ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ: 62
10/10/2007
ΤΟ ΦΑΣΙΣΤΙΚΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ, ΑΝΙΚΑΝΟ ΝΑ ΠΡΟΩΘΗΣΕΙ ΛΥΣΕΙΣ ΣΤΟ ΚΟΥΡΔΙΚΟ,
ΠΑΣΧΙΖΕΙ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΕΙ ΤΑ ΕΓΚΛΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΕΞΩ ΑΠΟ ΤΑ ΣΥΝΟΡΑ
Στις 17 Οκτώβρη, στο κοινοβούλιο της Τουρκίας ψηφίστηκε και εγκρίθηκε η εξουσιοδότηση για στρατιωτικές επεμβάσεις -που σημαίνουν στην ουσία νέες δολοφονικές επιθέσεις- στο εξωτερικό και με το οποίο δίνεται κάθε εξουσία στην κυβέρνηση να διατάξει επιχειρήσεις εκτός των συνόρων της χώρας. Το Ισλαμικό ΑΚΡ(Κόμμα Ανάπτυξης και Δικαιοσύνης), το φασιστικό ΜΗΡ (Κόμμα Εθνικού Κινήματος –Γκρίζοι Λύκοι), το δήθεν προοδευτικό CHP(Ρεπουμπλικανικό Λαϊκό Κόμμα) και το σοσιαλδημοκρατικό DSP (Δημοκρατικό Αριστερό Κόμμα) συμφώνησαν και συνεργάστηκαν γι’ άλλη μια φορά ενάντια στους αγώνες του κουρδικού λαού. Παρά τις μεταξύ τους αντιθέσεις, όταν το ζήτημα είναι οι αγώνες του λαού, όλα τα αστικά κόμματα γίνονται ένα και υλοποιούν ή υποστηρίζουν τις πιο αντιδραστικές αντιδημοκρατικές επιθέσεις της ολιγαρχίας. Όλα αυτά τα κόμματα, ακολουθούν την ίδια φασιστική πολιτική και δεν διαφέρουν καθόλου με τους Γκρίζους Λύκους στο κουρδικό ζήτημα. Προκειμένου να μη χάσουν ούτε μια ψήφο από τους βουλευτές τους αποφάσισαν η ψηφοφορία να γίνει φανερή, ώστε να πιέσουν όλους να μη ψηφίσουν κατά ή άκυρο.
Ενώ στο ένταλμα αυτό τονίζεται πως “ σκοπός είναι να ληφθούν μέτρα σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο”, ο Τ. Ερντογάν ανακοινώνει πως “...η χώρα μας βρίσκεται σε θέση άμυνας απέναντι στην τρομοκρατία, γι’ αυτό δεν ισχύουν πλέον οι διεθνείς νόμοι...”. Είναι ξεκάθαρο πως αυτό που τους εμποδίζει δεν είναι το δίκαιο ή οι νόμοι κλπ, αλλά οι διαταγές των ιμπεριαλιστών. Τη στιγμή που το ένταλμα αυτό ψηφιζόταν, ο Μπους προειδοποίησε απειλητικά την ολιγαρχία να μην επιχειρήσει επέμβαση στα εδάφη του Βόρειου Ιράκ.
Στο στόχαστρό τους βρίσκονται όσοι αγωνίζονται ενάντια σε αυτό το σύστημα και αυτοί ακόμη που δρουν μέσα στο νόμιμο πλαίσιο που ορίζει ο φασισμός. Έτσι λοιπόν οι βουλευτές του DTP (Κόμμα Δημοκρατικής Κοινωνίας) που καταψήφισαν έπεσαν θύματα των επιθέσεων του κράτους. Ο Σ. Δεμίρτας που μίλησε πριν τη ψήφιση του εντάλματος τόνιζε ότι “... στα τελευταία 24 χρόνια πέθαναν πάνω από 40 χιλιάδες άνθρωποι. Δεκάδες άλλοι φυλακίστηκαν, αρκετοί βασανίστηκαν...η χώρα από τη δύση μέχρι την ανατολή πλήρωσε ένα μεγάλο κόστος...Πιστεύουμε πως οι επιχειρήσεις αντί να λύσουν το πρόβλημα, θα το χειροτερέψουν”. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, ο Τζεμίλ Τσίτσεκ του απάντησε απειλητικά λέγοντας “ αυτοί που δεν καταδικάζουν την τρομοκρατία δεν μπορούν να μιλάνε μέσα στο κοινοβούλιο!”.
Ιδιαίτερα μετά τη ψήφιση της εξουσιοδότησης αλλά και μετά τους θανάτους των στρατιωτικών που σημειώθηκαν πρόσφατα δημιουργήθηκε ένα κλίμα “εθνικής επιστράτευσης” και άρχισαν να εντείνουν την φασιστική-σωβινιστική προπαγάνδα και να πραγματοποιούν επιθέσεις σ’ όσους παλεύουν εναντίον τους. Με την ανάπτυξη του σωβινισμού προσπαθούν να προβοκάρουν τις μάζες ενάντια στον κουρδικό λαό, και παράλληλα με τις επιθέσεις και τις απειλές πασχίζουν να τρομοκρατήσουν τους αγωνιστές.
Παρότι η στρατιωτική επιχείρηση στο εξωτερικό παρουσιάζεται σαν μοναδική λύση, η ολιγαρχία δεν μπορεί να κρύψει ότι από το 1983 μέχρι το 2000 πραγματοποίησε 24 φορές επιχειρήσεις έξω από τα σύνορα αλλά δεν κατάφερε τίποτε! Η χρονική διάρκεια κάθε επιχείρησης κάθε φορά αύξανε και ο αριθμός των στρατιωτών διπλασιαζόταν. Υπήρξαν επιχειρήσεις ενάντια στους αντάρτες στο Βόρειο Ιράκ με τη συμμετοχή 50 χιλιάδων στρατιωτών που διήρκεσαν περίπου 2 μήνες. Για παράδειγμα 15 χρόνια πριν, τον Οκτώβρη του 1992 το ΓΕΣ ανακοίνωσε ότι 1452 αντάρτες του ΡΚΚ είχαν δολοφονηθεί. Ένα άλλο παράδειγμα είναι η 3η εξωτερική επέμβαση της Τουρκίας που έλαβε χώρα τον Αύγουστο του 1986, κατά την οποία έγιναν στόχος και άλλες κουρδικές οργανώσεις. Τότε είχαν σκοτωθεί εκατοντάδες μέλη του ΚDP και του YNK, του Μπαρζάνι και του Ταλαμπανί, οι οποίοι όμως θα ξεχνούσαν τις δολοφονικές αυτές επιθέσεις και στις επιχειρήσεις της Τουρκίας τον Οκτώβρη 1991, θα έπαιρναν θέση μαζί με τους δολοφόνους των συντρόφων τους και ενάντια στους αδελφούς τους, τους Κούρδους αντάρτες της Τουρκίας.
Ξεκάθαρο είναι ότι το αποτέλεσμα μιας καινούριας επέμβασης στο έδαφος του Νότιου Κουρδιστάν, θα είναι παρόμοιο με τις 24 προηγούμενες φορές, δηλαδή αποτυχημένο. Επειδή με τις δολοφονίες δεν μπορούν να εξοντώσουν τους αγωνιστές ενός λαού, δεν μπορούν να τσακίσουν την θέληση του κουρδικού λαού που διψάει και αγωνίζεται για την ελευθερία και τα δικαιώματά του. Είναι αναμφισβήτητο γεγονός ότι η ελευθερία του κουρδικού λαού θα κατακτηθεί με αγώνες και αντίσταση ενάντια στους ιμπεριαλιστές και τους συνεργάτες τους, και όχι με τον συμβιβασμό. Το κουρδικό ζήτημα μπορεί και πρέπει να λυθεί με την άνευ όρων αναγνώριση όλων των δικαιωμάτων του κουρδικού λαού.
ΟΙ ΦΑΣΙΣΤΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΠΡΟΒΟΚΑΤΣΙΕΣ ΕΝΤΕΙΝΟΝΤΑΙ
Με πρόσχημα τους θανάτους στρατιωτικών που σημειώθηκαν πρόσφατα, τα κρατικά και παρακρατικά όργανα της ολιγαρχίας, άρχισαν και πάλι να εντείνουν τις προβοκάτσιές τους. Με το κάλεσμα των ΜΜΕ, το οποίο υποστηρίχτηκε και από την κυβέρνηση και το ΓΕΣ, ξεκίνησε μια «εθνική» καμπάνια σημαιοστολισμού, με σκοπό την ενδυνάμωση του σωβινισμού. Χρησιμοποιώντας τις εικόνες από τις κηδείες των στρατιωτικών, προσπάθησαν να στρέψουν όλο και περισσότερους ενάντια στον κουρδικό λαό και τους αγωνιστές του. Η πρόσφατη ιστορία της χώρας τεκμηριώνει ότι κάθε φορά που το κράτος αδυνατεί να καταστείλει τους λαϊκούς αγώνες, επιστρατεύει τους «ανεπίσημους» μηχανισμούς του, τους γκρίζους λύκους και τους ισλαμιστές.
Κατ’ αυτόν τον τρόπο, μετά τις πολύνεκρες συγκρούσεις της 20ης Οκτώβρη, οι φασιστικές οργανώσεις και συμμορίες, βγήκαν στους δρόμους και επιτέθηκαν στα γραφεία των δημοκρατικών φορέων. Για παράδειγμα στην Προύσα, στις 21 Οκτώβρη εκατοντάδες συγκεντρώθηκαν έξω από τα γραφεία του Συλλόγου για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα και φωνάζοντας φασιστικά συνθήματα τα λεηλάτησαν. Παρόλο που οι ζωές 15 μελών και φίλων του συλλόγου, που βρίσκονταν εκεί επί δύο ώρες, κινδύνευαν, οι αστυνομικές αρχές που παρευρίσκονταν, έμειναν απλοί θεατές. Στόχος παρόμοιων επιθέσεων έγιναν το DTP, το HOC και άλλες δυνάμεις στην Σαμψούντα, την Σμύρνη, την Κωνσταντινούπολη και άλλες πόλεις της χώρας. Με αυτόν τον τρόπο πασχίζουν να τρομοκρατήσουν όσους αγωνίζονται ενάντια στο σύστημα προκειμένου να εγκαταλείψουν τα δημοκρατικά τους αιτήματα. Τα μέλη του HOC πραγματοποιώντας διαδηλώσεις, κατήγγειλαν τις φασιστικές επιθέσεις με το σύνθημα «οι φασιστικές προβοκάτσιες και επιθέσεις δεν μπορούν να μας υποτάξουν!».
Τα παραπάνω περιστατικά δεν είναι μάλιστα μια αυθόρμητη αντίδραση του κόσμου όπως προβάλλεται από τα ΜΜΕ, αλλά αντίθετα μια οργανωμένη εκστρατεία, καθοδηγούμενη από το σύμπλεγμα των αστυνομικών και στρατιωτικών αρχών, του φασιστικού ΜΗΡ, της ΜΙΤ και της κυβέρνησης. Σήμερα προσπαθούν και πάλι να καλλιεργήσουν την εχθρότητα ανάμεσα στους Τούρκους και τους Κούρδους. Ενάντια σ’ αυτή την πολιτική το χρέος όλων των αγωνιστικών δυνάμεων είναι να ενώσουμε την δύναμη και τη φωνή ενάντια στο σοβινισμό, και να γίνουμε μια γροθιά ενάντια στο φασισμό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου