ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: 63
06 / 11 / 2007
· Το Μέτωπο για τα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες – ΗΟC, με την ανακοίνωση τύπου που εξέδωσε την 1 Νοέμβρη 2007 εξέφρασε τις θέσεις του για τον αυξανόμενο σωβινισμό και τις προσπάθειες του φασιστικού καθεστώτος να επεκτείνει τα εγκλήματά του έξω από τα σύνορα. Περιληπτικά στην ανακοίνωση αναφέρονται τα εξής:
ΟΥΤΕ ΟΙ ΝΕΕΣ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΕΣ ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ ΣΤΟ Β. ΙΡΑΚ ΟΥΤΕ ΟΙ ΗΠΑ
ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΕΠΙΛΥΣΟΥΝ ΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ!
Την περίοδο αυτή στην χώρα μας επικρατεί ένα κλίμα «πολέμου». Στις 17 Οκτώβρη, στο κοινοβούλιο της Τουρκίας εγκρίνεται η εξουσιοδότηση για στρατιωτικές επεμβάσεις στο εξωτερικό, όλα τα αστικά κόμματα συνεργάζονται και δίνουν κάθε εξουσία στην κυβέρνηση να διαπράξει επιχειρήσεις-δολοφονικές επιθέσεις εκτός των συνόρων της χώρας. Παράλληλα αρχίζει να δημιουργείται ένα κλίμα «εθνικής επιστράτευσης» και να εντείνεται η φασιστική-σωβινιστική προπαγάνδα, με κραυγές όπως «να χτυπήσουμε!», «να τους εξοντώσουμε!»…Είναι ξεκάθαρο πως στο στόχαστρο της ολιγαρχίας είναι οι κουρδικές δυνάμεις που βρίσκονται εντός και εκτός συνόρων και γενικότερα το σύνολο του κουρδικού λαού.
Σε μια τέτοια περίοδο, αυτοί που ετοιμάζουν το έδαφος για νέες δολοφονικές επιθέσεις αλλά και εκείνοι που βρίσκονται στο στόχο των επιθέσεων αναφέρονται όλο και πιο συχνά στις ΗΠΑ. Τόσο οι μεν όσο και οι δε, προσπαθούν να κρατήσουν τις ΗΠΑ στη δική τους πλευρά και να γίνει αποδεκτή η πολιτική τους. Ο Τ. Ερντογάν ζητάει δημόσια την έγκριση των ΗΠΑ, γνωρίζοντας ότι χωρίς την άδειά τους δε μπορεί να κάνει τίποτα. Ο Μπαρζάνι δηλώνει από τη μεριά του πως «…οι ΗΠΑ οφείλουν να μας προστατέψουν…». Από την άλλη, όμως, και οι εκπρόσωποι του ΡΚΚ κάνουν προσπάθειες να «πείσουν» τις ΗΠΑ και ανακοινώνουν επίσημα: «…μια επίθεση σε βάρος μας δεν συμφέρει τις ΗΠΑ»… Μ’ αυτή τη λογική φθάνουν τελικά σε αδιέξοδο επειδή προσδοκούν λύσεις από τους ιμπεριαλιστές. Το γεγονός είναι ότι εκεί που κυριαρχούν οι ιμπεριαλιστές προσφέρουν στους λαούς όχι τις λύσεις στα προβλήματα τους αλλά όλο και περισσότερο αίμα και πιο άγρια εκμετάλλευση. Παρότι το εθνικό ζήτημα των Kούρδων στη χώρα μας είναι μια πραγματικότητα, αυτοί οι εκπρόσωποι των κουρδικών εθνικιστικών κινημάτων εναποθέτουν τις ελπίδες τους στους ιμπεριαλιστές… Εμείς, οι αγωνιστές του «Μετώπου για τα Δικαιώματα και τις Ελευθερίες» τονίζουμε για μια ακόμη φορά ότι η επίλυση του κουρδικού ζητήματος δε μπορεί να βρίσκεται στο χέρια των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και της ΕΕ. Καλούμε όλους να γλιτώσουν τον εαυτό τους από τα παραληρήματα του σωβινισμού και τις επιρροές του εθνικισμού, για να κατανοήσουν την πραγματικότητα του κουρδικού ζητήματος και τη λύση.
Οι Kούρδοι εθνικιστές στο βόρειο Ιράκ, ο Μπαρζάνι, οΤαλαμπανί, που συνεργάζονται στενά με τους ιμπεριαλιστές και βάφουν τα χέρια τους με το αίμα του ιρακινού λαού δε μπορούν να προωθήσουν λύσεις στο κουρδικό ζήτημα. Επίσης, το εθνικιστικό κουρδικό κίνημα στην χώρα μας, με τις ιδεολογικές αδυναμίες του, τις λανθασμένες λογικές και πρακτικές του δε μπορεί να αποτελεί δύναμη λύσης επειδή αντί να βαδίσει στον δρόμο του κοινού αγώνα για την εθνική και την κοινωνική απελευθέρωση των λαών της χώρας, ακολουθεί τον δρόμο του συμβιβασμού και της υποταγής. Άρα, βρισκόμαστε σε θέση να σκεφτούμε μακριά από κάθε είδους εθνικισμό για να αναλύσουμε σωστά τα γεγονότα…
Οι νέες στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό αποδεικνύουν την αδυναμία και την ανικανότητα της ολιγαρχίας στο κουρδικό ζήτημα
Σύμφωνα με τις επίσημες ανακοινώσεις, η ολιγαρχία από το 1983 μέχρι το 2000 πραγματοποίησε 24 στρατιωτικές επιχειρήσεις έξω από τα σύνορα. Το αποτέλεσμα μίας 25ης επέμβασης στο έδαφος του Νότιου Κουρδιστάν, θα είναι παρόμοιο με τις 24 προηγούμενες φορές, δηλαδή αποτυχημένο. Παρότι η στρατιωτική επιχείρηση στο εξωτερικό παρουσιάζεται ως μοναδική λύση μέχρι σήμερα δεν κατάφεραν τίποτε! Η 80χρόνη πολιτική της ολιγαρχίας που βασίζεται στην άρνηση, την αφομοίωση, την εξόντωση- καταστολή και τις δολοφονικές επιχειρήσεις μέσα και έξω από τη χώρα έχει ήδη ακυρωθεί. Είναι ξεκάθαρο ότι τα όργανα του φασιστικού καθεστώτος δολοφόνησαν, εξαφάνισαν και βασάνισαν κατά χιλιάδες αλλά δεν κατάφεραν να εξοντώσουν εκείνους που αντιστέκονται. Η ολιγαρχία γνωρίζει καλά ότι ούτε με τις νέες στρατιωτικές επιχειρήσεις στο εξωτερικό, αλλά ούτε και με τη μακρόχρονη τυραννία, τα καθεστώτα έκτακτης ανάγκης, τις εκτοπίσεις δεκάδων Κούρδων δε θα μπορέσει να φτάσει στο στόχο της. Η ολιγαρχία και τα αστικά κόμματά της προωθώντας ανάμεσα στις λαϊκές μάζες το μίσος και την έχθρα διαμορφώνουν ένα έντονο εθνικιστικό κλίμα με απρόβλεπτες συνέπειες. Από την άλλη χρησιμοποιεί το πρόσχημα της «τρομοκρατίας» για να «πιέσει» τις ΗΠΑ και την ξεπουλημένη ιρακινή κυβέρνηση, και εφόσον αν επιτρέπει ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός, επιδιώκει να χτυπήσει τις ανταρτικές δυνάμεις του ΡΚΚ.
Παρά την εξουσιοδότηση του κοινοβουλίου, το ΑΚΡ (Κόμμα Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης) και το Γ.Ε.Σ. επειδή δεν κατάφεραν να πάρουν την «άδεια» από τις ΗΠΑ δε μπορούν να κάνουν τίποτε! Αυτός είναι ο βασικός λόγος που επισκέπτεται ο Τ. Ερντογάν τις ΗΠΑ και να ζητήσει έγκριση από το αφεντικό του, τον Μπούς. Επίσης είναι φανερό από την μεριά των λαών ότι είτε επιτρέψουν είτε όχι τις στρατιωτικές επιχειρήσεις της ολιγαρχίας, οι ιμπεριαλιστές θα πάρουν θέση ανάλογα με τα συμφέροντά τους.
Οι ιμπεριαλιστές δε μπορούν να λύσουν τα προβλήματα των λαών!
Αναμφισβήτητη πραγματικότητα είναι ότι ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός είναι κοινός εχθρός των λαών όλης της υφηλίου και μάλιστα της Μέσης Ανατολής. Η άρνηση ή η λήθη αυτής της πραγματικότητας είναι η μεγαλύτερη απερισκεψία. Η πραγματικότητα είναι τόσο φανερή και απλή ώστε δεν χρειάζεται μεγάλα λόγια κι εξηγήσεις, γεγονός που τεκμηριώνεται και από την αιματηρή ιστορία του ιμπεριαλισμού αλλά και το αίμα που χύνεται σήμερα για τα συμφέροντά του.
Ωστόσο, οι “ιδεολόγοι” και οι συνεργάτες τους πασχίζουν να την ξεχάσουμε, κάτι που είναι φυσικό-λογικό αφού το καθήκον που τους ορίζουν οι ιμπεριαλιστές είναι αυτό. Όμως αυτό που δεν είναι κατανοητό και λογικό είναι να παίζουν τον ίδιο ρόλο και κάποιοι άλλοι που υποτίθεται πως αγωνίζονται στο πλευρό των λαών και βοηθούν με το λόγο και το έργο τους τούς ιμπεριαλιστές. Η ολιγαρχία απευθύνεται στις ΗΠΑ και ζητάει να αναλάβει περισσότερα καθήκοντα απ’ αυτές. Όμως οι Κούρδοι εθνικιστές τι κάνουν; Όταν ο Αμπδουλλάχ Οτζαλάν έλεγε «αν δεν λύσετε το κουρδικό, κάποιοι άλλοι θα χρησιμοποιήσουν το ΡΚΚ», τι ακριβώς εννοούσε και πώς ήταν δυνατόν να λέει τέτοια πράγματα? Αν ήθελε να πει πως επιδιώκουν να συμβάλουν και αυτοί στο ιμπεριαλιστικό σχέδιο για την Μέση Ανατολή ή αν υπηρετούν αυτό το σκοπό οι πρακτικές τους, δεν γνωρίζουμε. Όμως αυτό που φαίνεται ξεκάθαρο είναι ότι όλες αυτές οι εξελίξεις βοηθούν την ολοκλήρωση του ελέγχου της περιοχής από τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Όσοι πιστεύουν ότι ο ιμπεριαλισμός άλλαξε, ευθύνονται: επειδή βοηθούν τη νομιμοποίηση των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων, κατοχών και άλλων εγκλημάτων. Όποιος έχει ακόμη τις παραμικρές προσδοκίες από τους ιμπεριαλιστές προς όφελος των λαών, ξεγελάει τον εαυτό του αλλά και το λαό. Τέτοιες κορυφαίες και ανόητες προσδοκίες δε μπορούν να χαρακτηρίζονται ως αθώες ή αιτιολογημένες. Η δήθεν δημοκρατία των ιμπεριαλιστών είναι αυτή που βομβαρδίζει τους λαούς, καταλαμβάνει χώρες, δολοφονεί κατά δεκάδες χιλιάδες, βασανίζει σε κολαστήρια όπως Γκουαντανάμο και Άμπου Γκράιπ αλλά και σε μυστικά κέντρα βασανιστηρίων για τα συμφέροντα των μονοπωλίων. Για να ολοκληρώσουν τον έλεγχό τους στη ευρύτερη περιοχή οι ιμπεριαλιστές προσπαθούν να χρησιμοποιήσουν σαν εργαλείο όλες τις χώρες, τους λαούς και τις οργανώσεις. Γι’ αυτό, Τούρκοι, Κούρδοι, Άραβες, Πέρσες, όλοι οι λαοί της Μέσης Ανατολής, οφείλουν να αρνηθούν κάθε μορφής ιμπεριαλιστική επέμβαση στην περιοχή. Η λύση του κουρδικού, καθώς και η απελευθέρωση των χωρών και η ελευθερία των λαών της Μέσης Ανατολής μπορούν να επιτευχθούν μόνο με την απαλλαγή από τους ιμπεριαλιστές.
Οι στρατηγικές που βασίζονται στον κουρδικό εθνικισμό, οι πολιτικές που νομιμοποιούν ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, οι επιθέσεις που στόχο έχουν τον απλό λαό βοήθησαν και βοηθούν την ενδυνάμωση του σωβινισμού.
Παρότι η κυβέρνηση του Τ. Ερντογάν αλλά και το Γ.Ε.Σ. είναι οι πιο πιστοί συνεργάτες του ιμπεριαλισμού, καταφέρνουν με την χρήση του σωβινισμού να κινητοποιήσουν τις μάζες, περισσότερο από ποτέ. Παρότι σκύβουν δουλικά το κεφάλι τους μπροστά στους υπαλλήλους των ιμπεριαλιστικών οργανισμών, μιλάνε στο όνομα του έθνους, προωθούν το σωβινισμό και επηρεάζουν ένα μεγάλο κομμάτι του κόσμου. Ένας από τους πιο βασικούς παράγοντες του γεγονότος αυτού είναι οι λαθεμένες πολιτικές και πραχτικές του κουρδικού εθνικιστικού κινήματος που πρέπει να λάβει υπόψη καθένας για να μπορέσει να αναλύσει σωστά το γεγονός αυτό.
Ένα εθνικό απελευθερωτικό κίνημα με τους αγώνες, την συνέπειά και τις αρχές του πρέπει να αποκτήσει τον σεβασμό όλων των άλλων λαών. Στην αντίθεση περίπτωση πρέπει να ψάξει κανείς τα λάθη ή τις ελλείψεις στις πολιτικές, τις ταχτικές και τις πραχτικές του κινήματος. Η παγκόσμια ιστορία μας διδάσκει πως η εκτίμηση των λαών αποκτάται μόνο με την συνέπεια και τις επαναστατικές αρχές. Αν ένα κίνημα ασχολείται με μικροπολιτικές και διάφορες άλλες προσδοκίες έκτος από τους αγώνες, χάνει την εκτίμηση και την συμπαράσταση των άλλων. Στις μέρες μας διαπιστώνουμε ότι ούτε το κουρδικό εθνικό κίνημα ούτε οι αριστερές αγωνιστικές δυνάμεις αναλύουν αυτό το γεγονός.
Η ολιγαρχία, πασχίζει με όλα τα μέσα της να εντείνει τον σωβινισμό ώστε να φέρει με το μέρος της τις λαϊκές μάζες. Οι προσπάθειες της να σπέρνει τη εχθρότητα μεταξύ των λαών προκειμένου να αποδυναμώσει τον απελευθερωτικό και ταξικό αγώνα είναι αναμενόμενες και σύμφωνες με τη φύση του φασισμού. Οι προοδευτικές δυνάμεις, οι αγωνιστές και οι επαναστάτες δε μπορούν να περιορίζονται στο να καταγγέλλουν τον φασισμό: το «Κάτω η Ολιγαρχία» δε αρκεί πλέον. Πρέπει να θεωρήσουμε καθήκον μας να ασκούμε κριτική για κάθε πολιτική και πρακτική που είτε άμεσα είτε έμμεσα βοηθάει στην ενδυνάμωση του σωβινισμού.
Όποιος ρίξει μια ματιά στις εικόνες των «διαμαρτυριών» ενάντια στις πράξεις του ΡΚΚ θα διαπιστώσει ότι αυτές οι συγκεντρώσεις έχουν εξαπλωθεί παντού καθώς και η συμμετοχή σ΄ αυτές έχει αυξηθεί τόσο πολύ που δεν έχει ξαναγίνει από το 1984 αφ’ ότου ξεκίνησε τον ένοπλο αγώνα το ΡΚΚ. Άρα πιστεύουμε ότι οι αγωνιστές και οι επαναστάτες οφείλουν να βρουν τις αιτίες που προκάλεσαν την ενδυνάμωση του σωβινισμού. Πρέπει να συζητήσουν έστω και αργά για τα μεγάλα λάθη, τις δεκάδες δολοφονικές επιθέσεις που στόχο είχαν τον απλό λαό με αποτέλεσμα να σπρώξουν τις μάζες στην επιρροή της ολιγαρχίας.
Εδώ και χρόνια τώρα, είτε ανοικτά είτε συγκαλυμμένα υπερασπίζονται και πραγματοποιούνται πράξεις που προκαλούν ηθικές-υλικές ζημίες και ανθρώπινα θύματα στο κόσμο. Αυτοί που διαπράττουν τέτοιες απαράδεκτες και αναιτιολόγητες πράξεις, νόμιζαν ότι δε θα είχε κάποιο αρνητικό αποτέλεσμα; Όταν απειλούσαν επίσημα τους κυβερνώντες δηλώνοντας πως «αν δεν λύσετε εσείς, θα παρέμβουν οι ΗΠΑ» που στην ουσία σημαίνει πως νομιμοποιούν τις ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, δε γνώριζαν ότι τι μπορούσαν να προκαλέσουν τέτοιες αντιλήψεις; Αν δεν γνώριζαν ή λάθος λογάριαζαν είναι μια εγκληματική απερισκεψία, αλλά αν το γνώριζαν και ακόμη σήμερα αν έχουν την ίδια λογική σημαίνει πως προκαλούν είτε συνειδητά είτε όχι μεγάλες ζημίες στο κουρδικό λαό και τον ίδιο τον αγώνα τους. Κάθε επαναστατικό, απελευθερωτικό και ταξικό κίνημα οφείλει να γνωρίζει και να προβλέπει τις συνέπειες που προκαλούν οι τακτικές και πραχτικές του.
«...Εμείς, δεν λέμε κάτι ενάντια στις πολιτικές των ΗΠΑ στην περιοχή» τέτοιες δηλώσεις έχουν κάνει οι εκπρόσωποι των Κούρδων εθνικιστών που δε ταιριάζει με τον απελευθερωτικό χαρακτήρα. Γιατί και πώς δεν εναντιώνονται στον ιμπεριαλισμό αφού υποτίθεται ότι παλεύουν για τα συμφέροντα και τα δικαιώματα του κουρδικού λαού; Αυτές οι «πονηρές» πολιτικές τους, οι τακτικές τους που μεγαλώνουν τις μάταιες προσδοκίες από τους ιμπεριαλιστές, οι πρακτικές που χτυπούν τον κόσμο βοήθησαν και βοηθούν τις προσπάθειές του φασισμού να προωθήσει τον σωβινισμό. Αυτοί που αντί να υπερασπίσουν την ενότητα των καταπιεζόμενων-εκμεταλλευομένων λαών, και αντί να οραματίζονται με τους ενωτικούς ταξικούς αγώνες για την επαναστατική λαϊκή εξουσία, επιλέξανε να βαδίσουν τον δρόμο του εθνικισμού. Επειδή υπερασπίζονται και υλοποιούν ενέργειες που προκαλούν μεγάλες ζημίες στο λαό, ευθύνονται για την κατάσταση αυτή και τις συνέπειες των έργων και των λόγων τους. Ο εθνικισμός, οι συμβιβασμένες αντιλήψεις που αναζητούν συμμαχίες μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, οι λογικές που ψάχνουν λύσεις μέσα στα όρια του καπιταλιστικού συστήματος, οι καιροσκοπικές-ωφελιμιστικές πολιτικές και μικροπολιτικές πράξεις ενάντια στο λαό προκάλεσαν αυτό το αποτέλεσμα και οδήγησαν σε αδιέξοδο το κουρδικό εθνικιστικό κίνημα. Στις μέρες μας φαίνεται πιο ξεκάθαρο ότι ο εθνικισμός δεν μπορεί να αποτελέσει καμία λύση καθώς και ο μοναδικός δρόμος που πρέπει να ακολουθήσουμε είναι οι κοινοί και ταξικοί αγώνες των λαών…
Λαέ μας από το τουρκικό και κουρδικό έθνος, για να μη γίνουν θύματα τα παιδιά μας πρέπει να αγωνιστούμε μαζί για την απελευθέρωση από τον ιμπεριαλισμό και το φασισμό.
