Σχετικά με τα γεγονότα στη Ναντιγκράμ

Το παρακάτω άρθρο έχει παρθεί από το Ινδικό περιοδικό «Επαναστατική Δημοκρατία» και γράφτηκε το Μάρτη. Παραμένει επίκαιρο αφού τα γεγονότα στην Ναντιγκράμ είναι σε συνεχή εξέλιξη. Στις αρχές Νοέμβρη ο στρατός αναγκάστηκε να επέμβει στην Κολκάτα μετά από μια διαδήλωση που διοργάνωσε η Μουσουλμανική κοινότητα ενάντια στα γεγονότα της Ναντιγκράμ και ξέσπασαν βίαια επεισόδια.

Στα γεγονότα στη Ναντιγκράμ πρωτοστάτησαν στις βιαιότητες τα χρουστσοφικά αντιδραστικά σοσιαλφασιστικά κόμματα «Κ»Κ Ινδίας (Μαρξιστικό) και «Κ»Κ Ινδίας, τα οποία ήταν παρόντα και στην παραμάζωξη του χρουστφοφικών Μινσκ της Λευκορωσίας, μαζί με τα αδελφά τους «Κ»ΚΕ(΄56) και Ιρακινό «Κ»Κ. Τα κόμματα αυτά είναι μια ακόμα απόδειξη ότι χρουστσωφικά κόμματα έχουν περάσει ανοιχτά με τη μεριά της αντίδρασης και κάποια από αυτά έχουν μετατραπεί σε φασιστικά κόμματα.

Οι 14 νεκροί, οι τραυματίες, οι βιασθέντες και ο άγνωστος αριθμός αγνοουμένων στη Ναντιγκράμ, τα πυροβολημένα θύματα από κοινού από την αστυνομία και από τους τραμπούκους «Κ»Κ Ινδίας (Μαρξιστικό) στις 14 Μαρτίου, επιβεβαιώνουν καταφανώς τον πόνο των περιθωριοποιημένων κολίγων που υποφέρουν από την τρομοκρατία της κυβέρνησης και του κράτους. Το Σινγκούρ και η Ναντιγκράμ μοιράζονται την οργή τους με το λαό του Κασιπούρ και του Καλινγαναγκάρ στην Ορίσα, τους αγρότες που αυτοκτονούν κατά δεκάδες χιλιάδες, τα θύματα του Salva Judum στο Χαττισγκάρ, τους εκδιωχθέντες από τις Ειδικές Οικονομικές Ζώνες, που ορίστηκαν από την κεντρική κυβέρνηση σε όλα τα μήκη και πλάτη της χώρας ανεξάρτητα από την πολιτική τοποθέτηση των τοπικών κυβερνήσεων των κρατιδίων. Σε αυτά τα γεγονότα βλέπουμε την αντίσταση των φυλών και των αγροτών στην πολιτική της ιμπεριαλιστικής και νεοφιλελεύθερης παγκόσμιας οικονομικής τάξης πραγμάτων, που υποδεικνύεται από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και την Παγκόσμια Τράπεζα και υποστηρίζεται από την μπουρζουαζία, τους μεγαλογαιοκτήμονες και τα πολιτικά τους κόμματα. Η RSS (Rashtriya Swayamsevak Sangh, Εθνική Ένωση Εθελοντών, μια εθνικιστική οργάνωση που συνδέεται με το Ινδικό Λαϊκό Κόμμα) και το «Κ»ΚΙ(Μ) ίδρυσαν κάτι σαν ενιαίο «μέτωπο» που υποστηρίζει ότι «δεν υπάρχει άλλος δρόμος» από την νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Κάτω από αυτήν την «φανταχτερή» βιτρίνα τους βρίσκεται η πραγματικότητα των φτωχών αγροτών και των φυλών, πού στερούνται το δικαίωμά τους στα μέσα παραγωγής μέσω εξω-οικονομικού καταναγκασμού, με αποτέλεσμα να πλουτίζουν οι Ινδοί και ξένοι καπιταλιστές. Είναι η διαδικασία, που ο Μαρξ όρισε ως «πρωταρχική συσσώρευση κεφαλαίου». Το ίδιο το Ινδικό κράτος διευκολύνει την διαδικασία αυτή αγοράζοντας γη για λογαριασμό των Ινδών και ξένων καπιταλιστών, σε τιμές πολύ κατώτερες από την εμπορική τους αξία, επιδοτώντας έτσι την πλουτοκρατία σε βάρος των φτωχών αγροτών και φυλών. Τούτο είναι πολύ συχνό στις περιφέρειες των Ινδικών κρατιδίων των Γκουτζαράτ, Μαντίγια Πραντές και Άντρα Πραντές.

Η Δυτική Βεγγάλη, το Σινγκούρ και η Ναντιγκράμ αντιμετωπίζουν μια κρίση που οφείλεται στον ιδιαίτερο τρόπο ανάπτυξής τους. Το ινδικό κομμουνιστικό κίνημα από την γέννησή του, όπως και αλλού, προώθησε την πρόταση ότι η μεταβίβαση της γαιοκτησίας στους καλλιεργητές δημιουργεί μια εσωτερική αγορά, η οποία καθιστά δυνατή την εκβιομηχάνιση της χώρας στην βάση μιας ανάπτυξης σε δημοκρατικό δρόμο προς όφελος των εργαζομένων. Η επικράτηση του ρεφορμισμού από την δεκαετία του ’50 σταμάτησε αυτήν την προσπάθεια. Αυτοί που για μια ακόμη φορά έθεσαν την δεκαετία του ’60 το ζήτημα για αγροτική επανάσταση στην Ινδία ήταν οι ναξαλίτες χωρικοί και οι επαναστάτες κομμουνιστές. Ως απάντηση σε αυτό, το ρεφορμιστικό «Δημοκρατικό Αριστερό Μέτωπο» της Δυτικής Βεγγάλης επιτάχυνε μια αναδιανομή της γης την δεκαετία του ’70 που βελτίωσε την θέση των κολίγων ενώ άφησε άθικτες τις φεουδαρχικές δομές. Αυτή ήταν η βάση για την μακρόχρονη πολιτική εξουσία και κυριαρχία της ρεφορμιστικής αριστεράς στη Δυτική Βεγγάλη επί τρεις δεκαετίες. Η αλλαγή του συστήματος επίμορτης καλλιέργειας, αν και οδήγησε σε μια ανάκαμψη της αγροτικής παραγωγής της Βεγγάλης, ωστόσο δεν οδήγησε ποτέ ούτε στην κατάργηση της φεουδαρχικής γαιοκτησίας, ούτε στην διανομή της γης στους καλλιεργητές, παρά μόνο στην εμφάνιση ενός συστήματος συνεταιρισμών μεταξύ των καλλιεργητών, συμβατού με την μεταρρύθμιση του καπιταλιστικού συστήματος γεωργίας. Παρόμοια, δεν δόθηκε καμιά προοπτική για την βιομηχανική ανάπτυξη της χώρας που να είναι βασισμένη στην δημιουργία οικονομικών αποθεμάτων μέσω δημόσιων οργανισμών. Η ολοκληρωτική αποτυχία να δρομολογηθεί μια οικονομική ανάπτυξη σε δημοκρατικό δρόμο, παρ’ όλες τις αξιοσημείωτες προόδους της παραγωγής στο γεωργικό τομέα κατά τις δεκαετίες της διοίκησης του Γιώτη Μπασού στην Δυτική Βεγγάλη, θα μπορούσε να οδηγήσει μόνο στο αδιέξοδο της οικονομικής στασιμότητας. Υπό την τρέχουσα θητεία του ανώτερου διοικητή Buddhadeb Bhattacharya η διακυβέρνηση του «αριστερού μετώπου», στην προσπάθεια της να ξεφύγει από αυτήν την στασιμότητα, στράφηκε υπέρ ενός πλήρως απελευθερωμένου νεοφιλελεύθερου προγράμματος οικονομικής ανάπτυξης σε συνεργασία με το μεγάλο Ινδικό και ξένο κεφάλαιο, μέσω της εγκαθίδρυσης των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών. Ένα μεγάλο κομμάτι των εργαζομένων στην γεωργία, που του έχουν ήδη ληστέψει ακόμη τα στοιχειώδη προς το ζην οικονομικά αγαθά, θα αποστερηθεί τη γη του, παίρνοντας σαν αντάλλαγμα μια μηδαμινή αποζημίωση, ενώ όσοι κολίγοι δεν έχουν νόμιμους τίτλους δεν θα αποζημιωθούν καθόλου. Πολλοί από τους πολίτες της Ναντιγκράμ αντιμετωπίζουν ένα μέλλον της φτώχειας και της απόλυτης εξαθλίωσης που τους αναγκάζει, είτε είχαν είτε δεν είχαν στηρίξει το «Κ»ΚΙ(Μ) στο παρελθόν, να υπεραμυνθούν τα προς το ζην τους από την εισβολή του Ινδονησιακού ομίλου Σαλίμ και της σχεδιαζόμενης Ειδικής Οικονομικής Ζώνης.

Η αυξανόμενη πίεση του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού σε πολιτικό επίπεδο αποσκοπεί στην παραπέρα προώθηση της ατζέντας της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης στην Ινδία και την πληρέστερη ευθυγράμμιση της χώρας με τις επιταγές της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής ανά τον κόσμο. Τα δύο μεγαλύτερα κόμματα της μπουρζουαζίας και των μεγαλοτσιφλικάδων, το «Ινδικό Εθνικό Κογκρέσο» και το Ινδικό Λαϊκό Κόμμα (Bharatiya Janata Party, BJP) κατά βάση συμφωνούν με την πολιτική των ΗΠΑ. Ωστόσο, τμήματα του «Κ»ΚΙ και του «Κ»ΚΙ(Μ) διατηρούν σοβαρές επιφυλάξεις ως προς το θέμα αυτό. Πρέπει να θεωρηθεί θετικό ότι ο σημερινός αγώνας του λαού στο Σινγκούρ και στη Ναντιγκράμ εξανάγκασαν την κεντρική κυβέρνηση να ξανασκεφτεί και να εξωραΐσει την πολιτική των Ειδικών Οικονομικών Ζωνών στην χώρα και οδήγησε στην καθυστερημένη, και απρόθυμη επανεξέταση του ρόλου τους από τα κόμματα της κυβέρνησης του «αριστερού» μετώπου της Δυτικής Βεγγάλης. Το καθήκον της στιγμής είναι να ενώσουμε όλες τις δημοκρατικές δυνάμεις που μάχονται τις επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων προγραμμάτων με στόχο να τα ανακόψει, να τα αντιστρέψει και να τα αντικαταστήσει από ένα σταθερό πρόγραμμα βιομηχανικής ανάπτυξης βασισμένο στην επαρκή υποστήριξη προς τους εν δυνάμει απόκληρους και στην συγκατάθεση των εργαζομένων: γι’ αυτό χρειάζεται να ασκηθεί ισχυρή, σταθερή και διαρκής πίεση στην κυβέρνηση του «αριστερού» μετώπου της Δυτικής Βεγγάλης. Αυτός πρέπει να είναι ο άμεσος στόχος όλων των γνήσιων αριστερών και δημοκρατικών δυνάμεων της χώρας.

Περιοδικό «Επαναστατική Δημοκρατία»

ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ Αρ. Φύλ. 264 15-31 Δεκέμβρη 2007