Ανησυχητική άνοδος του φασισμού στην Ευρώπη

Τα τελευταία χρόνια παρατηρείται σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό σε όλες της Ευρωπαϊκές χώρες μια σημαντική ενίσχυση των φασιστικών-ρατσιστικών δυνάμεων αλλά και έξαρση της φασιστικής-ρατσιστικής βίας. Το φαινόμενο αντικατοπτρίζεται τόσο στις εκλογικές επιτυχίες φασιστικών κομμάτων και εκλογικών σχηματισμών όσο και στη δολοφονική δράση παρακρατικών φασιστικών συμμοριών. Δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα της ανόδου του φασισμού στην Ευρώπη είναι η Αυστρία και η Ιταλία

Αυστρία

Λίγα χρόνια μετά τη μεγάλη εκλογική επιτυχία του γνωστού ναζιφασίστα Γιέργκ Χάιντερ και τη συμμετοχή του στην τότε κυβέρνηση, σημειώθηκε στην Αυστρία μια νέα πρωτοφανής άνοδος των ναζιφασιστικών δυνάμεων στις τελευταίες εθνικές εκλογές (28 Σεπτέμβρη) με τα δύο ναζιφασιστικά κόμματα να συγκεντρώνουν συνολικά 28,99%! Πρόκειται για το «Κόμμα Ελευθερίας της Αυστρίας» του Χάιντς-Κρίστιαν Στράχε το οποίο συγκέντρωσε ποσοστό 18,01%(περίπου 7 μονάδες πάνω σε σχέση με τις προηγούμενες εκλογές) και το νέο κόμμα του Γιέργκ Χάιντερ(ο οποίος σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στις 11/10/2008), «Συμμαχία για το Μέλλον», που πήρε 10,98%(τριπλασιάζοντας το ποσοστό του από τις προηγούμενες εκλογές). Το ποσοστό που συγκέντρωσαν τα δύο ναζιφασιστικά κόμματα είναι το μεγαλύτερο που έχουν συγκεντρώσει μεταπολεμικά οι ναζιφασίστες στην Αυστρία. Μάλιστα είναι πολύ πιθανό τα ναζιφασιστικά κόμματα να συμμετάσχουν σε κυβέρνηση συνασπισμού με το αντιδραστικό Λαϊκό Κόμμα, ενώ ο Στράχε δεν κρύβει τη φιλοδοξία του να πάρει τη θέση του καγκελάριου. 

Ιταλία

Η νίκη στις εκλογές του περασμένου Απριλίου του εκλογικού συνασπισμού του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, στον οποίο συμμετέχουν και φασιστικά-ρατσιστικά-σοβινιστικά κόμματα (π.χ. Εθνική Συμμαχία, Λέγκα του Βορρά), σήμανε και την έναρξη μιας νέας περιόδου όξυνσης της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής της Ιταλίας. Τα πρώτα θύματα της ρατσιστικής πολιτικής της αντιδραστικής φασίζουσας κυβέρνησης Μπερλουσκόνι είναι οι μετανάστες και μειονότητες.

Από την πρώτη κιόλας εβδομάδα της διακυβέρνησης Μπερλουσκόνι εξαπολύθηκε ένα πογκρόμ ενάντια στους μετανάστες χωρίς χαρτιά με συλλήψεις και απελάσεις. Η ιταλική κυβέρνηση ανέθεσε το έργο αυτό στον πιο κατάλληλο άνθρωπο της, τον υπουργό Εσωτερικών Ρομπέρτο Μαρόνι που προέρχεται από το κόμμα της Λέγκας του Βορρά. Όμως, ο Μαρόνι δε σταμάτησε εκεί αλλά συνέχισε το φασιστικό του έργο προτείνοντας τη λήψη δακτυλικών αποτυπωμάτων από τους Ρομά, ακόμα και από τα παιδιά τους, ενώ παράλληλα εντάθηκαν οι έφοδοι της αστυνομίας στους καταυλισμούς τους. Ο Αμος Λουτζάτο, πρώην επικεφαλής της Ιταλικής Ένωσης Εβραϊκών Κοινοτήτων, δήλωσε εύστοχα για το μέτρο αυτό ότι «Αρχίζεις έτσι και μετά προχωράς σε αποκλεισμό από τα σχολεία, χωριστές τάξεις και εκτεταμένη διάκριση». Τα λόγια του αποδείχτηκαν προφητικά! Στα μέσα του Νοέμβρη εγκρίθηκε από τη Βουλή πρόταση των βουλευτών της Λέγκας του Βορρά σύμφωνα με την οποία ιδρύονται ξεχωριστές σχολικές τάξεις μόνο για παιδιά μεταναστών, μέτρο που έχει άρωμα απαρτχάιντ. Και το φασιστικό αμόκ της Λέγκας του Βορρά συνεχίζεται με την τελευταία της πρόταση, σύμφωνα με την οποία θέλει οι γιατροί των δημόσιων νοσοκομείων να καταγγέλλουν όσους μετανάστες χωρίς χαρτιά πάνε για περίθαλψη. Η όλη αυτή φασιστική αντιμεταναστευτική πολιτική της ιταλικής κυβέρνησης κατέληξε στην τελευταία απαγόρευση για είσοδο νέων εργαζόμενων μεταναστών στη χώρα για τα επόμενα δύο χρόνια.

Ακόμη, η κυβέρνηση Μπερλουσκόνι έχει κάνει και αλλά βήματα προς την κατεύθυνση του βαθέματος της φασιστικοποίησης της κοινωνικής ζωής στην Ιταλία όπως είναι η ανάπτυξη μιας δύναμης 3000 στρατιωτών στους δρόμους των μεγάλων πόλεων (η μεγαλύτερη ανάπτυξη στρατιωτικών δυνάμεων στην Ιταλία από την εποχή του Μουσολίνι) με το πρόσχημα της περιφρούρησης της ασφάλειας των πολιτών αλλά με πραγματικό στόχο τη μετατροπή της Ιταλίας σε ένα τεράστιο στρατόπεδο όπου θα επικρατεί «ασφάλεια, τάξη και ησυχία», τέτοια που να μην κινδυνεύει το κεφάλαιο και το αστικό κράτος.

Φυσικά, καμιά ασφάλεια δεν έχουν φέρει τα μέτρα της κυβέρνησης στους μετανάστες που ζουν και εργάζονται στην Ιταλία αφού έξαρση παρουσιάζει η δράση φασιστικών συμμοριών που εξαπολύουν δολοφονικές επιθέσεις ενάντια σε μετανάστες. Ως αντίδραση στη ραγδαία αυτή αύξηση αυτών των φασιστικών-ρατσιστικών επιθέσεων διοργανώθηκε από Ιταλούς αντιφασίστες-αντιρατσιστές μεγάλη πανιταλική αντιρατσιστική πορεία στις αρχές του Οκτώβρη. 

Δεν είναι λίγοι, όμως, και οι φασίστες σύμμαχοι του Μπερλουσκόνι που έχουν καταλάβει θεσμικά αξιώματα, σημαντικά πόστα στην κυβέρνηση(υπουργοί) και στην τοπική αυτοδιοίκηση και πέρα από τη φασιστική, ρατσιστική και μιλιταριστική πολιτική που ακολουθούν, εκφράζονται, επίσης, δημόσια υπέρ του φασισμού. Πρώτος άνοιξε το χορό των δηλώσεων υπέρ του φασισμού, ο μεγαλοεπιχειρηματίας της Ρώμης και υποψήφιος για μια θέση στη Γερουσία, Τζουζέπε Τσαραπίκο, ο οποίος δήλωσε στην ιταλική εφημερίδα «Repubblica» ότι «Ο φασισμός που έδωσε χαρές και βάσανα» - «ποτέ δεν τον αποκήρυξα». Ας σημειωθεί ότι ο Τζουζέπε Τσαραπίκο ο οποίος έχει στην ιδιοκτησία του τοπικές εφημερίδες του Λάτσιο όταν ρωτήθηκε γιατί στα γραφεία των εφημερίδων του υπάρχουν φωτογραφίες του Μουσολίνι απάντησε «Είναι κάτι ωραίο».

Στο ίδιο μήκος κύματος κινήθηκαν και οι δηλώσεις του δημάρχου της Ρώμης Τζιάνι Αλεμάνο ο οποίος, στην ερώτηση δημοσιογράφου της εφημερίδας Corriere della Sera  για το αν «ο φασισμός υπήρξε άραγε το απόλυτο κακό;», απάντησε «Δεν το πιστεύω και δεν το πίστεψα ποτέ. Ο φασισμός υπήρξε ένα πιο περίπλοκο φαινόμενο. Πολλά πρόσωπα στρατεύθηκαν σ' αυτόν με καλή πίστη και δεν θα τους κολλήσω εγώ αυτή την ετικέτα». Η δήλωση αυτή ήταν περιττή για να χαρακτηρίσει τον Τζιάνι Αλεμάνο φασίστα αφού οι πολιτικές του πεποιθήσεις ήταν γνωστές και πριν να ανέβει στο αξίωμα του δημάρχου. Ο Τζιάνι Αλεμάνο είναι επί σειρά ετών μέλος σε φασιστικά κόμματα. Αρχικά υπήρξε μέλος του Ιταλικού Κοινωνικού Κινήματος (MSI), το οποίο είχε ιδρυθεί από συνεργάτες και οπαδούς του Μπενίτο Μουσολίνι και το οποίο μετονομάστηκε σε Εθνική Συμμαχία (AN), του οποίου είναι επίσης μέλος ο Αλεμάνο. Αλλά και η μέχρι σήμερα πολιτική του δράση σα δήμαρχος επιβεβαιώνει το χαρακτηρισμό του φασίστα. Βασικό σύνθημα της προεκλογικής εκστρατείας του Τζιάνι Αλεμάνο, ο οποίος έχει συμβάλει τα μέγιστα στην ανάπτυξη ενός κλίματος ξενοφοβίας στην Ιταλία, ήταν η απέλαση 20000 μεταναστών χωρίς χαρτιά. Επίσης έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια ενίσχυσης της αστυνομοκρατίας ζητώντας να δοθούν όπλα στους δημοτικούς αστυνομικούς της Ρώμης. Ας σημειωθεί ότι ο Δήμος της Ρώμης πέφτει για πρώτη φορά μεταπολεμικά στα χέρια της δεξιάς και μάλιστα της φασιστικής δεξιάς!

Ενδεικτικό της έκτασης της ανέλιξης φασιστών σε καίρια κρατικά-θεσμικά πόστα είναι και η εκλογή του Τζανφράνκο Φίνι, προέδρου της φασιστικής Εθνικής Συμμαχίας (AN), στην προεδρεία της ιταλικής Βουλής των Αντιπροσώπων.

Αυτή η κατάσταση που δημιουργείται στην Ευρώπη συμπεριλαμβανομένης και της χώρας μας (είσοδος του ναζιφασιστικού ΛΑΟΣ στη βουλή, κατακόρυφη αύξηση των φασιστικών επιθέσεων, επανίδρυση του αστυνομικού κράτους) με τη συνεχή εκλογική άνοδο των φασιστικών δυνάμεων και την πρωτοφανή έξαρση της φασιστικής-ρατσιστικής βίας η οποία στρέφεται κυρίως ενάντια στους μετανάστες σε συνδυασμό με την ύπαρξη ξενοφοβικών αισθημάτων σε μεγάλη μερίδα των ευρωπαίων, την όλο και πιο σκληρή αντιμεταναστευτική πολιτική της ΕΕ αλλά και την αστυνομοκρατία, τις χαφιεδοκάμερες κλπ,  αποτελεί μια επικίνδυνη στροφή την οποία οι κομμουνιστές αλλά και όλοι οι αντιφασίστες προοδευτικοί άνθρωποι πρέπει να αντιπαλέψουν αναδεικνύοντας και πάλι το σύνθημα «Ποτέ ξανά φασισμός!» .