Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

ΔΕΚΕΜΒΡΗΣ ΤΟΥ '44 - ηρωική λαμπρή σελίδα της πάλης του λαού κατά του αγγλικού ιμπεριαλισμού και σημαντικότερος κρίκος στην αλυσίδα των προδοσιών τη ηγεσίας του Σιάντου

Εφημερίδα Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 148 15-31 Δεκέμβρη 2002

Η ηρωική εξέγερση του λαού της Αθήνας και του Πειραιά το Δεκέμβρη του '44 κατά του αγγλικού ιμπεριαλισμού και των ντόπιων μοναρχοφασιστών υποστηριχτών του είναι μια απ' τις πιο λαμπρές σελίδες της πάλης του ελληνικού λαού για λευτεριά και ανεξαρτησία και συνάμα ο σημαντικότερος κρίκος στην αλυσίδα των προδοσιών της δεξιάς και οπορτουνιστικής ηγεσίας Σιάντου και της ήττας του ΕΑΜικού λαϊκοεπαναστατικού κινήματος. Και είναι ο σημαντικότερος κρίκος στην αλυσίδα των προδοσιών και της ήττας του ΕΑΜικού κινήματος, γιατί χωρίς την ήττα του Δεκέμβρη ήταν αδύνατη η κορυφαία και τελευταία προδοσία: η ΠΡΟΔΟΣΙΑ της Βάρκιζας.

Η ήττα του Δεκέμβρη αποτελεί την πρώτη και εντελώς απαραίτητη προϋπόθεση για να οδηγηθεί το επαναστατικό κίνημα στην κορυφαία και τελευταία προδοσία, την προδοτική συμφωνία της Βάρκιζας: ακριβώς αυτό ήταν το ΣΧΕΔΙΟ των άγγλων ιμπεριαλιστών (=να συντριβεί οπωσδήποτε το κίνημα του Δεκέμβρη του '44) που εφάρμοσε αριστοτεχνικά με επιτυχία και «πέρασε» με θαυμαστή μαεστρία στο ΕΑΜοΕΛΑΣίτικο κίνημα ο πράκτοράς του στο ΚΚΕ Γ. Σιάντος.

Οι Άγγλοι ιμπεριαλιστές είχαν από πολύ νωρίς αποφασίσει να συντρίψουν το επαναστατικό ΕΑΜοΕΛΑΣίτικο κίνημα (καθοδηγούμενο από το ΚΚΕ): δηλαδή από τότε που απέτυχαν να προωθήσουν τη μαζικοποίηση του ΕΔΕΣ και των άλλων πρακτόρικων Οργανώσεών του στη χώρα μας. Ακριβώς από τότε επεξεργάστηκαν με κάθε λεπτομέρεια και το σχέδιο συντριβής του επαναστατικού ΕΑΜοΕΛΑΣίτικου κινήματος -σχέδιο που πέρασε από διάφορες φάσεις και που η αναφορά σ' αυτές δεν είναι του παρόντος- χρησιμοποιώντας για την προώθησή του και την επίτευξη του τελικού σκοπού (=τη συντριβή του κινήματος) 1) τη ντόπια μοναρχοφασιστική αντίδραση, 2) τις αγγλόδουλες δυνάμεις στο χώρο του ΕΑΜ και πρώτα απ' όλα 3) τον πράκτορά τους στις γραμμές του ΚΚΕ Γ. Σιάντο.

Η σύγκρουση-ήττα του Δεκέμβρη με τον αγγλικό ιμπεριαλισμό αποτελεί την πιο χαρακτηριστική περίπτωση για τον προδοτικό ρόλο του Σιάντου, η οποία συνάμα αποκαλύπτει με τον πλέον πειστικό τρόπο ότι ενήργησε συνειδητά ως πράκτορας της Ιντέλιτζενς Σέρβις και εκτελεστής του σχεδίου των άγγλων, επειδή ενώ δεν συγκεντρώνει τις υπαρκτές και απαραίτητες στρατιωτικές δυνάμεις, αναγκαίες για τη νίκη του ΕΛΑΣ παρά ταύτα επιλέγει τη σύγκρουση με τον αγγλικό ιμπεριαλισμό. Το μεγάλο ερώτημα παραμένει: Αν δεν υπήρχαν επαρκείς δυνάμεις, τότε γιατί επέλεξε τη σύγκρουση σ' αυτή την εντελώς «ακατάλληλη» χρονική στιγμή για την πιο κρίσιμη και αποφασιστική αναμέτρηση του κινήματος με τον αγγλικό ιμπεριαλισμό και δεν την ανέβαλλε για αργότερα, σε ευνοϊκότερο για τη νίκη του κινήματος χρόνο; (Είναι ακόμη γνωστή η έκθεση Μακρίδη σύμφωνα με την οποία ο ΕΛΑΣ θα νικούσε στη σύγκρουση του Δεκέμβρη αν είχαν πάρει μέρος σ' αυτή όλες οι δυνάμεις του ΕΛΑΣ).

Όμως ο Σιάντος με εντολή των άγγλων αναλαμβάνει να πράξει εντελώς το αντίθετο, δηλ. να εφαρμόσει- "περάσει" το σχέδιο τους "σέρνοντας" το κίνημα στη σύγκρουση του Δεκέμβρη με στόχο την ήττα και συντριβή του, παίρνοντας μάλιστα γι' αυτό το σκοπό και τα κατάλληλα μέτρα ώστε να εξασφαλιστεί οπωσδήποτε η επιτυχής εφαρμογή του σχεδίου και επιτευχθεί ο στόχος των άγγλων ιμπεριαλιστών, δηλ. η ήττα του επαναστατικού κινήματος και η νίκη των αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων - ντόπιου μοναρχοφασισμού:

- πρώτο, απομακρύνει απ' την Αθήνα και δεν αφήνει να πάρουν μέρος στη μάχη κατά των άγγλων οι κύριες δυνάμεις του ΕΛΑΣ,

- δεύτερο, καταργεί αυθαίρετα το γενικό Αρχηγείο του ΕΛΑΣ ώστε να έχει τον πλήρη έλεγχο εφαρμογής του αγγλικού σχεδίου,

- τρίτο, αφήνει να περάσει στην Αθήνα ένοπλο σύνταγμα των άγγλων και άλλα στρατεύματα απ' τη Θεσσαλονίκη που πήραν μέρος στη μάχη του Δεκέμβρη.

Παραθέτουμε με την ευκαιρία, συμπληρωματικά γι' αυτό το ζήτημα, τη σημαντική αλλά και πολύ αποκαλυπτική νια τον προδοτικό και πρακτορικό ρόλο του Σιάντου μαρτυρία του Θόδωρου Καλλίνου (Αμάρμπεη): «Εγκατέστησα Σταθμό Διοίκησης της Μεραρχίας στη Χασιά. Με κάλεσε η αδικαιολόγητα ανασυσταθείσα Κεντρική Επιτροπή του ΕΛΑΣ, εφόσον υπήρχε το Γενικό Στρατηγείο του ΕΛΑΣ. Ήταν στη Μονή Κλειστών πάνω από τη Χασιά, ο Γραμματέας του ΚΚΕ Γιώργης Σιάντος, οι Υποστράτηγοι Εμμανουήλ Μάντακας και Χατζημιχάλης και ο Λευτέρης Αποστόλου. Τους ενημέρωσα για την κίνηση της Μεραρχίας. Ο Σιάντος μου είπε "θα διαθέσεις το 42 Σύνταγμα στο Α' Σώμα του ΕΛΑΣ της Αθήνας και εσύ με το 52 Σύνταγμα και το 6ο Σύνταγμα του Πειραιά θα καλύψεις τον τομέα Φάληρο -Πειραιά μέχρι Ελευσίνα". Πήγα στη Μάνδρα να υποδεχθώ το 52 Σύνταγμα. Τηλεφώνησα στο Σιάντο: "Έφτασε στη Μάνδρα το βρετανικό Σύνταγμα από τη Θεσσαλονίκη, θα το αφοπλίσουμε". Στην απάντηση του: "Να το αφήσετε να περάσει" του είπα: "Αύριο αυτό το Σύνταγμα θα μας πολεμάει στην Αθήνα". Ο Σιάντος επανέλαβε: "Να το αφήσετε να περάσει". Το αφήσαμε οπλισμένο να φθάσει στην Αθήνα» («ΕΛΛΑΔΑ», Ιούλιος-Σεπτέμβριος 2002, σελ. 3, πρώτη στήλη αριστερά).

Τα μέτρα αυτά ήταν εκείνα που εξασφάλισαν τη στρατιωτική νίκη των άγγλων ιμπεριαλιστών στη σύγκρουση του Δεκέμβρη, παρά την ηρωική πάλη του λαού Αθήνας-Πειραιά και όχι το ότι «η καθοδήγηση του ΚΚΕ δεν πίστεψε στη δυνατότητα της νίκης και δεν προχώρησε στην αποφασιστική αναμέτρηση» («Λαϊκός Δρόμος», 7.12.2002), όπως ισχυρίζονται οι διάφοροι δεξιοί οπορτουνιστές και οι χρουστσοφικοί ρεβιζιονιστές των "Κ"ΚΕ-Συνασπισμού για να δικαιολογήσουν τις απανωτές προδοσίες που τις εμφανίζουν ως "λάθη"(!) και αποκαταστήσουν τον πράχτορα της Ιντέλιτζενς Σέρβις Γ. Σιάντο (έτσι τον είχε χαρακτηρίσει το Κόμμα με βάση τα στοιχεία που είχε συγκεντρώσει, όταν ερευνήθηκε η περίπτωση του στο «Πόρισμα της Επιτροπής για την υπόθεση Σιάντου (13.10.50)» («Το ΚΚΕ», Επίσημα Κείμενα, τόμος έβδομος, 1949-1955, σελ. 541, Αθήνα 1995).

Ο Νίκος Ζαχαριάδης αναφερόμενος στο Δεκέμβρη του '44, σημειώνει:

«Παρά την ηρωική πάλη του λαού στην Αθήνα και στον Πειραιά, όλος ο αγώνας ήταν μια πολιτικά απροετοίμαστη και στρατιωτικά πρόχειρη και σπασμωδική προσπάθεια, που έφερε στην ήττα. Γεγονός που πρέπει να μάθει σήμερα το κόμμα, είναι ότι το Πολιτικό Γραφείο της ΚΕ του ΚΚΕ δεν προείδε, δεν προετοίμασε, δεν οργάνωσε και δε διεύθυνε τη μάχη του Δεκέμβρη. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ ανέχτηκε κατά τρόπο απαράδεχτο και ακατανόητο τη μονοπωλιακή διαχείριση του Δεκέμβρη από το Γ. Σιάντο. Ο Γ. Σιάντος κατάργησε αυθαίρετα, χωρίς να ρωτήσει κανέναν, το γενικό αρχηγείο του ΕΛΑΣ και ίδρυσε την ΚΕ του ΕΛΑΣ, όπου έκανε αυτό που ήθελε. Χαρακτηριστικό είναι ότι ο Γ. Σιάντος με προσωπική διαταγή του στις 17 του Δεκέμβρη 1944, άφησε και μπήκε περνώντας μέσα από τη διάταξη μας στη Γκάζα, έξω από την Αθήνα, ανενόχλητο, ένα σύνταγμα άγγλων, που μπήκε έτσι στην Αθήνα, και πήρε μέρος στις μάχες ενάντια στα τμήματα μας που πάλευαν ηρωικά. Στο ίδιο διάστημα και απ' τη Θεσσαλονίκη φεύγαν ανενόχλητα αγγλικά στρατεύματα για την Αθήνα, ενώ οι κυρίες δυνάμεις του ΕΛΑΣ δεν παίρναν μέρος στη μάχη κατά των άγγλων. Αυτά όλα μόνο σαν προδοσία μπορούν να χαρακτηριστούν. Το ΠΓ της ΚΕ του ΚΚΕ έμενε ξένο και αμέτοχο απ' όλα αυτά, που ούτε και κατοπινά τα συζήτησε, ούτε τα καταδίκασε, όπως δε συζήτησε ούτε καταδίκασε την άλλη προδοσία, τη συμφωνία της Γκαζέρτας» (Ν. Ζαχαριάδη: "Δέκα χρόνια πάλης", σελ. 16-17).

Δεν υπάρχουν σχόλια: