Η ακραία νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή οδήγησε σε χρεοκοπία τη χώρα και την οικονομία της σε δεύτερη επιτήρηση

Σήμερα και ο πιο κακόπιστος παρατηρητής διαπιστώνει δια γυμνού οφθαλμού ότι η οικονομία της χώρας πηγαίνει απ’ το «κακό στο χειρότερο» με την ακραία επιδείνωση όλων των δεικτών της. Βρίσκεται πράγματι στο χείλος της καταστροφής δηλ. σε πλήρη χρεοκοπία και υπό καθεστώς επιτήρησης για δεύτερη φορά μέσα σε μια 4ετία.
Κι’ αυτό ομολογείται, παρά τις κυβερνητικές ανοησίες δηλ. τις χαζοχαρούμενες αισιόδοξες «προβλέψεις» του οικονομικού «επιτελείου», ανοιχτά πλέον και απ’ όλα τα επίσημα χείλη: τους διάφορους ξένους οικονομικούς οργανισμούς, τα όργανα της ΕΕ και το διοικητή της τράπεζας της Ελλάδας Προβόπουλο. Μια εξαιρετικά άσχημη οικονομική κατάσταση που αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο, και μάλιστα με ραγδαίους ρυθμούς λόγω της μεγάλης οικονομικής κρίσης υπερπαραγωγής που πλήττει, χωρίς εξαίρεση, το σύνολο των καπιταλιστικών χωρών.
Το υπέρογκο και δυσβάστακτο κόστος της άσχημης οικονομικής κατάστασης καλούνται να πληρώσουν εκ νέου η εργατική τάξη και η φτωχή αγροτιά, γενικά οι πλατιές λαϊκές μάζες, αλλά ακόμα και τα μικρομεσαία στρώματα, τη στιγμή που οι τράπεζες και ορισμένες μεγάλες επιχειρήσεις θησαυρίζουν.
Και παρά τη δύσκολη αυτή κατάσταση της οικονομίας το ανίκανο και χαζοχαρούμενο οικονομικό «επιτελείο» – «επιτελείο» ενός ανίκανου, ανίδεου και σοβαροφανούς πρωθυπουργού – συνεχίζει το «χαβά» του με ανόητα αισιόδοξες «προβλέψεις», κι’ αυτό παρά το «άδειασμα» του από το διοικητή της τράπεζας της Ελλάδας Προβόπουλο όσο και από τον επίτροπο της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Αλμούνια που και οι δυο προτείνουν νέα σκληρά μέτρα λιτότητας για τους εργαζόμενους.
Το ερώτημα που πλανάται είναι πως έφτασε η οικονομία της χώρας σ’ αυτή την τόσο δύσκολη κατάσταση;
Η κυβέρνηση φλυαρώντας, στην προσπάθειά της να αποποιηθεί κάθε ευθύνη της πολιτικής της, ισχυρίζεται ότι για όλα φταίει η παγκόσμια οικονομική κρίση, όπως παλιότερα ισχυρίζονταν, για τον πληθωρισμό και τη μεγάλη ακρίβεια, εκείνα τα περίφημα περί «εισαγόμενου πληθωρισμό», κλπ.
Όμως είναι γνωστό ότι όλα τα προβλήματα της ελληνικής οικονομίας καταρχήν δεν γεννήθηκαν «εν μια νυκτί» και δεύτερο προϋπήρχαν της οικονομικής κρίσης.
Η επιδείνωση της κατάστασης όλων των δεικτών της ελληνικής οικονομίας οφείλεται πρωτίστως – πέραν της δράσης των αντικειμενικών οικονομικών νόμων του καπιταλιστικού συστήματος – στην εφαρμογή μιας ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής και κατά δεύτερο στην πρωτοφανή ανικανότητα ενός αδαούς οικονομικού «επιτελείού», που πάντα ισχυρίζονταν ότι όλοι οι δείκτες της οικονομίας «ευημερούν» και η κατάσταση εξελίσσεται συνεχώς προς το καλύτερο.
Και ενώ η εφαρμογή της ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής έχει από καιρό πλήρως χρεοκοπήσει, οδηγώντας-παρασύροντας σε χρεοκοπία και την οικονομία της χώρας, το τσίρκο του οικονομικού «επιτελείου» συνεχίζει να παίζει στην «παιδική χαρά» του Μεγάρου Μαξίμου, μ’ επικεφαλής τον πρωθυπουργό, αναστατώνοντας-χαροποιώντας τη γειτονιά με «αισιόδοξα» νέα: η οικονομία της χώρας όχι μόνο «πηγαίνει καλά» αλλά επιπλέον είναι και «θωρακισμένη» απ’ την παγκόσμια οικονομική κρίση, κι’ αυτό την ίδια στιγμή που η χώρα βρίσκεται σε εξόφθαλμη χρεοκοπία και η οικονομία της μπαίνει για δεύτερη φορά σε επιτήρηση.
Το επόμενο χρονικό διάστημα θα είναι πολύ πιο ζοφερό όχι μόνο για την οικονομία αλλά πρώτα απ’ όλα για την εργατική τάξη και όλους τους εργαζόμενους με τις αναμενόμενες μαζικές απολύσεις που θα αυξήσουν κατά εκατοντάδες χιλιάδες τις στρατιές των ανέργων, τη φτώχεια, την πείνα και την απόλυτη εξαθλίωση που αναπόφευκτα θα πάρουν δραματικές διαστάσεις.
Όμως η εργατική τάξη και η φτωχή αγροτιά, όλοι οι εργαζόμενοι πρέπει να αρνηθούν να πληρώσουν τα βάρη της κρίσης και να εντείνουν την πάλη τους κατά της αντεργατικής πολιτικής της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή και εκείνης της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ενωσης.