Παπαρήγα-Κουτσούμπας: prima μπαλαρίνες της μοναρχοφασιστικής αντίδρασης ΕΡΕ-Καραμανλή
Μ’ αφορμή τη φιέστα «τιμής»-ΒΕΒΗΛΩΣΗΣ της μνήμης των ΓΡ.ΛΑΜΠΡΑΚΗ-Γ.ΤΣΑΡΟΥΧΑ στη Βουλή
Οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ, μ’ αφορμή την «ειδική επετειακή συνεδρίαση» της Bουλής για να «τιμηθεί», όπως μας πληροφορεί ο «Ριζοσπάστης», δηλ. να ΒΕΒΗΛΩΘΕΙ* η μνήμη των ΓΡ.ΛΑΜΠΡΑΚΗ-Γ.ΤΣΑΡΟΥΧΑ, με δυο επαίσχυντες ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΕΣ δηλώσεις-θέσεις προκλητικότατου χαρακτήρα που περιέχονται στην παρέμβαση της σοσιαλδημοκράτισσας Παπαρήγα εξέπληξαν εκ νέου δυσάρεστα τα μέλη και τους οπαδούς αυτού του αστικού-ρεφορμιστικού κόμματος και ταυτόχρονα – πέρα απ’ τη χοντροιδέστατη διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων της Kαραμανλικής περιόδου 1955-1963 – προκάλεσαν θρασύτατα και προκαλούν με τον πλέον χειρότερο τρόπο τον αντιφασίστα λαό που έζησε τη ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ 8ετία της Καραμανλικής μοναρχοφασιστικής ΕΡΕ, μ’ αποκορύφωμα τη στυγερή ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ήρωα ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ απ’ την κυβέρνηση του φασίστα Καραμανλή το Μάη του ΄63 (22 Μάη 1963).
ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΗ ΑΘΩΩΣΗ ΤΩΝ ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ ΤΟΥ ΛΑΜΠΡΑΚΗ: ΦΑΣΙΣΤΙΚΗΣ ΔΕΞΙΑΣ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ – ΕΡΕ
Η πρώτη αντιδραστική φιλοφασιστική θέση δια στόματος Παπαρήγα: «βεβαίως, δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνδέει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και την ΕΡΕ με τη δολοφονία του Λαμπράκη» («Ρ» 19/6/2013, σελ. 12) ΣΗΜΑΙΝΕΙ ευθέως, ανοιχτά και προκλητικά ΑΘΩΩΣΗ, και μάλιστα από το βήμα της Bουλής, των ΔΟΛΟΦΟΝΩΝ του Γρηγόρη Λαμπράκη: ΠΡΩΤΟ, του Κ.Καραμανλή ως πρωθυπουργού αλλά και ΔΕΥΤΕΡΟ, της κυβέρνησης του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΕΡΕ με ιδρυτή-αρχηγό τον ίδιο. Σχεδόν ανάλογη θέση έχει δειλά πρωτοδιατυπωθεί και στο «Δοκίμιο Ιστορίας του ΚΚΕ 1949-1968», Β΄ τόμος σελ. 467, Αθήνα 2011(=μια φιλοαστική-φιλοτροτσκιστική διαστρέβλωση της Ιστορίας του Κομμουνιστικού Κινήματος), χωρίς βέβαια τον προκλητικότατο φιλοφασιστικό ισχυρισμό, ότι «δεν υπάρχει κανένα στοιχείο που να συνδέει τον Κωνσταντίνο Καραμανλή και την ΕΡΕ με τη δολοφονία του Λαμπράκη».
Επιπλέον η νέα αυτή αντιδραστική θέση της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ συνιστά: πρώτο, μια χονδροειδέστατη διαστρέβλωση των ιστορικών γεγονότων εκείνων των ζοφερών ημερών προετοιμασίας της δολοφονίας του βουλευτή της ΕΔΑ ΓΡΗΓΌΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ και δεύτερο, δεν έχει καμία απολύτως σχέση με την ιστορική ΑΛΗΘΕΙΑ που είναι εντελώς διαφορετική: αφού η ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ΛΑΜΠΡΑΚΗ σχεδιάστηκε και οργανώθηκε απ’ την κυβέρνηση της ΕΡΕ με πρωθυπουργό τον Κ.Καραμανλή και πραγματοποιήθηκε μέσω των ηγεσιών Αστυνομίας-Ασφάλειας (αυτές οργάνωσαν και διεύθυναν τη συγκεκριμένη ΑΝΤΙΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ εκείνης της σκοτεινής βραδιάς), και μάλιστα με την παρουσία ολόκληρης της ηγεσίας (Μήτσου, Καμουτσή, Διαμαντόπουλου, Δόλκα κλπ.) και σχεδόν 2 εκατοντάδων ένστολων αστυνομικών (και ποιος ξέρει πόσων με πολιτική περιβολή).
Πρώτα-πρώτα – και σε πλήρη αντίθεση με τα τωρινά φιλοφασιστικά (=φιλο-Καραμανλικα-ΕΡΕ) και προκλητικότατα μυθεύματα της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ – είναι πασίγνωστο, ότι η κυβέρνηση του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΕΡΕ, μετά την εκλογική επιτυχία της ΕΔΑ το 1958, συγκάλεσε μυστική σύσκεψη υπό την προεδρία του φασίστα πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή με συμμετοχή ηγετικών στελεχών απ’ όλο το φάσμα της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς (ηγετικά πολιτικά στελέχη, στρατιωτικά, Αστυνομίας, ΚΥΠ, διάφορους «παρακρατικούς», φασίστες δημοσιογράφους, κλπ.) που συζήτησαν το πρόβλημα του λεγόμενου «κομμουνιστικού κινδύνου» και της αντιμετώπισης του με την αστυνομική και στρατιωτική βία, βέβαια, κλπ. αλλά και με την οργάνωση ΑΝΤΙΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΩΝ με πρώτη ίσως δοκιμή την αντισυγκέντρωση (12/1/1958) στο Δημοτικό Θέατρο Πειραιά κατά των «Φίλων της Ειρήνης».
Δεύτερο, πασίγνωστη είναι και η ΟΜΟΛΟΓΙΑ του αρχιφασίστα και στενότατου φίλου του τότε πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή, Σάββα Κωνσταντόπουλου που συμμετείχε στην παραπάνω σύσκεψη – ομολογία που είχε πρωτοδημοσιευθεί στη φασιστοφυλλάδα «Ελεύθερος Κόσμος» (11/8/1968) και υπάρχει αναδημοσιευμένη σχεδόν σ’ όλα τα σχετικά με την «υπόθεση Λαμπράκη» άρθρα εφημερίδων και τα βιβλία, για την οποία ακόμα και το περιοδικό της φασιστικής Δεξιάς «Πολιτικά Θέματα» θα σχολιάσει το 1975 (όταν αντιπολιτεύονταν κάπως τον Καραμανλή): «ιδού, λοιπόν, ότι αυτός ούτος ο Κωνσταντόπουλος υπέβαλε, και ο πρωθυπουργός Καραμανλής απεδέχθη προς χάριν «της αντιμετωπίσεως του κομμουνιστικού κινδύνου» την εν γνώσει του πρωθυπουργού (και συνεπώς με την κάλυψίν του) συγκρότησιν ενός παρανόμου αοράτου επιτελείου (αφανούς επιτροπής), εις το οποίον «μετείχεν ως αξιωματικός», εξυμνούμενος απ’ τον γνωστόν φασιστήν Προκοπίου, και ο Παπαδόπουλος! Και ιδού πως ο Καραμανλής εξυπηρέτησε εις την πραγματικότητα, ήδη από του 1958, τα υπονομευτικά και ανατρεπτικά σχέδια των συνωμοτών…» (Κ.Παπαϊωάννου: «Πολιτική Δολοφονία, Θεσσαλονίκη ‘63», σελ. 22, εκδ. «Ποντίκι»).
Τρίτο, λιγότερο γνωστή αλλά υπαρκτή είναι και η ΟΜΟΛΟΓΙΑ του ασφαλίτη υπομοίραρχου Καπελώνη στη Δίκη, ότι την ΑΝΤΙΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ οργάνωσε και διεύθυνε η ηγεσία της Αστυνομίας, ότι «το σχέδιον των αντισυγκεντρώσεων εφηρμόσθη και υπό της Αστυνομίας Θεσσαλονίκης (υπηρεσία Εθνικής Ασφαλείας) κατά την συγκέντρωσιν της 22.5.1963», κατηγορώντας τον τότε υποστράτηγο, πρώην ΠΑΟτζή, Μήτσου, επιθεωρητή Χωροφυλακής Βόρειας Ελλάδας και τον ταγματάρχη Δόλκα, διοικητή Εθνικής Ασφαλείας Θεσσαλονίκης.
Τέταρτο, το Καραμανλικό κυβερνητικό σχέδιο ΔΟΛΟΦΟΝΙΑΣ του, το γνώριζε και το αποκάλυψε τη βραδιά εκείνη και ο ίδιος ο Γρηγόρης Λαμπράκης με τις επανειλημμένες εκκλήσεις από τα μεγάφωνα: «Προσοχή, προσοχή! Εδώ βουλευτής Λαμπράκης. Ως εκπρόσωπος του έθνους και του λαού, καταγγέλλω ότι υπάρχει σχέδιο δολοφονίας μου και καλώ τον υπουργό Βορείου Ελλάδος, το νομάρχη, τον εισαγγελέα, το στρατηγό της Χωροφυλακής Μήτσου, το διευθυντή της Αστυνομίας και το διοικητή Ασφαλείας Θεσσαλονίκης να προστατεύσουν τη συγκέντρωσιν και την ζωήν μου» (Κ.Παπαϊωάννου: «Πολιτική Δολοφονία, Θεσσαλονίκη ‘63», σελ. 80, εκδ. «Ποντίκι»).
Πέμπτο, ο μύθος του υπαρκτού μεν αλλά ΤΑΧΑ «ουδέτερου» - ανεξάρτητου απ’ την κυβέρνηση Καραμανλή – «παρακράτους» που κατά καιρούς χρησιμοποίησε ο «Ριζοσπάστης» για να αποκρύψει τον ΚΥΡΙΟ οργανωτή του πολιτικού εγκλήματος Κ.Καραμανλή και να απαλλάξει την κυβέρνηση του απ’ το ΕΓΚΛΗΜΑ της, είναι πασίγνωστο ότι αυτό ήταν οργανωμένο, διευθυνόμενο και χρηματοδοτημένο απ’ την κυβέρνηση Καραμανλή και ήταν αποκλειστικά στην υπηρεσία της, γεγονός που αποδείχθηκε από πλήθος εγγράφων-τεκμηρίων που είδαν το φως της δημοσιότητας σ’ όλα αυτά τα χρόνια αλλά και απ’ τις καταθέσεις πολλών μαρτύρων στη Δίκη, ανεξάρτητα απ’ τη επαίσχυντη κατάληξή της με τις απανωτές παντοειδείς επεμβάσεις της φασιστικής κυβέρνησης της ΕΡΕ με πρωθυπουργό τον Κ.Καραμανλή.
Έκτο, όλα τα ιστορικά στοιχεία επιβεβαιώνουν: εμπνευστής, οργανωτής και εκτελεστής της πολιτικής δολοφονίας του ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ ήταν η φασιστική κυβέρνηση της ΕΡΕ και προσωπικά ο ίδιος ο φασίστας πρωθυπουργός Κ.Καραμανλής.
Έβδομο, ορθότατα, λοιπόν, το αντιφασιστικό-αντιιμπεριαλιστικό κόμμα της ΕΔΑ και η τότε «ΑΥΓΗ» απ’ την αρχή (24 Μάη 1963, σελ.1)σε πρωτοσέλιδό της γράφει: «ΝΑ ΦΥΓΗ Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΤΟΥ ΑΙΜΑΤΟΣ, ΜΟΝΗ ΥΠΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗ ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ» και υπότιτλο: «Η ΕΔΑ και η ΕΚ καταγγέλλουν και προσωπικά τον πρωθυπουργό και καλούν όλους τους Έλληνες να παραλύσουν το μακάβριο χέρι του φασισμού που κτυπά ήδη τις πόρτες μας», αλλά και η τότε, διορισμένη απ’ τους σοβιετικούς χρουστσοφικούς, δεξιά οπορτουνιστική ηγεσία στο νέο σοσιαλδημοκρατικό «Κ»ΚΕ (΄56) ενοχοποιεί τη «λαομίσητη κυβέρνηση Καραμανλή» και ζητά «να φύγει η κυβέρνηση των δολοφόνων!» («Το ΚΚΕ»: τόμος ένατος 1961-1967, σελ, 264 και 266, Αθήνα 2002).
Όγδοο, ορθότατα δήλωσε τότε ο αντιφασίστας Μανώλης Γλέζος: «το έγκλημα έγινε στα πλαίσια μιας αντισυγκεντρώσεως τραμπούκων και παρουσία της Χωροφυλακής σε όλη τη έκταση. Οι παρακρατικοί συγκεντρώνονται μόνον εάν το θελήση η τοπική διοίκηση Χωροφυλακής. Και αυτή θα ενεργήση μόνο κατόπιν κυβερνητικής εντολής. Γι’ αυτό εσχημάτισα την πεποίθηση ότι εδώ βρισκόμαστε ενώπιον ενός πολιτικού εγκλήματος με πολιτικές ευθύνες και πολιτικές συνέπειες. Την ευθύνη την ηθική, την ποινική και την πολιτική την έχει η κυβέρνησις Καραμανλή. Και συγκεκριμένα ο πρωθυπουργός Καραμανλής. Ευθύνες έχουν επίσης οι αρχηγοί των μυστικών υπηρεσιών, Νάτσινας και Γωγούσης, και άλλοι παράγοντες. Ένα τρίκυκλο χτύπησε τον Λαμπράκη. Ένα άλλο τρίκυκλο φέρει την ευθύνη του εγκλήματος: Καραμανλική Κυβέρνησης, Αυλή και Αμερικάνικη ΚΥΠ. Ένα διευθυντήριο απεφάσισε, οργάνωσε και εξετέλεσε την παρούσα ανθρωποκτονία. Οι ποινικές ευθύνες εκπορεύονται εκ τον άνω και κλιμακώνονται προς τα κάτω» (Γ.Βούλτεψης: «Υπόθεση Λαμπράκη», τόμος Β σελ. 181, Αθήνα 1998)
Ένατο, μάλιστα η Καραμανλική Αστυνομια για να πετύχει την αποτελεσματική εφαρμογή του κυβερνητικού σχεδίου δηλ. τη ΔΟΛΟΦΟΝΙΑ του ΛΑΜΠΡΑΚΗ, κατάφερε να παραπλανήσει καθησυχάζοντας τους συγκεντρωμένους αντιφασίστες ότι «μπορούμε –πιά – να κατεβούμε και να φύγουμε ασφαλείς» απ’ το χώρο της συγκέντρωσης, αφήνοντας έτσι αφελώς το ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ δυστυχώς ΧΩΡΙΣ ΦΡΟΥΡΑ, όπως έχουν διηγηθεί διάφοροι αντιφασίστες και κομμουνιστές μεταξύ και των οποίων και ο Γιάννης Γρηγοριάδης: «και οι υπεύθυνοι της Επιτροπής Ειρήνης τους πίστεψαν σε τέτοιο βαθμό, που μας είπαν – σε εμας τους δυο – πως δεν χρειάζεται πιά να είμαστε δίπλα στον ΛΑΜΠΡΑΚΗ! Και εμείς οι δυο, δυστυχώς τους πιστέψαμε…» («Η ΕΠΟΧΗ», 5/7/1998, σελ.2).
Δέκατο, η φασιστική κυβέρνηση Καραμανλή επεδίωκε και ήθελε πάσει θυσία όχι μόνο να τσακίσει το μαχητικό αντιπολεμικό «Κίνημα Ειρήνης» εκείνης της περιόδου και να τρομοκρατήσει το αντιφασιστικό και κομμουνιστικό κίνημα αλλά και να το αποκεφαλίσει από το δραστήριο καθοδηγητή του: ακριβώς για αυτό προχώρησε στην πολιτική δολοφονία του ήρωα του λαού μας ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ, τσακίζοντας την πρωτοπορία στο πρόσωπό του και να κατατρομοκρατήσει γενικά το αντιφασιστικό και κομμουνιστικό κίνημα και μεταξύ άλλων να περάσει το μήνυμα: «σκύψτε το κεφάλι, μην αντιδράτε, κανείς δεν θα σας προστατεύσει, ούτε το κράτος, ούτε η Αστυνομία, ούτε τίποτε» (Β. Εφραιμίδης, σελ. 181, Γ.Βούλτεψης: «Υπόθεση Λαμπράκη», τόμος Β, Αθήνα 1998).
Μ’ αυτή τη νέα θέση τους οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ μετατρέπονται ολοκληρωτικά σε άθλια «ρετάλια» και προκλητικότατα φερέφωνα της μοναρχοφασιστικής κυβέρνησης της ΕΡΕ και του φασίστα Κ.Καραμανλή.
ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ 8ΕΤΙΑ ΤΗΣ ΕΡΕ ΚΑΙ Η ΣΥΝΕΙΔΗΤΗ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ ΤΗΣ ΗΓΕΣΙΑΣ ΤΟΥ «Κ»ΚΕ ΠΕΡΙ «ΕΚΣΥΓΧΡΟΝΙΣΤΗ» ΚΑΙ «ΜΕΤΑΡΡΥΘΜΙΣΤΗ» ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ
Η δεύτερη νέα αντιδραστική θέση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ: «Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής θεωρείται απ’ όλες τις πτέρυγες της Βουλής ως εκσυγχρονιστής και μεταρρυθμιστής. Και εμείς του το αναγνωρίζουμε» («Ρ» 19/6/2013, σελ.12) σημαίνει: πρώτο, ΑΡΝΗΣΗ και εξωραϊσμό της φασιστικής 8ετίας της Καραμανλικής ΕΡΕ, δεύτερο, εμφάνιση και προπαγάνδιση ακριβώς αυτής της φασιστικής περιόδου ως «εκσυγχρονιστικής» και «δημοκρατικής-μεταρρυθμιστικής» (!), που και τα δυο δεν έχουν καμιά απολύτως σχέση με την τότε κοινωνικο-πολιτική πραγματικότητα της χώρας – θέση που δεν είναι καθόλου απλά και μόνο φαντασίωση της ηγεσίας αλλά συνειδητή διαστρέβλωση της ιστορικής περιόδου (1955-1963) εκ μέρους των σοσιαλδημοκρατών ηγετών.
Η περίοδος 1955-1963 διακυβέρνησης της χώρας απ’ το κόμμα της μοναρχοφασιστικής ΕΡΕ με αρχηγό και πρωθυπουργό τον Κ.Καραμανλή υπήρξε μια ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ απ’ τις χειρότερες της ιστορίας του τόπου: χιλιάδες αντιφασίστες και κομμουνιστές στις φυλακές και στα στρατόπεδα συγκέντρωσης, σωρεία παλιών και νέων φασιστικών νόμων (509,375, κλπ.), μαζικές διώξεις αντιφασιστών και κομμουνιστών, απαγόρευση του ΚΚΕ και της Αντίστασης, εκτοπίσεις, απαγόρευση βιβλίων, δίκες διανοουμένων, φάκελοι και πιστοποιητικά «Κοινωνικών Φρονημάτων», πολιτικές δολοφονίες, αστυνομοκρατία και φασιστική τρομοκρατία απ’ άκρη σ’ άκρη της χώρας, εκλογικά πραξικοπήματα και εκλογές «βίας και νοθείας», σχέδιο «Περικλής», κλπ., κλπ..
Ο διαβόητος «εκσυγχρονισμός του αστικού πολιτικού συστήματος» που τάχα επεδίωκε ο τότε πρωθυπουργός, διορισμένος απ’ το βασιλιά, Κ.Καραμανλής είναι επίσης μια συνειδητή αντιδραστική φαντασίωση της σημερινής σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας των Παπαρήγα-Κουτσούμπα του «Κ»ΚΕ, γιατί η αναθεώρηση του Συντάγματος του 1952, που είχε κατά νου (δεν έγινε τότε) ο Κ.Καραμανλής ΔΕΝ ήταν σε δημοκρατική αστική κατεύθυνση αλλά αντίθετα σε βαθύτερη ΦΑΣΙΣΤΙΚΗ κατεύθυνση, επειδή οι ανύπαρκτοι τότε «δημοκρατικοί θεσμοί» γίνονταν τάχα «αδιαλείπτως αντικείμενον καταχρήσεως» (!) από το λαό, και επομένως έπρεπε να περιοριστούν δηλ. παραπέρα περιορισμός και κατάργηση ακόμα και των υπολειμμάτων των όποιων ελάχιστων δημοκρατικών κατακτήσεων.
Δεν χρειάζονται περισσότερα σχόλια για να φανεί η κατρακύλα των σημερινών σοσιαλδημοκρατών ηγετών του αστικού-ρεφορμιστικού «Κ»ΚΕ που δεν περιορίζεται μόνο στα σημερινά, όπως βλέπουμε, ζητήματα αλλά επεκτείνεται ακόμα και στα ιστορικά ζητήματα, μεταξύ των οποίων και ο πρόσφατος προκλητικός εξωραϊσμός της φασιστικής 8ετίας της μοναρχοφασιστικής ΕΡΕ και του αρχηγού της πρωθυπουργού Κ.Καραμανλή, γεγονός που σημαίνει πλήρη εγκατάλειψη των μαρξιστικών θέσεων μα ακόμα και των αντιφασιστικών θέσεων.
Ο σοσιαλδημοκράτης Τσίπρας στην παρέμβασή του – με βάση το περιληπτικό-αποσπασματικό κείμενο της «ΑΥΓΗΣ» (δε διαθέτουμε ολόκληρη την παρέμβασή του) – δεν έφτασε σε τέτοιο σημείο κατρακύλας, σημειώνοντας, «ότι την εποχή εκείνη» – χωρίς να κατονομάζει ΕΡΕ-Καραμανλή και να χαρακτηρίζει την 8ετία της ΕΡΕ «φασιστική» – «οι ιδέες αυτές εθεωρούντο περίπου ακραίες, μη νόμιμες, κι’ ερέθιζαν το μετεμφυλιακό παρακράτος, που τον φοβήθηκε και τον δολοφόνησε με δειλό τρόπο» («Αυγή», 19/6/2013).
----------------
*Η φιέστα της Βουλής για τους ΓΡΗΓΟΡΗ ΛΑΜΠΡΑΚΗ και ΓΙΩΡΓΟ ΤΣΑΡΟΥΧΑ δεν αποτελεί «τιμή» στη μνήμη τους αλλά αντίθετα ΒΕΒΗΛΩΣΗ-προσβολή της μνήμης τους, επειδή από κανένα κόμμα όχι μόνο δεν καταγγέλθηκαν οι πραγματικοί ΔΟΛΟΦΟΝΟΙ Καραμανλής-Κυβέρνηση της ΕΡΕ μα ούτε καν κατονομάστηκαν.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου