Οι δικαστές του Εθνικού Δικαστηρίου (Audiencia Nacional), κατόπιν αιτήματος της κυβέρνησης του Ισπανικού Σοσιαλιστικού Κόμματος Εργατών (PSOE), αποφάσισαν να αναστείλουν για τουλάχιστον 3 χρόνια τη λειτουργία του κόμματος «Βασκική Εθνικιστική Δράση» (AΝV) και του ΚΚ της Χώρας των Βάσκων (PCTV), το κλείσιμο των γραφείων τους και το πάγωμα των τραπεζικών τους λογαριασμών, εμποδίζοντας τη συμμετοχή τους στις γενικές εκλογές στις 9 Μαρτίου. Η αναστολή της λειτουργίας τους, που είναι το πρώτο βήμα για να τεθούν εκτός νόμου, έγινε με το πρόσχηματης υποτιθέμενης σύνδεσης των δύο αυτών πολιτικών σχηματισμών με το εκτός νόμου Μπατασούνα και την ΕΤΑ. Επιπρόσθετα, πολλοί άνθρωποι συνελήφθησαν στα πλαίσια της κλιμάκωσης της καταπίεσης με την κατηγορία του μέλους του Μπατασούνα.
Η απόφαση του δικαστηρίου, η οποία αφήνει χωρίς καμιά πολιτική εκπροσώπηση το 20% περίπου του εκλογικού σώματος των βάσκων, είναι απλά μια γελοία πρόφαση για την περιστολή των αστικών δημοκρατικών ελευθεριών και κλείνει άλλη μια πόρτα για τη λύση μέσω των διαπραγματεύσεων του βασκικού ζητήματος. Όπως συμβαίνει με κάθε αντιδημοκρατική επίθεση, η απόφαση του Εθνικού Δικαστηρίου δεν έχει να κάνει με τη δικαιοσύνη, αλλά με τα εκλογικά συμφέροντα: παραδόξως, μετά από πολλά χρόνια που το Λαϊκό Κόμμα ζητά μάταια να τεθούν εκτός νόμου τα δύο βασκικά κόμματα, ενώ παράλληλα ο Θαπατέρο αρνιόταν να κάνει κάτι τέτοιο, τώρα η κυβέρνηση του PSOE αποφάσισε, ενώ η προεκλογική περίοδος είναι σε εξέλιξη, να θέσει εκτός νόμου τα δύο βασκικά κόμματα. Ο πανικός πριν τις εκλογικές δημοσκοπήσεις, οι πιέσεις του Λαϊκού Κόμματος (PP) και οι φασιστικές απειλές της Συνόδου των Επισκόπων επηρέασαν το PSOE και το έσπρωξαν νακατευνάσει την αντιδραστική δεξιά. Αυτό το μέτρο στοχεύει στο να εμφανιστεί ο Θαπατέρο στους ψηφοφόρους ως περισσότερο συντηρητικός και αντιδραστικός, ως υπερασπιστής του «ισπανισμού» και εγγυητής της μοναρχίας και του συντάγματος της, ως πρόεδρος με πυγμή, και ως τέτοιος να περιμαζέψει μια χούφτα ψήφων από τους συντηρητικούς κύκλους.
Αλλά η απόφαση του PSOE, η οποία υπαγορεύτηκε από τους άθλιους ψηφοθηρικούς υπολογισμούς του, δεν έχει μόνο βραχυπρόθεσμες συνέπειες: είναι ένα ακόμα βήμα για την περιστολή ελευθεριών, την ποινικοποίηση και την καταπίεση όποιου θέτει υπό αμφισβήτηση την πραγματικότητα της Ισπανίας η οποία προέκυψε από τη μετάβαση του 1978 και την αποκατάσταση της φρανκικής μοναρχίας. Η στάση του Θαπατέρο αποτελεί μια αλλαγή κατεύθυνσης προς τις θέσεις της αντιδραστικής δεξιάς, υιοθετώντας τα λόγια και τις ενέργειες του νέο-φασιστικού Λαϊκού Κόμματος (PP): ενώ στρέφεται ενάντια σε αυτούς που αποκαλεί «βίαιους Βάσκους», ανέχεται τις διαδηλώσεις των φασιστικών ομάδων στην Ισπανία, που δολοφονούν και μένουν ατιμώρητοι, και οι οποίοι ολοένα αποθρασύνονται. Από την άλλη μεριά, το PSOEέχει αφιερωθεί στο να απαγορεύει και να καταστέλλει τις διαδηλώσεις των αντιρατσιστών και αντιφασιστών, και θεωρεί το Λαϊκό Κόμμα (PP), το οποίο είναι μια πραγματική φωλιά των φασιστών που νοσταλγούν το παλιό καθεστώς, σαν ένα κόμμα που πληροί τις προδιαγραφές της αστικής δημοκρατίας και της μοναρχίας.
Η απόφαση του δικαστηρίου, η οποία αφήνει χωρίς καμιά πολιτική εκπροσώπηση το 20% περίπου του εκλογικού σώματος των βάσκων, είναι απλά μια γελοία πρόφαση για την περιστολή των αστικών δημοκρατικών ελευθεριών και κλείνει άλλη μια πόρτα για τη λύση μέσω των διαπραγματεύσεων του βασκικού ζητήματος. Όπως συμβαίνει με κάθε αντιδημοκρατική επίθεση, η απόφαση του Εθνικού Δικαστηρίου δεν έχει να κάνει με τη δικαιοσύνη, αλλά με τα εκλογικά συμφέροντα: παραδόξως, μετά από πολλά χρόνια που το Λαϊκό Κόμμα ζητά μάταια να τεθούν εκτός νόμου τα δύο βασκικά κόμματα, ενώ παράλληλα ο Θαπατέρο αρνιόταν να κάνει κάτι τέτοιο, τώρα η κυβέρνηση του PSOE αποφάσισε, ενώ η προεκλογική περίοδος είναι σε εξέλιξη, να θέσει εκτός νόμου τα δύο βασκικά κόμματα. Ο πανικός πριν τις εκλογικές δημοσκοπήσεις, οι πιέσεις του Λαϊκού Κόμματος (PP) και οι φασιστικές απειλές της Συνόδου των Επισκόπων επηρέασαν το PSOE και το έσπρωξαν νακατευνάσει την αντιδραστική δεξιά. Αυτό το μέτρο στοχεύει στο να εμφανιστεί ο Θαπατέρο στους ψηφοφόρους ως περισσότερο συντηρητικός και αντιδραστικός, ως υπερασπιστής του «ισπανισμού» και εγγυητής της μοναρχίας και του συντάγματος της, ως πρόεδρος με πυγμή, και ως τέτοιος να περιμαζέψει μια χούφτα ψήφων από τους συντηρητικούς κύκλους.
Αλλά η απόφαση του PSOE, η οποία υπαγορεύτηκε από τους άθλιους ψηφοθηρικούς υπολογισμούς του, δεν έχει μόνο βραχυπρόθεσμες συνέπειες: είναι ένα ακόμα βήμα για την περιστολή ελευθεριών, την ποινικοποίηση και την καταπίεση όποιου θέτει υπό αμφισβήτηση την πραγματικότητα της Ισπανίας η οποία προέκυψε από τη μετάβαση του 1978 και την αποκατάσταση της φρανκικής μοναρχίας. Η στάση του Θαπατέρο αποτελεί μια αλλαγή κατεύθυνσης προς τις θέσεις της αντιδραστικής δεξιάς, υιοθετώντας τα λόγια και τις ενέργειες του νέο-φασιστικού Λαϊκού Κόμματος (PP): ενώ στρέφεται ενάντια σε αυτούς που αποκαλεί «βίαιους Βάσκους», ανέχεται τις διαδηλώσεις των φασιστικών ομάδων στην Ισπανία, που δολοφονούν και μένουν ατιμώρητοι, και οι οποίοι ολοένα αποθρασύνονται. Από την άλλη μεριά, το PSOEέχει αφιερωθεί στο να απαγορεύει και να καταστέλλει τις διαδηλώσεις των αντιρατσιστών και αντιφασιστών, και θεωρεί το Λαϊκό Κόμμα (PP), το οποίο είναι μια πραγματική φωλιά των φασιστών που νοσταλγούν το παλιό καθεστώς, σαν ένα κόμμα που πληροί τις προδιαγραφές της αστικής δημοκρατίας και της μοναρχίας.
Δεν ανήκει, όμως, όλη ευθύνη στον Θαπατέρο: η στάση της ΕΤΑ στρώνει το δρόμο για την πολιτική καταπίεση, κλείνει την πόρτα στο διακανονισμό της διαμάχης μέσω των διαπραγματεύσεων, η αλαζονεία της δικαιολογεί στα μάτια ενός μεγάλου ποσοστού των ψηφοφόρων το φασιστικό PPκαιτην καταπιεστική στάση του PSOE και δίνει έδαφος στο κράτος για τη διεύρυνση της καταπίεσης κάθε προοδευτικού αριστερού κινήματος. Επιπλέον, η πολιτική κατάσταση στη χώρα και θλιβερή στάση ("contemporizadora") του IU («Ενωμένη Αριστερά»), το οποίο δε μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από παράπονα προκειμένου να μην απομακρυνθεί πολύ από το PSOE με το οποίο έχουν μεγάλο πολιτικό συμφέρον, υπογραμμίζει και πάλι την έλλειψη μιας πολιτικής οντότητας η οποία θα εκπροσωπεί τα συμφέροντα της εργατικής τάξης και του λαού της Ισπανίας. Ενώ η κρίση διογκώνεται οι δυνάμεις των εργατών και του λαού, οι δυνάμεις της αριστεράς συνεχίζουν να είναι διασκορπισμένες, χωρίς να επεξεργάζονται ένα κοινό σχέδιο.
Το ΚΚΙ (μ-λ) απαιτεί για μια ακόμα φορά τον τερματισμό της πολιτικής της καταπίεσης του εθνικού κινήματος των Βάσκων, που σημαίνει τον τερματισμό των συλλήψεων και της ποινικοποίησης των κομμάτων, και καλεί να ανοίξει ένας διάλογος με στόχο την εύρεση μιας δημοκρατικής και ειρηνικής λύσης στο βασκικό ζήτημα. Αλλά το ΚΚΙ (μ-λ) δε θέλει να καλλιεργήσει αυταπάτες στο λαό της Ισπανίας: Μόνο με ένα πλατύ ενωτικό κίνημα, δημοκρατικό και πραγματικά αριστερό, μπορούμε να πορευθούμε για την κατάκτηση των δημοκρατικών δικαιωμάτων, όπως είναι το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης των λαών. Στο μεταξύ, η συμμαχία PP-PSOE, με την ανεκτίμητη υποστήριξη της ΙU, θα διατηρήσει ανέπαφη τη φρανκική μοναρχία και το σύνταγμα της, καθώς και τα κρατικά όργανα καταπίεσης προκειμένου να εμποδίζουν την ενότητα των εργατών και του λαού της Ισπανίας.
ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΝΟΜΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΡΙΣΤΟΛΗ ΤΩΝ ΠΟΛΙΤΙΚΩΝ ΕΛΕΥΘΕΡΙΩΝ
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΠΟΙΝΙΚΟΠΟΙΗΣΗ ΤΩΝ PCTNΚΑΙ ANV
ΓΙΑ ΤΟ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΑΘΕΣΗΣ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
ΓΙΑ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΓΙΑ ΤΟ ΣΟΣΙΑΛΙΣΜΟ
Εκτελεστική Επιτροπή του ΚΚ Ισπανίας (μ-λ)
Μαδρίτη, 14 Φεβρουαρίου, 2008
Μαδρίτη, 14 Φεβρουαρίου, 2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου