Στις 18 Μάη οι φοιτητικές εκλογές

Στις 18 Μάη αποφασίστηκε τελικά από το απερχόμενο ΚΣ της ΕΦΕΕ να πραγματοποιηθούν οι φοιτητικές εκλογές. Οι φετινές φοιτητικές εκλογές γίνονται κάτω από την σκιά των πρωτοφανών περικοπών των δαπανών για την Παιδεία, το κόψιμο της κρατικής χρηματοδότησης για 3 μεγάλα ΑΕΙ (Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, Πάντειο Πανεπιστήμιο και Πανεπιστήμιο Δυτ. Μακεδονίας) και των νέων μέτρων της Υπ. Παιδείας Α. Διαμαντοπούλου που προβλέπουν επιβολή διδάκτρων, διάλυση πτυχίων, κατάργηση μονιμότητας καθηγητών κλπ.

Μπροστά στα προβλήματα που ανοίγονται στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, οι κυρίαρχες παρατάξεις ΔΑΠ και ΠΑΣΠ για άλλη μια φορά στρώνουν το δρόμο για το πέρασμα των αντιεκπαιδευτικών μεταρρυθμίσεων. Η ΔΑΠ δε δίστασε να παρουσιάσει ένα πλαίσιο αντιδραστικών – φασιστικών αιτημάτων όπως 1^ον, την κατάργηση των συγγραμμάτων 2^ον, τη διάλυση του ανώτατου Φοιτητικού οργάνου (Ε.Φ.Ε.Ε.) που χρόνια τώρα μαζί με τις άλλες παρατάξεις του ρεφορμισμού έχει καταφέρει να μπλοκάρει 3^ον, τη δημιουργία ιδιωτικών Πανεπιστημίων 4^ον, την κατάργηση του Πανεπιστημιακού Ασύλου κ.α. Η ΠΑΣΠ από την άλλη αποτελεί τον κατεξοχήν υπερασπιστή της κυβερνητικής πολιτικής, εξωραΐζει τις κυβερνητικές πολιτικές και συγκαλύπτει το ρόλο του ΠΑΣΟΚ.

Την ίδια ώρα η ΠΚΣ -η παράταξη της σοσιαλδημοκρατικής «Κ»ΝΕ- έχοντας προσφέρει πολλές υπηρεσίες στο σύστημα στο παρελθόν με αποκορύφωμα την καταγγελία της εξέγερσης του Πολυτεχνείου το ’73 ως δημιούργημα 300 προβοκατόρων αποτελεί τον βασικό ανασταλτικό παράγοντα ενεργοποίησης του φοιτητικού συλλόγου και έχει εξελιχθεί σε ένα συντηρητικό αντιδραστικό μόρφωμα. Τον Μάη – Ιούνη του 2006 όταν όλοι οι φοιτητές είχαν καταλάβει τις σχολές τους ενάντια στον Νόμο Πλαίσιο της ΝΔ, η ΠΚΣ (μαζί με την ΔΑΠ) είχε ταχθεί ανοικτά με το μέρος της κυβέρνησης της ΝΔ αποδοκιμάζοντάς τες. Τον Δεκέμβρη του 2008 με την νεολαιίστικη εξέγερση σε συνεργασία και πάλι με την ΔΑΠ και την αστυνομία έκλεινε τις σχολές χωρίς αποφάσεις Γενικών Συνελεύσεων εμποδίζοντας τους φοιτητές να μπουν μέσα και να αποφασίσουν για τις κινητοποιήσεις που θα κάνουν. Η όλη τακτική και πρακτική της κινείται στα πλαίσια της πλήρους απαξίωσης των Γενικών Συνελεύσεων, της ΕΦΕΕ ως το ανώτατο όργανο του φοιτ. κινήματος προβάλλοντας το «δικό της» συντονιστικό, διασπώντας την ενότητα του δημοκρατικού φοιτητικού κινήματος και προσφέροντας  τις καλύτερες υπηρεσίες στις εκάστοτε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Από την άλλη οι φοιτητικές παρατάξεις της ΕΑΑΚ (των ρεφορμιστικών ΝΑΡ-ΑΡΑΝ-ΑΡΑΣ) και της ΑΡΕΝ (σοσιαλδημοκρατικού ΣΥΡΙΖΑ) αδυνατούν να επικεντρώσουν στα προβλήματα που απασχολούν τους φοιτητές, να ιεραρχήσουν τα ζητήματα που ανοίγονται και να εμπνεύσουν τους φοιτητές. Η καθήλωση των ποσοστών τους στις φοιτητικές εκλογές την τελευταία δεκαετία, παρά 1^ον, τα κινήματα που κατά καιρούς ξέσπασαν (Ανωτατοποίηση των ΤΕΙ 2001, Νόμος Πλαίσιο – Άρθρο 16 2006-7, Δεκέμβρης 2008) και 2^ον, την αύξηση της αποχής, δείχνουν την αδυναμία τους να συσπειρώσουν τους φοιτητές σε αγωνιστική κατεύθυνση.

Ενάντια σε αυτούς τους αρνητικούς συσχετισμούς οι φοιτητές πρέπει να παλέψουν για την ανασυγκρότηση των φοιτητικών συλλόγων, το ζωντάνεμα των συλλογικών διαδικασιών, την επαναλειτουργία των φοιτητικών οργάνων και την οργάνωση μαζικών, ενωτικών αγώνων μαζί με το εργατικό κίνημα.