Ο Λένιν μ' αφορμή τη δολοφονία της Ρ. Λούξεμπουργκ και του Κ. Λίμπνεχτ έγραφε ανάμεσα στ' άλλα τα παρακάτω:
«Σήμερα στο Βερολίνο η αστική τάξη και οι σοσιαλδημοκράτες πανηγυρίζουν. Κατάφεραν να δολοφονήσουν τον Καρλ Λίμπκνεχτ και την Ρόζα Λούξεμπουργκ. Ο Έμπερτ και ο Σάιντεμαν, που τέσσερα ολόκληρα χρόνια έσπρωχναν τους εργάτες στο σφαγείο για ληστρικά συμφέροντα, ανέλαβαν το ρόλο των δήμιων των προλετάριων ηγετών. Το παράδειγμα της επανάστασης στη Γερμανίας μας πείθει ότι η «δημοκρατία» δεν είναι παρά ένα προκάλυμμα της αστικής καταλήστευσης και της πιο άγριας βίας. Θάνατος στους δημίους!».
Και αλλού ο Λένιν σημειώνει:
«Οι παραπάνω γραμμές είχαν γραφτεί πριν από την άγρια και ύπουλη δολοφονία του Καρλ Λίμπκνεχτ και της Ρόζα Λούξεμπουργκ από την κυβέρνηση του Έμπερτ και του Σάιντεμαν. Αυτοί οι δήμιοι, αυτοί οι λακέδες της αστικής τάξης, έβαλαν του Γερμανούς λευκοφρουρούς, τα μαντρόσκυλα της ιερής κεφαλαιοκρατικής ιδιοκτησίας, να λιντσάρουν την Ρόζα Λούξεμπουργκ, να τουφεκίσουν πισώπλατα τον Καρλ Λίμπκνεχτ με το ολοφάνερα ψεύτικο πρόσχημα ότι αποπειράθηκε "να αποδράσει"... και, ταυτόχρονα, οι δήμιοι αυτοί πήγαν να καλύψουν τους λευκοφρουρίτες με το κύρος της κυβέρνησης, που δεν έχει δήθεν καμία ευθύνη, που στέκεται τάχα πάνω από τάξεις!... Δεν βρίσκω λόγια να χαρακτηρίσω όλη την αποκρουστικότητα και την ποταπότητα αυτού του φρικτού εγκλήματος, που διέπραξαν οι δήθεν σοσιαλιστές. Θα 'λεγε κανείς ότι η ιστορία διάλεξε αυτό το δρόμο για τους «εργατικούς υπολοχαγούς της κεφαλαιοκρατικής τάξης» για να παίξουν το ρόλο τους, φέροντάς τον ως το «έσχατο όριο» της αγριότητας και της δολιότητας... Το αίμα των καλύτερων ανθρώπων της παγκόσμιας προλεταριακής Διεθνούς, των αξέχαστων ηγετών της διεθνούς σοσιαλιστικής επανάστασης, θα ατσαλώσει καινούριες μάζες εργατών για αγώνα ζωής και θανάτου. Και ο αγώνας αυτός θα οδηγήσει στη νίκη». (Β.Ι. Λένιν, ΑΠΑΝΤΑ, τόμος 37)
Αυτοί οι χαρακτηρισμοί του Λένιν για τους τότε ρεβιζιονιστές σοσιαλδημοκράτες ηγέτες δολοφόνους του Καρλ Λίμπκνεχτ και της Ρόζα Λούξεμπουργκ ισχύουν στο ακέραιο και για τους χρουστσοφικούς ρεβιζιονιστές της προδοτικής κλίκας των Μπέζνιεφ-Φλωράκη δολοφόνους του ΝΙΚΟΥ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου