Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ ΙΣΧΥΡΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Δημοκράτης, 09-12-1952

Η ΚΡΙΤΙΚΗ ΚΑΙ Η ΑΥΤΟΚΡΙΤΙΚΗ

ΙΣΧΥΡΟ ΟΠΛΟ ΤΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΩΝ ΚΑΙ ΕΡΓΑΤΙΚΩΝ ΚΟΜΜΑΤΩΝ

Στην εποχή μας μεγάλωσε ασύγκριτα ο ρόλος των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων στην καθοδήγηση, κινητοποίηση και οργάνωση της πάλης των λαών για την ειρήνη, τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό. Για τις εργαζόμενες μάζες όλων των χωρών οι κομμουνιστές είναι οι πραγματικοί υπερασπιστές των συμφερόντων τους, οι τολμηροί μαχητές ενάντια στις σκοτεινές δυνάμεις του πολέμου και της ιμπεριαλιστικής αντίδρασης. Με την ηρωική πάλη των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων είναι συνδεδεμένες αδιάρρηχτα οι τύχες των λαών, το φωτεινό μέλλον της ανθρωπότητας.

Οι ιστορικές αποφάσεις του 19ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος της Σοβιετικής Ένωσης, το μεγαλοφυές έργο του Στάλιν «Τα οικονομικά προβλήματα του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ» και ο ιστορικός του λόγος στη τελική συνεδρίαση του Συνεδρίου εξόπλισαν το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα με ιδεολογικό όπλο τεράστιας δύναμης. Τα ντοκουμέντα αυτά είναι το πρόγραμμα της νικηφόρας πάλης του σοβιετικού λαού για τον κομμουνισμό. Για τις εργαζόμενες μάζες των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας είναι ο οδηγός στην πάλη για καινούργιες επιτυχίες στην οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Επίσης τα ντοκουμέντα αυτά κινητοποιούν εκατοντάδες εκατομμύρια απλούς ανθρώπους στις καπιταλιστικές και αποικιακές χώρες στην πάλη για τις δημοκρατικές ελευθερίες, για την εθνική ανεξαρτησία και την ειρήνη, δημιουργούν στις λαϊκές μάζες την ακλόνητη πεποίθηση για την μελλοντική νίκη.

Το Κόμμα του Λένιν – Στάλιν, που 50 χρόνια τώρα βρίσκεται επικεφαλής του επαναστατικού κινήματος, πάντα έδινε και δίνει μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη της κριτικής και της αυτοκριτικής σαν την βασική μέθοδο της διαπαιδαγώγησης των στελεχών, σαν μια από τις κυριότερες κινητήριες δυνάμεις της ανάπτυξης της σοσιαλιστικής κοινωνίας. Εκτελώντας σήμερα τα κυριότερα καθήκοντα της οικοδόμησης της κομμουνιστικής κοινωνίας στο δρόμο του βαθμιαίου περάσματος από το σοσιαλισμό στο κομμουνισμό, το ΚΚΣΕ δίνει μεγάλη προσοχή στην αποφασιστική ανακάλυψη και εξάλειψη των αδυναμιών, στην πάλη ενάντια στην επίδειξη και στην επανάπαυση από τις επιτυχίες της δουλείας. Σύμφωνα με το Καταστατικό του ΚΚΣΕ, που ψηφίστηκε από το 19ο Συνέδριο, η κριτική και η αυτοκριτική είναι όχι μονάχα δικαίωμα, αλλά ταυτόχρονα και υποχρέωση των μελών του κόμματος, ένα από τα κύρια καθήκοντα όλων των κομματικών οργανώσεων. Όποιος πνίγει την κριτική, την υποκαθιστά με πανηγυρισμούς και μ' επαίνους δεν μπορεί να βρίσκεται στις γραμμές του Κόμματος.

«Η πάλη ανάμεσα στο παλιό και στο καινούργιο – διδάσκει ο σύντροφος Στάλιν – ανάμεσα σ' αυτό που πεθαίνει και σ' αυτό που γεννιέται, να η βάση της ανάπτυξής μας. Αν δεν υπογραμμίζουμε και δεν φανερώνουμε τίμια και ανοιχτά, όπως γίνονταν στους μπολσεβίκους, τις ελλείψεις και τα λάθη στη δουλειά μας κλείνουμε το δρόμο μας προς τα μπρος. Εμείς όμως θέλουμε να τραβήξουμε προς τα μπρος και γι' αυτό ακριβώς, επειδή θέλουμε να τραβήξουμε μπροστά οφείλουμε να αναγνωρίσουμε σαν ένα από τα πιο σοβαρότερα καθήκοντά μας την τίμια και επαναστατική αυτοκριτική. Χωρίς αυτό δεν μπορεί να γίνει καμιά κίνηση προς τα μπρος. Χωρίς αυτό δεν υπάρχει ανάπτυξη».

Κάτω από την καθοδήγηση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων οι εργαζόμενες μάζες της Κίνας και των ευρωπαϊκών χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας είχαν εξαιρετικές επιτυχίες στο δρόμο της οικοδόμησης της καινούργιας ζωής. Οι κοινωνικο – οικονομικές επαναστατικές μεταμορφώσεις γίνονται σ' αυτές τις χώρες μέσα σε συνθήκες οξυμένης ταξικής πάλης, μέσα σε λυσσώδικη πάλη ενάντια στις παλιές κοινωνικές δυνάμεις, που έχουν φτάσει στο τέρμα της ζωής τους, μέσα σε πορεία αποφασιστικού ξεπεράσματος των δυσκολιών, σε πάλη με τις οργανωτικές αδυναμίες και τις ελλείψεις στην πειθαρχία, με τις εκδηλώσεις του γραφειοκρατισμού και την όχι με κατανόηση συμπεριφορά απέναντι στις απαιτήσεις των εργαζομένων μαζών. Η αυτοκριτική και η κριτική απ' τα κάτω βοηθούν τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα αυτών των χωρών, που είναι κόμματα κυβερνητικά, στην υπερνίκηση των αδύνατων πλευρών τους και των αδυναμιών τους στη δουλειά, και τα βοηθάει στην καθοδήγηση για την ανάπτυξη των χωρών τους που βαδίζουν προς το σοσιαλισμό.

Συγκεκριμένο παράδειγμα χρησιμοποίησης ουσιώδικης κριτικής ήταν το ξεσκέπασμα και η εξάλειψη της δεξιάς παρέκκλισης στο εργατικό Κόμμα της Ρουμανίας, που αποτελούσε κίνδυνο για το κόμμα, για το κράτος και για ολόκληρο τον εργαζόμενο λαό. Σήμερα, στη διάρκεια των προετοιμασιών για τις κομματικές συνδιασκέψεις του Εργατικού Κόμματος της Ρουμανίας γίνονται σοβαρά βήματα με σκοπό το δυνάμωμα της κριτικής και αυτοκριτικής από τα κάτω.

Το Κομμουνιστικό Κόμμα της Τσεχοσλοβακίας, προετοιμαζόμενο για την Συνδιάσκεψη του κόμματος, δίνει ιδιαίτερη προσοχή στην ανάπτυξη της θαρραλέας, της δημιουργικής κριτικής και αυτοκριτικής. Το προσχέδιο του καινούργιου Καταστατικού του ΚΚ Τσεχοσλοβακίας, που σήμερα γίνεται πάνω σ' αυτό συζήτηση στις κομματικές οργανώσεις, υπογραμμίζει την κριτική και την αυτοκριτική σαν ένα από τα βασικότερα δικαιώματα και υποχρεώσεις του κάθε μέλους του κόμματος. Η κριτική και η αυτοκριτική αναπτύσσεται όλο και πιο περισσότερο επίσης και στα άλλα κομμουνιστικά κόμματα των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας, αποτελώντας όλο και σε μεγαλύτερο βαθμό την καθημερινή μέθοδο της δουλειάς αυτών των κομμάτων.

Ωστόσο στη δράση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας φαίνεται, ότι η κριτική και η αυτοκριτική παντού ακόμη δεν έχει πάρει τις ανάλογες διαστάσεις. Υπάρχουν ακόμα ταχτικά και δόκιμα μέλη του κόμματος που δεν εφαρμόζουν τις υποδείξεις των ανώτερων κομματικών οργανώσεων. Υπάρχουν περιπτώσεις, που Κομματικές οργανώσεις της υπαίθρου ανέχονται τη μη εκτέλεση των αποφάσεων του κόμματος. Παρουσιάζονται ακόμη περιπτώσεις αδιαφορίας των κομματικών οργανώσεων απέναντι στις επιθέσεις του ταξικού εχθρού, προπάντων στα χωριά, παρουσιάζονται περιπτώσεις ανοιχτής διαστρέβλωσης της γραμμής του κόμματος από κομματικά μελή, και ακόμη από ορισμένες κομματικές οργανώσεις βάσης.

Όλα τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα των χωρών της Λαϊκής Δημοκρατίας κάνανε σοβαρή δουλειά, που έχει σαν σκοπό ν' ακούν προσεχτικά οι κομματικές οργανώσεις και τα όργανα της εξουσίας την κριτική απ' τα κάτω.

Τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα στις καπιταλιστικές και αποικιακές χώρες δουλεύουν κάτω από το πέλμα των δρακόντειων αστικών νόμων.

«Ωστόσο όμως – λέει ο σύντροφος Στάλιν – δεν είναι γι' αυτά τόσο δύσκολο να δουλέψουν, όσο ήταν δύσκολο σε μας, στους ρώσους κομμουνιστές, στην περίοδο του τσαρισμού, όταν η παραμικρότερη κίνηση προς τα μπρος κηρύσσονταν στυγερό έγκλημα. Όμως οι ρώσοι κομμουνιστές άντεξαν, δεν φοβήθηκαν τις δυσκολίες και κέρδισαν την νίκη. Το ίδιο θα γίνει και μ' αυτά τα κόμματα».

Παρ' όλες τις λυσσώδεις καταδιώξεις και τις αστυνομικές φασιστικές προβοκάτσιες των κυβερνητικών κύκλων, που ξεπουλούν για τα δολάρια τα δικαιώματα και την ανεξαρτησία των λαών, τα κομμουνιστικά κόμματα στις καπιταλιστικές χώρες αυξάνουν και δυναμώνουν την επιρροή τους μέσα στις πλατιές λαϊκές μάζες.

Όλο και πιο μεγαλύτερη ένταση παίρνει η πάλη των κομμουνιστικών κομμάτων στις καπιταλιστικές χώρες για την ενότητα των γραμμών τους, ενάντια σ' όλες τις σεχταριστικές και οπορτουνιστικές εκδηλώσεις, ενάντια στις ελλείψεις της ιδεολογικής, πολίτικης και οργανωτικής δουλειάς του κόμματος, ενάντια στους δεξιο–σοσιαλιστές και στους τιτο–φασίστες πράχτορες των αμερικανών εμπρηστών του πόλεμου, στην πάλη για το παραπέρα δυνάμωμα του δεσμού με τις πλατιές μάζες του εργαζόμενου λαού.

Τα Κομμουνιστικά Κόμματα της Γαλλίας και της Ισπανίας δίνουν μεγάλη προσοχή στην ανάπτυξη της κριτικής και αυτοκριτικής στις γραμμές τους.

Η αυστηρή, αλλά δυνατή κριτική των λαθών και της φραξιονιστικής δράσης του Αντρέ Μαρτί και του Σταρλ Τιλλόν συσπείρωσε ακόμα πιο πολύ όλους τους γάλλους κομμουνιστές γύρω από την Κεντρική Επιτροπή, δυνάμωσε ακόμα πιο πολύ το δοξασμένο, μαχητικό Κομμουνιστικό Κόμμα της Γαλλίας.

Η υποχρέωση των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων συνιστάται στο να ανεβάσουν ολόκληρη τη δουλειά τους στο επίπεδο των μεγάλων καθηκόντων, που στέκονται μπροστά τους στην πάλη για την ειρήνη, για τις δημοκρατικές ελευθερίες, για την εθνική ανεξαρτησία, για το σοσιαλισμό.

Στις σημερινές συνθήκες οι πιο πλατιές λαϊκές μάζες σε όλες τις καπιταλιστικές και στις αποικιακές χώρες, συσπειρώνονται στα κομμουνιστικά κόμματα, και περιμένουν απ' αυτά βοήθεια και καθοδήγηση στην πάλη.

Τα κόμματα δεν μπορούν να εκτελέσουν τα ιστορικά τους καθήκοντα, αν δεν αναπτύξουν σε πλατιά κλίμακα την κριτική και αυτοκριτική, αν δεν διεξάγουν αποφασιστική πάλη ενάντια στις ελλείψεις και στα λάθη στη δουλειά. Οι καθοδηγήσεις των κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, ο τύπος τους, πρέπει να διαπαιδαγωγήσουν τα κομματικά στελέχη και όλους τους κομμουνιστές έτσι, που να έχουν μεγάλες απαιτήσεις και όχι να ανέχονται τις αδυναμίες. Πρέπει να διαπαιδαγωγήσουν τις πλατιές μάζες του εργαζόμενου λαού στο επαναστατικό πνεύμα, της ανειρήνευτης πάλης ενάντια στους εχθρούς της ειρήνης, της δημοκρατίας και του σοσιαλισμού.

Εκμεταλλευόμενοι την ανεξάντλητη πείρα του ΚΚΣΕ, βγάζοντας συμπεράσματα από την πραχτική τους δράση, τα κομμουνιστικά και εργατικά κόμματα με τιμή εκπληρώνουν τα ιστορικά τους καθήκοντα στην πάλη για το λαμπρό μέλλον των λαών τους.

(Απόσπασμα από το κύριο άρθρο της Εφημερίδας, Για σταθερή Ειρήνη, για τη Λαϊκή Δημοκρατία. 21-11-52)