Λάβαμε και δημοσιεύουμε την παρακάτω επιστολή η οποία απεύθηνεται στον Στάθη, με αφορμή ένα άρθρο του στην Ελευθεροτυπία στις 13/11.
κ. Στάθη,
Είμαι τακτικός αναγνώστης της στήλης σας και συμφωνώ πλήρως με το πνεύμα, και τις περισσότερες φορές, και με το γράμμα των κειμένων σας. Δυστυχώς δεν μπορώ να πώ το ίδιο και για τον «Ναυτίλο» της 13/11. Υποθέτω πως γνωρίζετε ότι είναι φύσει αδύνατο για τον οποιοδήποτε να εκφέρει ταξικά ουδέτερη άποψη για ένα τόσο σημαντικό ιδεολογικό-πολιτικό ζήτημα όπως αυτό του Στάλιν και του σταλινισμού· θα ταχθεί με είτε την γνώμη της αστικής αντίδρασης (των Δυνατών όπως τους αποκαλείτε), είτε με την γνώμη του προλεταριάτου και των κομμουνιστών. Από τα γραφόμενά σας διαφαίνεται σαφώς ότι εσείς ενστερνίζεστε την γνώμη της αστικής αντίδρασης τόσο για το Στάλιν όσο και για το σταλινισμό. Αυτό είναι φυσικά αναφαίρετο και απόλυτα σεβαστό δικαίωμά σας. Πάει πολύ όμως να «συμβουλεύετε» τους κομμουνιστές όχι μόνο να μην «θέτουν το ερώτημα του σταλινισμού» αλλά και να γνωρίζουν τι «σημαίνει η ανάκλησή του στην προοπτική για τον σοσιαλισμό σήμερα και στο μέλλον» εννοώντας, εμμέσως πλην σαφώς, την...καταστροφή!
Για τους κομμουνιστές το περιεχόμενο του όρου σταλινισμός είναι δεδομένο και διαμετρικά αντίθετο από το αντίστοιχο της αστικής τάξης. Ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ, Ν. Ζαχαριάδης το απέδωσε ως εξής: «Σταλινισμός είναι ο μαρξισμός-λενινισμός της εποχής του σοσιαλισμού. Ο σταλινισμός θεωρητικά φώτισε το δρόμο του σοσιαλισμού και πρακτικά τον πραγματοποίησε». Μια ανάλογη διατύπωση περιέχεται και στο άρθρο του Δημήτρη Γληνού με τίτλο «Μαρξισμός-Λενινισμός-Σταλινισμός» δημοσιευμένο στην «Κομμουνιστική Επιθεώρηση» (Ιούνης 1943): «Ο Στάλιν, στην εποχή της ανοικοδόμησης της σοσιαλιστικής κοινωνίας στις συνθήκες της πάλης με τον αντιδραστικό φασισμό, πλούτισε το μαρξισμό-λενινισμό με πλήθος στοιχεία που αναπτύχθηκαν στις καινούριες κοινωνικές συνθήκες. Ο Μαρξισμός, κοσμοθεωρία και ζωντανή μέθοδος τον προλεταριάτου και του κομμουνιστικού κόμματος αναπτυγμένες σε λενινισμό-σταλινισμό, δίνει τη μοναδική σωστή γνώση του κόσμου και το δρόμο δράσης για την αλλαγή τον προς το συμφέρο της κοινωνικής προόδου». Παρόμοιες ιδέες βρίσκουμε και στα γραπτά του Μπελογιάννη, του Γκόρκι, του Δημητρόφ. Το νόημα των εν λόγω ιδέων ήταν κάτι παραπάνω από απτό για τα δεκάδες εκατομμύρια σοβιετικών ανθρώπων που έγιναν αυτόπτες μάρτυρες και ενεργοί συμμέτοχοι των κοσμογονικών αλλαγών κατά την εποχή οικοδόμησης του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ. Από τα παραπάνω προκύπτει ξεκάθαρα ποιά πρέπει να είναι η στάση απέναντι στο Στάλιν και το σταλινισμό των κομμουνιστών και όλων όσων πραγματικά επιθυμούν να απαλλαγεί η ανθρωπότητητα από τον σάπιο και δολοφονικό καπιταλισμό.
Από κει και πέρα όσα γράφετε περί σκοτωμών στις δίκες της Μόσχας, στα γκουλάγκ, φυλακίσεων, εκτελέσεων κλπ αποτελούν τα ίδια χοντροκομμένα ψεύδη που επαναλάμβανονται συνεχώς και μονότονα εναντίον του σοσιαλισμού στην ΕΣΣΔ επί Στάλιν για πάνω από 70 χρόνια τώρα, από τον Γκέμπελς και τον Τσώρτσιλ μέχρι τον Κόλ και τον Ρήγκαν και από τις στρατιές των πληρωμένων συγγραφέων τους. Δυστυχώς, ο χώρος δεν μας επιτρέπει να τα ανασκευάσουμε παρ’ όλο που κάτι τέτοιο θα ήταν εξαιρετικά εύκολο.
Γιώργος Παταργιάς
Οξφόρδη, Ηνωμένο Βασίλειο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου