ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝΙΚΟΥ ΛΑΟΥ ΓΙΑ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ

ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ «ΗΛΙΝΤΕΝ» ΑΠΡΙΛΗΣ 1952

Αναδημοσιεύεται σ’ αυτό το φύλλο ένα πρώτο τμήμα της «Εισήγησης» του ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΑΪΝΑ που διαβάστηκε στο «ΠΡΩΤΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ ΤΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ «ΗΛΙΝΤΕΝ» ΑΠΡΙΛΗΣ 1952» για να γνωρίσουν οι νεότεροι αγωνιστές: α) τη μαρξιστική γραμμή του επαναστατικού ΚΚΕ 1918-1955, με επικεφαλής το μεγάλο κομμουνιστή ηγέτη ΝΙΚΟ ΖΑΧΑΡΙΑΔΗ, στο Σλαβομακεδόνικο ζήτημα, και β) τους ένδοξους επαναστατικούς αγώνες του Σλαβομακεδόνικου λαού, σε πλήρη ΑΝΤΙΘΕΣΗ με τη ΔΙΠΛΗ, εθνικιστικού χαρακτήρα, ΠΡΟΔΟΣΙΑ της ρεβιζιονιστικής-σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας ΦΛΩΡΑΚΗ, κατά τη διάρκεια της στρατιωτικοφασιστικής δικτατορίας – συμφωνία ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ-ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ-ΦΛΩΡΑΚΗ, μ’ εντολή, προφανώς, των πιο ακραίων εθνικιστικών-σοβινιστικών κύκλων του τόπου: 1) απαγόρευση ΕΠΙΣΤΡΟΦΗΣ των Σλαβομακεδόνων ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ, και 2) κήρυξη ως ΑΝΥΠΑΡΚΤΗΣ της Σλαβομακεδόνικης μειονότητας (ΦΛΩΡΑΚΗΣ: «για το ΚΚΕ μακεδονική μειονότητα δεν υπάρχει» «Ρ» 16/9/1988, σελ.3), που εκφράστηκε-υλοποιήθηκε στη «μεταπολίτευση» με την υπουργική απόφαση: «Κοινή Απόφαση υπουργών Εσωτερικών και Δημόσιας Τάξης», Αθήνα 29.12.1982, Αρθ. Πρωτ. 106841 ΓΕΝΝΗΜΑΤΑ-ΣΚΟΥΛΑΡΙΚΗ (όπως έχει αποκαλύψει-ΟΜΟΛΟΓΗΣΕΙ, το 1995, ο ΚΩΝ/ΝΟΣ ΜΗΤΣΟΤΑΚΗΣ: (βλέπε «Πρόλογο» Κ.ΜΗΤΣΟΤΑΚΗ σε Θ.ΣΚΥΛΑΚΑΚΗ: «Στο όνομα της Μακεδονίας», σελ. 3-4, Αθήνα 1995 και Αποσπάσματα «ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» Νο 446 Ιούνη-Ιούλη-Αύγούστου 2018, σελ. 2).

Η τότε ΔΙΠΛΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ της Σλαβομακεδόνικης μειονότητας βρήκε τη συνέχεια και το αποκορύφωμά της στην ακραία εθνικιστική σύμπραξη της σημερινής εθνικιστικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, στην ΙΔΙΑ ΑΚΡΙΒΩΣ ΚΟΙΝΗ ΑΚΡΑΙΑ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ θέση-στάση ΑΠΟΡΡΙΨΗΣ-ΚΑΤΑΨΗΦΙΣΗΣ της ΔΙΜΕΡΟΥΣ «Συμφωνίας των Πρεσπών» (ανεξάρτητα απ’ τις όποιες παραπλανητικές φλυαρίες) με ΠΡΟΣΧΗΜΑ τα γνωστά ΜΥΘΕΥΜΑΤΑ περί ΔΗΘΕΝ ύπαρξης στη «Συμφωνία των Πρεσπών» «σπερμάτων αλυτρωτισμού» με τα «απαράδεκτα περί «μακεδονικής γλώσσας» και «μακεδόνων πολιτών» («Ρ»19/12/2018,σελ.2). Κινήθηκαν σφιχταγκαλιασμένα, συγκροτώντας ΚΟΙΝΟ ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΟ επιθετικό μέτωπο ΚΑΤΑ της «Συμφωνίας»: Ναζι-φασιστική Χιτλερική «Χρυσή Αυγή», φασιστική-εθνικιστική-ρατσιστική ΝΔ (με ισχυρή Ναζι-φασιστική πτέρυγα ΒΟΡΙΔΗ-ΓΕΩΡΓΙΑΔΗ, κλπ.), τα εθνικιστικά ΚΙΝΑΛ – Έν.Κεντρώων-ακραίο εθνικιστή ΛΕΒΕΝΤΗ, ΑΝΕΛ-ακραίο εθνικιστή θρησκόληπτο φασιστοειδές Π.ΚΑΜΜΕΝΟ, τους Ναζι-φασίστες ΚΑΡΑΤΖΑΦΕΡΗ και ΜΠΑΛΤΑΚΟ-Δ.ΚΑΜΜΕΝΟ, Φ.ΚΡΑΝΙΔΙΩΤΗ, κλπ., φθάνοντας ως την ΕΘΝΙΚΙΣΤΙΚΗ ηγετική σοσιαλδημοκρατική ομάδα των ΠΑΠΑΡΗΓΑ-ΜΑΪΛΗ-ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ του «Κ»ΚΕ (αλλά και άλλων ακραίων εθνικιστών ΛΑΦΑΖΑΝΗ, ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ, κλπ.) και την Εκκλησιαστική Αντίδραση.

Αλλά και επιπλέον με τις γνωστές, ακραίου εθνικιστικού μίσους και επιθετικότητας, κινητοποιήσεις της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ κατά της τότε πΓΔΜακεδονίας (=Βόρειας Μακεδονίας) και του λαού της, αναδεικνυόμενη έτσι αντικειμενικά-υποκειμενικά σε πρωτοπορία της εθνικιστικής Αντίδρασης του τόπου, μα και την ακραία επαίσχυντη εθνικιστική ομιλία του ΚΟΥΤΣΟΥΜΠΑ στη Βουλή.

Ο ακραίος επιθετικός αντιδραστικός αστικός ΕΘΝΙΚΙΣΜΟΣ της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ στην περίπτωση της «Συμφωνίας των Πρεσπών» ΔΕΝ μπορούσε να μην ικανοποιήσει και ενθουσιάσει τη φασιστική και Ναζι-φασιστική Αντίδραση με τον εκπρόσωπο της Ναζι-φασιστικής πτέρυγας της ΝΔ Μ.ΒΟΡΙΔΗ να δηλώνει στην «Ομιλία» του στη Βουλή (25/1/2019) κατά τη συζήτηση για την κύρωση της «Συμφωνίας»: «ο κύριος Τσίπρας είναι ένας και μοναδικός. Ένας και μοναδικός, ο οποίος – προσέξτε – συνεχίζει την παράδοση του μακεδονισμού της Αριστεράς. Δεν τη συνέχισε το ΚΚΕ. Ήρθε σήμερα το ΚΚΕ, άλλαξε την πολιτική του θέση από τότε, μίλησε για άλλες ιστορικοπολιτικές συγκυρίες και εμφανίστηκε ο Τσίπρας να το μαλώνει γιατί δεν είναι σε εκείνη τη θέση… είστε κυβέρνηση εθνικής μειοδοσίας… είστε πιο Σκοπιανοί απ’ τους Σκοπιανούς… ».

Η «Συμφωνία των Πρεσπών» ΔΕΝ έλυσε τα δυο εκρεμούντα σημαντικότατα ζητήματα: της επιστροφής των εν ζωή Σλαβομακεδόνων ανταρτών των ΕΛΑΣ-ΔΣΕ και των οικογενειών τους στην πατρίδα τους και εκείνο της αναγνώρισης της υπαρκτής Σλαβομακεδόνικης μειονότητας στη χώρα μας.

ΕΙΣΗΓΗΣΗ ΤΟΥ σ. ΠΑΝΤΕΛΗ ΒΑΪΝΑ

Αγαπητοί σύντροφοι και συντρόφισσες,

Σήμερα πραγματοποιούμε το Συνέδριο των σλαβομακεδόνων του Αιγαίου, που με μεγάλη χαρά το περίμενε ο λαός μας. Το Συνέδριο αυτό εχει αποφασιστική σημασία γιατί θα μελετήσει και θα συνοψίσει τους απελευθερωτικούς επαναστατικούς αγώνες του λαού μας και θα χαράξει την παραπέρα πορεία μας στην πάλη για τη λευτεριά.

Σύντροφοι και συντρόφισσες,

Ο μακεδόνικος λαός έχει μια πλούσια ιστορία. ‘Εχει λαμπρές επαναστατικές παραδόσεις, που αρχίζουν απ^’ την περίοδο της τουρκοκρατίας. Ο μακεδόνικος λαός είναι σλαβικός λαός, που αποτελεί ξεχωριστό έθνος, με δικά του γνωρίσματα και ιδιότητες. ‘Έχει όλα τα στοιχεία που συγκροτούν ένα έθνος: Κοινότητα στη γλώσσα, στο έδαφος, στην οικονομική ζωή, στην ψυχοσύνθεση που εμφανίζεται στην κοινότητα της κουλτούρας. Στη μακρόχρονη περίοδο της μαύρης τούρκικης σκλαβιάς δεν υποκύπτει μα παλαίβει για τη ζωή του, για την εθνική του υπόσταση. Η δημιουργία λεύτερων εθνικών κρατών στα Βαλκάνια επέδρασε βαθιά στο μακεδονικο λαό. ΄Ολο και περισσότερο ωριμάζει η ιδέα για την εθνική απελευθέρωση της Μακεδονίας. Το 1895 ιδρύεται η εθνικοαπελευθερωτική οργάνωση ΒΜΡΟ (Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση) που κάτω απ^’ την ηγεσία των σοσιαλιστών Γκότσε Ντέλτσεφ, Νικόλα Κάρεφ, Γιάννε Σαντάνσκ και άλλων γίνεται εκφραστής των πόθων του μακεδονικου λαού για λεύτερη, ανεξάρτητη, δημοκρατική Μακεδονία. Η Ντελτσεφική ΒΜΡΟ οργανώνει το λαό και τον οδηγεί στην επανάσταση του ‘Ηλιντεν. Γράφονται λαμπρές σελίδες ηρωισμού και αυτοθυσίας. Καρπός της επανάστασης ειναι η δημοκρατία του Κρούσεβο.

Η επανάσταση του Ήλιντεν, παρά την ήττα της, είναι μια μεγαλειώδικη εποποιία στην ιστορία του μακεδόνικου λαού, που τον εμπνέει σ’ ολους τους κατοπινούς εθνικούς και κοινωνικούς του αγώνες.

Το μακεδονικο λαό στους αγώνες του τον παραστέκει και ενισχύει ηθικά ο αδελφός σλάβικος ρούσικος λαός, που βοηθάει στην απελευθέρωση των άλλων βαλκανικών λαών, θυσιάζοντας εκατοντάδες χιλιάδες παιδιά του.

Μα η ιμπεριαλιστική Γερμανία, Γαλλία, Αυστρουγγαρία και ιδιαίτερα η Αγγλία δεν ήθελαν τη δημιουργία Ανεξάρτητου μακεδονικου κράτους, γιατί προτιμούσαν τη διατήρηση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.

Η γεωγραφική θέση της Μακεδονίας την κάνει σημείο συνάντησης και σύγκρουσης των συμφερόντων των Βαλκανικών αστοτσιφλικάδικων καθεστώτων, ιδιαίτερα των μεγάλων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων.

Είναι στο σταυροδρόμι Ανατολής και Δύσης. Αυτό συνετέλεσε στο να μη αφεθεί ο μακεδόνικος λαός να ρυθμίσει την τύχη του. Από τη σύγκρουση των παραπάνω παραγόντων χτυπήθηκε η ενότητα του μακεδόνικου λαού και οι πόλεμοι του 1912-13 οδήγησαν στην κατάχτηση, στο κομμάτιασμα της Μακεδονίας και στο μοίρασμά της ανάμεσα στην Ελλάδα, Σερβία καί Βουλγαρία, όπου κυβερνούσαν μοναρχικά αντιδραστικά καθεστώτα. Και εδώ πρωτοστάτησε η ιμπεριαλιστική Αγγλία.

Ο μακεδόνικος λαός που βοήθησε στο διώξιμο των τούρκων αντί λευτεριά, δέχτηκε στο σβέρκο του καινούργιους καταχτητές. Η εδαφική και οικονομική ενότητα διασπάται και η ενιαία πάλη του μακεδόνικου λαου των τριών κομματιών της Μακεδονίας εμποδίζεται και ανακόπτεται. Η ίδια η ζωή υπαγορεύει την ανάγκη προσαρμογής της πάλης του πάνω στις καινούργες συνθήκες. Η νίκη της σοσιαλιστικής επανάστασης στη Ρωσία συντέλεσε στην ανάπτυξη του δημοκρατικού κινήματος και στις βαλκανικές χώρες. Η λύση του εθνικού ζητήματος στη ΣΕ, η πολιτική προστασίας των καταπιεζομένων εθνοτήτων και η πατροπαράδοτη συμπάθεια του μακεδόνικου λαού προς το μεγάλο αδελφικό ρούσικο λαό, τον βοήθησαν να δει το σωστό δρόμο. Ο μοναδικός σωστός δρόμος που έπρεπε να ακολουθήσουν οι μακεδόνες στην πάλη για τη λευτεριά τους ήταν η συνένωση των δυνάμεών τους με τις δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις της κάθε χώρας (Ελλάδας, Βουλγαρίας, Σερβίας) που με επικεφαλής τα ΚΚ παλαίβουν για τη δημοκρατία και το σοσιαλισμό, όπου θα έβρισκε τη σωστή του λύση και το μακεδόνικο ζήτημα. Αυτό το δρόμο ακολούθησε ο μακεδόνικος λαός και στα τρία κομμάτια της Μακεδονίας για την εθνική και κοινωνική απελευθέρωσή του.

ΑΓΩΝΕΣ ΤΟΥ ΣΛΑΒΟΜΑΚΕΔΟΝIΚΟΥ ΛΑΟΥ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Στη Μακεδονία του Αιγαίου, το αστοτσιφλικάδικο καθεστώς της Ελλάδας άσκησε πολιτική άγριας εθνικής, πολιτικής και κοινωνικής καταπίεσης σε βάρος του σλαβομακεδόνικου λαού.

Η μη αναγνώριση τoυ σλαβομακεδόνικου λαού σαν εθνότητα,ο αναγκαστικός εκπατρισμός, ο βίαιος εξελληνισμός, η πολιτική «διαίρει και βασίλευε», η εξαγορά και διαφθορά συμπληρώνουν την εικόνα.

Μα ο αδούλωτος λαός μας κάτω απ’ αυτές τις εξαιρετικά δύσκολες συνθήκες, συνεχίζει τον αγώνα για απελευθέρωση, χέρι με χέρι με τον εργαζόμενο λαό της Ελλάδας, που κάτω απ' την καθοδήγηση του ΚΚΕ παλαίβει για το δημοκρατικό μετασχηματισμό της.

Το ΚΚΕ, σε αντίθεση με όλα τα αστικοτσιφλικάδικα κόμματα είναι το μόνο κόμμα που αναγνώρισε επίσημα την ύπαρξη της σλαβομακεδόνικης εθνικής μειονότητας και στάθηκε στο πλευρό της. Ακόμα από το 1924 σε απόφασή του διακήρυξε το δικαίωμα του σλαβσμακεδόνικου λαού για αυτοδιάθεση μέχρι και αποχωρισμό, υιοθέτησε το σύνθημα για ενιαία και ανεξάρτητη Μακεδονία, πάλαιψε για την ισότητα και αδελφότητα ανάμεσα στον ελληνικό και σλαβομακεδόνικο λαό και με συνέπεια αγωνίστηκε και αγωνίζεται για τα δικαιώματά του, δίνοντας πολλές θυσίες σε μέλη και στελέχη του.

Η πολιτική αυτή του ΚΚΕ βοήθησε τους σλαβομακεδόνες να δουν καλύτερα τη διαφορά που υπάρχει ανάμεσα στις ελληνικές πλουτοκρατικές μερίδες και τον ελληνικό λαό, και να συνδέσουν τον αγώνα τους με τον αγώνα του δημοκρατικού ελληνικού λαού. Ενωμένοι οι δυο λαοί πάλαιψαν ενάντια στο αστικοτσιφλικάδικο καθεστώς της Ελλάδας, ενάντια στη μοναρχοφασιστική διχτατορία του Μεταξά, το λυσσασμένο αυτό εχθρό των σλαβομακεδόνων. Και αργότερα, πάλι ενωμένοι, αντιμετώπισαν αποτελεσματικά την εισβολή του Μουσσολίνι, και υπεράσπισαν την κοινή υπόθεση, έχοντας σαν οδηγό το γράμμα του αρχηγού του λαου σ. Ν. Ζαχαριάδη.

ΟΙ ΑΓΩΝΕΣ ΓΙΑ ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΗ ΧΙΤΛΕΡΟΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΚΑΤΟΧΗ

Παρά την ηρωϊκή αντίσταση ενάντια στους Ιταλούς επιδρομείς η Ελλάδα, εξαιτίας και της προδοσίας της βασιλομεταξικής κλίκας, υποδουλώθηκε απ’ τους χιτλεροφασίστες άρπαγες. Ο λαός στη διάρκεια της κατοχής όλο και περισσότερο γνωρίζει τον ωμό καταχτητή. Το άρπαγμα της περιουσίας, τα καθημερινά μπλόκα, οι συλλήψεις, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, οι εκτελέσεις και κρεμάλες έκαμαν και αυτούς τους καθυστερημένους και παρασυρμένους να βλέπουν όλο και καθαρότερα. Ωριμάζει η ιδέα για την αντίσταση.

Τό δρόμο της πάλης, τον δείχνει και πάλι το ΚKE, συνεπής κήρυκας της αδελφότητας και συνεργασίας των δυο λαών.

Ο μακεδονικος λαός, οργανωμένος απ’ το ΕΑΜ, ξεσηκώνεται και, χέρι με χέρι με τον ελληνικό λαό, παλαίβει για την επιβίωση και απελευθέρωση της Ελλάδας, τη Δημοκρατία, τη δική του λευτεριά. Στον αγώνα του αυτόν εμπνέεται και εμψυχώνεται άπ το Μεγάλο Πατριωτικό πόλεμο της ΣΕ, προστάτριας όλων των λαών. Χιλιάδες παιδιά του μέσα απ’ τις γραμμές του ΕΛΑΣ πολεμούν τον καταχτητή και απελευθερώνουν μια σειρά σλαβομακεδόνικες περιοχές. Στην πάλη για τη λευτεριά πέφτουν πολλά εκλεχτά παιδιά του, οι Λάζο Τερπόφσκι, Τάσος Καρατζας, Στόιαν Τσότσοφ και άλλοι. Ο σλαβομακεδόνικος λαός δημιουργεί την αυτοδιοίκησή του, τη Λ. Δικαιοσύνη, δικά του σχολειά, βγάζει δικές του εφημερίδες, μιλά λεύτερα τη γλώσσα του και αναπτύσσει την εθνική του ζωή. Με αυτές τις καταχτήσεις του το εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα του λαου μας φουντώνει ακόμα περισσότερο. Μα και αυτή την περίοδο παρουσιάστηκε καινούργιος έχθρός, η τιτική κλίκα, που ήθελε το σλαβομακεδόνικο κίνημα να το υποτάξει στους δικούς της μεγαλοσέρβικους σκοπούς, που ήταν η προσάρτηση της Μακεδονίας του Αιγαίου στηΓιουγκοσλαβία.

Από το 1943 ανάπτυξε μια υπονομευτική, διασπαστική δουλιά μέσα στό σλαβομακεδόνικο απελευθερωτικό κίνημα. Χρησιμοποίησε τα πιο τυχοδιωχτικά και διαφθαρμένα στοιχεία σαν τους Πάσκαλ Μητρόφσκι, Δημάκη, Κεραμιτζήεφ, Πειοφ, Τουρούντζα κλπ. και με τη βοήθειά τους, κατόρθωσε να παρασύρει πολλούς σλαβομακεδόνες μαχητές και αξιωματικούς του ΕΛΑΣ ως την ένοπλη σύγκρουση με τον ΕΛΑΣ και το πέρασμά τους στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, προκαλώντας σύγχιση και κρίση στο κίνημά μας.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΜΕΤΑ ΤΟ Β'. ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΠΟΛΕΜΟ

Ο Σοβιετικός Στρατός, αφού σύντριψε τις χιτλεροφασιατικές ορδές στην πατρίδα του, με τη νικηφόρα προέλασή του, και με τη συμβολή των εθνικών απελευθερωτικών κινημάτων απελευθέρωσε τις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης και τα Βαλκάνια. Με τη διακήρυξη των συμμάχων στη Γιάλτα για αυτοδιάθεση των λαών και με την πάλη του ενάντια στους χιτλεροφασίστες, ο μακεδόνικος λαός πίστευε και περίμενε την εθνική και κρατική αποκατάστασή του. Αυτή όμως εμποδίστηκε απ’την Αγγλική επέμβαση στην Ελλάδα, και από την τιτική προδοσία στη Γιουγκοσλαβία.

ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΠΙΡΙΝ

Με τη νίκη της ΛΔ στη Βουλγαρία, που οφείλεται στους αγώνες του βουλγάρικου και μακεδόνικου λαού και τη βοήθεια της ΣΕ, ο μακεδόνικος λαός του Πίριν, μέσα στα πλαίσια της λαοκρατούμενης Βουλγαρίας απόχτησε τη λευτεριά του. Σε αδιάσπαστη ενότητα με το βουλγάρικο λαό, χτίζει το σοσιαλισμό και παλαίβει με συνέπεια μέσα απ’ τις γραμμές του παγκόσμιου δημοκρατικού στρατοπέδου, για την ειρήνη και τη δημοκρατία, σε όλο τον κόσμο.

Η ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΒΑΡΔΑΡΗ ΚΑΙ Η ΤΙΤΙΚΗ ΠΡΟΔΟΣΙΑ

Ο αδερφός λαός της Μακεδονίας του Βαρδάρη και οι άλλοι λαοί της Γιουγκοσλαβίας με τη βοήθεια του ελευθερωτή Σοβιετικου Στρατού και με το δικό τους αγώνα που τους στοίχισε πολλές θυσίες, λευτερώθηκαν απ’ τους φασίστες καταχτητές. Οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας δόθηκαν ολόψυχα στον αγώνα για ην εθνική τους λευτεριά, για τη λαϊκή δημοκρατία, και μπήκαν στο δρόμο για μια λεύτερη εθνική δημοκρατική ζωή και ανάπτυξη. ‘Ομως η προδοτική τιτική συμμορία στέρησε τους λαούς της Γιουγκοσλαβίας από όλες τις εθνικοαπελευθερωτικές δημοκρατικές καταχτήσεις και τους ξαναυποδούλωσε. Αναβίωσε τον καπιταλισμό και την εκμετάλλευση στην πόλη και στο χωριό, δημιουργώντας την τιτική πλουτοκρατία από έμπιστους ληστές του περιβάλλοντός της.

Οικονομικός μαρασμός, ανεργία, ακρίβεια, πείνα, πολεμικά εργα, αντί ειρηνική ανοικοδόμηση της χώρας, είναι η μια πλευρά της σημερινής Γιουγκοσλαβίας.

Στρατοκρατία, γενιτσαροκρατία του γκεσταπίτη Ράγκοβιτς, τρομοκρατία, καταδιώξεις, φυλακές, στρατόπεδα συγκέντρωσης, καταναγκαστικά έργα, βασανιστήρια, δολοφονίες είναι μια άλλη πλευρά της.

Μεγαλοσερβοκρατία, κατάργηση της ισοτιμίας ανάμεσα στις εθνότητες και κατάργηση της ανεξαρτησίας της χώρας, με το ολοκληρωτικό ξεπούλημά της στους αμερικανοάγγλους ιμπεριαλιστές, συμπληρώνουν την εικόνα της προδομένης Γιουγκοσλαβίας. Τέτιο είναι το καθεστώς και στη Μακεδονία του Βαρδάρη, όπου, επί πλέον, ο μεγαλοσέρβικος σωβινισμός, με τους τιτικούς πράχτορες του Κολισέφσκι, Ουζούνοφσκι, Βλάχοφ, Μοϋσοβ και άλλους, συστηματικά προσπαθεί να σβήσει καθετί το μακεδόνικο. Έκσερβίζει τη μακεδονική γλώσσα. Επίσης παραμορφώνονται τα μακεδόνικα λαϊκά τραγούδια και η μακεδόνικη εκπολιτιστική πνευματική δημιουργία από τους μεγαλοσέρβους σωβινιστές δασκάλους και καθηγητές, που πλημμύρισαν τα σχολειά, θέατρα κλπ. της Μακεδονίας. Έτσι είναι φανερό ότι η Μακεδονία του Βαρδάρη είναι υπουδουλωμένη στους τιτικούς και τους αμερικανοάγγλους ιμπεριαλιστές.

Η τιτική συμμορία, εκμεταλλευόμενη το εθνικό μακεδόνικο ζήτημα ακόμα από την περίοδο του αντιχιτλερικού απελευθερωτικού αγώνα, χάλκευε τις αλυσίδες της σκλαβιάς για το μακεδόνικο λαό του Πίριν και του Αιγαίου, με σκοπό να προσαρτήσει και αυτά τα δυό κομμάτια της Μακεδονίας στην καπιταλιστική Σερβία, με το σύνθημα «ενιαία Λ. Δημοκρατία της Μακεδονίας». Τη σωβινιστική υπονομευτική δράση εκείνης της περιόδου τη συνέχισε μετά την απελευθέρωση απ’ το χιτλερικό ζυγό με άλλες μορφές και μέθοδες. Στη Μακεδονία του Αιγαίου με τις οργανώσεις ΝΟΦ-ΝΟΜΣ-ΑΦΖ και στή Μακεδονία του Πίριν με τους αναρίθμητους, ειδικά εκπαιδευμένους απ’ την … τιτικούς πράχτορες, που έστειλε για υπονομευτική και προπαγανδιστική δράση στη ΛΔ της Βουλγαρίας. Η προδοσία της τιτικής συμμορίας δεν περιορίζεται εδώ. Απ’αρχή όργανο του Αγγλικου και αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, επεξέτεινε τη δράση της σ’όλες τις γειτονικές χώρες και ενάντια και στη ΣΕ. Αφού ξέκοψε τη Γιουγκοσλαβία από το στρατόπεδο του σοσιαλισμού, απ’ τη ΣΕ, προσπάθησε ν’ αποσπάσει και τη Βουλγαρία με τον Τράιτσε Κοστόφ, την Ουγγαρία με το Ράικ, την Αλβανία με τον Κότσε Τζότζε, να τις συσπειρώσει στην τιτική Γιουγκοσλαβία, να τις θέσει κάτω από την αμερικανοαγγλική επιροή και εξάρτηση και να τις στρέψει τελικά ενάντια στις ΛΔ και την απελευθερώτρια ΣΕ. Ο Τίτο με την αντιπαράθεση αυτή προς τη ΣΕ πρόδοσε τους μακρόχρονους δεσμούς αίματος των σλάβικων λαών με το μεγάλο ρούσικο λαό. Πέρασε ανοιχτά στο ιμπεριαλιστικό στρατόπεδο, έδεσε τη Γιουγκοσλαβία με πολεμικό σύμφωνο με το αμερικανοαγγλικό μπλοκ και τη μετέτρεψε σε κέντρο κατασκοπείας και προγεφύρωμά τους για το άναμμα του πολέμου ενάντια στις χώρες της Λ Δ και τη ΣΕ.

Ο λαός μας και ηχώρα μας πλήρωσε με πολύ αίμα αυτή την κατασκοπευτική υπονομευτική δράση της τιτικής σπείρας. Απ το 1943 οι πράχτορες Τέμπο, Ντίζε, Ουζούνοφσκι, Ντέαν και πολλοί άλλοι συνεχώς υπονομεύουν και διασπούν τον αγώνα του σλαβομακεδόνικου λαού για απελευθέρωση.

Με τους ντόπιους πράχτορες τους Μητρόφσκι, Γκότσε, Πέγιοφ, Κεραμιτζήεφ και Σία διέσπασαν τις λαϊκοαπελευθερωτικές δυνάμεις, αντιπαράθεσαν σλαβομακεδόνες προς το ΕΛΑΣ και εμπόδισαν την απελευθέρωση απ’ τους γερμανούς.

Μετά το διώξιμο των καταχτητών σαμποτάρισαν τη συμμετοχή του λαού στον αγώνα ενάντια στους άγγλους και τον ΕΔΕΣ και ετοίμαααν, με επικεφαλής τον Τέμπο, τη στρατιωτική κατάληψη της Φλώρινας, Έδεσσας, Σαλονίκης, την προσάρτηση της Μακεδονίας του Αιγαίου στη Γιουγκοσλαβία του Τίτο, πράγμα που το ευνοούσαν οι εγγλέζοι για να δυσχεραίνουν τον αγώνα του ΕΛΑΣ ενάντιά τους. Το 1945 ίδρυσαν το ΝΟΦ στα Σκόπια με τους ίδιους πράχτορές τους μέσα στο κίνημά μας.

Η ζημιά που έκαναν οι τιτικοί με το να κρατάνε στη Γιουγκοσλαβία τους χιλιάδες σλαβομακεδόνες πρόσφυγες, που ζητούσαν να πάρουν μέρος στον αγώνα του ΔΣΕ, με την κατασκοπεία, την οργάνωση λιποταξιών, τις δολοφονίες στελεχών του ΚΚΕ, την καλλιέργεια της ηττοπάθειας, το σωβινισμό κλπ., ολοκληρώθηκε με το πισώπλατο χτύπημα του ΔΣΕ στά 1949, που μαζί με τους άλλους γνωστούς παράγοντες χάρισε τη νίκη στους μοναρχοφασίστες και ανέκοψε την εθνική απελευθέρωση του σλαβομακεδόνικου λαού του Αιγαίου. Και σήμερα συνεχίζουν οι τιτικοί προβοκάτορες την προδοτική δ:ασπαστική τους δράση ενάντια στο εθνικοαπελευθερωτικό κίνημα του λαου μας με τους Μητρόφσκι, Γκότσε, Πέγιοφ, Κεραμιτζήεφ, και Σία. Παράλληλα οι τιτικοί δυναμώνουν τις προσπάθειες τους για την υπονόμευση του λαϊκοδημοκρατικού κινήματος στην Ελλάδα με την αποστολή πραχτόρων και σπιούνων και τη χρησιμοποίηση ελλήνων πραχτόρων σάν τους γνωστούς τροτσκιστές στελέχη, της ΣΚΕΛΔ, Γρηγορογιάννη και Παπακωνσταντίνου, και τους ψευτοσοσιαλιστές Μαραγγό, Σωμερίτη και άλλα γνωστά όργανα της ασφάλειας και της Ιντέλιτζενς Σέρβις.

Τέτια βρωμερή και απαίσια ήταν και είναι η τιτική προδοσία. Μα οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας, ανάμεσά τους και ο μακεδόνικος λαός του Βαρδάρη, παλαίβοντας ενάντια στον τιτικό φασισμό και την αμερικανοαγγλική εξάρτηση, για Δημοκρατία και Ειρήνη, ανήκουν στο πανίσχυρο παγκόσμιο δημοκρατικό στρατόπεδο με επικεφαλής τη ΣΕ και το Μεγάλο Στάλιν, που είναι εγγύηση για τη νίκη τους και την επάνοδό τους στη μεγάλη οικογένεια των ελεύθερων λαων.

ΣΤΗ ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ

Ύστερα απ’ το διώξιμο των καταχτητών από την Ελλάδα, με την προδοσία του Σιάντου και τη στρατιωτική επέμβαση των άγγλων, ο ελληνικός και σλαβομακεδόνικος λαός βρέθηκαν κάτω από καινούργια κατοχή, την εγγλέζικη. Το κίνημα αντίστασης τέθηκε σε διωγμό. Οι συνεργάτες των χιτλερικών ήρθαν στην εξουσία σαν τυφλά όργανα, σα λακέδες των νέων καταχτητών. Οι άγγλοι επιδρομείς και σε συνέχεια οι αμερικάνοι επέβαλαν τέτιο καθεστώς, που μετέτρεψαν την Ελλάδα σε αποικία τους, όπου το χιτλερικό καθεστώς αναβίωσε με ακόμα χειρότερη μορφή. Διώξεις αγωνιστών, διαπομπεύσεις, εξευτελισμοί, βιασμοί, μαζικές φυλακίσεις (κατά εκατοντάδες από τις επαρχίες Φλώρινας, Καστοριάς, ^‘Εδεσσας, Γιαννιτσών, Γουμένιτσας, Καϊλαρίων, Λαγκαδά, Σερρών, Δράμας). Ομαδικές τρομοκρατικές δίκες σ’ όλες τις περιφέρειες που ζουν σλαβομακεδόνες. Μαζικές εκτελέσεις, όπως τους 20 από τη Φλώρινα, 27 απ’ την Περδίκα, 26 από το Παλιοχώρι Καϊλαρίων κλπ. Εκατοντάδες είναι οι δολοφονίες σε πολλά χωριά των σλαβομακεδόνικων περιφερειών μπρος στα σπίτια τους, στα χωράφια, στους δρόμους. Τα αποσπάσματα εθνοφυλακής και χωροφυλακής είχαν γίνει ο βραχνάς των μακεδόνικων περιφερειών. Ύστερα από ένα τέτιο καθεστώς για τους σλαβομακεδόνες η ζωή κατάντησε ανυπόφορη. Τα χωριά ερημώθηκαν. Τα χωράφια μείναν ακαλλιέργητα. Πολλοί σλαβομακεδόνες αναγκάστηκαν, για να σωθούν, νά καταφύγουν στο βουνό ή να περάσουν στις γειτονικές χώρες.

Ενάντια στην εξοντωτική αυτή πολιτική των άγγλων και του μοναρχοφασισμού που οδηγούσε στον εθνικό μας αφανισμό και τη φυσική εξόντωση, ο λαός μας συνέχισε την πάλη του με σύμμαχο τον ελληνικό λαό και κάτω απ’ την καθοδήγηση του ΕAM.

Μα το τρομοκρατικό όργιο των μοναρχοφασιστών και των άγγλων καταχτητών εντάθηκε. Επέβαλαν στη χώρα μας το μονόπλευρο έμφυλιο πόλεμο που ανάγκασε τους καταδιωκόμενους δημοκρατικούς πολίτες να ξαναπάρουν τον τιμημένο δρόμο του ένοπλου αγώνα.

Συνεχίζεται