Ο πρώτος γύρος των εκλογών στις “μεγάλες περιφέρειες”
χαρακτηρίστηκε από μια πολύ μεγάλη αποχή: πάνω από 22 εκατομμύρια εκλογέων (συν
900.000 λευκές και άκυρες ψήφοι), δηλαδή πάνω από το μισό των εγγεγραμμένων, δεν
συμμετείχαν στην ψηφοφορία. Είναι τα λαϊκά στρώματα που απείχαν περισσότερο, με
ποσοστά μεταξύ 60-70% στις πόλεις της περιφέρειας του Παρισιού.
Αυτό το υψηλό ποσοστό αποχής, το οποίο επαναλαμβάνεται κάθε
φορά, αντανακλά το χάσμα που διευρύνεται μεταξύ ενός σημαντικού τμήματος του
πληθυσμού, ιδίως εκείνο που έχει πληγεί περισσότερο από τις συνέπειες της
πολιτικής της λιτότητας, και του συστήματος πολιτικής εκπροσώπησης.
Η παρουσίαση των αποτελεσμάτων στη βάση μόνο ποσοστών ψήφων,
μεγαλώνει τεχνητά την αντιπροσωπευτικότητα των ψηφοδελτίων που παρουσιάστηκαν.
Έτσι, παρότι είναι πράγματι ιστορικό ποσοστό αυτό το Εθνικού Μετώπου (ΕΜ), αυτό
συγκέντρωσε περίπου 6 εκατομμύρια ψήφους, δηλαδή λίγο λιγότερες από τις
τελευταίες προεδρικές. Είναι προφανώς μεγάλη, πάρα πολύ μεγάλη, όμως πρέπει να
συγκρίνουμε την επίδοση του ΕΜ με τα 22 εκατομμύρια της αποχής.
Αυτό, προφανώς, ισχύει για όλες τις λίστες.
Παρά τον περιφερειακό χαρακτήρα της ψήφου, η δημιουργία αυτών
των “μεγάλων περιφερειών”, στη βάση της συγχώνευσης των παλιών περιφερειών,
εκτός από το Ιλ Ντε Φρανς, έδωσε σε αυτές τις εκλογές έναν χαρακτήρα πανεθνικό.
Επίσης, αυτές οι “μεγάλες περιφέρειες” επιδεινώνουν τους τεχνητούς διαχωρισμούς
μεταξύ των περιφερειών, όπως και εντός των ίδιων των περιφερειών. Τα κέντρα
απόφασης που θα βγουν από αυτές τις εκλογές είναι χώροι εξουσίας αποκομμένοι από
τον πληθυσμό.
Αυτές οι εκλογές διεξήχθησαν στο πλαίσιο των επιθέσεων στο
Παρίσι και της κατάστασης εκτάκτου ανάγκης. Αυτό δεν μείωσε μόνο το χρόνο της
εκλογικής εκστρατείας: πάνω από όλα, δημιούργησε ένα κλίμα φόβου, μια φρενίτιδα
περί “ασφάλειας” και ισλαμοφοβίας. Αυτά είναι τα θέματα που προτιμά το ΕΜ να
αναδεικνύει, κάτι που υπηρετήθηκε από τα ΜΜΕ εδώ και εβδομάδες.
Το ΕΜ βγήκε επικεφαλής σε 6 περιφέρειες. Αυτά τα αποτελέσματα
είναι σε βάρος της δεξιάς, η οποία ήλπιζε να ξαναβάλει μπρος, μετά τις
προηγούμενες εκλογές. Πρόκειται για μια αποτυχία της στρατηγικής του Σαρκοζύ, ο
οποίος καμωνόταν ότι μπορούσε να αποσπάσει ψηφοφόρους από το ΕΜ, θέτοντας εκ
νέου την ατζέντα με τα κύρια θέματά του για τη μετανάστευση, την ανασφάλεια και,
σήμερα, το ζήτημα της “πάλης ενάντια στην τρομοκρατία”.
Το Σοσιαλιστικό Κόμμα (ΣΚ), έχοντας δεδομένο ότι θα είναι ο
μεγάλος ηττημένος εδώ και μήνες, περιόρισε τις απώλειες, επωφελούμενο της
επίδρασης της “χρήσιμης ψήφου”, ενάντια στο ΕΜ.
Οι οικολόγοι, που δεν σταμάτησαν να μεγαλώνουν τις αποκλίσεις
τους εδώ και μήνες, πλήρωσαν επίσης τις συμμαχίες τους, σε διάφορους βαθμούς,
στις εκλογές αυτές.
Οι λίστες που είχαν τη σφραγίδα του μετώπου της αριστεράς, και
οι οποίες συχνά ήταν διευρυμένες με άλλες δυνάμεις, ιδίως την “Ευρώπη –
Οικολογία – Οι Πράσινοι”(EELV) και ρεύματα του ΣΚ, σε διάφορα σχήματα, δεν
κεφαλαιοποίησαν την αντίθεση στην πολιτική του Ολάντ και της κυβέρνησής του.
Υπάρχουν πολλοί λόγοι για αυτό, ένας εκ των οποίων είναι η απουσία μιας
ξεκάθαρης θέσης διαχωρισμού έναντι της πολιτικής της κυβέρνησης, σε μια σειρά
από ζητήματα, με το πιο πρόσφατο να είναι η υπερψήφιση της παράτασης της
κατάστασης εκτάκτου ανάγκης.
Στον 1ο γύρο των εκλογών αυτών,το κόμμα μας κάλεσε σε
υπερψήφιση των λιστών του Μετώπου της Αριστεράς, στη βάση της καταγγελίας της
πολιτικής λιγότητας της κυβέρνησης.
Αυτός ο πολιτικός προσανατολισμός παραμένει η πυξίδα μας για το
δεύτερο γύρο: πρέπει να συνεχίσουμε να λέμε “όχι” στην πολιτική της κυβέρνησης
και του κόμματος που την υποστηρίζει. Αυτό ειδικά τώρα που στην πολιτική
λιτότητας προστίθεται η κατάσταση εκτάκτου ανάγκης, η ποινικοποίηση της
κοινωνικής διαμαρτυρίας και η ενίσχυση της πολιτικής πολέμου. Όπως λέμε στον
τίτλο του κύριου άρθρου του δεκεμβριανού φύλλου της εφημερίδας μας, πρέπει “να
αντισταθούμε την πολιτική λιτότητας και πολέμου η οποία τροφοδοτεί την
αντίδραση”.
Να γιατί, η συμβουλή μας, σε περίπτωση όπου αντίπαλοι είναι
Δεξιά-Σοσιαλιστές, είναι αποχή.
Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση τριγώνου, όπου το ΕΜ δεν
είναι σε θέση να νικήσει.
Σε καμία περίπτωση δεν καλούμε σε υπερψήφιση των λιστών της
δεξιάς, με το πρόσχημα “να φράξουμε το δρόμο στο ΕΜ”.
Η μόνη εξαίρεση σε αυτό τον προσανατολισμό, είναι η περίπτωση
όπου το ΕΜ μπορεί πραγματικά να κερδίσει και όπου η λίστα του ΣΚ, η οποία
συγχωνεύτηκε με τη λίστα του ΜτΑ, είναι δυνατό να το εμποδίσει. Σε μια τέτοια
περίπτωση, καλούμε σε παρεμπόδιση του ΕΜ, με την υπερψήφιση μιας τέτοιας λίστας.
Αυτές οι εκλογές αναδεικνύουν τα όρια και τα αδιέξοδα της
πολιτικής διαπάλης η οποία περιορίζεται μόνο σε εκλογικά κανάλια.
Απέναντι στη σοβαρότητα της κατάστασης στο εσωτερικό και
διεθνώς, επιτακτική καθίσταται η οικοδόμηση αντιστάσεων στην πολιτική εξαθλίωσης
και πολέμου που ασκεί η κυβέρνηση υπηρετώντας τα συμφέροντα της ολιγαρχίας.
Παρίσι, 9 Δεκέμβρη 2015
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας
Μετάφραση: parapoda.wordpress.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου