγιάστηκαν από τον Δομινικανό τύραννο Trujillo το 1935, 40.000 επαναστάτες και διαφωνούντες εκκαθαρίστηκαν από την στυγνή δικτατορία του Duvalier. Η χώρα λεηλατήθηκε απ’ άκρη σ’ άκρη χιλιάδες φορές, έτσι ώστε να μη μπορέσει ποτέ να ξεφύγει από την ανέχεια. Οι ΗΠΑ έλεγχαν οικονομικά τη χώρα ως το 1941, το 1986 ο Duvalier ο νεότερος κατέφυγε στη Γαλλία του Μιτεράν με 900 εκατομμύρια από το δημόσιο ταμείο (ένα ποσό μεγαλύτερο από το συναλλαγματικό απόθεμα της χώρας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου