Στις αρχές του Μάρτη του 1956, διαδραματίστηκαν στην Τιφλίδα, την πρωτεύουσα της Σοβιετικής Δημοκρατίας της Γεωργίας, γεγονότα με ένα τέτοιο τρόπο που προηγουμένως θα έμοιαζε απίθανο να συμβούν. Στις 4Μάρτη μία μέρα πριν από την Τρίτη επέτειο του θανάτου του Στάλιν, κόσμος άρχισε να συγκεντρώνεται στο μνημείο του Στάλιν κοντά στην όχθη για να συμμετέχει στις αναμενόμενες δράσεις μνήμης αντίστοιχες με αυτές που λάμβαναν χώρα τα τελευταία χρόνια. Μέσα στις επόμενες μέρες, ωστόσο, το πλήθος άρχισε μεγαλώνει και να συγκεντρώνεται σε δύο μεγάλες διαδηλώσεις στις οποίες συμμετείχαν δεκάδες χιλιάδες λαού. Η μια στο μνημείο του Στάλιν και η άλλη στο άλλη στην πλατεία Λένιν (σήμερα πλατεία Ελευθερίας) στο κέντρο της πόλης. Φήμες είχαν αρχίσει να κυκλοφορούν ότι ένα «κλειστό γράμμα» είχε παραληφθεί στην ηγεσία της Δημοκρατίας από τη Μόσχα το οποίο ασκούσε κριτική στον Στάλιν και τον κατηγορούσε για φοβερά εγκλήματα.
[...] Αντίστοιχες διαδηλώσεις συνέβησαν σε άλλες πόλεις της Γεωργίας όπως το Γκόρι, το Kutaisi, το Batumi και το Sukhumi. Τόσο οι αιτήματα των ομιλητών όσο και το πλήθος άρχισαν να γίνονται όλο και μεγαλύτερα. Πλήθος κόσμου άρχισε να βγαίνει στους δρόμους με τα αυτοκίνητα του κορνάροντας και ανεμίζοντας σημαίες και ομάδες φοιτητών άρχισαν να καταλαμβάνουν τεράστια φορτηγά. [..]
Στις 9 Μάρτη τα γεγονότα έφτασαν στο απόγειό τους. Ο πρώτος γραμματέας του Γεωργιανού Κομμουνιστικού Κόμματος Vasily Mzhavanadze απευθύνθηκε στο πλήθος και δεσμεύτηκε να γίνουν κάποιες ενέργειες όπως να δημοσιεύσουν άρθρα μνήμης στις εφημερίδες και να πραγματοποιηθούν επίσημες τελετές μνήμης στα δημόσια κτίρια, ωστόσο αυτά δεν ήταν αρκετά για να κατευνάσει το πλήθος. Δυνάμεις του Κεντρικού Υπουργείου Άμυνας στάλθηκαν στην πόλη για να προστατεύσουν τα κυβερνητικά κτήρια. Κατά τις 10:30 το πλήθος έφτασε κοντά στο Κτίριο των Επικοινωνιών (Dom svyazi) στην Λεωφόρος Rustaveli και στρατιώτες άνοιξαν πυρ με αυτόματα όπλα. Δεκάδες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν και το πλήθος διαλύθηκε μέσα σε πανικό. Λίγες ώρες αργότερα, νωρίς το πρωί στις 10 Μαρτίου, τανκς και στρατός κατέφθασε στην περιοχή και διέλυσε βίαια τη δεύτερη συγκέντρωση στο μνημείο του Στάλιν.
Timothy Blauvent, Status Shift and Ethnic Mobilisation in the March 1956 Events in Georgia, Europe-Asia Studies, Vol. 61, No. 4 (Jun., 2009), pp. 651-668
[...] Αντίστοιχες διαδηλώσεις συνέβησαν σε άλλες πόλεις της Γεωργίας όπως το Γκόρι, το Kutaisi, το Batumi και το Sukhumi. Τόσο οι αιτήματα των ομιλητών όσο και το πλήθος άρχισαν να γίνονται όλο και μεγαλύτερα. Πλήθος κόσμου άρχισε να βγαίνει στους δρόμους με τα αυτοκίνητα του κορνάροντας και ανεμίζοντας σημαίες και ομάδες φοιτητών άρχισαν να καταλαμβάνουν τεράστια φορτηγά. [..]
Στις 9 Μάρτη τα γεγονότα έφτασαν στο απόγειό τους. Ο πρώτος γραμματέας του Γεωργιανού Κομμουνιστικού Κόμματος Vasily Mzhavanadze απευθύνθηκε στο πλήθος και δεσμεύτηκε να γίνουν κάποιες ενέργειες όπως να δημοσιεύσουν άρθρα μνήμης στις εφημερίδες και να πραγματοποιηθούν επίσημες τελετές μνήμης στα δημόσια κτίρια, ωστόσο αυτά δεν ήταν αρκετά για να κατευνάσει το πλήθος. Δυνάμεις του Κεντρικού Υπουργείου Άμυνας στάλθηκαν στην πόλη για να προστατεύσουν τα κυβερνητικά κτήρια. Κατά τις 10:30 το πλήθος έφτασε κοντά στο Κτίριο των Επικοινωνιών (Dom svyazi) στην Λεωφόρος Rustaveli και στρατιώτες άνοιξαν πυρ με αυτόματα όπλα. Δεκάδες σκοτώθηκαν ή τραυματίστηκαν και το πλήθος διαλύθηκε μέσα σε πανικό. Λίγες ώρες αργότερα, νωρίς το πρωί στις 10 Μαρτίου, τανκς και στρατός κατέφθασε στην περιοχή και διέλυσε βίαια τη δεύτερη συγκέντρωση στο μνημείο του Στάλιν.
Timothy Blauvent, Status Shift and Ethnic Mobilisation in the March 1956 Events in Georgia, Europe-Asia Studies, Vol. 61, No. 4 (Jun., 2009), pp. 651-668
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου