Για την στάση της ηγεσίας του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ κατά την ορκωμοσία της νέας Βουλής

Η μόνιμα φιλο-εκκλησιαστική και φιλο-θρησκευτική αντιδραστική στάση της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, που επιτρέπει να της βγαίνουν απ’ τα αριστερά όχι μόνο οι χρουστσοφικοί σύντροφοί τους σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΝ, αλλά και ο μεγαλοαστός πολιτικός Κ.Σημίτης στην περίπτωση των ταυτοτήτων.

«Αξιοπρεπής συμπεριφορά του κόμματος» ή επαίσχυντη και αντιδραστική φιλοεκκλησιαστικη-φιλοθρησκευτική στάση της ηγεσίας του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ κατά την ορκωμοσία της νέας Βουλής;

Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ γνωρίζει καλύτερα απ’ τον καθένα τη δεινή θέση στην οποία έχει περιέλθει εξαιτίας πρώτα της φιλο-εκκλησιαστικής αλλά και της φιλο-θρησκευτικής στάσης της κάθε φορά που ανακινείται παρόμοιο θέμα.

Έτσι συνέβηκε και με την πρόσφατη έναρξη των εργασιών της νέας Βουλής που ξεκίνησε με αγιασμό στον οποίο πήραν μέρος, μαζί με τους βουλευτές των ΝΔ-ΛΑΟΣ-ΠΑΣΟΚ, και οι βουλευτές του «Κ»ΚΕ ενώ το αγαπημένο «κοριτσάκι» του χουντο-Χριστόδουλου, η ευλαβέστατη εθνικίστρια θεούσα Λ.Κανέλλη συμμετείχε και στο θρησκευτικό όρκο, όπως δείχνει και η φωτογραφία που απέφυγε να δημοσιεύσει ο «Ριζοσπάστης».

Και ακριβώς αυτή η δεινή θέση της ηγεσίας, υποχρεώνει την αστική σοσιαλδημοκρατική φυλλάδα να επανέλθει με σχόλιό της, για δεύτερη φορά, στο θέμα του αγιασμού-θρησκευτικού όρκου. Σε σχόλιό του με τίτλο «Μνήμη» κάποιος Ι.Κ. αφού προσφέρει πρώτα μια σοσιαλδημοκρατική σούπα επαίσχυντων παραμυθιών απ’ την «εξορία» του βλαχοδήμαρχου αποστάτη Χ.Φλωράκη – που δεν έχουν καμιά σχέση με επαναστατική στάση κομμουνιστών – καταλήγει: «αυτή την κληρονομιά είδα στην αξιοπρεπή συμπεριφορά του κόμματος κατά την ορκωμοσία της καινούριας Βουλής με τον παραδοσιακό θρησκευτικό αγιασμό» («Ρ» 27/9/2007, σελ.4).

Φυσικά η στάση απέναντι στην έναρξη των εργασιών της αστικής Βουλής με ή χωρίς αγιασμό δεν είναι πρόβλημα «ηθικής» δηλ. «αξιοπρεπούς ή αναξιοπρεπούς συμπεριφοράς» όπως αντιμαρξιστικά-αστικά το θέτει και παρουσιάζει ο αστός σοσιαλδημοκράτης χρουστσοφικός σχολιαστής. Για τους επαναστάτες κομμουνιστές και για κάθε μαρξιστή(=λενινιστή-σταλινιστή) είναι πρόβλημα αποκλειστικά και μόνο ιδεολογικο-πολιτικό.

Και σε αυτό το παμπάλαιο και ακόμα άλυτο στον τόπο μας αστικό πρόβλημα, οι βουλευτές του «Κ»ΚΕ κράτησαν και φέτος, γι’ άλλη μια φορά, μια αντιδραστική φιλο-εκκλησιαστική και φιλο-θρησκευτική στάση μην τολμώντας να αποχωρήσουν ή να μείνουν έξω από τη Βουλή κατά τη διάρκεια του αγιασμού, όπως έπραξαν οι σύντροφοί τους σοσιαλδημοκράτες βουλευτές του ΣΥΝ. Έμειναν στη Βουλή κατά την τελετή του αγιασμού και μάλιστα σηκώθηκαν όρθιοι κατά τη διάρκεια του θρησκευτικού όρκου, όπως δείχνει και η φωτογραφεία: «το νέο σκηνικό φάνηκε από την αρχή, αφού πρώτη φορά κοινοβουλευτικό κόμμα δεν πήρε μέρος στην τελετή του αγιασμού πριν από την ορκωμοσία των βουλευτών. Ο ΣΥΡΙΖΑ παρέμεινε εκτός αίθουσας και μπήκε μόνο όταν ολοκληρώθηκε η ιεροτελεστία, ενώ στη διαφωνία του με τον θρησκευτικό χαρακτήρα του όρκου βρήκε «συμπαραστάτη» το ΚΚΕ, με τις επιστολές που απηύθυναν οι εκπρόσωποι των δυο κομμάτων στο Προεδρείο ώστε να καταχωριστούν στα πρακτικά οι αντιρρήσεις τους» («Βήμα» 30/9/2007 σελ. Α22).

Ας σημειωθεί εδώ πρώτο, πως η ηγεσία Παπαρήγα έστειλε την επιστολή προς το προεδρείο της Βουλής, μετά το ΣΥΝ, για να μην απογυμνωθεί τελείως, και δεύτερο, στην πράξη, παρά τα λόγια-φλυαρίες, κράτησε εκ νέου, όπως και στο παρελθόν, σαφώς φιλο-εκκλησιαστική και φιλο-θρησκευτική στάση αντί να αποχωρήσει ή να μείνει έξω από τη Βουλή κατά τη διάρκεια του θρησκευτικού τελετουργικού (αγιασμό-θρησκευτικό όρκο).

Σχετικά με την φιλο-εκκλησιαστική στάση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, αυτή χρονολογείται απ’ τη «μεταπολίτευση» ακόμα με τις άριστες σχέσεις του σοσιαλδημοκράτη Χ.Φλωράκη με το φίλο του φασίστα ΕΔΕΣίτη χουντικό Σεραφείμ Τίκα (εκφράζεται, ανάμεσα στ’ άλλα, και με τα φιλιά που αντάλλασσαν μεταξύ τους και τις θερμές αγκαλιές, αλλά και με την προκλητική υμνολογία της ΚΕ του «Κ»ΚΕ προς το φασίστα Αρχιεπίσκοπο), όμως οι σχέσεις ηγεσίας «Κ»ΚΕ-Εκκλησίας δυνάμωσαν περισσότερο με την αγκαθωτή θρησκόληπτη ΟΝΝΕΔίτικη «Τριανταφυλλιά» που φύτεψε ο ΧουντοΧριστόδουλος στον κήπο του Περισσού δηλ. την Τριανταφυλλιά (Λιάνα) Κανέλλη που εκπροσωπεί εκεί άμεσα τις απόψεις και τη γραμμή του αντιδραστικού φεουδοαστικού Ιερατείου (τα δηλητηριώδη «τριαντάφυλλα» του εθνικισμού-σοβινισμού, θρησκοληψίας και σκοταδισμού, ξενοφοβίας, κλπ. δηλητηριάζουν την πολιτική συνείδηση των μελών και οπαδών του «Κ»ΚΕ). Η Α.Παπαρήγα δεν διστάζει να καλύψει πλήρως τον εθνικισμό της Λ.Κανέλλη: «η ρετσινιά του εθνικιστή δεν κολλάει στο «Κ»ΚΕ ούτε, αν θέλετε, στους συμμάχους ούτε στους ανθρώπους που συμπορεύονται με το ΚΚΕ» («Ρ» 17/3/2000).

Όσον αφορά τώρα τη φιλο-θρησκευτική στάση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, αυτή χρονολογείται ακόμα απ’ τα τέλη της δεκαετίας του ΄70-αρχές της δεκαετίας του ΄80 με την ύπαρξη ισχυρής φιλοθρησκευτικής ομάδας με επικεφαλής το μακαρίτη πλέον Κ.Μοσκώφ (πρόεδρο του Κ«Μ»Ε Θεσσαλονίκης), που σήμερα έχει δυναμώσει περισσότερο με το δίδυμο Τριανταφιλλιάς-Αλέκας. Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ μας διαβεβαιώνει ότι ο «σοσιαλισμός» της θα έρθει γρήγορα, αφού η Κανέλλη και «ο Χριστός προχωρά πάνω στη γη υψώνοντας παντού την κόκκινη σημαία» («Ρ»27/6/1999, σελ.18).

Έτσι εξηγείται η μόνιμα φιλο-εκκλησιαστική και φιλο-θρησκευτική αντιδραστική στάση της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, που επιτρέπει να της βγαίνουν απ’ τα αριστερά όχι μόνο οι χρουστσοφικοί σύντροφοί τους σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΝ, αλλά και ο μεγαλοαστός πολιτικός Κ.Σημίτης στην περίπτωση των ταυτοτήτων. Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ ήταν όχι μόνο κατά της απάλειψης του θρησκεύματος από τις ταυτότητες αλλά και κατά της καθιέρωσης του πολιτικού γάμου ως μόνου υποχρεωτικού και της καθιέρωσης των θρησκευτικών ως προαιρετικού μαθήματος στα σχολεία (=αστικά αιτήματα).

Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ δεν έχει προδώσει μόνο την υπόθεση της προλεταριακής επανάστασης και του σοσιαλισμού-κομμουνισμού, αλλά έχει απεμπολήσει και τα αστικά δημοκρατικά αιτήματα.

>>> Σχετικό νέο: Η έναρξη των εργασιών της νέας βουλής με τέλεση αγιασμού