H απόφαση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ, με αφορμή τη μεγαλειώδη εξέγερση της νεολαίας, να σταθεί ανοιχτά στο πλευρό της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή δολοφόνου της νεολαίας και να προχωρήσει μαζί με τον Καρατζαφέρη σε συγκυβέρνηση ΝΔ-«Κ»ΚΕ-ΛΑΟΣ, που καθόλη τη διάρκεια της εξέγερσης, πήρε τη θέση της εξαφανισμένης κυβέρνησης του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, με κυβερνητικούς εκπροσώπους και υπουργούς Δημόσιας Τάξης δηλ. να συμπαραταχθεί όχι μόνο με τη μοναρχοφασιστική ΝΔ και τους ναζιφασίστες του ΛΑΟΣ αλλά και επιπλέον να κατακτήσει την πρωτοπορία του συνόλου των αντιδραστικών δυνάμεων, γεγονός που εκφράστηκε απ’ την πρώτη κιόλας μέρα απ’ το «Ριζοσπάστη» μα προπαντός απ’ την ίδια την Παπαρήγα μετά την έξοδό της απ’ το Μαξίμου, που μίλησε ως εκπρόσωπος της συγκυβέρνησης ΝΔ-«Κ»ΚΕ-ΛΑΟΣ, για να ακολουθήσει ύστερα ο Γ.Καρατζαφέρης, έχει φέρει το «Κ»ΚΕ σε εξαιρετικά δύσκολη και δεινή θέση.
Δέχθηκε εντονότατες και σφοδρότατες επιθέσεις-επικρίσεις τόσο απ’ ολόκληρο τον αντιφασιστικό χώρο της χώρας όσον και από μεγάλο μέρος των μελών και οπαδών του, που δικαιολογημένα αποδοκιμάζουν τη φιλοφασιστική γραμμή της ηγεσίας, η οποία οδήγησε το κόμμα τους αναπόφευκτα σε απώλεια του αντιφασιστικού του χαρακτήρα και επιπλέον το ανέδειξε σε πρωτοπορία της ντόπιας φασιστικής αντίδρασης, μ’ αποτέλεσμα να τους καλεί ο φασιστικός τύπος να αναλάβουν το ρόλο της Αστυνομίας και των φασιστικών «ομάδων κρούσης» ή αλλιώς να «αναλάβουν την αποκατάσταση της τάξης και την προστασία του δημοκρατικού πολιτεύματος» («Αυριανή» 19/12/2008 σελ. 1), διασύροντάς τους με τον πλέον χειρότερο δυνατό τρόπο.
Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ περιήλθε σε τόσο δεινή θέση, που για να «διασωθεί» απ’ τον αυτοδιασυρμό της, πέρα απ’ την επιστράτευση-παρέλαση απ΄ το «Ριζοσπάστη» όλων των ηγετικών στελεχών με άρθρα στήριξης αυτής της προκλητικότατης προδοτικής γραμμής, υποχρεώθηκε να επιστρατεύσει και την «Πανελλήνια Ένωση Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης – Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ)», εκθέτοντας ανεπανόρθωτα και καταξευτελίζοντας έτσι ακόμα και τους αντιστασιακούς, αφού τους υποχρέωσε να βγάλουν μια ανακοίνωση στήριξης «του ΚΚΕ και της Γενικής Γραμματέας του» («Ρ» 16/12/2008, σελ.6), μια επαίσχυντη ανακοίνωση η οποία ναι μεν αποφεύγει να καταδικάσει ευθέως και ανοιχτά την εξέγερση της νεολαίας (το πράττει όμως έμμεσα), όμως δεν καταδικάζει την αντιδραστική κυβέρνηση Καραμανλή ως δολοφόνο του 15χρονο μαθητή Αλέξη Γρηγορόπουλο (αλλά μόνο τον ειδικό φρουρό) ούτε καταδικάζει την κυβερνητική φασιστική βία, την αστυνομική τρομοκρατία και το αιματοκύλισμα της νεολαίας πανελλαδικά.
Η ουσιαστικά φιλοφασιστική ανακοίνωση της «Πανελλήνιας Ένωσης Αγωνιστών Εθνικής Αντίστασης – Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας (ΠΕΑΕΑ – ΔΣΕ)», στιγματίζει ανεξίτηλα τους εναπομείναντες χρουτσοφικούς αντιστασιακούς που πήραν μέρος στον αγώνα κατά των ιταλο-γερμανο-βουλγάρων κατακτητών απ’ τις γραμμές του ΕΛΑΣ αλλά και κατά του ντόπιου μοναρχοφασισμού και των αγγλο-αμερικάνων ιμπεριαλιστών απ΄ τις γραμμές του ένδοξου ΔΣΕ.
7/12/2008 Η ευτυχέστερη μέρα της Παπαρήγα (μετά την έξοδό της από το Μαξίμου): Μιλά ως κυβερνητικός εκπρόσωπος και υπουργός Δημόσιας Τάξης της συγκυβέρνησης ΝΔ-"Κ"ΚΕ-ΛΑΟΣ. Δίπλα της ο υφυπουργός Μαΐλης.
16 σχόλια:
Η Παπαρήγα έχει τα κακάς της τα χάλια. Έχει γεράσει, παχύνει και έχει χάσει κάθε διάθεση να κάνει επανάσταση -αν ποτέ πίστεψε σ' αυτή.
Από πίσω της ο "θλιμμένος μπούφος". Μια προσωπικότητα που όλοι ελπίζουμε να γίνει γενικός γραμματέας για να περνάμε ατελείωτες ώρες αστήρευτοθ γέλιου.
Ένα κείμενο γεμάτο υπερβολές, βερμπαλισμούς και ωραιοποιήσεις.
Για ποια "εξέγερση" μιλάει; Αν εννοεί, με τη λέξη αυτή, την απόπειρα κατάληψης της εξουσίας, είναι τελείως απαράδεκτη η χρησιμοποίηση της λέξης αυτής για να περιγράψει τι έγινε στην Αθήνα το Δεκέμβρη. Μόνο μεταφορικά μπορεί να το πει κανείς, δηλαδή ως ξέσπασμα συνειδησιακό, ως εκδήλωση της αγανάκτησης για το φόνο του Αλέξη. Εκτός και εννοεί την "εξέγερση" εντελώς αναρχικά, σε αντίθεση δηλαδή με την έννοια "επανάσταση", "που δημιουργεί νέους θεσμούς ενώ η εξέγερση μόνο καταστρέφει τους παλιούς". Κι εδώ η "εξέγερση" έρχεται να ταυτιστεί με το λούμπεν προλεταριάτο, που καταστρέφει, καίει και πλιατσικολογεί. Εδώ και 30 χρόνια καλλιεργείται στην Ελλάδα ένας ιδιότυπος αναρχισμός, που επιδίδεται σε τέτοιες πράξεις, στο όνομα του αντικαπιταλισμού. Ο φόνος του Αλέξη ήταν απλώς το πρόσχημα για να γίνουν αυτά σε πανελλαδική κλίμακα και να παρασύρουν προς το μέρος τους τους μαθητές ιδεολογικά, αν όχι και πρακτικά. Αυτό που έγινε στην Ελλάδα το Δεκέμβρη είναι μια απόλυτη γελοιογράφηση της έννοιας "εξέγερση", γιατί ακόμα και οι επιθέσεις σε αστυνομικούς και αστυνομικά τμήματα, μόνο εξέγερση δεν μπορούν να ονομαστούν όταν απέναντί σου έχεις μια αστυνομία που δε θέλει να αντιδράσει. Είναι άραγε εξέγερση να προκαλείς την αστυνομία εκ του ασφαλούς (λόγω απόστασης), να ρίχνεις τις μολότοφ και αυτοί να απαντάνε με χημικά, εσύ να το βάζεις στα πόδια και να εξασφαλίζεις την ατιμωρησία και η αστυνομία λες και το κάνει επίτηδες (ή μήπως ακριβώς γι' αυτό;) να συλλαμβάνει σχεδόν πάντα άσχετους ανθρώπους (και ποτέ τους δράστες), που φυσικά είτε αφήνονται αμέσως ελεύθεροι, είτε αθωώνονται από τα δικαστήρια. Και γιατί το κείμενο δε μιλάει για το όργιο των εμπρησμών, των βανδαλισμών, των σπασιμάτων, για το κάψιμο της Αθήνας; Συμφωνώ απόλυτα ότι το να "τηρήσει την τάξη" το ΚΚΕ είναι πράγμα πολύ επικίνδυνο, γιατί κανείς δε θα ήθελε τα ΜΑΤ να αντικατασταθούν από τα ΚΝΑΤ. Το ερώτημα όμως παραμένει : δεν πρέπει να "τηρηθεί η τάξη" όχι απέναντι σε επαναστάτες ή εξεγερμένους που θέλουν να καταλάβουν την εξουσία από μέρους του λαού, αλλά απέναντι σε λούμπεν στοιχεία, που το κράτος τα αφήνει τελείως ασύδοτα, αν δεν τα υποθάλπει κιόλας; Και δε θα έπρεπε, με την ευκαιρία αυτή να καλλιεργήσουμε την ιδέα της λαϊκής πολιτοφυλακής, που θα πρέπει κάποτε να εκτοπίσει την αστυνομία (και αργότερα και το στρατό), που έχει αποδειχτεί τουλάχιστον αναποτελεσματική στη δίωξη του κοινού εγκλήματος; Πριν, όμως, από όλα αυτά, θα πρέπει η αριστερά να καταγγείλλει τους αναρχολούμπεν και όχι να βλέπει τις πράξεις τους σαν κοινωνική δράση και τα καραγκιοζιλίκια τους και το πλιάτσικο σαν "εξέγερση".
Τι σημαίνει ήταν το πρόσχημα panos193;
Οι εξεγέρσεις δεν είναι ποτέ μονοθεματικές.
Το αίμα από τ δολοφονία ήταν η σταγόνα που ξεχύλησε το ποτήρι.
Αν ήταν εξέγερση άσε να το κρίνει ο υποδιοικητής Μάρκος, οι ξένες αριστερές οργανώσεις, τα ξένα ΜΜΕ, ο Σαρκοζί που ανέβαλλε την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.
Το "Κ"ΚΕ και η ΟΑΚΚΕ δεν είδαν "εξέγερση" προς χαράν του ΛΑΟΣ, της Χρυσής Αυγής και της ΝΔ φυσικά.
Φίλε Τάκη,
Γράφω ότι ο φόνος του Αλέξη ήταν το πρόσχημα ώστε αυτό που γινόταν κυρίως σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη και σε μικρή κλίμακα να μπορέσει να επεκταθεί σε όλη την Ελλάδα και σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Εννοώ τις αναίτιες επιθέσεις (άρα προβοκατόρικες) στην αστυνομία, τους εμπρησμούς σε τράπεζες, στη Βιβλιοθήκη της Νομικής, στο Μουσείο, τα σπασίματα, τη φωτιά και το πλιάτσικο σε καταστήματα, τις «απαλλοοτριώσεις» σε σούπερ μάρκετ. Πολλά από αυτά έχουν αρχίσει εδώ και 30 χρόνια με πλήρη ανοχή της αστυνομίας και πλήρη τύφλωση των οργανώσεων της αριστεράς, που ποτέ σχεδόν δεν απομόνωσαν τους «μπαχαλάκηδες», όταν δεν τους κάλυπταν στα έντυπά τους. Και χρησιμοποιώ τη λέξη «πρόσχημα» γιατί, για ανθρώπους που με τη στάση τους προκαλούν συνέχεια τον αντίπαλο να βιαιοπραγήσει, το να εκμεταλλεύονται το ότι υπήρξε τελικά και νεκρός, για να εξαπολύσουν αυτό το όργιο καταστροφής και εμπρησμών, που έτσι κι αλλιώς γινόταν σε μικρότερη κλίμακα προηγουμένως, μόνο σαν πρόσχημα μπορώ να το χαρακτηρίσω.
Το ότι οι εξεγέρσεις δεν είναι μονοθεματικές, δεν καταλαβαίνω πού αναφέρεται. Αν εννοείς ότι έχουν πολλές αιτίες, συμφωνώ αλλά όλες έχουν σχέση με την εκμετάλλευση και καταπίεση που ασκεί η συγκεκριμένη τάξη που κατέχει την εξουσία απέναντι στις άλλες τάξεις. Γι’ αυτό και η εξέγερση είναι η προσπάθεια των καταπιεσμένων να αποσπάσουν την εξουσία από αυτή την τάξη.
Η αριστερά στην Ελλάδα, μετά την πτώση της χούντας και ιδιαίτερα μετά την πρώτη κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ έχασε τα νερά της. Είδε, ξαφνικά, να πραγματοποιείται το άπιαστο όνειρο της αστικής δημοκρατίας. Απόλυτη ελευθερία δημιουργίας κομμάτων και οργανώσεων που δήλωναν πίστη στο Μαρξ και το Λένιν, απόλυτη ελευθερία τύπου, συγκεντρώσεων, προπαγάνδισης ανατρεπτικών ιδεών, κλπ., κλπ. Ξαφνικά, οι αγώνες στους οποίους ήταν συνηθισμένη η αριστερά, μετά τον εμφύλιο, οι αγώνες για την αστική δημοκρατία δεν είχαν πια λόγο ύπαρξης. Και αντί να εκμεταλλευτεί τις νέες δυνατότητες και να τις αξιοποιήσει επαναστατικά, αποφάσισε να μιλάει ξανά για αντιδημοκρατικές ενέργειες του κράτους, για «εκδημοκρατισμό του κράτους» και «αποχουντοποίηση» πρώτα, και για εκφασισμό του κράτους ύστερα. Στο θεάρεστο έργο πήραν μέρος με ενθουσιασμό οι αναρχικοί και οι «μπαχαλάκηδες» (αυτοί δούλευαν και πριν το 81, με αποκορύφωμα τη δράση τους στην πορεία του Πολυτεχνείου το 80, όπου, πριν από την προβοκάτσια των μ-λ και τροτσκιστών και το χτύπημα της πορείας, είχαν σπάσει όλες τις βιτρίνες της Σταδίου, πράγμα που χρησίμεψε σαν άλλοθι της αστυνομίας για το φόνο του Κουμή και της Κανελλοπούλου.
Όταν, λοιπόν, υπάρχουν οι προβοκάτσιες μιας ολόκληρης 30ετίας, είναι λάθος να μιλάει κανένας για «σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι».
Φυσικά, και από μια προβοκάτσια μπορεί να αρχίσει μια εξέγερση, αν πράγματι το συγκεκριμένο γεγονός είναι η αφορμή για να «ξεχειλίσει το ποτήρι», όπως έγινε το 1905, με τον προβοκάτορα παπά-Γκαπόν, που είχε επακόλουθο την εξέγερση του 1905. Αυτή ήταν όμως μια πραγματική εξέγερση, γιατί είχε στόχο την εξουσία κι όχι μια «εξέγερση» τύπου Δεκέμβρη 2008.
Και, φυσικά, το αν ήταν εξέγερση, δε θα μας το πει, ούτε ο μικροαστός Μάρκος, ούτε οι μικροαστικές «αριστερές οργανώσεις» του εξωτερικού, ή τα καθεστωτικά ΜΜΕ, ή η απόφαση του Σαρκοζί να αναβάλλει την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση, επειδή φοβάται να μη χάσει ψήφους. Θα μας το πει η θεωρία του μαρξισμού.
Μια τελευταία παρατήρηση : δε με ενδιαφέρει καθόλου ποιος είδε και ποιος δεν είδε εξέγερση, ούτε ποιος χάρηκε για το τι είπε κάποιος άλλος. Αν κάποιος πει κάτι σωστό, θα το παραδεχτώ. Μπορεί να έχω επιφυλάξεις και να αναρωτηθώ αν είναι ειλικρινής ή τι σκοπούς εξυπηρετεί με τη στάση του, αλλά δε θα φτάσω στο σημείο να πω «αφού το λέει αυτός, εγώ πρέπει να πω ότι είναι λάθος».
Συγνώμη, αν σε κούρασα, αλλά μερικά πράγματα θέλουν μεγάλη συζήτηση.
@panos193
Είναι επόμενο όταν, ως άλλη Παπαρήγα, ως άλλος Καρατζαφέρης, Πρετεντέρης ή Άνθιμος, το Δεκέμβρη είδες μόνο μπάχαλους-προβοκάτoρες που τα έσπαγαν, να υποστηρίζεις ότι δεν υπήρξε εξέγερση. Και λέω εξέγερση με την έννοια του γενικού ξεσηκωμού και όχι επανάσταση(είτε αστικοδημοκρατική είτε σοσιαλιστική προλεταριακή), που από ότι φαίνεται δεν μπορείς να ξεχωρήσεις τις δύο λέξεις ή τουλάχιστον τη χρήση των λέξεων που γίνεται στο κείμενο. Αντί, λοιπόν, να βλέπεις τους, χωρίς καμιά υπερβολή, δεκάδες χιλιάδες μαθητές και φοιτητές, εργαζόμενους νεολαίους που εξεγέρθηκαν, που ήταν κάθε μέρα στους δρόμους διαδηλώνοντας, κατελάμβαναν τα σχολεία-σχολές τους, δημόσια κτήρια, συγκρούωνταν με την αστυνομία κλπ, προτιμάς να απομονώνεις από τα γεγονότα και να προβάλεις μόνο τις προβοκάτσιες του κράτους. Μήπως βλέπεις και τίποτα "ξένα κέντρα" ή προσπάθεια για πραξικοπήμα πίσω από τα γεγονότα του Δεκέμβρη;;;
Άλλωστε, οι προβοκάτσιες του κράτους με τα σπασίματα καταστημάτων των μικρομεσαίων, και τα σπασίματα καταγγέλθηακν και από την εφημερίδα "Ανασύνταξη" σε τουλάχιστον 2 φύλλα. Ταυτόχρονα, όμως, σωστά τονίστηκε ότι οι επιθέσεις σε αστυνομικά τμήματα και τράπεζες δεν ήταν προβοκατόρικες αλλά έγιναν από τον εξεγερμένο λαό ως έκφραση της αγανάκτησης του.
Το ίδιο συνέβηκε και με τις συγκρούσεις με την αστυνομία. Οι εξεγερμένοι συγκρούστηκαν με την αστυνομία σαν πράξη αντίστασης ενάντια στον εκφασισμό του κράτους, στην αστυνομοκρατία, στην κρατική βία.
Τέτοιες μορφές πάλης χρησιμοποιεί το λαικό κίνημα πάνω από έναν αιώνα σε όλο τον κόσμο.
Από ότι καταλαβαίνω όμως εσύ επιμένεις στην "τήρηση της τάξης", με άλλα λόγια στην ησυχία-τάξη και ασφάλεια του αστικού καθεστώτος, και την προτιμάς από μια νεολαία εξεγερμένη.
Μάλιστα προσπαθείς να θολώσεις και τα νερά, μιλώντας για ένοπλες πολιτοφυλακές προκειμένου να καλυφθείς πίσω από ένα επαναστατικό προσωπείο. Μα καλά, αφού εσύ δεν πιστεύεις καν ότι υπάρχει υποψία εξέγερσης τότε πως θεωρείς ότι είναι ώριμο το αίτημα για ένοπλες λαικές πολιτοφυλακές.
Και για ποιά αστυνομία μιλάς που κάθεται με σταυρωμένα χέρια;;;Εγώ, επειδή ακριβώς ήμουν στο δρόμο, είδα μια αστυνομία να επιτίθεται με μεγάλη βαρβαρότητα και σε πολλές περιπτώσεις σε συνεργασία με ναζιφασιστες. Και σα να μην έφταναν όλα τα παραπάνω λες ότι κακώς υπάρχουν οργανώσεις που μιλάνε για αντιδημοκρατικές ενέργειες του κράτους, για εκφασισμό κλπ. Όποιος έχει κατέβει σε μια πορεία και έχει νιώσει τη φασιστική καταστολή στο πετσί του τα του φαίνεται ανέκδοτο αυτό που λες.
Μην πιάνεις στο στόμα σου τους αγωνιστές της Εθνικής Αντίστασης και του ΔΣΕ....
Από τον καναπέ σου πες ότι θες για το ΚΚΕ αλλά αυτούς άσε τους απέξω...
Έχετε ξεπεράσει κάθε όριο με τον αντικομουνισμό, αλλά έλεος... Ασχολήσου με την εξέγερση σου(
αλήθεια που πήγαν όλοι αυτοί οι "εξεγερμένοι" ;;;;Μάλλον στους καναπέδες και στις εξεταστικές τους)
πρωτη φορα βλεπω εξεγερση που να κανει διακοπες Χριστουγεννων...
@Ανώνυμος
Ότι γράφει το άρθρο για την ΠΕΑΕΑ, δηλαδή για τους αντιστασιακούς που πρόσκεινται στο "Κ"ΚΕ(γιατί μαχητές του ΔΣΕ ψάχνει με το δίκανο μήπως βρει κανέναν να το στηρίζει) και όχι γενικά για τους αγωνιστές της εθνικής αντίστασης και του ΔΣΕ, τα γράφουν άνθρωποι που ήταν μαχητές και στελέχοι του ΕΑΜ/ΕΛΑΣ και του ΔΣΕ και που είναι πιστοί μέχρι και σήμερα στην επανάσταση και τον κομμουνισμό. Οπότε άφησε τις υποδείξεις!
Τώρα την πάλη ενάντια στους σοσιαλδημοκράτες του Περισσού την ονομάζουμε αντικομμουνισμό?
Όσον αφορά τώρα ποιοι θέλουν να πάνε για εξεταστικές, να σου υπενθυμίσω ότι μετά τις γιορτές υπάρχουν κάποιοι που αγωνίζονται για να συνεχιστούν οι κινητοποιήσεις και κάποιοι που συνεχίζουν να σαμποτάρουν συνελεύσεις ΦΣ, λέγε με ΠΚΣ, και θέλουν να πάμε φουλ για εξεταστική.
Και την κουβέντα για τους καναπέδες ας τη καλύτερα γιατί δε σε παίρνει...άλλοι έβλεπαν την εξέγερση από τους καναπέδες και μίλαγαν για "ξένα κέντρα" και για κουκουλοφόρους.
Αν ρωτήσετε κάποιους από τους παλιούς αγωνιστές θα δέιτε ότι θεωρούν ότι υπήρξε εξέγερση και ότι έδιναν συγχαρητήρια στους μαθητές για τις πράξεις τους.
Να θυμηθούμε την ηλικιωμένη που φωνάζει σε ένα νεαρό που σπάει τράπεζα "Σπάστα παιδί, σπάστα. Μου πήρανε το σπίτι!"
Να θυμηθούμε τους εκατοντάδες μαθητές που με κουκούλες ή χωρίς έκαναν επίθεση σε αστυνομικά τμήματα την ίδια ώρα που συνδικαλιστές του ΠΑΜΕ προσπαθούσαν να τους αποτρέψουν;
Να θυμηθούμε τους περαστικούς που απέτρεπαν συλλήψεις νεαρών;
Τι να πρωτοθυμηθούμε από αυτό το νεολαιίστικο ξέσπασμα;
Οι λενινιστές-σταλινιστές βρέθηκαν από την πρώτη στιγμή δίπλα στην εξεγερμένη νεολαία.
Η ΠΕΑΕΑ είναι μια προσκηνυμένη οργάνωση που εκπροσωπεί μόνο μια ομάδα των αγωνιστών της Εθν. Αντίστασης και που αποφάσισε μόνο τελευταία να προσθέσει και τον "ΔΣΕ" στον τίτλο της. Το "Κ"ΚΕ ποτέ δεν έφτιαξε οργάνωση για το ΔΣΕ. Μην ξεχναμέ ότι στη Βυολή αναγνώρισε και τον ΕΔΕΣ σαν αντιστασιακή οργάνωση και συμφώνησε στο κάψιμο των φακέλων, κάτι οι αντιστασιακοί δεν θα το συγχωρέσουν ποτέ.
@ZoE
Μπορείς να μου πεις πως τελείωσε η εξέγερση των άθλιων των Παρισίων πριν δυο χρόνια; Θυμάμαι ότι ο Ριζοσπάστης με πρωτοσέλιδο την ονόμαζε εξέγερση.
Φίλε «εξεγερμένε»,
1) Δεν είδα μόνο τους μπάχαλους. Είδα (και έγραψα) και για τις επιθέσεις στην αστυνομία και στα αστυνομικά τμήματα. Μόνο που δεν το χαρακτήρισα «εξέγερση», γιατί αφενός δε γίνεται εξέγερση με αντίπαλο που αδρανεί και αφετέρου δε γίνεται εξέγερση χωρίς να έχει στόχο την κατάληψη της εξουσίας. Αυτή η εξέγερση δεν είχε καν στόχο να νικήσει τον αντίπαλο, γιατί αν υποθέσουμε ότι η αστυνομία δεν μπορούσε να αντιδράσει, τότε θα έπρεπε να καταλαμβάνονται τα αστυνομικά τμήματα και να αφοπλίζονται οι αστυνομικοί. Αυτό που έγινε, φαίνεται περισσότερο σαν ένα στημένο παιχνίδι : «εγώ θα σου ρίχνω μολότοφ και πέτρες, που δε θα τραυματίζουν σχεδόν κανένα, κι εσύ θα χτυπάς και θα συλλαμβάνεις άσχετους ανθρώπους». Και αυτό το «παιχνίδι», ξαναλέω, δεν είναι σημερινό, έχει ιστορία 30 χρόνων. Οι μπαχαλοαναρχικοί έχουν ουσιαστικά ασυλία και όχι μόνο στα ΑΕΙ.
2) Διάβασα και την ανακοίνωση της Ανασύνταξης, που μιλάει για τη δολοφονία που οδήγησε σε «μαχητική εξέγερση δεκάδες χιλιάδες μαθητές» με «κύριους συμβολικούς στόχους τα αστυνομικά τμήματα και τις τράπεζες» και πιο κάτω λέει απλώς για καταστροφή μαγαζιών σωρηδόν, που την έκαναν οι κουκουλοφόροι ασφαλίτες της κυβέρνησης. Πρώτο, η «εξέγερση» των μαθητών άρχισε 40 ώρες μετά το φόνο του Αλέξη. Σ’ αυτές τις 40 ώρες κάηκε η Αθήνα και βασίλεψε η αναρχία και το χάος, δεν καταστράφηκαν απλώς «μαγαζιά σωρηδόν». Οι μαθητές απλώς ακολούθησαν τους αναρχικούς και τους «ασφαλίτες κουκουλοφόρους» (οι κουκουλοφόροι δεν είναι όλοι ασφαλίτες, αυτά λέγονται για να μη θιχτούν οι αναρχικοί, που θεωρούνται ίσως από την Ανασύνταξη ως επαναστάτες), αφού είδαν ότι η αστυνομία είχε σταυρώσει τα χέρια. Όσο για τη μαθητική «εξέγερση» δεν ήταν αυθόρμητη. 30 χρόνια διδάσκεται ο αναρχισμός στα σχολεία, με κομβικό σημείο τις καταλήψεις (με το σιγοντάρισμα όλης της «αριστεράς»). Οι συμβολικοί στόχοι (ΑΤ και τράπεζες) τους οποίους η ανακοίνωση της Ανασύνταξης βρίσκει δίκαιο να στοχοποιούνται, είχαν πολύ πριν (30 χρόνια) στοχοποιηθεί από τους αναρχικούς. Η Ανασύνταξη δε θεωρεί προβοκάτσια την επίθεση σε αστυνομικά τμήματα στα καλά καθούμενα; (μιλάω για τις επιθέσεις ΠΡΙΝ από το φόνο του Αλέξη). Είχε βγάλει καμιά ανακοίνωση, που να τις καταδικάζει; Το ίδιο ισχύει και για τις τράπεζες. Δεν είναι καθαρές προβοκάτσιες απέναντι στο κίνημα;
3) Για το ότι «οι εξεγερμένοι συγκρούστηκαν με την αστυνομία σαν πράξη αντίστασης ενάντια στον εκφασισμό του κράτους, την αστυνομοκρατία, την αστυνομική βία» : Όλα αυτά έχουν έννοια μόνο όταν το κράτος εμποδίζει με τη βία τους πολίτες να ασκούν ελεύθερα τα συνταγματικά τους δικαιώματα. Όσο πιο πολύ τους τα στερεί, τόσο πιο πολύ μπορεί να χαρακτηριστεί ότι γίνεται πιο φασιστικό. Βάλε το χέρι στην καρδιά και πες μου, πότε έγινε αυτό; Ποια συγκέντρωση απαγορεύτηκε, ποια εφημερίδα ή περιοδικό φιμώθηκε, σε ποια πορεία επιτέθηκε η αστυνομία, χωρίς να της δοθεί η ευκαιρία (ή και το πρόσχημα) από επιθέσεις εναντίον της; Και επιμένω ότι δεν έγιναν συγκρούσεις, εκτός και έχουμε χάσει τελείως την ακριβή έννοια των λέξεων. Σύγκρουση από απόσταση δεν υπάρχει, εκτός και χρησιμοποιηθούν όπλα. Το ότι έριξε ξύλο η αστυνομία, όταν πέρασε η «περίοδος χάριτος» είναι σίγουρο, μόνο που ούτε αυτό δεν μπορεί να χαρακτηριστεί «σύγκρουση» και, από την άλλη, το έριξε όχι σε αυτούς που την προκαλούσαν, αλλά σε άσχετο κόσμο.
4) Κάτι για τους προβοκάτορες : αν θεωρεί κανείς τους κουκουλοφόρους ως προβοκάτορες (κι εδώ δεν έχει καμιά σημασία αν είναι ασφαλίτες ή όχι), θα πρέπει να σκεφτεί τι τους κάνει εδώ και «πάνω από έναν αιώνα το λαϊκό κίνημα» : αντί να κάθεται να τους καμαρώνει, τους τσακίζει. Αυτό εννοώ όταν λέω «τήρηση της τάξης». Ο Λένιν έκανε συνεχώς έκκληση στους εξεγερμένους (χωρίς εισαγωγικά) να «τηρούν απόλυτη τάξη και την πιο αυστηρή πειθαρχία». Διαβεβαίωνε ότι «στην Πετρούπολη επικρατεί απόλυτη τάξη». Ο δε Ένγκελς γράφει στον «Πόλεμο των χωρικών στη Γερμανία» (σχετικά με το λούμπεν προλεταριάτο) : «Αν οι γάλλοι εργάτες σε κάθε επανάσταση έγραφαν στους τοίχους : Mort aux voleurs! Θάνατος στους κλέφτες! και τουφέκιζαν κάμποσους από αυτούς, αυτό δεν το έκαναν από ενθουσιασμό για την ιδιοχτησία, αλλά από τη σωστή αντίληψη, ότι πρέπει πριν απ’ όλα να κρατάμε μακριά μας αυτή τη συμμορία».
5) Όσο για τη «λαϊκή πολιτοφυλακή» εδώ οι ρόλοι μας αντιστρέφονται. Εγώ στρέφομαι ενάντια στην «τάξη» και λέω ότι η αστυνομία πρέπει να εκτοπιστεί (και ο στρατός αργότερα) από τη λαϊκή πολιτοφυλακή (εσύ την έκανες και «ένοπλη», που δε με χαλάει καθόλου, αν και το έβαλες μάλλον για να τρομάξω). Εσύ, ενώ γενικά είσαι «κατά της τάξης», ξαφνικά γίνεσαι οπαδός της, παραπέμποντας στις ελληνικές καλένδες το καυτό θέμα της μισητής από όλο τον κόσμο σχεδόν αστυνομίας, λέγοντας ότι το αίτημα για λαϊκή πολιτοφυλακή δεν είναι «ώριμο». Πρώτα-πρώτα, αυτό το αίτημα, υπήρχε στο μίνιμουμ πρόγραμμα όλων των κομμουνιστικών κομμάτων από την εποχή του Μαρξ με την εξής διατύπωση : «αντικατάσταση του μόνιμου στρατού από το γενικό εξοπλισμό του λαού». Το πρόγραμμα της Ερφούρτης τ0 1891 μιλάει για «πολιτοφυλακή στη θέση του ταχτικού στρατού». Ο Λένιν έχει γράψει επανειλημμένα για την «αντικατάσταση της αστυνομίας και του ταχτικού στρατού από την παλλαϊκή πολιτοφυλακή», ειδικότερα στο 3ο «Γράμμα από μακριά», Ζυρίχη, 24 Μάρτη 1917.
Και μια διευκρίνιση : «Πρόγραμμα μίνιμουμ είναι το πρόγραμμα του κόμματος που περιέχει τα αιτήματα που αφορούν την αστική δημοκρατία και όχι το σοσιαλισμό και την επανάσταση, δηλαδή αιτήματα που πρέπει να μπαίνουν όσο υπάρχει ακόμα ο καπιταλισμός. Αυτά είναι τα αιτήματα που δεν αντιφάσκουν με την οικονομική βάση του καπιταλισμού, γιατί αλλιώς θα ήταν «παράλογα» (αφού θα προϋπόθεταν κάτι που δε θα υπήρχε) και επιπλέον θα δημιουργούσαν και αυταπάτες, ότι μπορούν να πραγματοποιηθούν πριν από την ανατροπή της αστικής τάξης.
6) Τέλος : λέω ότι η αστυνομία έχει σταυρώσει τα χέρια, όχι γενικά, αλλά απέναντι σ’ αυτούς ακριβώς που δε θα έπρεπε να τα σταυρώσει, δηλαδή, τους κουκουλοφόρους, τους λούμπεν, τους σπασιματίες, τους εμπρηστές, τους βάνδαλους. Αντίθετα, φέρθηκε με τρομερή βαναυσότητα σε άσχετους ανθρώπους. Γι’ αυτό υποστηρίζω ότι θα έπρεπε να καλλιεργήσουμε την ιδέα της αντικατάστασης της αστυνομίας, που είναι και άχρηστη και βλαβερή από τη λαϊκή πολιτοφυλακή, κάτι που θα μπορούσε να αρχίσει να γίνεται και πράξη. Να είσαι σίγουρος, ότι αν μια τέτοια υποτυπώδης πολιτοφυλακή είχε αποτρέψει σε κάποιο βαθμό τις καταστροφές και τους εμπρησμούς, θα είχε κερδίσει την αμέριστη συμπάθεια του κόσμου και θα είχε βοηθήσει στην αυτοοργάνωσή του.
Για τον "μ-λ-σ"
Από αυτά που λέει ο "μαρξιστής-λενινιστής-σταλινιστής", το πιο αποκαλυπτικό είναι η ηλικιωμένη που φωνάζει στο νεαρό που έσπαγε την τράπεζα : "Σπάστα! Μου πήρανε το σπίτι!". Είναι πολύ χαρακτηριστικό ότι η επίθεση στις τράπεζες (και στα σούπερ μάρκετ και τα μεγαλοκαταστήματα), που βρίσκει η "επαναστατική αριστερά" δικαιολογημένη ή "συμβολική", είναι απλά η αντίθεση των μικροαστών ενάντια στο μεγάλο κεφάλαιο, και όχι των εργατών, που ούτε σπίτια έχουν να τους προσημειώσουν, ή να τους τα πάρουν οι τράπεζες, ούτε παίρνουν δάνεια γιατί είναι σίγουρο πως δε θα έχουν να τα πληρώσουν. Οι τράπεζες σίγουρα είναι σύμβολα του ανεπτυγμένου καπιταλισμού, αλλά ένας εργάτης ποτέ δε θα τις έκαιγε, όπως έχουν πάψει εδώ και ενάμιση αιώνα να σπάνε τις μηχανές. Τη μανία της καταστροφής την έχει η μικροαστική τάξη, που θέλει να σταματήσει την εξέλιξη του καπιταλισμού, γιατί ξέρει ότι αυτή η εξέλιξη τείνει να την εξαφανίσει σαν τάξη. Το προλεταριάτο, αντίθετα, έχει συμφέρον από την ανάπτυξη του καπιταλισμού γιατί αυτή η ανάπτυξη του καπιταλισμού φέρνει πιο κοντά το τέλος του.
panos193,
έχεις κάποια ιδέα τι ποσοστό της Ελλάδας είναι εργατική τάξη-προλεταριάτο, πόσοι είναι λούμπεν, μικροαστοί, κλπ;
Μια τέτοια ανάλυση της σύνθησης θα είχε ενδιαφέρον.
@panos193
Από πού κι ως που η εξέγερση έχει σώνει και καλά την κατάληψη της εξουσίας; Γιατί σώνει και καλά την συγχέεις με την επανάσταση. Στο προηγούμενο μήνυμα νομίζω ότι εξήγησα πως είδα εγώ τη χρήση της συγκεκριμένης λέξης το άρθρο. Μια αστικοδημοκρατική εξέγερση ήταν και σε αυτό το πλαίσιο πρέπει να τη δούμε.
Όσο συνεχίζεις να γράφεις τόσο πιο πολύ πιστεύω ότι τα γεγονότα του Δεκέμβρη τα είδες μόνο από την τηλεόραση και με αγαπημένο παρουσιαστή-αναλυτή τον Πρετεντέρη!
Μιλάς για μια αστυνομία που αδρανούσε, ενώ στην πραγματικότητα συνέβησαν βάρβαρες επιθέσεις της αστυνομίας σε διαδηλωτές, πολλές φορές σε συνεργασία με χρυσαυγίτες-παρακρατικούς(όπως στην Πάτρα και στη Λάρισα), απίστευτη χρήση χημικών, συλλήψεις και απαγγελίες κατηγοριών βάση του τρομονόμου. Το ότι τις δύο πρώτες μέρες η αστυνομία δεν απάντησε με όλες τις δυνάμεις της οφείλεται στην εφαρμογή του πιο συνηθισμένου σχεδίου που χρησιμοποιεί το κράτος σε περιπτώσεις εξέγερσης, δηλαδή βάζω τους προβοκάτορες μου να σπάσουν μαγαζιά μικρομεσαίων, τους τρομοκρατώ και τους παίρνω μαζί μου. Αλλά ο κανόνας δεν ήταν ότι η αστυνομία έμενε αδρανής αλλά ότι βαρούσε στο ψαχνό(από την πρώτη κιόλας μέρα στην Αλεξάνδρας για παράδειγμα)
Από εκεί και πέρα από το βράδυ κιόλας της δολοφονίας του Αλέξη, βγήκαν στο δρόμο χιλιάδες νεολαίοι (και όχι μόνο). Εσύ τις διαδηλώσεις, τις συγκρούσεις, τα οδοφράγματα τα καταδικάζεις και τα λες χάος, στην ίδια γραμμή που λέει ότι "στην εξέγερση δεν σπάει τζάμι". Οι νεολαίοι που συμμετείχαν στα παραπάνω ήταν διάφορων ιδεολογικών αφορμήσεων και όχι αναρχικοί.
Όπως βλέπω όμως από την τοποθέτηση σου εσύ πιστεύεις ότι όχι μόνο δεν υπάρχει ένα προτσές εκφασισμού του κράτους αλλά αμφισβητείς και το ότι υπάρχει καταπάτηση των συνταγματικών δικαιωμάτων των πολιτών. Θα σου δώσω μόνο ελάχιστα παραδείγματα.
1.Παπακολούθηση διαδηλώσεων και φακέλωμα αγωνιστών από κάμερες που υποτίθεται ότι παρακολουθούν την κυκλοφορία(αν θυμάσαι είχε αντιδράσει μέχρι και η αρχή προσωπικών δεδομένων)
2."Προληπτικές προσαγωγές" πριν από διαδηλώσεις(αυτό έγινε κυρίως το 2006-2007 με τις φοιτητικές κινητοποιήσεις)
3.Ακόμα και σε διαδηλώσεις που δεν γίνονταν "φασαρίες", όπως πχ οι διαδηλώσεις των απεργών δασκάλων το 2006, η αστυνομία έμπαινε μέσα στις διαδηλώσεις και τις έσπαγε.
4.Ασφαλίτες εισβάλουν στα γραφεία της ΓΕΝΟΠ και συλλαμβάνουν εργαζόμενους που συμμετείχαν στην πορεία για το ασφαλιστικό το 2007.
5.Το 2008 κοινές επιχειρήσεις ΜΑΤ-χρυσαυγιτών σε αντιρατσιστική πορεία(αυτό έχει γίνει πολλές φορές βέβαια αλλά αναφέρω τη συγκεκριμένη περίπτωση γιατί το είχαν καταγράψει και οι κάμερες).
Τώρα σε συζητήσεις περί κουκούλας δε θέλω να μπω γιατί αποπροσανατολίζει τελείως από το ουσιαστικό του θέματος. Αφού όμως το έθιξες να σου πω ότι τον προβοκάτορα δεν το κάνει η κουκούλα ή το μαντήλι αλλά οι πράξεις του. Κάποιος που πέταγε πέτρες το Δεκέμβρη, είτε φορούσε κουκούλα είτε όχι, σίγουρα δεν ήταν προβοκάτορας. Όπως δεν ήταν προβοκάτορες οι οικοδόμοι το 60 που έσπαγαν πεζοδρόμια στις απεργίες τους και πέταγαν πέτρες στους μπάτσους, όπως δεν ήταν προβοκάτορες οι εξεγερμένοι της Οαχάκα που έστηναν οδοφράγματα, ούτε οι μαχητές της Χαμας που φοράνε μονίμως κουκούλες. Αντίθετα προβοκάτορες είναι αυτοί που με αριστερό προσωπείο αναπαράγουν την προπαγάνδα της αντίδρασης!
Όσον αφορά τις πολιτοφυλακές. Το τσάκισμα της αστικής κρατικής μηχανής δεν είναι ζήτημα αιτήματος. Θα είναι το αποτέλεσμα της σοσιαλιστικής επανάστασης. Προφανώς ο στόχος είναι το τσάκισμα του αστικού στρατού και της αστυνομίας αλλά δεν πιστεύω ότι είμαστε σε προεπαναστατική περίοδο κιόλας.
Όσο για την απάντηση σου στον «μαρξιστή-λενινιστή-σταλινιστή», θα σημειώσω ένα πράγμα. Δεν είχα καταλάβει ότι οι βιτρίνες των τραπεζών και τα τζάμια των αστυνομικών τμημάτων είναι μέσα παραγωγής, γιατί με τον παραλληλισμό που κάνεις με τις μηχανές αυτό εννοείς προφανώς. Να σου θυμίσω όμως ότι το μπολσεβίκικο κόμμα δεν είχε καταδικάσει τους επαναστάτες που έκαιγαν εκκλησίες(γιατί τις έβλεπαν ως σύμβολο της καταπίεσης) το 17 παρά το ότι είχε δώσει αντίθετη εντολή.
Να συμπληρώσω προς αποφυγή παρεξηγήσεων ότι θεωρώ ότι το σπάσιμο μιας τράπεζας δεν συμβάλει με κάποιο τρόπο στην ανάπτυξη του κινήματος αλλά αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να καταδικαστεί αυτή η έφραση της αγανάκτησης του λαού.
Πρώτα-πρώτα, θα ήθελα να πω ότι, μια και το κίνημα βρίσκεται λίγο πριν από το μηδέν, ας μην κάνουμε προσωπικούς χαρακτηρισμούς και ας προσπαθήσουμε να συζητήσουμε, αν όχι συντροφικά, τουλάχιστον με κάποιο αλληλοσεβασμό. Είναι παλιά πληγή της αριστεράς στην Ελλάδα να μπλέκονται στις ιδεολογικές συζητήσεις και προσωπικές αντεγκλήσεις, χαρακτηρισμοί και ανοίκεια συμπεριφορά, που συσκότιζαν τα ιδεολογικά και θεωρητικά ζητήματα, προς βλάβη του κινήματος. Ας είναι.
1) Νομίζω ότι για τη λέξη «εξέγερση» δεν αξίζει να συζητάμε άλλο. Αν θέλεις να ονομάζεις τα «Δεκεμβριανά» εξέγερση, δεν πειράζει. Εγώ, σύμφωνα με όσα έχω διαβάσει, έχω βγάλει το συμπέρασμα ότι μια οργανωμένη εξέγερση πάντα είχε σκοπό την κατάληψη της εξουσίας, αλλιώς χαρακτηριζόταν διαμαρτυρία, ξέσπασμα αγανάκτησης, ή ότι άλλο, όχι, πάντως, εξέγερση. Η ανοργάνωτη επειδή δεν μπορούσε να βάλει ζήτημα εξουσίας, αποσκοπούσε πάλι σε μεταβίβαση της εξουσίας σε άλλα χέρια, όπως η εξέγερση του Πολυτεχνείου, που δεν αποσκοπούσε στην κατάληψη της εξουσίας από τους φοιτητές, αλλά ζητούσε «να πέσει η χούντα».
2) Λες πως ήταν αστικοδημοκρατική εξέγερση. Για να είναι «αστικοδημοκρατική» θα έπρεπε το περιεχόμενό της να έχει αστικά αιτήματα, όπως την εφαρμογή της αστικής δημοκρατίας που την παραβιάζει η αστική τάξη. Αλλά, το οργανωμένο κίνημα που έδρασε το διήμερο (εγώ έγραψα 40 ώρες) δε θέλει καθόλου να αποκαταστήσει την αστική δημοκρατία, που της έχει κηρύξει τον πόλεμο εδώ και 30 χρόνια. Δε θέλει την αστική δημοκρατία, αλλά πιο πολύ μισεί την προλεταριακή δημοκρατία. Αν, λοιπόν, προσπαθεί κάποιος να γκρεμίσει την αστική δημοκρατία και δεν επιδιώκει να την αντικαταστήσει με την προλεταριακή δημοκρατία, για ποιον δουλεύει, είτε το συνειδητοποιεί είτε όχι;
3) Μιλάς για «διαδηλωτές» σε Πάτρα και Λάρισα, που δέχτηκαν επιθέσεις αστυνομίας-χρυσαυγιτών-παρακρατικών. Το ότι στις δύο αυτές πόλεις κινητοποιήθηκαν οι καταστηματάρχες και έσωσαν τα μαγαζιά τους από τους «διαδηλωτές» το βρίσκεις κακό; Το ότι κατέβηκαν και χρυσαυγίτες στην Πάτρα (για τη Λάρισα δεν ξέρω) και ότι θα φάνηκαν ήρωες στα μάτια των καταστηματαρχών (αν βοήθησαν να αποτραπεί η καταστροφή των μαγαζιών, που δεν είμαι και σίγουρος ότι έγινε), πες μου εσύ ποιος φταίει;
4) Τις δύο πρώτες μέρες, λες, η αστυνομία δεν απάντησε με όλες της τις δυνάμεις και αυτό είναι μέρος σχεδίου, κλπ. Δεν απάντησε με καμιά της δύναμη, γιατί το διήμερο γινόταν αυτό που έπρεπε να γίνει. Μετά το διήμερο που άρχισαν να κατεβαίνουν μαθητές και αριστεροί, που δεν έχουν μυηθεί αρκετά στον αναρχισμό (και έπρεπε να «συνειδητοποιηθούν» τρώγοντας ξύλο), η αστυνομία άρχισε να χτυπάει. Όσο για τα χημικά, χρησιμοποιούνται στις ψευτοσυγκρούσεις με τους κουκουλοφόρους και γενικότερα για να εξαγριωθούν άσχετοι δημοκρατικοί πολίτες και να φορέσουν κι αυτοί καμιά κουκούλα.
5) Όταν λέει κανείς ότι η λαϊκή εξέγερση δε θα «σπάσει ούτε τζάμι», υποθέτω ότι εννοεί δε θα το σπάσει σκόπιμα και εννοεί τζάμι όχι βέβαια αστυνομικού τμήματος, αλλά βιτρίνα καταστήματος, ή τζάμι σπιτιού. Και λέω «υποθέτω», γιατί το είπε η Παπαρήγα, που μπορεί να είναι ρεβιζιονίστρια, αλλά δεν το θεωρώ και ανόητη. Εγώ, πάντως, με αυτή την έννοια θα το έλεγα.
6) Δεν ξέρω τι ιδεολογικών «αφορμήσεων» ήταν οι νέοι. Το θέμα δεν είναι τι σκέφτεσαι, το θέμα είναι τι κάνεις. Μπορεί να νομίζεις ότι είσαι μαρξιστής-λενινιστής και να δρας αναρχικά. Και όλες αυτές οι «συγκρούσεις» και τα «οδοφράγματα» που αναφέρεις, είναι πολύ παλιά ιστορία (εδώ και 30 χρόνια είναι η πάγια τακτική των αναρχικών), που επαναλήφθηκε σε πολλαπλάσια ένταση και έκταση, με πρόσχημα το φόνο του Αλέξη. Αν δεν είχε προηγηθεί το διήμερο, οι μαθητές δε θα κατέβαιναν στους δρόμους, ή δε θα πετροβολούσαν τους αστυνομικούς. Ξαφνικά, είδαν ότι μπορείς να κάνεις το οτιδήποτε, χωρίς να κινδυνεύεις. Η αστυνομία, όμως, φρόντισε να τους βγάλει από την πλάνη τους. Κι έτσι είχαμε μ’ ένα σμπάρο δυο τρυγόνια : φάνηκε να επικρατεί το χάος και να γίνεται η Ελλάδα ακυβέρνητη πολιτεία και από την άλλη φάγανε ξύλο οι μαθητές για να εμπεδώσουν καλύτερα τα διδάγματα του αναρχισμού.
7) Όσο για τον εκφασισμό του κράτους και την καταπάτηση των συνταγματικών δικαιωμάτων : εννοώ προφανώς όλα όσα έχουν σχέση με το κίνημα. Φυσικά, θα μπορούσε να μιλήσει κανείς για «εκφασισμό» κι όταν φάει ξύλο στο αστυνομικό τμήμα και ένας κοινός διαρρήκτης, αλλά αυτό είναι άλλη συζήτηση. Αν θέλουμε να μιλάμε κυριολεκτικά και πολιτικά, εκφασισμός του κράτους είναι η καταπάτηση των συνταγματικών δικαιωμάτων όταν γίνεται με σκοπό να χτυπηθεί το λαϊκό κίνημα. Και επειδή στην Ελλάδα, ελέω ρεβιζιονισμού και αναρχισμού, δεν υπάρχει κίνημα για να χτυπηθεί, φωνάζουμε για «εκφασισμό του κράτους», με την ίδια καταχρηστική έννοια του όρου, όπως όταν λέμε «ρατσισμό» την απαξίωση των ομοφυλόφιλων.
Από τα παραδείγματα που αναφέρεις : το πρώτο είναι τελείως ακατάλληλο, γιατί η παρακολούθηση διαδηλώσεων και το φακέλωμα είναι τελείως ανόητη σκέψη, γιατί το να φακελώνεις 1000 ή 5000 άτομα γιατί μετέχουν σε μια πορεία δεν έχει καμιά έννοια, όταν αφορά άτομα που δεν είχαν προηγούμενα πάρε-δώσε με την αστυνομία, για να γίνει ταυτοποίηση.
Το δεύτερο : οι προληπτικές προσαγωγές δεν είμαι σίγουρος ότι είναι παραβίαση συνταγματικών δικαιωμάτων, όταν, μάλιστα, είχαν προηγηθεί ένα σωρό έκτροπα (μέχρι και εμπρησμός του Πολυτεχνείου) και όταν κάθε φορά οι πανεπιστημιακές αρχές και οι φοιτητές υπόσχονταν ότι θα αποτρέψουν τα επεισόδια και αποτύγχαναν τελείως.
Το πέμπτο : νομίζω ότι αναφέρεσαι σε συγκέντρωση της Χρυσής Αυγής στην πλατεία Κλαυθμώνος, όπου θέλησαν να τους επιτεθούν οι αντιφασίστες. Άσχετα, αν είχαν δίκιο ή όχι οι αντιφασίστες να τους επιτεθούν, εσύ τι νομίζεις ότι θα έκανε μια αστυνομία που δε θα ήταν εκφασισμένη; Θα άφηνε απροστάτευτους τους χρυσαυγίτες; Το ότι συνεργάστηκε μαζί τους, είναι σίγουρα δείγμα εκφασισμού, αλλά ως εκεί.
Για τα άλλα παραδείγματα που αναφέρεις (δασκάλους και ΓΕΝΟΠ) συμφωνώ μαζί σου, απλά επισημαίνω ότι αντί να επωφεληθούμε όλα αυτά τα χρόνια από την αστική δημοκρατία και να κάνουμε την επαναστατική μας προπαγάνδα με στόχο το σοσιαλισμό, προσπαθούσαμε να κινήσουμε τη συμπάθεια του κόσμου μιλώντας για «φασισμούς» και πράσινα άλογα, που δεν έπιαναν καθόλου, γιατί ο λαός μπορεί να παρασύρεται από απατεώνες της πολιτικής, αλλά ηλίθιος δεν είναι να του λες ότι ο ήλιος βγαίνει από τη δύση. Χαρακτηριστικό είναι ότι σε μια λίστα που κυκλοφόρησε ευρύτατα με τις δολοφονίες της αστυνομίας, από τη μεταπολίτευση μέχρι σήμερα, από τις 40 περιπτώσεις φόνων από αστυνομικούς μόνο οι 10 θα μπορούσε να χαρακτηριστούν «πολιτικές» γιατί οι υπόλοιπες 30 αφορούν συμπλοκές με κακοποιούς, προσωπικές διαφορές, άρνηση συμμόρφωσης οδηγών να σταματήσουν για έλεγχο κλπ., κλπ.
8) Πολύ ατυχής είναι ο παραλληλισμός των πετροβολισμών του 2008 με τις πλάκες που έριχναν οι οικοδόμοι τη δεκαετία του 60. Τότε, είχαμε εργατικούς αγώνες, στενά δεμένους με το κίνημα για τον εκδημοκρατισμό του αποχαλινωμένου καραμανλικού κράτους, που χτύπαγε βάρβαρα κάθε διαδήλωση που ήταν εκ των προτέρων απαγορευμένη. Τότε, υπήρχε ένα καθεστώς απόλυτης δίωξης των αριστερών, με απαγορευμένο το ΚΚΕ κλπ., κλπ. Το καθεστώς της μεταπολίτευσης και μετά, σε σύγκριση με την οκταετή καραμανλοκρατία ήταν κοινωνία αγγέλων! Και οι οικοδόμοι δεν έριξαν τις πλάκες στα καλά καθούμενα, αλλά αφού, πρώτα, δέχτηκαν αγριότατη επίθεση της αστυνομίας, όταν θέλησαν να ασκήσουν το συνταγματικό τους δικαίωμα να πάνε στο Υπουργείο Εργασίας.
9) Το αίτημα για πολιτοφυλακή είναι ένα καθαρά αστικοδημοκρατικό αίτημα, γιατί αφενός περιλαμβάνεται στο σύνθημα της αστικής τάξης για «λαϊκή κυριαρχία» και αφετέρου δεν αντιφάσκει με την οικονομική βάση του καπιταλισμού, δηλαδή, δεν προϋποθέτει, για να πραγματοποιηθεί, καμιά μεταβολή των παραγωγικών σχέσεων, ούτε μεταβίβαση των παραγωγικών μέσων σε άλλα χέρια. Αν μου πεις, ότι η αστική τάξη δε θα το δεχτεί, θα σου απαντήσω ότι η αστική τάξη μπορεί να διαφωνεί, όπως διαφωνεί στην Ελλάδα, ακόμα και για το αίτημα του χωρισμού Κράτους-Εκκλησίας. Αυτό δε σημαίνει ότι δεν είναι αστικοδημοκρατικό αίτημα ή ότι πρέπει να μπαίνει μόνο σε προεπαναστατικές περιόδους.
10) Παραλείπω την ειρωνεία σχετικά με τις βιτρίνες των μαγαζιών και τα τζάμια των αστυνομικών τμημάτων που τα θεωρώ «μέσα παραγωγής». Φυσικά, δεν έκανα παραλληλισμό. Απλώς, ανέφερα μια δράση των εργατών, όταν ακόμα το εργατικό κίνημα ήταν ανώριμο, που έσπαγαν τις μηχανές, γιατί «έβλεπαν» ότι προκαλούν ανεργία, ενώ την προκαλούσε ο καπιταλισμός. Αν σήμερα, έσπαγαν τράπεζες, θεωρώντας ότι έτσι χτυπάνε τον καπιταλισμό, θα έδειχναν την ίδια ανωριμότητα. Εκείνοι που θα μένουν πάντα ανώριμοι είναι οι μικροαστοί, που θα επιδοκιμάζουν την καταστροφή των τραπεζών, εκφράζοντας όλη τους τη μανία για την ανάπτυξη του καπιταλισμού, από την οποία μόνο αφανισμό περιμένουν, ενώ αντίθετα οι εργάτες μόνο όφελος θα έχουν (από μια τέτοια ανάπτυξη) στον αγώνα τους για την ανατροπή της αστικής τάξης.
11) Όσο για το αν το μπολσεβίκικο κόμμα δεν είχε καταδικάσει τους επαναστάτες που έκαιγαν εκκλησίες, δεν το έχω ξανακούσει και μου φαίνεται και αρκετά περίεργο. Αν το έχεις από σίγουρη πηγή, σε παρακαλώ να με ενημερώσεις. Όσο για το ποιοι καίνε συνήθως εκκλησίες και σφάζουν παπάδες, μια ματιά στον Ισπανικό Εμφύλιο θα σου μάθαινε πολλά.
Δημοσίευση σχολίου