Η πρόσφατη επίσκεψη (7.11.2007) της Α.Παπαρήγα στο «Μέγαρο Μαξίμου» για στήριξη εκ νέου και στη δεύτερη 4ετία της αντιδραστικής κυβέρνηση Καραμανλή σε καίρια ζητήματα της εξωτερικής και εσωτερικής πολιτικής, που δικαιολογημένα απέσπασε, πέρα απ’ τ’ άλλα, και τα ειρωνικά «σχόλια» του αρθρογράφου Λ.Σταυρόπουλου («Βήμα» 11/11/2007, σελ.Α24) και προκάλεσαν την οργή των δημοσιογραφίσκων του «Ριζοσπάστη» σε σχόλιο-«απάντηση» με τίτλο «κουτοπονηριές…»(«Ρ» 13/11/2007, σελ.4), δεν ήταν κεραυνός εν αιθρία ούτε αποτελεί έκπληξη, όταν είναι γνωστά:
πρώτο, η μακρόχρονη, εδώ και δεκαετίες, αντιδραστική συνεργασία μεταξύ της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ και του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, συνεργασία που επισημοποιήθηκε με τη συγκρότηση κυβέρνησης «Κ»ΚΕ-ΝΔ το 1989 – η πρώτη ως τώρα στην ιστορία του διεθνούς χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού συγκρότηση κυβέρνησης ενός ρεβιζιονιστικού κόμματος με ένα μοναρχοφασιστικό κόμμα, όπως είναι η ΝΔ, το κατεξοχήν κόμμα του μεγάλου κεφαλαίου – αλλά και η συνέχιση της συνεργασίας ανάμεσά τους και μετά το 89,
δεύτερο, η μόνιμη στήριξη καθόλη την περασμένη 4ετία της αντιλαϊκής-αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης εκ μέρους της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, η οποία προκλητικά στάθηκε στο πλευρό της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή*.
Δεν αποτελεί επιπλέον έκπληξη, αφού η σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα, ασυγκράτητη όπως είναι στην υπεράσπιση της Δεξιάς, έχει ήδη από την πρώτη κιόλας στιγμή δημοσίως ανακοινώσει την εκ νέου στήριξή της στην αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ κατά τη διάρκεια της συζήτησης των προγραμματικών δηλώσεων, καλώντας-«συμβουλεύοντας» προκλητικά και ξετσίπωτα την εργατική τάξη και το λαό να μην συγκροτήσει μέτωπο κατά των αντιλαϊκών-αντεργατικών κυβερνητικών μέτρων: «όχι το μέτωπο μόνο στη ΝΔ» («Ρ»2/10/2007, σελ11), κι’αυτό παρά το γεγονός ότι η ΝΔ είναι κυβέρνηση και διαχειρίζεται – αποκλειστικά και μόνο αυτή σε κυβερνητικό επίπεδο (και την περασμένη 4ετία) – τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, όπως παλιότερα τα διαχειρίζονταν οι κυβερνήσεις του μεγαλοαστικού ΠΑΣΟΚ.
Καταρχήν με την επίσκεψή της η Α.Παπαρήγα ήθελε να επιβεβαιώσει εκ νέου, και δημόσια, την προσήλωσή της στην αντιδραστική συμμαχία-συνεργασία «Κ»ΚΕ-ΝΔ σ’όλα τα γενικότερα πολιτικά ζητήματα και να διαβεβαιώσει τον πρωθυπουργό Κ.Καραμανλή για τη συνέχιση της συνεργασίας-στήριξης και στη νέα 4ετία της κυβερνητικής πολιτικής.
Κατά δεύτερο στη σημερινή πολύ δύσκολη συγκυρία για την κυβέρνηση και τα πολύ δύσκολα προβλήματα με τα οποία αυτή βρίσκεται αντιμέτωπη, η επίσκεψη αποτελεί από μόνη της, ανεξάρτητα ακόμα και απ’ τα θέματα που συζητήθηκαν μεταξύ Παπαρήγα-Καραμανλή, προκλητική στήριξη της εσωτερικής αντιλαϊκής-αντεργατικής πολιτικής της κυβέρνησης και στήριξη της φιλοαμερικάνικης εξωτερικής της πολιτικής σε σειρά ζητήματα, κυρίως όμως εκείνα της περιοχής των Βαλκανίων.
Και τώρα μια σειρά σύντομες παρατηρήσεις για τους συγκεκριμένους λόγους επίσκεψης της Α.Παπαρήγα στο «Μέγαρο Μαξίμου» που αποτέλεσαν συνάμα και το αντικείμενο συζήτησης μεταξύ τους, παρόλο που δεν ανακοινώθηκε τίποτε σχετικό και αφέθηκε να εννοηθεί ότι η συνάντηση αφορούσε μόνο το ζήτημα της ονομασίας της ΠΓΔΜακεδονίας:
Α. Ζητήματα εξωτερικής πολιτικής: η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, πέρα απ’ την ως τώρα παταγώδη αποτυχία και πρωτοφανή ανικανότητά της σ’ όλα ανεξαιρέτως τα ζητήματα της εξωτερικής πολιτικής της χώρας, ακολουθεί μια σαφώς φιλοαμερικάνικη πολιτική, κι’ αυτό αφορά και την περιοχή των Βαλκανίων με κύρια ζητήματα για την Ελλάδα: α) τη διαβόητη ιστορία της ονομασίας της γειτονικής Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (ΠΓΔΜ) αλλά και β) το μεγάλο και πολύπλοκο πρόβλημα του Κοσυφοπεδίου (και τον παραπέρα διαμελισμό της Σερβίας), που βρίσκεται από καιρό στο κέντρο του οξύτατου ανταγωνισμού των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ-Ρωσίας-ΕΕ.
Σχετικά με το πρώτο ζήτημα η κυβέρνηση Καραμανλή παρά τους ανόητους διπλωματικούς λεονταρισμούς έχει ήδη καταλήξει στη σύνθετη ονομασία, αλλά που και σ’ αυτή την περίπτωση βρίσκεται αντιμέτωπη με την αδιάλλαχτη στάση της κυβέρνησης της ΠΓΔΜακεδονίας και το σοβινισμό τον κυρίαρχων κύκλων της και επιπλέον με το σοβινισμό του δικού της χώρου και τις διάφορες ανοιχτά φιλοπόλεμες κραυγές των «Μακεδονομάχων» της (Ψωμιάδης-Παπαγεωργόπουλος-Έβερτ-Κιλτίδης κλπ.) και βέβαια του έξαλλου σοβινιστή χουντο-φασίστα Άνθιμου, τις φιλοπόλεμες δηλώσεις του οποίου δεν καταδίκασε η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ: «οι Σκοπιανοί είναι πονηροί και διεκδικούν εις βάρος της Ελλάδας. Εμάς μας λείπει ένα κομμάτι της Μακεδονίας, που το έχουν στο Μοναστήρι και παραπέρα. Αν υπάρξουν διεκδικήσεις σε βάρος μας, ξέρει και η Ελλάδα να διεκδικεί χαμένους τόπους σπαρμένους με τα κόκαλα των προγόνων μας» («Ελευθεροτυπία» 6/11/2007, σελ. 7).
Οι κομμουνιστές και αντιφασίστες έχουν πρώτιστη πολιτική υποχρέωση να καταδικάσουν με τον πλέον αποφασιστικό και κατηγορηματικό τρόπο της εθνικιστικές-σοβινιστικές απόψεις και δηλώσεις αλλά και τις επεκτατικές βλέψεις των κυρίαρχων σοβινιστικών κύκλων των δυο χωρών Ελλάδας-ΠΓΔΜ.
Πέρα απ’ το ζήτημα της ΠΓΔΜ, συζητήθηκε μεταξύ των Καραμανλή-Παπαρήγα και η περίπτωση του Κοσυφοπεδίου (αλλά και γενικότερα η κατάσταση στα Βαλκάνια), που αποτελεί μια πολύ επικίνδυνη μπαρουταποθήκη της περιοχής έτοιμη να εκραγεί κάθε ώρα και στιγμή.
Η φιλοαμερικάνικη θέση-στάση της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή είναι σε αυτό το ζήτημα γνωστή και δεδομένη.
Είναι φανερό πως ο «περίπατος» της σοσιαλδημοκράτισσας Α.Παπαρήγα στο «Μέγαρο Μαξίμου» στόχο είχε να στηρίξει όχι μόνο την πολιτική της κυβέρνησης σχετικά με την ονομασία της ΠΓΔΜ αλλά και τη σαφώς φιλοαμερικάνικη πολιτική της κυβέρνησης Καραμανλή στο πρόβλημα του Κοσυφοπεδίου καθώς και ολόκληρης της περιοχής των Βαλκανίων – πολιτική στήριξη των φιλοπόλεμων σχεδίων του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και άμεσης ανάμιξης στα εσωτερικά των Βαλκανικών χωρών.
Β. Εσωτερική πολιτική: σε πολύ δύσκολη θέση βρίσκεται αυτή τη στιγμή η κυβέρνηση Καραμανλή και σε μια σειρά ζητήματα της εσωτερικής πολιτικής και εδώ έρχεται η επίσκεψη Παπαρήγα προς στήριξή της:
α. Ασφαλιστικό: ακριβώς τη στιγμή που η κυβέρνηση σχεδιάζει να περάσει τα αντιδραστικά μέτρα αύξησης των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης και μείωσης των συντάξεων, τρέχει η σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα προς ενίσχυση της θέσης της κυβέρνησης και στήριξή της.
β. Καταλήψεις μαθητών – κινητοποιήσεις φοιτητών: ακριβώς τη στιγμή που οι καταλήψεις των μαθητών βρίσκονται σε εξέλιξη και πολλαπλασιάζονται αλλά και αναπτύσσεται η αντίσταση φοιτητών-πανεπιστημιακών στον αντιδραστικό νόμο-πλαίσιο, τρέχει για τον ίδιο σκοπό στο «Μέγαρο Μαξίμου» να στηρίξει την αντιδραστική πολιτική της κυβέρνησης του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ με στόχο τον τερματισμό των μαθητικών καταλήψεων και τη ματαίωση ξεσπάσματος φοιτητικών κινητοποιήσεων.
γ. Πορεία Πολυτεχνείου: αντικείμενο συζήτησης αποτέλεσε και η «περιφρούρηση» της πορείας του Πολυτεχνείου που ανατέθηκε από τον Καραμανλή (όπως και τον περασμένο χρόνο) στην Παπαρήγα. Προφανώς της γνωστοποίησε ακόμα – κι αυτή συμφώνησε – ότι η αστυνομία, με εντολή του, θα χρησιμοποιήσει αυτή τη φορά και χαφιεδοκάμερες για την παρακολούθηση της πορείας, κάτι που τώρα επιβεβαιώνει, εμμέσως πλην σαφώς, και το σχόλιο – μ΄αφορμή την παραίτηση του προέδρου της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, Δ. Γουργουράκη και όλων των μελών της Αρχής – του «Γραφείου τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ» για τις χαφιεδοκάμερες, το οποίο αντί να καταδικάζει την κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ που χρησιμοποίησε για πρώτη φορά τις χαφιεδοκάμερες για παρακολούθηση της πορείας του Πολυτεχνείου ισχυρίζεται πως «η νέα αποκάλυψη για την παρακολούθηση μέσω των καμερών της πορείας του Πολυτεχνείου που συνοδεύτηκε με την παραίτηση-καταγγελία του προέδρου και μελών της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, καταδεικνύει πόσο υπόλογοι έναντι του λαού είναι οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ που ισχυρίστηκαν ότι η εγκατάσταση και η λειτουργία των καμερών γίνεται αποκλειστικά για τη διαχείριση της κυκλοφορίας» («Ρ» 20/11/2007, σελ. 10).
Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ κρατά σαφή φιλοκυβερνητική στάση, επειδή πρώτο, δεν καταδικάζει την κυβέρνηση Καραμανλή για την χρήση των χφιεδοκάμερων και δεύτερο, θάβει το τόσο σημαντικό θέμα – που σημαίνει πολύ επικίνδυνο παραπέρα βάθεμα της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής – στη 10η σελίδα του «Ριζοσπάστη» α ν τ ί να το έχει πρωτοσέλιδο όπως διάφορες αστικές εφημερίδες, μεταξύ των οποίων και η «Αυγή» με τίτλο: «Η ΕΛ.ΑΣ. ΦΑΚΕΛΩΣΕ ΜΕ ΤΙΣ ΚΑΜΕΡΕΣ ΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΟΥ ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟΥ, Με την κάμερα στον κρόταφο!» («Αυγή» 20/11/2007, σελ 1).
δ. ΣΥΝ: πέρα απ’ τα παραπάνω προβλήματα ο Καραμανλής συζήτησε με τη σύμμαχό του Α.Παπαρήγα και την περίπτωση της κριτικής του ΣΥΡΙΖΑ προς την κυβερνητική πολιτική και ζήτησε, στα πλαίσια της συνεργασίας «Κ»ΚΕ-ΝΔ, απ΄ την Παπαρήγα: 1) να αποτελέσει η φιλοκυβερνητική στάση του «Κ»ΚΕ σταθερό αντίβαρο απέναντι στην κριτική που δέχεται απ’ το ΣΥΝ, και 2) να εντείνει το «Κ»ΚΕ την κριτική στο ΣΥΝ, πράγμα που εξυπηρετεί πολιτικά και τα δυο σύμμαχα κόμματα, «Κ»ΚΕ-ΝΔ.
ε. ΠΑΣΟΚ: τέλος, οι Καραμανλής-Παπαρήγα συζήτησαν επίσης και τη βαθιά κρίση που διέρχεται το μεγαλοαστικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ, ελπίζοντας και οι δυο στην παραπέρα όξυνσή της ώστε να διαμοιραστούν μεταξύ τους τα ιμάτια του, ελπίδα που χάθηκε το 1989 για το σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ.
*Η ηγεσία του «Κ»ΚΕ τάχθηκε κατά των καταλήψεων των φοιτητών τέλη Μάη-αρχές Ιούνη 2006 που αγωνίζονταν κατά των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων» και κατά της απεργίας διαρκείας των πανεπιστημιακών, κατά των επαναλαμβανόμενων απεργιών διαρκείας των Δασκάλων. Γνωστή είναι και η μόνιμη απεργοσπαστική στάση των ρεφορμιστών ηγετών του ΠΑΜΕ με τις απεργοσπαστικού χαρακτήρα ξεχωριστές συγκεντρώσεις κατά τη διάρκεια των απεργιακών κινητοποιήσεων των εργαζομένων (με κορυφαία περίπτωση την ξεχωριστή εξέδρα του ΠΑΜΕ στο Σύνταγμα, μ’ εντολή προφανώς της κυβέρνησης, δίπλα στην κοινή εξέδρα των ομοσπονδιών ΠΟΣΔΕΠ-ΟΛΜΕ-ΔΟΕ), η στήριξη της κυβερνητικής πολιτικής στο μεγάλο σκάνδαλο των «δομημένων Ομολόγων» (άρνηση συγκρότησης εξεταστικής επιτροπής, άρνηση της επιστροφής των τωρινών κλεμμένων στα ταμεία και προβολή πρότασης από «κοινού» με τον Πουπάκη της ΔΑΚΕ («Άσε ο Πουπάκης! Αυτός θα διεκδικήσει τα κλεμμένα από το 1950!!…», «Ρ» 11/5/2007, σελ.2 και «Κ»ΚΕ: να ερευνηθεί από το 1950 η ληστεία των ασφαλιστικών ταμείων», «Ρ» 16/6/2007, σελ.3) «επιστροφής» των κλεμμένων απ’ το ΄50 δηλ. από την «εποχή του Καποδίστρια»!!!), πλήρης κάλυψη των κυβερνητικών ευθυνών για το μεγάλο έγκλημα των πυρκαγιών αλλά και σ’ όλα τα άλλα μέτρα κυβερνητικής πολιτικής με την αντιδραστική πολιτική γραμμή των διαβόητων «διαχρονικών ευθυνών» και την απόδοση ευθυνών και στα κόμματα της αντιπολίτευσης, εμφανίζοντάς τα πως και αυτά μπορούν να «παίρνουν» και «εφαρμόζουν» κυβερνητικά αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα, τη στιγμή που είναι πασίγνωστο, ακόμα και στα παιδιά του νηπιαγωγείου, ότι αντιλαϊκά-αντεργατικά μέτρα μπορεί να αποφασίζει και εφαρμόζει μόνο η εκάστοτε κυβέρνηση, ενώ η αντιπολίτευση μπορεί μόνο να τα επικροτεί-ψηφίζει ή να τα απορρίπτει χωρίς η ίδια ποτέ να έχει τη δυνατότητα να πάρει και να εφαρμόσει οποιαδήποτε μέτρα («Μπαράζ αντιλαϊκής επίθεσης από ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΣΥΝ», «ολομέτωπη επίθεση έχουν εξαπολύσει από κοινού πλουτοκρατία-κυβέρνηση-ΝΔ-ΠΑΣΟΚ», «Ρ» 26/6/2005, σελ. 1), κλπ. κλπ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου