Πραγματοποιήθηκε η περιφερειακή συνάντηση των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων της Ευρώπης στο Παρίσι (Ιούνιος 2015)

Πραγματοποιήθηκε η περιφερειακή συνάντηση των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων της Ευρώπης στο Παρίσι (Ιούνιος 2015)

Τον περασμένο Ιούνιο, το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών της Γαλλίας είχε την χαρά και την τιμή να είναι ο οργανωτής της περιφερειακής συνάντησης των Κομμάτων και Οργανώσεων της Ευρώπης, που είναι μέλη της Διεθνούς Συνδιάσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων.

Εντατικές συζητήσεις και ανταλλαγή απόψεων μας επέτρεψαν να διαμορφώσουμε και να υιοθετήσουμε μια πολιτική απόφαση για την κατάσταση στην Ευρώπη, τα καθήκοντα και τις κινητοποιήσεις την ανάπτυξη των οποίων τα κόμματά μας σκοπεύουν να ενθαρρύνουν.

Σημαντικό μέρος της συζήτησης επικεντρώθηκε στην επίθεση των φιλελεύθερων και σοσιαλ- φιλελεύθερων κυβερνήσεων εναντίον της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών και στην ανάπτυξη αντίστασης. Ιδιαίτερη προσοχή δόθηκε στην ολοένα και αυξανόμενη αλληλεγγύη προς την εργατική τάξη και το λαό της Ελλάδας που σκοπό έχει να σπάσει τον εκβιασμό της τρόϊκας (ΔΝΤ, ΕΚΤ και ΕΕ) και των κυβερνήσεων των κρατών της ΕΕ που έχουν ενωθεί εναντίον του ελληνικού λαού.

Μας απασχόλησε επίσης και το ζήτημα της εγκληματικής πολιτικής που ακολουθείται από τα όλα σχεδόν τα κράτη και την ΕΕ εναντίον των προσφύγων και των μεταναστών.

Αναλύσαμε τις εντάσεις, τις ένοπλες συγκρούσεις και την στρατιωτικοποίηση των οικονομιών αρκετών κρατών της ΕΕ, ιδιαίτερα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, που συνδέονται με το ΝΑΤΟ.

Σ' όλα αυτά τα θέματα, συζητήσαμε σχέδια ανάπτυξής κοινής δουλειάς μεταξύ των Κομμάτων και Οργανώσεων μας με σκοπό είτε τη συμμετοχή στις τρέχουσες κινητοποιήσεις προβάλοντας τις αναλύσεις και τις προτάσεις μας είτε την δημιουργία κινητοποιήσεων με στόχο την προσέλκυση άλλων δυνάμεων.

Ακολουθούν τα κείμενα που εγκρίθηκαν από την περιφερειακή συνάντηση.

Ανακοίνωση

Τον Ιούνιο του 2015, η περιφερειακή συνάντηση των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων της Ευρώπης, μελών της Διεθνούς Συνδιάσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων (ICMPLO), πραγματοποιήθηκε με επιτυχία στη Γαλλία σε ατμόσφαιρα αδελφοσύνης και διεθνούς αλληλεγγύης.

Στην αρχή της συνάντησης, οι συμμετέχοντες απέδωσαν φόρο τιμής στη μνήμη των συντρόφων που πέθαναν πρόσφατα, Frede Klitgard από το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών της Δανίας (APK) και του Juan Marte από το Κομμουνιστικό Κόμμα Εργασίας (PCT) της Δομινικανής Δημοκρατίας. Η συνάντηση αφιερώθηκε σ’ αυτούς τους δύο αλύγιστους Μαρξιστές-Λενινιστές και δεσμεύτηκε να ακολουθήσει το παράδειγμά τους.

Τα κόμματα και οι οργανώσεις συνεχάρησαν το Κόμμα Εργασίας της Τουρκίας (EMEP) για την εκλογική επιτυχία που σημείωσε λόγω της συμμαχίας του με το Λαϊκό Δημοκρατικό Κόμμα (HDP).

Οι συμμετέχοντες αντάλλαξαν απόψεις σχετικά με την κατάσταση και τις εμπειρίες της δουλειάς που έγινε στις διάφορες χώρες. Συζήτησαν για την καπιταλιστική κρίση στην Ευρώπη, την αυξανόμενη απόρριψη των νεοφιλελεύθερων πολιτικών και πολιτικών λιτότητας στην ΕΕ, την απειλή ιμπεριαλιστικού πολέμου και τις συνέπειές του.

Έπειτα από μακρές και εποικοδομητικές συζητήσεις, υιοθετήθηκε ομόφωνα μια σημαντική πολιτική διακήρυξη στην οποία διακηρύσσουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα των Ελλήνων εργατών και λαού ενάντια στον εκβιασμό της ΕΕ, του ΔΝΤ και των φιλελεύθερων και σοσιαλ- φιλελεύθερων κυβερνήσεων της ΕΕ. Καλούμε όλους σε όλες τις χώρες να πάρουν μέρος στις πρωτοβουλίες αλληλεγγύης προς τους εργάτες και το λάο της Ελλάδας και στις διαδηλώσεις της 20^ης Ιουνίου.

Εγκρίναμε επίσης ψήφισμα αλληλεγγύης προς τους Νορβηγούς λιμενεργάτες.

Καλούμε όλους τους εργάτες και λαούς της Ευρώπης να κάνουν πράξη, και να αναπτύξουν παραπέρα, τις κατευθύνσεις που περιέχονται στην παρούσα πολιτική διακήρυξη.

Οι συμμετέχοντες καταλήξαμε σε κοινά καθήκοντα και πολιτικές δράσεις στους ερχόμενους μήνες με σκοπό να προχωρήσει ο αγώνας για τον επαναστατικό μετασχηματισμό της κοινωνίας και την ανάπτυξη του προλεταριακού διεθνισμού.

Γαλλία, Ιούνιος 2015

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Δανίας – APK

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας – PCOF

Οργάνωση για την οικοδόμηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Γερμανίας

Κίνηση για την Ανασύνταξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (1918-1955)

Κομμουνιστική Πλατφόρμα για το Κομμουνιστικό Κόμμα του προλεταριάτου της Ιταλίας

Μαρξιστική-Λενινιστική Οργάνωση Νορβηγίας Revolusjon

Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό) – PCE (ML)

Κόμμα Εργασίας Τουρκίας – EMEP

Πολιτική απόφαση

Να κινητοποιηθούμε ενάντια στις πολιτικές της λιτότητας και του πολέμου

Ζήτω η διεθνής αλληλεγγύη!

Για χρόνια η ΕΕ και οι κυβερνήσεις διαφόρων χωρών έχουν επιβάλλει πολιτικές λιτότητας στου εργάτες και τις λαϊκές μάζες. Το αποτέλεσμα της κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος, που επιτείνεται από αυτές τις πολιτικές, είναι περισσότεροι από 25 εκατομμύρια άνεργοι στην ΕΕ, μια τεράστια ανεργία η οποία πλήττει κυρίως τους νέους, καταδικάζοντάς τους στην ανασφάλεια, αλλά και τους μεγαλύτερους εργάτες που απειλούνται διαρκώς να βυθιστούν στην φτώχεια. Η φτώχεια απλώνεται παντού, στις πόλεις και στην ύπαιθρο. Με αυτές τις πολιτικές λιτότητας, η «ανάπτυξη» εξαφανίζει όλο και περισσότερες θέσεις εργασίας και αποφέρει επιπλέον κέρδη στους πλούσιους και τους μεγάλους μετόχους. Σημαίνει περισσότερη ανασφάλεια, μικρότερες αμοιβές, και δραστικές περικοπές στις κοινωνικές δαπάνες: υγειονομική περίθαλψη, εκπαίδευση, δημόσιες συγκοινωνίες κλπ.

Αυτές οι φιλελεύθερες πολιτικές εφαρμόζονται από κυβερνήσεις που ακολουθούν τον «οδικό χάρτη» των μεγάλων επιχειρήσεων, της χρηματοπιστωτικής ολιγαρχίας, οι οποίες θέλουν να καταργήσουν τα κοινωνικά και πολιτικά ωφέλη που η εργατική τάξη κατέκτησε μετά από χρόνια αγώνων και που τώρα αγωνίζεται να διατηρήσει. Οι διάφορες συνθήκες και οδηγίες, ιδιαίτερα μετά την συνθήκη του Μάαστριχτ (και των «κριτηρίων σύγκλισης» που καθιέρωσαν το ευρώ) συνεχίζουν αυτήν την αντεργατική και αντιλαϊκή πολιτική στο όνομα του δόγματος του «ελεύθερου και ανόθευτου ανταγωνισμού», που σημαίνει τον οργανωμένο ανταγωνισμό όλων εναντίον όλων και την φτηνή εργασία, της «απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας», που σημαίνει ελευθερία των εργοδοτών να απολύουν, υπερεκμετάλλευση των εργατών και ανασφάλεια. Είτε ονομάζεται «νόμος κινητικότητας» από τον Ραχόι, είτε «εργατικός νόμος» από τον Ρέντσι, είτε «νόμος Χάρτζ» στην Γερμανία, είτε «νόμος Μακρόν» στη Γαλλία, όλες αυτές οι αντι-μεταρρυθμίσεις στοχεύουν στην μείωση του κόστους της εργατικής δύναμης, στην διευκόλυνση των απολύσεων, στην καθιέρωση όλο και μεγαλύτερης ευελιξίας και στην αμφισβήτηση των συλλογικών δικαιωμάτων των εργατών.

Στα πρόσφατα χρόνια, η «κρίση χρέους» προσφέρει την δικαιολογία για τις πολιτικές ιδιωτικοποίησης, τις δραστικές περικοπές στους κοινωνικούς προϋπολογισμούς, την εξάλειψη μέτρων κοινωνικής προστασίας, την στιγμή που αυτά είναι περισσότερο από ποτέ αναγκαία για τον εξαθλιωμένο πληθυσμό.

Δεν είναι οι λαϊκές μάζες που ευθύνονται για αυτά τα χρέη δισεκατομμυρίων δημοσίου χρήματος που χρησιμοποιήθηκαν για την ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών, για να βοηθήσουν τα μεγάλα μονοπώλια να γίνουν ακόμα ισχυρότερα και για να χρηματοδοτηθούν οι εξοπλισμοί, «μεγάλα έργα» που είναι άχρηστα για το λαό αλλά πολύ προσοδοφόρα για τα μονοπώλια που τα πραγματοποιούν και τα διαχειρίζονται.

Η απόρριψη των εθνικών και Ευρωπαϊκών πολιτικών λιτότητας είναι γενική. Αυτό φαίνεται από την εργατική και λαϊκή αντίσταση, τις διαδηλώσεις, τις απεργίες που προκαλούνται από τις συγκεκριμένες πολιτικές. Φαίνεται, επίσης, και από τις εκλογές και, ειδικότερα, από το πολύ υψηλό ποσοστό αποχής στα λαϊκά στρώματα και την αποδοκιμασία των κομμάτων εξουσίας είτε δεξιών είτε σοσιαλδημοκρατικών.

Τα δεξιά, λαϊκίστικα κόμματα, τα κόμματα της άκρας δεξιάς καταφέρνουν να χρησιμοποιήσουν το εκλογικό τους κεφάλαιο σ’ ένα τμήμα αυτού του κινήματος διαμαρτυρίας και να το παρασύρουν σε «λύσεις» που αποφεύγουν την σύγκρουση με το καπιταλιστικό σύστημα και προάγουν τον εθνικισμό, την διχόνοια και την ξενοφοβία. Ενώ μερικά δεν κρύβουν τις φασίζουσες ή, ακόμα, και τις φασιστικές τους αναφορές, άλλα τις καλύπτουν πίσω από μια όλο και περισσότερο «κοινωνική» ρητορική.

Αλλά αυτή η απόρριψη εκφράζεται επίσης και με προοδευτικό τρόπο, ιδιαίτερα διαμέσου της στήριξης στις δυνάμεις που υιοθετούν μια καθαρή στάση ενάντια στις πολιτικές λιτότητας, την εφ΄όρου ζωής αποπληρωμή του χρέους και τα κελεύσματα του ΔΝΤ, της ΕΚΤ, της ΕΕ και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων της Ευρώπης.

Εκφράζουμε την αλληλεγγύη μας στον αγώνα του ελληνικού λαού και καταγγέλλουμε τον εκβιασμό των ηγετών της ΕΕ

Στην Ελλάδα μετά τη νίκη του Σύριζα στις εκλογές του Ιανουαρίου και μόνο η πρόσκληση για «επαναδιαπραγμάτευση» του χρέους και η ανακοίνωση του τέλους της λιτότητας που επέβαλε η τρόϊκα έχει ξεσηκώσει μια τεραστία εκστρατεία πιέσεων, εκβιασμών από τους ηγέτες όλων των κρατών της ΕΕ, τους αξιωματούχους του ΔΝΤ με στόχο την επιβολή την συνέχιση της πολιτικής λιτότητας.

Το μίσος αυτών των ηγετών εξηγείται από το γεγονός ότι, σε καμία περίπτωση, δεν θέλουν ένας λαός να αρνηθεί να συνεχίσει να υποφέρει τις πολιτικές λιτότητας που αυτοί οι ίδιοι έχουν επιβάλλει στους λαούς «τους». Δεν θέλουν ο αγώνας του λαού, των εργατών και της νεολαίας της Ελλάδας να αποτελέσει παράδειγμα για άλλους λαούς. Θέλουν να αποφύγουν την «μεταδοτική επίδραση» που μπορεί να έχει αυτή η αντίσταση. Επομένως, θέλουν να αναγκάσουν την ελληνική κυβέρνηση να συνθηκολογήσει.

Είναι αδύνατη η αντίσταση σ’ αυτές τις πιέσεις χωρίς την κινητοποίηση του ελληνικού λαού. Αυτό είναι που πρέπει να αναπτυχθεί. Αλλά υπάρχει, επίσης, η ανάγκη να αναπτυχθεί η αλληλεγγύη των λαών και των εργατών, ιδιαίτερα, της Ευρώπης. Αυτός είναι ο λόγος που δουλεύουμε με όλες εκείνες τις πολιτικές, συνδικαλιστικές και κοινωνικές δυνάμεις οι οποίες αποδέχονται τον παραπάνω στόχο.

Πρέπει να καταγγείλουμε και να πιέσουμε τις κυβερνήσεις των κρατών της ΕΕ, ιδιαίτερα των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων όπως η Γερμανία και η Γαλλία, να σταματήσουν την πολιτική εκβιασμού εναντίον της Ελλάδας. Πρέπει να απαιτήσουμε τη διαγραφή του ελληνικού χρέους. Πρέπει να κλιμακώσουμε τον αγώνα ενάντια στην πολιτική λιτότητας που εφαρμόζεται σ΄όλες τις χώρες.

Κάτω η «Ευρώπη-φρούριο»

Κάθε μέρα, βάρκες με πρόσφυγες από την Αφρική και την Μέση Ανατολή ανατρέπονται προκαλώντας δεκάδες θανάτους. Αν κατορθώσουν να μπουν στην ΕΕ, η οποία συνεχίζει να χτίζει τείχη και να ορθώνει αστυνομικά και στρατιωτικά αναχώματα, βρίσκονται αντιμέτωποι με διώξεις και παρενοχλήσεις από τις αστυνομίες όλων των χωρών της ΕΕ. Είναι αναγκασμένοι να κρύβονται και να ζουν σε απάνθρωπες συνθήκες. Γίνονται, επίσης, στόχος κομμάτων και οργανώσεων της άκρας δεξιάς και φασιστών που πραγματοποιούν μια ρατσιστική και ξενοφοβική εκστρατεία με σύνθημα τους κινδύνους από την «εισβολή» των προσφύγων.

Αυτοί οι πρόσφυγες, άνδρες, γυναίκες και παιδιά, προσπαθούν να βρουν καταφύγιο από τη φτώχεια και τους πολέμους. Έρχονται από τη Συρία, το κέρας της Αφρικής, τις χώρες του Σαχέλ κλπ, κοντολογίς από χώρες που μαστίζονται από πολέμους που έχουν εξαπολύσει οι μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις. Πίσω από τη «μάχη ενάντια τρομοκρατία», βρίσκεται ο πόλεμος για τον έλεγχο του ορυκτού και πετρελαϊκού πλούτου, τον έλεγχο στρατηγικών ζωνών, οι αντιπαραθέσεις μεταξύ των μεγάλων δυνάμεων και των κατά τόπους συμμάχων τους.

Μ’ άλλα λόγια, οι πολεμοκάπηλοι είναι αυτοί που ευθύνονται για την μετανάστευση.

Τη στιγμή που οι λαοί δείχνουν την αλληλεγγύη τους, όπως στην Ιταλία, καλωσορίζοντας τους πρόσφυγες, οι κυβερνήσεις ασκούν ολοένα και πιο αντιδραστικές πολιτικές που αποσκοπούν στην «ανακοπή της μετανάστευσης» και στην ποινικοποίηση των μεταναστών και όσων τους συμπαραστέκονται.

Όχι στην πολιτική της έντασης και του πολέμου

Αρκετά κράτη της ΕΕ συμμετέχουν στους ιμπεριαλιστικούς πολέμους στην Αφρική και τη Μέση Ανατολή.

Η απόφαση των ηγετών των Ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών κρατών να ενσωματώσουν την Ουκρανία στην οικονομική και πολιτική σφαίρα επιρροής της ΕΕ, η άμεση ανάμειξη του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού διαμέσου της ενίσχυσης του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας και η στήριξη που δίνεται στην αντιδραστική κυβέρνηση του Κιέβου και στις αντιδραστικές και φασιστικές δυνάμεις στην Ουκρανία, έχουν οδηγήσει σε μια κατάσταση μεγάλης έντασης στα ίδια τα σύνορα της ΕΕ.

Παρατηρούμε την επαναδραστηριοποίηση του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, με τη σθεναρή στήριξη αρκετών ανατολικοευρωπαϊκών χωρών και ιδιαίτερα της Πολωνίας και των χωρών της Βαλτικής που συνοδεύεται και από την αύξηση των στρατιωτικών τους δαπανών.

Για πολλά χρόνια, ο αμερικάνικος ιμπεριαλισμός πιέζει τους συμμάχους του να «μοιραστούν το βάρος της άμυνας».

Ο κίνδυνος πολέμου στην Ευρώπη είναι αληθινός.

Απαιτούμε την ακύρωση της συνθήκης σύνδεσης της Ουκρανίας-ΕΕ, μια συνθήκη που θα θέσει τους εργάτες και τους λαούς της Ουκρανίας στην οικονομική και πολιτική εξουσία της ΕΕ.

Καταγγέλλουμε την πολιτική αντιπαράθεσης με τη Ρωσία και απαιτούμε την απόσυρση όλων των όπλων που έχει εγκαταστήσει το ΝΑΤΟ σε αυτή τη περιοχή.

Καλούμε σε κινητοποιήσεις με αίτημα την απόσυρση από το ΝΑΤΟ, την ένοπλη πτέρυγα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού και των συμμάχων τους, ως ένα σημαντικό βήμα προς τη διάλυσή του.