Λαέ μας από το τουρκικό και κουρδικό έθνος, πρέπει να ενωθούμε στους αγώνες για να ζήσουμε ελεύθεροι και αδελφωμένοι σε μια ανεξάρτητη και δημοκρατική χώρα.
Λαέ μας από το τουρκικό και κουρδικό έθνος, πρέπει να οργανωθούμε μαζί για να καταπολεμήσουμε την πείνα, την φτώχεια, την ανεργία, για να εξοντώσουμε την κάθε μορφής εκμετάλλευση, την καταπίεση, την καταστολή, τις απαγορεύσεις και να κατακτήσουμε τις πολιτικές-πολιτιστικές ελευθερίες και δικαιώματα.
Λαέ μας, μ’ αυτή την ανακοίνωση τονίζουμε ότι ούτε οι στρατιωτικές επιχειρήσεις της ολιγαρχίας ούτε οι επεμβάσεις των ΗΠΑ μπορούν να επιλύσουν τα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Συνεχίζουμε με το τι πιστεύουμε να γίνουν:
Πρώτο: δε έχει κανένας το δικαίωμα να προσαρτήσει το έδαφος ενός άλλου λαού, να του απαγορέψει όλα τα εθνικά και πολιτιστικά δικαιώματα, να τον εκτοπίσει, να τον καταπιέσει με όλα τα μέσα εξοντώνοντας δεκάδες χιλιάδες. Αυτό δε μπορεί να χαρακτηρίζεται ως δημοκρατικό και δίκαιο. Ο Τουρκικός λαός οφείλει να υπερασπίσει το δικαίωμα αυτοδιάθεσης των Κούρδων συνανθρώπων μας. Όσοι υπερασπίζονται την εθνική καταπίεση και την καταστολή σε βάρος των Κούρδων σημαίνει πως δεν θέλουν να συμβιώσει μαζί τους.
Δεύτερο: πρέπει να συμφωνήσουμε ότι η συνεργασία και η προδοσία δε μπορούν να έχουν αιτιολογίες και εξηγήσεις. Ο Ταλαμπάνι και ο Μπαρζάνι δηλώνουν πως «οι ΗΠΑ πρέπει να τους προστατέψουν» κάτι που αποδεικνύει πως δεν έχουν καμία σχέση με την ελευθερία και τα δικαιώματα του κουρδικού λαού. Έχουν ήδη παραδώσει το μέλλον του κουρδικού λαού στα χέρια των ιμπεριαλιστών. Καμία δικαιολογία δε μπορεί να εξηγήσει την συνεργασία με τους ιμπεριαλιστές που βάφουν την γη με το αίμα των λαών. Η υποταγή στους ιμπεριαλιστές σημαίνει άρνηση της διεκδίκησης για δημοκρατία και ανεξαρτησία.
Τρίτο: όσοι εμπνέονται από την αδελφοσύνη των λαών, δε μπορούν και δεν πρέπει να υπερασπίσουν καμία πολιτική και πρακτική που προκαλεί είτε ηθική είτε υλική ζημία στους λαούς. Η συνέχιση τέτοιων πολιτικών και πράξεων σημαίνει πως δεν επιδιώκουν να συμβιώσουν. Πρέπει άμεσα να αλλάξουν τέτοιες λογικές και απαράδεκτες λανθασμένες μορφές δράσης τους που στην ουσία χτυπούν όλους τους λαϊκούς και δίκαιους αγώνες.
Τέταρτο: την περίοδο αυτή στην οποία ο σωβινισμός εντείνεται, όσοι εκφράζονται ως δημοκράτες, επαναστάτες, αγωνιστές, δεν πρέπει να αποχωρούν από το πεδίο του αγώνα και από τις διεκδικήσεις τους. Δεν πρέπει επίσης να δραστηριοποιούνται ανάλογα με το κλίμα του εθνικισμού. Δε μπορούν να αποπροσανατολίζονται με τις δημαγωγίες της ολιγαρχίας όπως αυτή για το διαμελισμό της χώρας. Εμείς αγωνιζόμαστε μαζί με τους Τούρκους, τους Κούρδους κ.α. και για να ζήσουμε ελεύθεροι σε μια ανεξάρτητη δημοκρατική και σοσιαλιστική χώρα. Όμως είμαστε και υπερασπιστές του δικαιώματος της αυτοδιάθεσης των καταπιεζόμενων λαών. Δηλαδή, αυτοί που μπορούν να αποφασίσουν για το μέλλον του λαού είναι μόνο οι ίδιοι λαοί και έχουν το δικαίωμα να αποφασίσουν με την ελεύθερη θέλησή τους και χωρίς καμία προϋπόθεση.
Πέμπτο: πρέπει να είναι πλέον κατανοητό σ’ όλους μας ότι η βασική αιτία της ενδυνάμωσης του σωβινισμού, του αδιέξοδου στο οποίο έφτασε η συμβιβασμένη αντίληψη του κουρδικού εθνικισμού, και της καθυστέρησης της επίλυσης του κουρδικού ζητήματος είναι αποτέλεσμα της αδυναμίας όλων μας στην ενότητα και την κοινή οργάνωση των λαϊκών αγώνων.
Έκτο: ξεκάθαρο είναι ότι καμία πολιτική που προωθεί λύσεις μέσα στα όρια του ιμπεριαλιστικού-καπιταλιστικού συστήματος και δε στοχεύει στην ανατροπή της εξουσίας της ολιγαρχίας, δε μπορεί να οδηγήσει στην εθνική και κοινωνική απελευθέρωση του κουρδικού λαού. Οι πολιτικές και τακτικές του κουρδικού εθνικισμού που δεν εναντιώνονται στον ιμπεριαλισμό και δε μάχονται για την απαλλαγή απ’ αυτόν, καθώς και οι θέσεις που δεν αποσκοπούν στην ανατροπή της ολιγαρχικής δικτατορίας και στην ίδρυση μιας λαϊκής επαναστατικής κυριαρχίας, δε μπορούν να προωθήσουν λύσεις στο κουρδικό ζήτημα. Με τέτοιες θέσεις δε μπορεί καμία δύναμη να φτάσει στο σκοπό της. Η επαναστατική και πραγματική λύση βρίσκεται στην κοινή οργάνωση, στους ενωμένους αγώνες που σκοπό έχουν την ανατροπή του φασισμού και την απαλλαγή από τους ιμπεριαλιστές.
Επτά: οι ενωμένοι αγώνες των λαών πρέπει να σκοπεύουν στην ίδρυση μιας επαναστατικής λαϊκής εξουσίας που θα ανήκει σ’ όλους τους λαούς και τις μειονότητες που ζουν στην χώρα μας. Μόνο τότε ο κουρδικός λαός θα μπορέσει να χρησιμοποιήσει ελεύθερα το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης. Αυτή την περίοδο έχουμε το πρώτο καθήκον να αγωνιστούμε όλοι μαζί και ανεξάρτητα από έθνος, φύλο και θρησκεία για να διώξουμε τους ιμπεριαλιστές από τη χώρα μας, να ανατρέψουμε την ολιγαρχική δικτατορία και να εξοντώσουμε το φασισμό, που ευθύνονται για την καταπίεση και την εκμετάλλευση. Η ύπαρξή τους αποτελεί εμπόδιο για την επίλυση του κουρδικού ζητήματος αλλά και όλων των άλλων προβλημάτων που υποφέρουμε.
ΚΑΤΩ Ο ΑΜΕΡΙΚΑΝΙΚΟΣ ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Ο ΦΑΣΙΣΜΟΣ!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου