Την Κυριακή 17-7-11 ο κυριακάτικος Ριζοσπάστης δημοσίευση ανακοίνωση του ΠΓ/ΚΕ ΚΚΕ σχετικά με το δημόσιο χρέος και θεωρήθηκε από ορισμένους (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/07/blog-post_211.html) ότι υπάρχει αλλαγή στην πολιτική του θέση. Ίσως υπάρχει αλλαγή, αλλά προς το σεχταριστικότερο (δεξιότερο κι "αριστερότερο" ταυτόχρονα): Ο παλιός στόχος πάλης για άμεση έξοδο από την ΕΕ, η οποία θεωρητικά δεν θα έβλαπτε τη διατήρηση του καπιταλισμού στην Ελλάδα, μεταφέρεται πλέον για την εποχή της περίφημης (διαβόητης;) "Λαϊκής Εξουσίας", δηλαδή του Αγίου Ποτέ, αφού λαϊκή εξουσία έχουμε και σήμερα: Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό (άρθ. 1 Συντάγματος).Έτσι οι στόχοι πάλης του λαού οδηγούνται προς το σεχταριστικότερο, αφού το ΚΚΕ λέει πως δεν έχει νόημα να παλέψεις για εξοδο από την ΕΟΚ-ΕΕ (κι όχι έξοδο, αποδέσμευση) αν δεν είναι το ΚΚΕ στην εξουσία. Με δυο λόγια αντί να συσπειρώσει, διώχνει το εργατόκοσμο που διαφωνεί με το ΚΚΕ αλλά επιδιώκει την έξοδο από την ΕΕ, αφού λέει ότι ο αγώνας εναντίον της δεν έχει νόημα χωρίς "λαϊκή εξουσία". Αυτή η θέση ειναι απολύτως σεχταριστική αφού διαλύει τις προσπάθειες δημιουργίας μετώπου του εργαζόμενου λαού και τον καλεί σε πλήρη προσχώρηση στις θέσεις του ΚΚΕ και δεν δίνει λύση στα άμεσα προβλήματα του λαού, όπως πάντα και παραδοσιακά έκαναν τα ΚΚ, αρχής γενομένης από το Κομ. Μανιφέστο, το οποίο δεν είχε ως πρόγραμμα την άμεση επιβολή του σοσιαλισμού αλλά την εθνικοποίηση και τη βαριά φορολογία του κεφαλαίου, το οποίο σε πρώτη φάση θα συνέχιζε να υπάρχει!Μάλιστα η πολιτική αιχμής των μπολσεβίκων στον 1ο ΠΠ δεν ήταν ούτε καν αυτή η εθνικοποίηση του Κομ. Μανιφέστου, ήταν η έξοδος από τον πόλεμο και η απαλλοτρίωση των τσιφλικιών και αυτό για να συσπειρώσει όσο περισσότερο κόσμο μπορούσε. Έτσι η μη προβολή άμεσων λύσεων (όπως η έξοδος από το Ευρώ και την ΕΕ, η ανατροπή του Μνημονίου, η κατάληψη και λειτουργία των επιχειρήσεων που τις κλείνουν τ' αφεντικά τους (και η κατάληψη και λειτουργία πριν τις κλείσουν!), η εθνικοποίηση των τραπεζών και των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, η σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής, οι αυτόβουλες επανασυνδέσεις ρεύματος και νερού χωρίς τα παρακάλια στη ΔΕΗ-ΕΥΔΑΠ), οδηγεί τον εργατόκοσμο στην απογοήτευση και την αδιαφορία, τον οδηγεί στην παραίτηση και την αποχή. Στην πράξη, ΣΗΜΕΡΑ, δεδομένης της ισχυρής διασύνδεσης της αστικής μας τάξης με την ΕΕ, η έξοδος από τον Ευρώ ή και την ΕΕ θα σήμαινε την ανατροπή του καπιταλισμού, αφού αυτή αναπνέει με δύο πνεύομονες έναν αμερικανικόν και έναν ευρωενωσιακόν, για να παραφράσω τη φράση Παπανδρέου που παραθέτετε σε άλλο άρθρο σας. Δυστυχώς το ΚΚΕ δεν επιδιώκει καμία ανατροπή του καπιταλισμού,γι' αυτό και δεν βάζει ως άμεσο στόχο πάλης την έξοδο από την ΕΕ, μη συμβεί και καμία στραβή και πέσει ο καπιταλισμός, και μάλιστα τώρα-ΣΗΜΕΡΑ που η ΕΕ και το Ευρώ έχουν απαξιωθεί στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού. Και σα να μην έφτανα όλα αυτά,θεωρεί ότι η έξοδος από ΕΕ-Ευρώ αποτελεί "επιστροφή προς τα πίσω, στον προστατευτισμό της καπιταλιστικής οικονομίας", επιβραβεύοντας τη δικτατορία της ΕΕ επί των εργαζομένων και υποστηρίζοντας στην πράξη τη συνέχιση λειτουργίας του σπουδαιότερου εργαλείου καταλήστευσης του παραγόμενου πλούτου, του Ευρώ! Έτσι, αφήνοντας όλους τους στόχους να υλοποιηθούν κατά τη διάρκεια της θολής "λαϊκής εξουσίας", δεν διαφέρει σε τίποτε από τα τροτσκιστικά κόμματα που διαφωνούσαν με την πολιτική των λαϊκών μετώπων, που κατηγορούσαν τα επαναστατικά ΚΚ για τη δήθεν "πολιτική των σταδίων", ενώ αυτή η πολιτική δεν ήταν παρά το πρόγραμμα δράσης και επίτευξης αλλεπάλληλων στόχων, όπως συμβαίνει στο σύνολο της πολιτικής δράσης. Τελικά καταλήγουμε στο τραγελαφικό φαινόμενο το ΚΚΕ να έχει μετατραπεί με την πολιτική μετάθεσης των πάντων στην εποχή της λαϊκής εξουσίας σ' ένα τροτσκιστικό κόμμα με σταλινικό προσωπείο, πρωτοτυπώντας γελοιογραφικά στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό.
1 σχόλιο:
Την Κυριακή 17-7-11 ο κυριακάτικος Ριζοσπάστης δημοσίευση ανακοίνωση του ΠΓ/ΚΕ ΚΚΕ σχετικά με το δημόσιο χρέος και θεωρήθηκε από ορισμένους (http://tsak-giorgis.blogspot.com/2011/07/blog-post_211.html) ότι υπάρχει αλλαγή στην πολιτική του θέση. Ίσως υπάρχει αλλαγή, αλλά προς το σεχταριστικότερο (δεξιότερο κι "αριστερότερο" ταυτόχρονα): Ο παλιός στόχος πάλης για άμεση έξοδο από την ΕΕ, η οποία θεωρητικά δεν θα έβλαπτε τη διατήρηση του καπιταλισμού στην Ελλάδα, μεταφέρεται πλέον για την εποχή της περίφημης (διαβόητης;) "Λαϊκής Εξουσίας", δηλαδή του Αγίου Ποτέ, αφού λαϊκή εξουσία έχουμε και σήμερα: Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το λαό (άρθ. 1 Συντάγματος).Έτσι οι στόχοι πάλης του λαού οδηγούνται προς το σεχταριστικότερο, αφού το ΚΚΕ λέει πως δεν έχει νόημα να παλέψεις για εξοδο από την ΕΟΚ-ΕΕ (κι όχι έξοδο, αποδέσμευση) αν δεν είναι το ΚΚΕ στην εξουσία. Με δυο λόγια αντί να συσπειρώσει, διώχνει το εργατόκοσμο που διαφωνεί με το ΚΚΕ αλλά επιδιώκει την έξοδο από την ΕΕ, αφού λέει ότι ο αγώνας εναντίον της δεν έχει νόημα χωρίς "λαϊκή εξουσία".
Αυτή η θέση ειναι απολύτως σεχταριστική αφού διαλύει τις προσπάθειες δημιουργίας μετώπου του εργαζόμενου λαού και τον καλεί σε πλήρη προσχώρηση στις θέσεις του ΚΚΕ και δεν δίνει λύση στα άμεσα προβλήματα του λαού, όπως πάντα και παραδοσιακά έκαναν τα ΚΚ, αρχής γενομένης από το Κομ. Μανιφέστο, το οποίο δεν είχε ως πρόγραμμα την άμεση επιβολή του σοσιαλισμού αλλά την εθνικοποίηση και τη βαριά φορολογία του κεφαλαίου, το οποίο σε πρώτη φάση θα συνέχιζε να υπάρχει!Μάλιστα η πολιτική αιχμής των μπολσεβίκων στον 1ο ΠΠ δεν ήταν ούτε καν αυτή η εθνικοποίηση του Κομ. Μανιφέστου, ήταν η έξοδος από τον πόλεμο και η απαλλοτρίωση των τσιφλικιών και αυτό για να συσπειρώσει όσο περισσότερο κόσμο μπορούσε.
Έτσι η μη προβολή άμεσων λύσεων (όπως η έξοδος από το Ευρώ και την ΕΕ, η ανατροπή του Μνημονίου, η κατάληψη και λειτουργία των επιχειρήσεων που τις κλείνουν τ' αφεντικά τους (και η κατάληψη και λειτουργία πριν τις κλείσουν!), η εθνικοποίηση των τραπεζών και των συγκεντρωμένων μέσων παραγωγής, η σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής, οι αυτόβουλες επανασυνδέσεις ρεύματος και νερού χωρίς τα παρακάλια στη ΔΕΗ-ΕΥΔΑΠ), οδηγεί τον εργατόκοσμο στην απογοήτευση και την αδιαφορία, τον οδηγεί στην παραίτηση και την αποχή.
Στην πράξη, ΣΗΜΕΡΑ, δεδομένης της ισχυρής διασύνδεσης της αστικής μας τάξης με την ΕΕ, η έξοδος από τον Ευρώ ή και την ΕΕ θα σήμαινε την ανατροπή του καπιταλισμού, αφού αυτή αναπνέει με δύο πνεύομονες έναν αμερικανικόν και έναν ευρωενωσιακόν, για να παραφράσω τη φράση Παπανδρέου που παραθέτετε σε άλλο άρθρο σας. Δυστυχώς το ΚΚΕ δεν επιδιώκει καμία ανατροπή του καπιταλισμού,γι' αυτό και δεν βάζει ως άμεσο στόχο πάλης την έξοδο από την ΕΕ, μη συμβεί και καμία στραβή και πέσει ο καπιταλισμός, και μάλιστα τώρα-ΣΗΜΕΡΑ που η ΕΕ και το Ευρώ έχουν απαξιωθεί στα μάτια της συντριπτικής πλειοψηφίας του λαού.
Και σα να μην έφτανα όλα αυτά,θεωρεί ότι η έξοδος από ΕΕ-Ευρώ αποτελεί "επιστροφή προς τα πίσω, στον προστατευτισμό της καπιταλιστικής οικονομίας", επιβραβεύοντας τη δικτατορία της ΕΕ επί των εργαζομένων και υποστηρίζοντας στην πράξη τη συνέχιση λειτουργίας του σπουδαιότερου εργαλείου καταλήστευσης του παραγόμενου πλούτου, του Ευρώ!
Έτσι, αφήνοντας όλους τους στόχους να υλοποιηθούν κατά τη διάρκεια της θολής "λαϊκής εξουσίας", δεν διαφέρει σε τίποτε από τα τροτσκιστικά κόμματα που διαφωνούσαν με την πολιτική των λαϊκών μετώπων, που κατηγορούσαν τα επαναστατικά ΚΚ για τη δήθεν "πολιτική των σταδίων", ενώ αυτή η πολιτική δεν ήταν παρά το πρόγραμμα δράσης και επίτευξης αλλεπάλληλων στόχων, όπως συμβαίνει στο σύνολο της πολιτικής δράσης.
Τελικά καταλήγουμε στο τραγελαφικό φαινόμενο το ΚΚΕ να έχει μετατραπεί με την πολιτική μετάθεσης των πάντων στην εποχή της λαϊκής εξουσίας σ' ένα τροτσκιστικό κόμμα με σταλινικό προσωπείο, πρωτοτυπώντας γελοιογραφικά στο παγκόσμιο πολιτικό σκηνικό.
Δημοσίευση σχολίου