Καλούμε όλους του λαούς να κλιμακώσουν τη κινητοποίηση ενάντια στους αυξανόμενους πολεμικούς προϋπολογισμούς.

Καταγγέλλουμε την αυξανόμενη αστυνομοκρατία

Η ανάμειξη αρκετών ευρωπαϊκών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων στον «πόλεμο εναντίον της τρομοκρατίας» στη Μέση Ανατολή και το Σαχέλ συνοδεύεται από την εγκαθίδρυση μηχανισμών παρακολούθησης και μαζικού ελέγχου καθώς και τον στενότερο συντονισμό μεταξύ της αστυνομίας, των πολιτικών και στρατιωτικών υπηρεσιών πληροφοριών, που συνδέονται με τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, ιδιαίτερα μέσω του ΝΑΤΟ.

Σ’ όλες τις χώρες μπορεί κανείς να δει ότι εντείνεται η ποινικοποίηση της «κοινωνικής διαμαρτυρίας», η αμφισβήτηση των δημοκρατικών ελευθεριών και ιδιαίτερα του δικαιώματος στην απεργία και στις διαδηλώσεις. Αυτές οι επιθέσεις έχουν στόχο τις μαχητικές οργανώσεις και συνδικαλιστές που καταγγέλλουν την γραμμή ταξικής συνεργασίας των συνδικαλιστικών ηγεσιών που «διαπραγματεύονται» με τους εργοδότες και την κυβέρνηση την εφαρμογή των πολιτικών λιτότητας.

Καλούμε όλους τους λαούς να καταγγείλουν και να αγωνιστούν ενάντια στην άνοδο του φασισμού στις χώρες όπου αυτό εξελίσσεται.

Καταρρέει ο μύθος της Ευρώπης της ειρήνης και της κοινής ευημερίας

Η κρίση στην Ευρώπη οξύνει τις αντιθέσεις στο εσωτερικό της, μεταξύ των κρατών, καθώς μέσα σε κάθε χώρα ξεχωριστά και, γενικότερα, μεταξύ των κοινωνικών τάξεων. Οι ανισότητες βαθαίνουν και οι εντάσεις κορυφώνονται

Οι οικονομικοί μηχανισμοί που έχουν οικοδομηθεί από την ΕΕ και την ευρωζώνη επιτείνουν την ανισόμετρη ανάπτυξη και θέτουν επαλειμμένα και δημόσια το ερώτημα για τη διατήρηση της ευρωζώνη στη σημερινή της μορφή.

Στις χώρες στις οποίες οι λαοί έχουν εκφραστεί την ενάντια στην ένταξη είτε στην ευρωζώνη είτε στην ΕΕ, η αμφισβήτηση της ΕΕ συνεχίζει να αυξάνεται.

Κάποιες χώρες, όπως η Ισλανδία, απέσυραν την αίτηση που είχαν κάνει αρχικά να ενταχθούν στην ΕΕ.

Παντού αυξάνεται η αμφισβήτηση της ΕΕ, των πολιτικών της, του αντιδημοκρατικού τρόπου λειτουργίας της και, σε ολοένα και πιο σημαντικούς τομείς, αυτή η αμφισβήτηση αφορά την απόφασή της να εδραιωθεί ως ιμπεριαλιστικό μπλοκ που θα έρθει σε ακόμα ποιο σκληρό ανταγωνισμό με τις άλλες μεγάλες δυνάμεις και την ακόμα μεγαλύτερη επιθετικότητά της, σε οικονομικό και πολιτικό επίπεδο, εναντίον των εξαρτημένων χωρών της Αφρικής, της Ασίας, της Λατινικής Αμερικής και άλλων.

Παντού διαμορφώνεται η συνείδηση ότι δεν είναι δυνατό να αλλάξει από τα μέσα η ΕΕ σε ένα υποτιθέμενο προοδευτικό οργανισμό στην υπηρεσία των λαών.

Επομένως, υπερασπιζόμαστε χωρίς όρους το δικαίωμα των λαών να διαλύσουν την ΕΕ, το ευρώ και όλους τους πολιτικούς και οικονομικούς της μηχανισμούς.

Παρίσι, Ιούνιος 2015

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Δανίας – APK

Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας – PCOF

Οργάνωση για την οικοδόμηση του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Γερμανίας

Κίνηση για την Ανασύνταξη του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας (1918-1955)

Κομμουνιστική Πλατφόρμα για το Κομμουνιστικό Κόμμα του προλεταριάτου της Ιταλίας

Μαρξιστική-Λενινιστική Οργάνωση Νορβηγίας Revolusjon

Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό) – PCE (ML)

Κόμμα Εργασίας Τουρκίας – EMEP

Μέλη της Διεθνούς Συνδιάσκεψης των Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων

Ψήφισμα αλληλεγγύης προς τους Νορβηγούς λιμενεργάτες

Έκκληση για στήριξη των Νορβηγών λιμενεργατών

Οι λιμενεργάτες είναι παγκόσμια γνωστοί για τον διεθνισμό και την αλληλεγγύη τους προς όλους τους εργάτες και τους ναυτικούς που παλεύουν για τα δικαιώματά τους. Τώρα, οι λιμενεργάτες έχουν οι ίδιοι επείγουσα ανάγκη την διεθνή στήριξη και αλληλεγγύη.

Οι λιμενεργάτες της Νορβηγίας βρίσκονται σε σύγκρουση από τον Νοέμβριο του 2013, δηλαδή για 12 σχεδόν μήνες. Αντιμετωπίζουν διώξεις και συλλήψεις από την αστυνομία. Το μόνο τους αίτημα είναι η επικύρωση από τους εργοδότες της συλλογικής συμφωνίας και η εφαρμογή της Συνθήκης 137 της Παγκόσμιας Ομοσπονδίας Εργασίας που δίνει στους συνδικαλισμένους λιμενεργάτες το αποκλειστικό δικαίωμα φορτο-εκφόρτωσης πλοίων. Αλλά στερούνται αυτό το δικαίωμα συμπεριλαμβανομένου του λιμανιού του Όσλο.

Στο λιμάνι του Όσλο, αυτός ο αγώνας έχει αποκτήσει ένα ακόμα διεθνές χαρακτηριστικό γιατί η τουρκική εταιρεία Yiliport απέκτησε το αποκλειστικό δικαίωμα διαχείρισης του λιμανιού για τα επόμενα είκοσι χρόνια. Η Yiliport όμως όχι μόνο αρνείται να αρχίσει διαπραγματεύσεις για συλλογική σύμβαση αλλά αρνείται κάθε συζήτηση με το συνδικάτο των λιμενεργατών. Η Yiliport προσλαμβάνει επίσης ανειδίκευτους εργάτες από εταιρείες απασχόλησης με αποτέλεσμα οι λιμενεργάτες να μένουν χωρίς δουλειά. Αυτή η προσπάθεια να εξαλειφθεί το συνδικάτο των λιμενεργατών και να υπονομευτούν οι συλλογικές συμβάσεις είναι τελείως απαράδεκτη. Στην ουσία, πρόκειται για μια επίθεση εναντίον όλων των εργατών από όλες τις χώρες και όλους τους κλάδους.

Τα Μαρξιστικά-Λενινιστικά κόμματα και οργανώσεις της Ευρώπης καλούν τους εργάτες, τα συνδικάτα και τις δημοκρατικές δυνάμεις να δείξουν την αλληλεγγύη τους και να μποϊκοτάρουν την Yiliport έως ότου επαναπροσλάβει τους συνδικαλισμένους λιμενεργάτες στο λιμάνι του Όσλο και υπογράψει μαζί τους συλλογικές σύμβαση.

Εργάτες όλου του κόσμου, ενωθείτε.