Στις 28-29 Ιουνίου πραγματοποιήθηκε στις Βρυξέλλες Σύνοδος Κορυφής του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου. Η Σύνοδος σημαδεύτηκε από την αντιπαράθεση Μόντι- Μέρκελ μέσω της οποίας αναδείχθηκαν οι αντιθέσεις στο εσωτερικό της ΕΕ οι οποίες οξύνονται καθώς βαθαίνει η καπιταλιστική κρίση. Η Σύνοδος κατέληξε σε έναν συμβιβασμό και τελικά αποφασίστηκε η δημιουργία μηχανισμού που θα επιτρέπει την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών απ' ευθείας μέσω των μηχανισμών στήριξης (του λεγόμενου ESM), χωρίς να επιβαρύνει το χρέος της χώρας που θα προσφεύγει στο μηχανισμό αυτό. Αυτή η εξέλιξη θεωρήθηκε από πολλούς ως «επιτυχία Μόντι». Στην πραγματικότητα πρόκειται μόνο για επιτυχία του μεγάλου κεφαλαίου αφού οι χώρες που θα μπαίνουν στον νέο μηχανισμό στήριξης θα πρέπει να υπογράφουν «μνημόνια συνεννόησης» με τα οποία θα δεσμεύονται ρητά να προχωρήσουν σε σκληρές αντιλαϊκές πολιτικές λιτότητας ώστε να δανειοδοτηθούν απευθείας οι τράπεζες. Την ίδια ώρα ο ουσιαστικός έλεγχος των τραπεζών περνά από τις χώρες απευθείας στα Ευρωπαϊκά Όργανα, δηλαδή στα χέρια των ισχυρών ιμπεριαλιστικών χωρών της ΕΕ κάτι που θα οξύνει ακόμα περισσότερο και τις αντιθέσεις μέσα στην ΕΕ στο επόμενο χρονικό διάστημα.
Στην Σύνοδο ανακοινώθηκε και η συμφωνία για ενίσχυση των κεφαλαίων της ΕΤΕΠ και ένα «αναπτυξιακό πακέτο» 120 δισ. ευρώ, το οποίο μάλιστα θα εισάγει πιλοτικά και τα ομόλογα έργου («project bonds») ως εργαλείο χρηματοδότησης. Το «αναπτυξιακό πακέτο» αποτελεί μόλις το 1% του ΑΕΠ της ΕΕ ενώ από άποψη σύνθεσης αποτελεί ανακύκλωση υφιστάμενων πόρων που αναζητούν πεδίο κερδοφορίας σε ένα διαρκώς
επιδεινούμενο οικονομικό κλίμα. Συμπερασματικά, ο συμβιβασμός που επετεύχθη στη Σύνοδο Κορυφής είναι ένας πρόσκαιρος συμβιβασμός με αποφάσεις που έχουν εξαιρετικά βραχυχρόνιο ορίζοντα υλοποίησης που μοναδικό στόχο έχουν ακόμα μεγαλύτερη εξαθλίωση των εργαζομένων στην ΕΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου