Αρ. Φύλ. 180 15-30 Απρίλη 2004
Πριν και μετά τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος και στα δυο τμήματα της Κύπρου - αποτελέσματα που ήταν ήδη με βεβαιότητα γνωστά προτού διεξαχθεί το δημοψήφισμα της 24ης Απρίλη, τόσο από τις δημοσκοπήσεις όσο και από τη διαμόρφωση των "στρατοπέδων" του "ΝΑΙ" στο κατεχόμενο από τους τούρκους τμήμα και του "ΟΧΙ" στο άλλο - οι σοσιαλδημοκρατικές ηγεσίες των δυο χρουστσοφικών ρεβιζιονιστικών κομμάτων, "Κ"ΚΕ-ΣΥΝ, αλλά και εκείνες των διάφορων δεξιών οπορτουνιστικών Οργανώσεων παγιδευμένες ηθελημένα στο ψευτοδίλημμα "ΝΑΙ"-"ΟΧΙ" των ιμπεριαλιστών, αφού εσπευσμένα υπέδειξαν στον κυπριακό λαό τι πρέπει να πράξει, ερίζουν για την ορθότητα ή μη και το χαρακτήρα των "ΝΑΙ"-"ΟΧΙ" ", εμφανίζοντας και τα δυο σαν "αντιιμπεριαλιστική"(!) στάση και προς το συμφέρον του κυπριακού λαού (ελλήνων-τούρκων): οι μεν το "ΝΑΙ" (ΣΥΝ, Δίκτυο, κλπ.), τα δε "Κ"ΚΕ, ΑΚΟΑ, και Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ (μ-λ), ΝΑΡ, κλπ. το "ΟΧΙ"!!!
Μάλιστα η ηγεσία του "Κ"ΚΕ κι' εκείνες των άλλων οπορτουνιστικών Οργανώσεων εμφανίζουν το "ΟΧΙ", με βαρύγδουπες φράσεις και κατά τον πλέον θορυβώδικο τρόπο με πολλά ταμ-ταμ, σαν την κατεξοχήν και μοναδική "αντιιμπεριαλιστική"(!) στάση στο Κυπριακό παρόλο που είναι πασίγνωστο, ότι σ' αυτό εμπεριέχεται και το "ΟΧΙ" των ναζιφασιστών της "Χρυσής Αυγής" και των διαφόρων "Καρατζαφέρηδων" ως εκείνο των εθνικιστών όλων των κομμάτων απ' τη ΝΔ και εκείνων του ΠΑΣΟΚ ως εκείνο του "Κ"ΚΕ, αλλά και εκείνο των γνωστών λυσσαλέων τουρκοφάγων νεορθόδοξων εθνικιστών Κανελλο- Ζουραρηδο- Παπαθεμεληδο- Γιανναράδων, Σαρήδο-Καραμπελιάδο-Γούδηδων, κλπ., ως εκείνο του εκκλησιαστικού φεουδοαστικού ιερατείου μ' επικεφαλής τον "άγιο" της Χούντας Χριστόδουλο Παρασκευαϊδη. Η κατάσταση στα στρατόπεδα των "ΝΑΙ"-"ΟΧΙ" ήταν εκείνες τις μέρες κάτι περισσότερο από τραγελαφική.
Ανάλογη ήταν και στο χώρο της ηγεσίας του "Κ"ΚΕ με την έξαλλη νεοορθόδοξη εθνικίστρια και γνωστή τουρκοφάγα Λ. Κανέλλη να περιφέρεται ωρυόμενη από κανάλι σε κανάλι "τσιρίζοντας" υστερικά για τα Ίμια, κλπ., που, ανάμεσα σε πολλά άλλα φαιδρά, ξεπέρασε κάθε όριο γελοιότητας με την "περίφημη"(!) έκκληση της προς τους έλληνες της Κύπρου να θυμηθούν, πριν πάνε στις κάλπες, ότι στις 24 Απρίλη σουβλίστηκε από τους τούρκους ο Αθανάσιος Διάκος, αλλά και με τον ανεκδιήγητο σοσιαλδημοκράτη Ν. Μπογιόπουλο (δημοσιογράφο του "Ριζοσπάστη"), να επαινεί από τα τηλεοπτικά παράθυρα (23 Απρίλη 2004) την "εθνικά υπερήφανη"(!) και "αντιιμπεριαλιστική στάση"(!) του "υπερπατριώτη"(!) Μ. Έβερτ απέναντι στους αμερικανούς, υπογραμμίζοντας μάλιστα ότι υπήρξε ο μόνος έλληνας πολιτικός που κράτησε αυτή την "περήφανη στάση"!!!
Δεν ήταν βέβαια καλύτερη η κατάσταση στο χώρο των διαφόρων οπορτουνιστικών Οργανώσεων που οι ηγέτες τους μετά το δημοψήφισμα "έψαχναν" στα "σκουπίδια των ψηφοδελτίων" να "βρουν"- ξεχωρίσουν τη δική τους "ψήφο" απ' εκείνες των "Χρυσαυγιτών" και "Καρατζαφέρηδων" της Κύπρου! Η Ελλάδα και Κύπρος θύμιζαν εκείνες τις μέρες ένα απέραντο πρωτοφανές τσίρκο, παγκόσμιας "πρωτοτυπίας". Διασκεδαστικές στο ελλαδικό τσίρκο ήταν οι καραγκιοζοειδείς εμφανίσεις της "υπέρπατριώτισας"(!) Λ. Κανέλλη (=κράμα αντιδραστικών εθνικιστικών νεορθόδοξων απόψεων, αγραμματοσύνης και ακραίας χυδαιότητας) και ολόκληρου του συρφετού των ομοϊδεατών της με πρωτοστατούντα το "τέκνο του θεού" ρασοφόρο των Καλαβρύτων Αμβρόσιο με τις προς τους ελληνοκυπρίους απευθυνόμενες "υπερπατριωτικές" εθνικιστικές φασιστικές κορώνες: "οι τάφοι των ηρώων σας δεν αφήνουν όρια επιλογής", "δεν έχετε το δικαίωμα να προδώσετε τους αγώνες του Γρίβα-Διγενή"(!), κλπ. και στο κυπριακό τσίρκο με πρωτοστατούντες τον Παύλο Κυρήνειας με τα: "όσοι ψηφίσουν ΟΧΙ θα κερδίσουν τη βασιλεία των ουρανών"(!), κλπ. και τον Πάφου Χρυσόστομου με τους "τεμπελχανάδες τούρκους"(!), κλπ. και με τα: "εμείς οι χριστιανοί, οι πατριώτες, τα ιερά και όσια μας, η πατρίδα, η ιστορία, ο ελληνισμός, κλπ."(!) και τα: "όσοι ακούν τη φωνή της πατρίδας θα πουν ΟΧΙ", κλπ.!!!
Τα ρεβιζιονιστικά κόμματα και οι διάφορες οπορτουνιστικές οργανώσεις αποδεχόμενα, με τη θέση της συμμετοχής στο δημοψήφισμα, το ψευτοδίλημμα των "ΝΑΙ"-"ΟΧΙ" που επέβαλαν στον κυπριακό λαό (έλληνες-τούρκους) οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ΗΠΑ-Αγγλία- ΕΕ, ήταν αδύνατο να επεξεργαστούν μια αντιιμπεριαλιστική-διεθνιστική γραμμή. Δεν ήταν δυνατό να διαχωρίσουν και δε διαχώρισαν την πολιτική τους γραμμή-θέση απ' την πολιτική των κυρίαρχων αντιδραστικών αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας- Κύπρου, δεν διαχωρίστηκαν απ' τους ακραίους εθνικιστές και φασίστες των δυο χωρών, Ελλάδας-Τουρκίας, και απ' εκείνους της Κύπρου (έλληνες-τούρκους) που επιδιώκουν την οριστική διχοτόμηση του νησιού, αλλά απεναντίας συμπαρατάχθηκαν μαζί τους, συνέβαλαν στην καλλιέργεια και έξαρση του εθνικισμού-σωβινισμού στις δυο χώρες και προπαντός στην Κύπρο, εθνικισμός που τόσα δεινά έχει προκαλέσει στο λαό της, και το σπουδαιότερο απ' όλα: διέσπασαν την ΕΝΟΤΗΤΑ των εργατών-αγροτών της Κύπρου (ελλήνων-τούρκων) και των άλλων μικροαστικών στρωμάτων, με τους μεν ελληνο-κύπριους να ψηφίζουν "ΟΧΙ", τους δε τουρκο-κύπριους να ψηφίζουν "ΝΑΙ" - ΕΝΟΤΗΤΑ που αποτελεί την πρώτη και εντελώς απαραίτητη προϋπόθεση για τη συνύπαρξη και συμβίωση τους αλλά και επιπλέον την πάλη για μια επανενωμένη Κύπρο χωρίς ξένες βάσεις, χωρίς τα τουρκικά κατοχικά στρατεύματα, χωρίς έλληνες- τούρκους-βρετανούς στρατιώτες, μια Κύπρο απαλλαγμένη από κάθε ιμπεριαλιστική εξάρτηση.
Έτσι τα ρεβιζιονιστικά κόμματα και οι διάφορες οπορτουνιστικές Οργανώσεις, μαζί με τα μεγαλοαστικά κόμματα, έπαιξαν το "παιχνίδι" των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στην Κύπρο και των υποταγμένων σ' αυτές αστικών τάξεων Ελλάδας Τουρκίας-Κύπρου στο θέμα του Κυπριακού, καλλιεργώντας την απατηλή εντύπωση στο λαό του νησιού ότι απ' αυτές θα προέλθει η "λύση"(!) του και επιπλέον ακόμα χειρότερα: βοήθησαν-διευκόλυναν τα σχέδια των ιμπεριαλιστών με τη διάσπαση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ του κυπριακού λαού (ελλήνων-τούρκων) και την ενίσχυση-έξαρση του εθνικισμού-σωβινισμού και των δυο πλευρών. Και τα δυο αποτέλεσαν και αποτελούν, ως γνωστόν, τα προτιμητέα και κύρια όπλα, πέρα απ' τις στρατιωτικές επεμβάσεις, των ιμπεριαλιστών για την προώθηση των σχεδίων τους στην Κύπρο.
Πίσω απ' την παραπάνω, προς όφελος των ιμπεριαλιστών, πολιτική στάση των ηγεσιών των σοσιαλδημοκρατικών κομμάτων "Κ"ΚΕ-ΣΥΝ και των διαφόρων άλλων οπορτουνιστικών Οργανώσεων, δηλ. τη συμμετοχή στο δημοψήφισμα και κατά συνέπεια την αποδοχή του ψευτοδιλήμματος "ΝΑΙ"-"ΟΧΙ" στο "σχέδιο Ανάν" που επέβαλαν οι ιμπεριαλιστές, βρίσκεται η θέση τους - που αποτελεί και τη βάση αυτής της πολιτικής τους στάσης - ότι το κυπριακό πρόβλημα μπορεί να "λυθεί"(!) στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης, που απ' τα μεν "Κ"ΚΕ-ΣΥΝ-ΑΚΕΛ, κλπ. προβάλλεται με τη μορφή της "διζωνικής δικοινοτικής Ομοσπονδίας" (μια άλλη μορφή διχοτόμησης), από δε τις άλλες οπορτουνιστικές Οργανώσεις με την "ενιαία ανεξάρτητη Κύπρο" (και εδώ στα πλαίσια της σημερινής εξάρτησης).
Σε πλήρη αντίθεση με την πολιτική στάση όλων των παραπάνω Κομμάτων και Οργανώσεων, η "ΚΙΝΗΣΗ για ΕΝΙΑΙΟ ΚΚΕ 1918-55" αναλύοντας την πορεία του Κυπριακού και τη σημερινή κατά— στάση διατύπωσε τη θέση ότι "το Κυπριακό πρόβλημα, όπως αυτό εξελίχθηκε, διαμορφώθηκε και υπάρχει σήμερα μπροστά μας - πέρα απ’ τα ψευτοδιλήμματα του "ΟΧΙ" ή "ΝΑΙ" στο σχέδιο Ανάν που και τα δυο εξυπηρετούν τα σχέδια της αστικής τάξης και των ιμπεριαλιστών - πρέπει να υπογραμμιστεί ότι στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της Κύπρου από Αγγλία-ΗΠΑ-ΕΕ και την κηδεμονία Ελλάδας-Τουρκίας είναι αδύνατη η λύση του και πολύ περισσότερο δεν μπορεί να "λυθεί" αυτό απ' την αντιδραστική αστική τάξη της Κύπρου (ελλήνων-τούρκων) και εκείνη των Ελλάδας-Τουρκίας - υποταγμένων όλων στους ιμπεριαλιστές" ("ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ" Νο 179, 1-15 Απρίλη 2004, σελ. 4).
Σε συνδυασμό μ' αυτή την ορθή πολιτική θέση και με δεδομένες τις επιδιώξεις και τα σχέδια των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων ΗΠΑ-Αγγλίας-ΕΕ και εκείνων των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας η μόνη σωστή στάση για την εργατική τάξη της Κύπρου και το λαό της (έλληνες- τούρκους), τους κομμουνιστές και αντιιμπεριαλιστές και των δύο τμημάτων του νησιού (κατεχόμενο και μη) στο ψευτοδίλημμα, μ' όλα τα προαναφερόμενα αρνητικά που έχει προκαλέσει η αποδοχή του, των "ΝΑΙ"-"ΟΧΙ" στο "σχέδιο Ανάν" που επέβαλαν οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, ήταν η ΑΠΟΧΗ από το δημοψήφισμα της 24ης Απρίλη, γιατί μόνο με τη θέση της ΑΠΟΧΗΣ:
1. Απορρίπτεται το ψευτοδίλημμα των "ΝΑΙ"-"ΟΧΙ", που επέβαλαν οι ιμπεριαλιστές στον κυπριακό λαό (έλληνες-τούρκους) με στόχο να τον διασπάσουν, και δεν διασπάται ο κυπριακός λαός (έλληνες-τούρκοι) - στόχο-διάσπαση που δυστυχώς πέτυχαν με τη θέση της συμμετοχής στο δημοψήφισμα των αστικών και ρεβιζιονιστικων κομμάτων και το αποτέλεσμα: 76% "ΟΧΙ" των ελληνοκυπρίων και 65% "ΝΑΙ" των τουρκοκυπρίων.
2. Εκφράζεται μια γνήσια αντιιμπεριαλιστική στάση απέναντι στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις Αγγλία-ΗΠΑ- ΕΕ, αποκρούονται οι πιέσεις και οι ωμοί εκβιασμοί τους σε βάρος του κυπριακού λαού ελλήνων-τούρκων.
3. Καθίσταται δυνατός ο διαχωρισμός της αντιιμπεριαλιστικής πολιτικής απ' την υποταγμένη στις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις ξενόδουλη-εθελόδουλη πολιτική των αστικών τάξεων Ελλάδας-Τουρκίας.
4. Πετυχαίνεται ο διαχωρισμός της αντιφασιστικής- αντιεθνικιστικής-αντιρατσιστικής πολιτικής απ’ την αντιδραστική πολιτική των εθνικιστικών-σωβινιστικών δυνάμεων Ελλάδας-Τουρκίας.
5. Διαχωρίζεται η επαναστατική κομμουνιστική αντιιμπεριαλιστική πολιτική της εργατιάς-αγροτιάς απ' την πολιτική της αστικής τάξης της Κύπρου (έλληνες-τούρκους) που είναι υποταγμένη στους ιμπεριαλιστές - επαναστατική πολιτική που έχει ως βάση και αφετηρία της τα διαμετρικά αντίθετα οικονομικο-κοινωνικο-πολιτικά συμφέροντα μπουρζουαζίας-προλεταριάτου και απορρέει απ' αυτά.
6. Αποφεύγεται η διάσπαση της εργατικής τάξης της Κύπρου και σφυρηλατείται παραπέρα η ενότητα της και στα δυο τμήματα της Κύπρου, αλλά και μαζί της εκείνη των εργατών-αγροτών (ελλήνων-τούρκων) και των άλλων συμμάχων τους, αφού δεν υποχρεούνται, λόγω ΑΠΟΧΗΣ, να απαντήσουν στο διασπαστικό ψευτοδίλημμα "ΝΑΙ"-"ΟΧΙ" των ιμπεριαλιστών.
7. Διαχωρίζονται οι επαναστατικές κομμουνιστικές, αντιιμπεριαλιστικές αντιφασιστικές αντιεθνικιστικές δυνάμεις απ' τις εθνικιστικές-σωβινιστικές-φασιστικές-ρατσιστικές δυνάμεις της Κύπρου (ελληνικές-τουρκικές) που τόσα δεινά και συμφορές έχουν προκαλέσει στον πολύπαθο λαό της και των δυο πλευρών.
8. Καταπολεμιέται αποτελεσματικά ο εθνικισμός-σωβινισμός, απαραίτητη προϋπόθεση για το δυνάμωμα της φιλίας μεταξύ των δυο λαών της Κύπρου και του προλεταριακού διεθνισμού μεταξύ των εργατών-αγροτών και των δυο τμημάτων του νησιού (κατεχόμενου και μη).
9. Αφαιρούνται απ' τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και τις υποταγμένες σ' αυτές αντιδραστικές αστικές .τάξεις Ελλάδας-Τουρκίας τα δυο κύρια όπλα τους: η διάσπαση της ΕΝΟΤΗΤΑΣ του κυπριακού λαού (ελλήνων- τούρκων) και ο εθνικισμός-σωβινισμός που υπηρετούν-υποθάλπουν τις προστριβές-συγκρούσεις και υποκινούν τη μεταξύ τους εχθρότητα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου