ΟΧΙ στις, φασιστικού χαρακτήρα, ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ των ιμπεριαλιστών της ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας

 

ΟΧΙ στις, φασιστικού χαρακτήρα, ΕΠΕΜΒΑΣΕΙΣ των ιμπεριαλιστών της ΕΕ στα εσωτερικά της χώρας

- την ωμή βάρβαρη καταπάτηση της εθνικής κυριαρχίας

- το βίαιο στραγγαλισμό και εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού

«Συμφωνία» πλήρους συνθηκολόγησης και υποταγής

ΕΞΩ η Ελλάδα, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ

Η νέα «Συμφωνία» δηλ. και τα νέα προκλητικά, ακραίας νέο-φιλελεύθερης οικονομικής κατεύθυνσης, καταστροφικά μέτρα που αποφασίστηκαν και επιβλήθηκαν βίαια στη χώρα μας – απειλώντας την άμεσα με οικονομικό στραγγαλισμό – απ’ τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ (πρωτοστατούντων των γερμανών ιμπεριαλιστών) είναι ότι χειρότερο για την εργατική τάξη, ολόκληρο τον ελληνικό λαό, και τον τόπο , γεγονός που παραδέχονται δημόσια τόσο ο ίδιος ο πρωθυπουργός και η ρεφορμιστική κυβέρνηση των ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ όσο και το σύνολο των μεγαλοαστικών (μαζί και της Ναζι-φασιστικής «Χρυσής Αυγής») και των ρεφορμιστικών («Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) κομμάτων, εκπροσώπων της ντόπιας ξενόδουλης αντιδραστικής αστικής τάξης και υπερασπιστών της ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλάδας στο «λάκκο των λεόντων» των ισχυρών μονοπωλίων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ.

ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα του σημερινού κοινοβουλίου τάσσονται ΟΧΙ ΜΟΝΟ κατά της, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, ΑΠΟΧΩΡΗΣΗΣ από την ΕΕ αλλά και κατά της ΕΞΟΔΟΥ, ΣΗΜΕΡΑ, της Ελλάδας απ’ το ΕΥΡΩ, ακολουθώντας προφανώς την τωρινή στρατηγική επιλογή του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου, όπως αυτή έχει επανειλημμένα στο παρελθόν εκφραστεί απ’ τους εκπροσώπους του αλλά και πιο πρόσφατα με την επιστολή του προέδρου του ΣΕΒ Φ.ΦΕΣΣΑ προς τους Ζ.Κ. Γιούνκερ/Ντ.Τουσκ/Μ.Ντράγκι, στην οποία εκτίθεται, με κατηγορηματικό τρόπο και τη μέγιστη δυνατή σαφήνεια η τωρινή στρατηγική επιλογή του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου για ΠΑΡΑΜΟΝΗ της χώρας σε ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ: «η ελληνική επιχειρηματική κοινότητα, πιστεύουμε ακράδαντα ότι η Ελλάδα ανήκει στη ζώνη του ΕΥΡΩ και της ΕΕ. Οποιοδήποτε άλλο σενάριο δεν αποτελεί σε καμιά περίπτωση λύση» (Εφημερίδες, 8/7/2015) – δήλωση που προφανώς ΔΕΣΜΕΥΕΙ σαφέστατα ΟΛΑ τα αστικά κόμματα (μεγαλοαστικά και ρεφορμιστικά) με «πρώτους και καλύτερους» καταρχήν το χρουστσοφικό σοσιαλδημοκράτη Δ.Κουτσούμπα του «Κ»ΚΕ, που τάχθηκε ΚΑΤΑ της εξόδου από το Ευρώ αφού δεν υπάρχει σήμερα η ρεφορμιστική «λαϊκή εξουσία», να διαλαλεί εκ νέου απ’ την Ερμούπολη της Σύρου (23 Ιούλη), και μάλιστα «κάθετα»: «είμαστε, επίσης, κάθετα αντίθετοι, και δεν είναι αντίφαση αυτό, με το να φύγει η Ελλάδα από το Ευρώ αυτή τη στιγμή και να επιστρέψει σε ένα εθνικό νόμισμα»¹⁾ («Ρ» 26/7/2015, σελ.17), και, μετά από αυτόν, το Χιτλερικό φυρερίσκο Ν.Μιχαλολιάκο της δολοφονικής συμμορίας της «Χρυσής Αυγής» να δηλώνει σε συνέντευξη του στο «bankingnews»: «η Ελλάδα τώρα δεν έχει άλλη επιλογή πέραν του Ευρώ» («Εφημερίδα των Συντακτών» 8-9/8/2015, «Ο Ιός», σελ.17). Έτσι, στις δύσκολες, για το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο, ώρες «πέφτουν» και κατακομματιάζονται οι δημαγωγικές μάσκες και των «Κ»ΚΕ-«Χρυσής Αυγής»: τα ντόπια «αφεντικά» υποχρεώνουν τους υπηρέτες τους να παραιτούνται από ΚΑΘΕ δημαγωγία και τους επιβάλλουν την απαιτούμενη πειθαρχία (δηλ. τώρα «μέσα στο Ευρώ»), που, αυτή τη στιγμή, εξυπηρετεί καλύτερα τα ταξικά συμφέροντα του μεγάλου ελληνικού κεφαλαίου.

Χωρίς αμφιβολία η νέα «Συμφωνία» συνιστά ωμή καταπάτηση της εθνικής κυριαρχίας της χώρας απ’ τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και αποτελεί βίαιο στραγγαλισμό και εξανδραποδισμό του ελληνικού λαού με συνεργούς την ντόπια ξενόδουλη αστική τάξη και τα κόμματά της – μια «Συμφωνία» με την οποία οι ιμπεριαλιστές «δανειστές», πέραν των πολλών άλλων, περιφρονούν προκλητικά και τσαλαπατούν βάρβαρα την εκφρασμένη θέληση του ελληνικού λαού στις εκλογές της 25^ης Γενάρη και στο πρόσφατο «Δημοψήφισμα» όπου το 62% του ελληνικού λαού έδωσε ως απάντηση, ένα μεγάλο, περήφανο και ηχηρό «ΟΧΙ» στις υπαγορεύσεις των ιμπεριαλιστών ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, παρά τις πρωτοφανείς καθημερινές απειλές και πιέσεις, με κορυφαία το κλείσιμο των τραπεζών.

Η τέτοια «Συμφωνία» ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ αναμενόμενη ΟΤΑΝ: 1) είναι γνωστές οι δεσμεύσεις των χωρών-μελών, ιδιαίτερα των αδύναμων και ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ καπιταλιστικών χωρών, όπως η Ελλάδα, απέναντι στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, 2) οι σχέσεις Ελλάδας-ΕΕ χαρακτηρίζονται από ΕΞΑΡΤΗΣΗ-ΥΠΟΤΑΓΗ και ΟΧΙ «αλληλεξάρτηση» («Κ»ΚΕ), όπως ισχυρίζονται οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες του «Κ»ΚΕ που ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ τη σημερινή υπαρκτή ΕΞΑΡΤΗΣΗ, προπαγανδίζοντας, μαζί με όλα τα μεγαλοαστικά κόμματα, την εντελώς ατεκμηρίωτη ΦΑΝΤΑΣΙΩΣΗ-ΜΥΘΟ και συνάμα αντιμαρξιστική θέση, περί «ισότιμης συμμετοχής»(!) της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, 3) η εθνική κυριαρχία²⁾ έχει ΗΔΗ από καιρό εκχωρηθεί στην ΕΕ, 4) η Ελλάδα βρίσκεται σε πλήρη οικονομική ΧΡΕΟΚΟΠΙΑ – χρεοκοπία που έχει βαθύνει, αυτή τη στιγμή, στο έπακρο την ΕΞΑΡΤΗΣΗ της χώρας απ’ τους ιμπεριαλιστές, 5) η οικονομική πολιτική σχεδιάζεται, καθορίζεται και επιβάλλεται ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ, και σε βάρος της χώρας, απ’ τους ιμπεριαλιστές στις Βρυξέλλες, 6) έχει ήδη μεσολαβήσει το 2011 η ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ του «Δημοψηφίσματος» και των τότε «Εκλογών», απ’ τους ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΙ – εκπροσώπους των πιο ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ, 7) οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας-ΕΕ έχουν σαφώς αντιδημοκρατικό χαρακτήρα, με πιο ακραία περίπτωση τη φασιστική εκτροπή του 2011 με την εκπαραθύρωση του εκλεγμένου πρωθυπουργού και τη συγκρότηση εκ μέρους της ΕΕ της κυβέρνησης Παπαδήμου ΧΩΡΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ (ενέργειες φασιστικές που έγιναν αποδεκτές από ΟΛΑ τα κόμματα, μαζί και «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ), και μάλιστα με δυο Ναζι-φασίστες υπουργούς (Βορίδη-Γεωργιάδη του ΛΑΟΣ), 8) κυριαρχεί αυτή τη στιγμή στην ΕΕ η πιο ακραία νεο-φιλελεύθερη οικονομική πολιτική, 9) η πρόσφατη έκθεση των 5 προέδρων της ΕΕ για την προώθηση της λεγόμενης «Οικονομικής και Νομισματικής Ενοποίησης» με στόχο τη συγκρότηση «Δημοσιονομικού Συμβουλίου», που συνεπάγεται αυστηρότερους μηχανισμούς εποπτείας-επιτήρησης για όλα τα κράτη-μέλη της ΕΕ και προπαντός εκείνα που έχουν μεγαλύτερα και περισσότερα προβλήματα όπως η Ελλάδα, κλπ., 10) κυριαρχεί-ηγεμονεύει στην ΕΕ ο γερμανικός ιμπεριαλισμός με τη γνωστή στην ιστορία βάναυση στάση του πιο ακραίου Δεσποτισμού, που, πέραν των πολλών άλλων, βαρύνεται με δυο ιμπεριαλιστικούς πολέμους και τη γέννηση του Χιτλερικού Ναζι-φασισμού, ενώ είναι βαριά «φορτωμένος» και με την πελώρια αντιδραστική κληρονομιά του παρελθόντος, δηλ. «κουβαλάει» μαζί του όλες τις υπεραντιδραστικές εθνικιστικές, μιλιταριστικές, φασιστικές, κλπ. παραδόσεις του πάλαι ποτέ Γιουνκερο-καπιταλιστικού ιμπεριαλισμού της Γερμανίας.

Παίρνοντας υπόψη ΟΛΑ τα παραπάνω η «Κίνηση» σημείωνε ΗΔΗ προεκλογικά, σχετικά με το γενικότερο περιεχόμενο της μελλοντικά, σε περίπτωση νίκης στις εκλογές, εφαρμοζόμενης πολιτικής απ’ τη ρεφορμιστική Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ, ότι αυτή: «ΠΡΩΤΑΡΧΙΚΑ θα διαχειριστεί τις υποθέσεις του ντόπιου και ξένου κεφαλαίου (ΕΕ, κλπ.) και δεν θα αποκρούει τις επιθέσεις τους σε βάρος του λαού, θα διατηρήσει το πλέγμα της εξάρτησης και τον ασφυκτικό οικονομικό έλεγχο της χώρας από: Κομισιόν-ΕΚΤ-ΔΝΤ», ενώ για το γενικότερο «Πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ και τη δυνατότητα εφαρμογής του σημειώνονταν: «πρόκειται για ένα νεο-κεϋνσιανό οικονομικό πρόγραμμα που αποσκοπεί σε κάποια άμβλυνση των συνεπειών της βαθιάς οικονομικής κρίσης υπερπαραγωγής και εκείνων της πιο ακραίας νεοφιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής, χωρίς να θίγει τις βασικές αιτίες που βρίσκονται στο ίδιο το καπιταλιστικό εκμεταλλευτικό σύστημα και την ιμπεριαλιστική ΕΞΑΡΤΗΣΗ. Όμως στην πράξη ούτε αυτό το νεο-κεϋνσιανό «Πρόγραμμα» ΔΕΝ μπορεί να εφαρμοστεί εξαιτίας των δεσμεύσεων της χώρας που απορρέουν απ’ την ΠΑΡΑΜΟΝΗ της στο «λάκκο των λεόντων» των ισχυρών μονοπωλίων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, στην οποία, προς το παρόν, κυριαρχεί η εφαρμογή μιας ακραίας νεο-φιλελεύθερης οικονομικής πολιτικής, την οποία υπερασπίζουν όλες οι τωρινές κυβερνήσεις όλων των χωρών-μελών και πρώτα απ’ όλα η κυβέρνηση της Μέρκελ. Ίσως, στην περίπτωση της Ελλάδας, καταλήξει να εφαρμοστεί ένα μείγμα νεοφιλελεύθερης-νεοκεϋνσιανής οικονομικής πολιτικής.» («ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» αρ.φυλ. 406, 1-31 Γενάρη 2015, σελ.3).

Όμως ανεξάρτητα και πέρα απ’ την κραυγαλέα απειρία και τις αυταπάτες, την πρωτοφανή αφέλεια περί «λογικών προτάσεων», κλπ., τα χονδροειδή και μεγάλα λάθη της κυβέρνησης Τσίπρα (ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ) είναι γεγονός ότι η κυβέρνηση στο ζήτημα των διαπραγματεύσεων βρέθηκε στο εσωτερικό της χώρας σε ΠΛΗΡΗ απομόνωση απ’ ΟΛΑ τα πολιτικά κόμματα που κράτησαν ακραία εθελόδουλη στάση και ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΧΘΗΚΑΝ, άμεσα-έμμεσα, καθόλη τη διάρκεια του εξαμήνου με τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ: με τα μεν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ να έχουν μετατραπεί σε μόνιμα παραρτήματα γραφείων του Σοϊμπλε στην Αθήνα, τους δε Ναζι-φασίστες της «Χρυσής Αυγής» και το «Κ»ΚΕ να ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ, εμμέσως πλην σαφώς, τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ, αποφεύγοντας συστηματικά και συνειδητά ΚΑΘΕ καταγγελία και καταδίκη των απανωτών καθημερινών προκλητικότατων ΕΠΕΜΒΑΣΕΩΝ στα εσωτερικά της χώρας και ταυτόχρονα άφηναν σκοπίμως εντελώς στο ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ τους ιμπεριαλιστές, έχοντας ως μόνιμο και αποκλειστικό στόχο την κυβέρνηση. ΟΛΑ τα κόμματα επέδειξαν στάση ακραίας ΞΕΝΟΔΟΥΛΙΑΣ με τελευταία ΧΑΡΑΚΤΗΡΙΣΤΙΚΟΤΑΤΗ περίπτωση άφθαστης ΞΕΝΟΔΟΥΛΙΑΣ και εθελοντικής ΥΠΟΤΑΓΗΣ στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, το «ΤΡΙΚ» των ρεφορμιστών ηγετών των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ (αναδημοσιεύεται παραπλεύρως σε φωτοτυπία) για το συλλαλητήριο της 15^ης Ιούλη 2015 δηλ. και μετά την ανακοίνωση της επιβληθείσας καταστροφικής «Συμφωνίας», απ’ το οποίο ΑΠΟΥΣΙΑΖΟΥΝ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΑ και αφήνονται ΕΝΤΕΛΩΣ στο ΑΠΥΡΟΒΛΗΤΟ όχι μόνο τα Χιτλερικά αποβράσματα των δολοφόνων της «Χρυσής Αυγής» αλλά πρώτα και ΚΥΡΙΑ οι εκπρόσωποι των μονοπωλίων της ΕΕ, σε πρώτη γραμμή εκείνοι των ισχυρών γερμανικών μονοπωλίων: ΜΕΡΚΕΛ-ΣΟΪΜΠΛΕ³⁾.

Και στο χώρο της ΕΕ η κυβέρνηση του ρεφορμιστή πρωθυπουργού Τσίπρα βρέθηκε εντελώς απομονωμένη, με εξαίρεση τον Καγκελάριο της Αυστρίας, παρόλο που προς το τέλος των διαπραγματεύσεων εκδηλώθηκαν ανοιχτά οι υπαρκτές ενδοαστικές-ενδοιμπεριαλιστικές αντιθέσεις, κυρίως μεταξύ Γερμανίας και Γαλλίας-Ιταλίας με ταυτόχρονη όμως πίεση προς την Ελλάδα να δεχθεί τη διαβόητη «Συμφωνία» – καταστροφική για την εργατική τάξη, ολόκληρο τον ελληνικό λαό και τον τόπο – απ’ την οποία κερδίζουν μόνο οι ιμπεριαλιστές «δανειστές», που ΕΠΙΠΛΕΟΝ λεηλατούν τον πλούτο της χώρας, και τον ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο.

Ανάλογη απομόνωση συνάντησε η κυβέρνηση και στο διεθνή χώρο παρά την εκδήλωση, μ’ αφορμή το «πρόβλημα της Ελλάδας», των υπαρκτών ενδοιμπεριαλιστικών αντιθέσεων, επειδή εκτός από τις κατ’ ιδίαν, μα χωρίς αντίκρισμα, υποσχέσεις των ΗΠΑ, Ρωσίας και Κίνας, οι πιέσεις προς την Ελλάδα, για λόγους οικονομικούς και γεωπολιτικούς, κι’ αυτών των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων υπήρξαν μόνιμες, με τη γνωστή στο τέλος προτροπή-πίεση: «βρείτε τα στο πλαίσιο της ΕΕ», και παρόλα αυτά ο χρουστσοφικός ρεφορμιστής σοσιαλδημοκράτης Π.Λαφαζάνης εξακολουθούσε να φλυαρεί ανεύθυνα και δημαγωγικά περί δήθεν «βοήθειας» από αυτές τις ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, για να καταλήξει, με την πάντα ΑΔΙΕΞΟΔΗ, μα ΠΡΩΤΙΣΤΩΣ φιλο-ιμπεριαλιστική πρότασή του «εξόδου» της χώρας ΜΟΝΟ «από το Ευρώ»⁴⁾ με ταυτόχρονη όμως παραμονή ΜΕΣΑ στο «λάκκο των λεόντων» των μονοπωλίων της ΕΕ, να συναντηθεί τελικά με την πρόταση του εκπροσώπου των γερμανικών μονοπωλίων ΣΟΪΜΠΛΕ για “GREXIT”.

Η ρεφορμιστική κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ με την καταστροφική «Συμφωνία» που βίαια της επιβλήθηκε στις 12 Ιούλη απογυμνώθηκε «εν μια νυκτί» απ’ τις ανέξοδες προεκλογικές δημαγωγικές φλυαρίες και παραδόθηκε άνευ όρων και ολοκληρωτικά στους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι της ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΑΝ να εφαρμόσει το διακηρυγμένο «Πρόγραμμά» της, δηλαδή ακόμα και εκείνα τα ελάχιστα «ψίχουλα» που περιέχονταν σ’ αυτό το ρεφορμιστικό «Πρόγραμμα», επειδή αυτό – παρόλο που κινούνταν και εξυπηρετούσε τα ταξικά συμφέροντα των ιμπεριαλιστών της ΕΕ και του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου – προσκρούει, έστω και κατ’ ελάχιστο, στην ακραία νεο-φιλελεύθερη οικονομική πολιτική, που κυριαρχεί ΣΗΜΕΡΑ στην ιμπεριαλιστική ΕΕ και στα τωρινά σχέδια των ιμπεριαλιστών, ενώ στο γενικότερο και πρωταρχικό ζήτημα ΕΝΤΑΞΗΣ και ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της χώρας σε ΕΥΡΟ-ΟΝΕ-ΕΕ έχει ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΑ – ΣΥΝΕΙΔΗΤΑ παραδοθεί, όπως και ΟΛΑ τα άλλα μεγαλοαστικά και ρεφορμιστικά κόμματα (μοναρχοφασιστική ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, εθνικιστικό-ρατσιστικό ΑΝΕΛ, «Κ»ΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ, Ναζι-φασιστική Συμμορία της «Χρυσής Αυγής), γιατί αυτό απαιτούν τα ταξικά συμφέροντα της ντόπιας ξενόδουλης αστικής τάξης.

Όμως πέρα και ανεξάρτητα απ’ το ρεφορμιστικό «Πρόγραμμα» του ΣΥΡΙΖΑ και την άνευ όρων παράδοση της κυβέρνησης στους εκβιασμούς των εκπροσώπων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, απ’ τη βίαιη ΑΡΝΗΣΗ-ΜΑΤΑΙΩΣΗ της εφαρμογής του «Προγράμματος» μιας νεοεκλεγμένης κυβέρνησης αναδεικνύεται ένα νέο ΕΠΙΠΛΕΟΝ μα και σπουδαίο πρόβλημα, πέραν του γνωστού, μόνιμου και σημαντικότατου προβλήματος της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της χώρας: εκείνο της ΠΑΡΕΜΠΟΔΙΣΗΣ της εφαρμογής του «Προγράμματος» του ΣΥΡΙΖΑ που ισοδυναμεί με ΑΚΥΡΩΣΗ τόσο των εκλογών της 25^ης Γενάρη όσο και του πρόσφατου «Δημοψηφίσματος» (5 Ιούλη), ενώ γενικότερα αυτή η ενέργεια των ηγετικών κύκλων της ΕΕ σημαίνει ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ των «Εκλογών» και «Δημοψηφισμάτων» στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, γεγονός που συνιστά φασιστική εκτροπή, ξεσκίζοντας έτσι εντελώς την ήδη διάτρητη ΜΑΣΚΑ περί «Δημοκρατίας», «δημοκρατικών διαδικασιών», κλπ. της ΕΕ. ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ καταδείχθηκε επίσης με τον πλέον χειροπιαστό τρόπο και το ΠΛΗΡΕΣ αδιέξοδο, η αναπόφευκτη παταγώδης αποτυχία και χρεοκοπία ΟΛΩΝ των προτάσεων-«Προγραμμάτων» των μεγαλοαστικών κομμάτων και των ρεφορμιστικών «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ που κινούνται στα πλαίσια της ΕΕ, δηλ. ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ σε ΕΕ-ΟΝΕ-ΕΥΡΩ μα και εκείνων που προβάλλουν ΜΟΝΟ την «έξοδο απ’ το Ευρώ» αλλά ΜΕΣΑ σε ΟΝΕ-ΕΕ των διαφόρων ρεφορμιστών Λαφαζάνηδων: «ΠΡΟΤΑΣΗ», που δυστυχώς γι’ αυτούς, ταυτίζεται ευθέως με την πρόσφατη πρόταση του εκπροσώπου των γερμανών ιμπεριαλιστών ΣΟΪΜΠΛΕ για «GREXIT» – «Προγράμματα» που ΟΛΑ τους είναι φιλο-ιμπεριαλιστικά και υποταγμένα στα ισχυρά μονοπώλια της ΕΕ και εξυπηρετούν τα ταξικά τους συμφέροντα. ΟΛΑ τα κόμματα δημαγωγούν ασύστολα, εμπαίζουν, κοροϊδεύουν και ΕΞΑΠΑΤΟΥΝ την εργατική τάξη και το λαό, επειδή η ΠΑΡΑΜΟΝΗ της Ελλάδας σε ΟΝΕ-ΕΕ συνεπάγεται ΑΝΑΠΟΦΕΥΧΤΑ τη ΔΙΑΤΗΡΗΣΗ του πλέγματος ΟΛΩΝ των ΔΕΣΜΕΥΣΕΩΝ που καθιστούν επίσης ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΕΣ της καταστροφικές «Συμφωνίες» δηλ. την ΥΠΑΡΞΗ των διαβόητων «μνημονίων». Γι’ αυτό δικαιολογημένα ο δημοσιογράφος Δ.Π., σε σύντομο σχόλιο με τίτλο «Αλχημείες», αναφερόμενος σε «Κ»ΚΕ-Δ.Κουτσούμπα, παρατήρησε διερωτώμενος: «με δεδομένο ότι ο Δ.Κουτσούμπας ξεκαθάρισε από τη Σύρου ότι «είμαστε (σ.σ. το ΚΚΕ) κάθετα αντίθετοι … με το να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ αυτή τη στιγμή, δεν θα έπρεπε το ΚΚΕ να μας πει με τι είδους συμφωνία θα παραμείνουμε στο ευρώ; Χωρίς συμφωνία, νέο δάνειο και μνημόνιο η παραμονή μιας χρεοκοπημένης χώρας στο ενιαίο ευρωπαϊκό νόμισμα είναι δυνατή; Θα μπορούσε το ΚΚΕ να διαπραγματευτεί καλύτερη συμφωνία από αυτή που διαπραγματεύεται η κυβέρνηση ή έχει άλλο τρόπο παραμονής στο ευρώ και δεν τον έχει πει ακόμη;» («Εφημερίδα Συντακτών» 11/8/2015).

Δυνάμωμα της πάλης τόσο κατά των αρνητικών συνεπειών της νέας καταστροφικής «Συμφωνίας» όσο και κατά του ιμπεριαλισμού με στόχο: την άμεση, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, ΕΞΟΔΟ της Ελλάδας από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ

Αν η ως τώρα, μετά από πολλές δεκαετίες, παραμονή της χώρας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ, διέλυσε τους Μύθους των εκπροσώπων της ντόπιας ξενόδουλης αστικής τάξης (παραδοσιακών αστών και ρεφορμιστών) περί «ανάπτυξης» της Ελληνικής καπιταλιστικής οικονομίας στο επίπεδο των ανεπτυγμένων καπιταλιστικών χωρών, «σύγκλιση των οικονομιών» στην ΕΕ, «ανόδου» του βιοτικού επιπέδου της εργατικής τάξης και «ευημερίας» του λαού, «εξάλειψης» της ανεργίας και της εξαθλίωσης, κλπ., οι εξελίξεις στις σχέσεις Ελλάδας-ΕΕ απ’ το 2008-2009 δηλ. μετά το ξέσπασμα της κυκλικής καπιταλιστικής κρίσης υπερπαραγωγής⁵⁾ και την ανοιχτή και πλήρη χρεοκοπία της ντόπιας καπιταλιστικής οικονομίας, διαλύουν τους ΜΥΘΟΥΣ περί «ισότιμης συμμετοχής» δηλ. σχέσεις «αλληλεγγύης», «αλληλοβοήθειας», «κοινωνικής δικαιοσύνης» απ’ τους ιμπεριαλιστές «εταίρους»-ληστές, η τελευταία καταστροφική «Συμφωνία» της 15^ης Ιούλη διαλύει τόσο τον περί «Δημοκρατίας» μύθο της ΕΕ όσο και εκείνων της δήθεν διατήρησης της «εθνικής κυριαρχίας» της χώρας στα πλαίσια της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, σάρωσε εκ νέου, αλλά μια φορά, το σύνολο αυτών των μύθων.

Τα τελευταία δραματικά γεγονότα στις σχέσεις Ελλάδα-ΕΕ συνοδευόμενα από τεράστιες αρνητικές επιπτώσεις και οδυνηρές συνέπιες για την εργατική τάξη, ολόκληρο τον ελληνικό λαό, και τη χώρα, που κορυφώθηκαν με την ΑΡΝΗΣΗ-ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ της εφαρμογής του «Προγράμματος» της νεοεκλεγμένης κυβέρνησης και τη βίαιη επιβολή της καταστροφικής «Συμφωνίας» αναδεικνύουν εκ νέου τη μεγάλη και κεντρικής σημασίας σπουδαιότητα του μόνιμου και κύριου αλλά «ξεχασμένου»-παραμερισμένου ζητήματος της χώρας: εκείνο της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ (οικονομικής-πολιτικής-στρατιωτικής, στρατ. βάσεις, ΝΑΤΟ, κλπ.) της Ελλάδας απ’ τους ιμπεριαλιστές και το επαναφέρουν με οξύτητα στο κέντρο της προσοχής της εργατικής τάξης και του λαού ενώ ταυτόχρονα επαναφέρουν στην ημερήσια διάταξη την πάλη κατά του ιμπεριαλισμού με κεντρικό σύνθημα-στόχο: ΕΞΩ η Ελλάδα, ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ.

Όμως η πάλη της εργατικής τάξης και του λαού KATA της ιμπεριαλιστικής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ δεν παρεμποδίζεται ΜΟΝΟ απ’ την πολιτική και τη δράση των μεγαλοαστικών κομμάτων: μοναρχοφασιστική ΝΔ, ΠΑΣΟΚ, ΠΟΤΑΜΙ, εθνικιστές-ρατσιστές ΑΝΕΛ και Ναζ-φασιστική συμμορία της «Χρυσής Αυγής» της από γεννησιμιού της ξενόδουλης αντιδραστικής αστικής τάξης που κράτησε τη χώρα ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΗ-ΥΠΟΤΑΓΜΕΝΗ (οικονομικά-πολιτικά-στρατιωτικά) στους διάφορους ιμπεριαλιστές, σχεδόν δυο αιώνες τώρα, και αλυσοδεμένη σφιχτά στο άρμα των διαφόρων ιμπεριαλιστικών δυνάμεων – σήμερα στο άρμα της ΕΕ – αλλά και απ’ τις θέσεις-στάση και δράση των ρεφορμιστικών σοσιαλδημοκρατικών κόμματων «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ (συμπεριλαμβανομένων και των διαφόρων ρεφορμιστών φιλο-ιμπεριαλιστών Λαφαζάνηδων) και όποιων άλλων Οργανώσεων με παρόμοιες απόψεις.

Γι’ αυτό στα σημαντικά και κεντρικά ζητήματα που εδώ ενδιαφέρουν: ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΣ-ΕΕ–ΕΞΑΡΤΗΣΗ–ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ–ΑΝΤΙΦΑΣΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ επιβάλλεται να σημειωθούν πολύ σύντομα οι σημερινές θέσεις και στάσεις απέναντι σ’ αυτά των ΔΥΟ ρεφορμιστικών σοσιαλδημοκρατικών χρουστσοφικών κομμάτων «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ:

Πρώτο, τα σημερινά κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ, που συγκροτήθηκαν στη χρουστσοφική παρασυναγωγή της «6^ης Ολομέλειας» ως ενιαίο τότε και ευθύς εξαρχής ρεφορμιστικό σοσιαλδημοκρατικό κόμμα («Κ»ΚΕ-’56) στα μέσα της δεκαετίας του 1950 (διασπάστηκε το 1968) – προϊόν της ωμής βάρβαρης επέμβασης των σοβιετικών χρουστσοφικών ρεβιζιονιστών στο επαναστατικό ΚΚΕ – επειδή ήταν και παρέμειναν διαποτισμένα βαθιά και ολοκληρωτικά απ’ την αντιμαρξιστική σοσιαλδημοκρατική Ιδεολογία και γραμμή του 20^ου Συνεδρίου του ΚΚΣΕ (Φλεβάρης 1956), στην ιστορική αντεπαναστατική τους πορεία πέρασαν από διάφορες φάσεις (δεν είναι δυνατή εδώ ούτε, έστω και μια σύντομη αναφορά) για να φτάσουν στις σημερινές θέσεις και στάσεις σχετικά με τα προαναφερόμενα βασικά ζητήματα – μια πορεία, που ξεκίνησε απ’ τον εξωραϊσμό του ιμπεριαλισμού για να κορυφωθεί στην υποταγή και στις σημερινές ανοιχτά φιλο-ιμπεριαλιστικές–φιλο-ΕΕ θέσεις, την άρνηση της υπαρκτής ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ της Ελλάδας, την εγκατάλειψη της αντιιμπεριαλιστικής πάλης αλλά και της πλήρους απουσίας αντιφασιστικού-αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου, κατρακυλώντας τελικά ως και το βούρκο της ΞΕΝΟΔΟΥΛΙΑΣ.

Δεύτερο, στο ζήτημα του ΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΜΟΥ και της ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλάδας στην ιμπεριαλιστική ΕΕ-ΟΝΕ-ΕΥΡΩ και τα δυο κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ τάσσονται, ανεξάρτητα απ’ τις κάθε φορά δημαγωγίες τους, υπέρ της ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της χώρας σε ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ, ακολουθώντας έτσι τη στρατηγική των ευρωπαίων ιμπεριαλιστών και του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου. Μάλιστα μόλις «χθες»(23 Ιούλη) το «Κ»ΚΕ διακήρυξε δια στόματος Κουτσούμπα, ότι είναι «κάθετα αντίθετο … να φύγει η Ελλάδα από το ευρώ» («Ρ» 26/7/2015, σελ. 17), δηλ. την ΙΔΙΑ στιγμή(!) «μέσα στο Ευρώ» αλλά ταυτόχρονα ΚΑΙ (!) «έξω απ’ την ΕΕ» (=τραγελαφική κατάσταση των ηγετών του «Κ»ΚΕ). Αλλά ας μην τους «αδικήσουμε», αφού την «αποδέσμευση» που δεν σημαίνει οπωσδήποτε «αποχώρηση» απ’ την ΕΕ την παραπέμπουν, ως γνωστόν, στο πολύ μακρινό και αόριστο μέλλον, δηλ. στη ρεφορμιστική απάτη της «λαϊκής εξουσίας» τους που θα «κατακτηθεί» με προσευχές και μετάνοιες των σοσιαλδημοκρατών ηγετών σε Εκκλησιές-Μοναστήρια δηλ. με τον διαβόητο «ειρηνικό κοινοβουλευτικό δρόμο» (=αντιμαρξιστικά μυθεύματα της παλιάς και νέας χρουστσοφικής σοσιαλδημοκρατίας) του τελευταίου «Προγράμματός» τους («Πρόγραμμα του ΚΚΕ», σελ.21-25, Αθήνα 2013) ΑΝΤΙ της βίαιης ένοπλης προλεταριακής επανάστασης, όπως διδάσκει ο επαναστατικός μαρξισμός δηλ. λενινισμός-σταλινισμός και έχει πλέρια επιβεβαιώσει η επαναστατική ιστορική πείρα.

Η φιλο-ιμπεριαλιστική–φιλο-ΕΕ στάση των «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ κορυφώνεται και παίρνει, για πρώτη φορά, ΞΕΝΟΔΟΥΛΟ χαρακτήρα, με την ΑΠΟΔΟΧΗ-ΣΤΗΡΙΞΗ, το 2011, της φασιστικής απαγόρευσης απ’ τους ΜΕΡΚΕΛ-ΣΑΡΚΟΖΙ του τότε προταθέντος «Δημοψηφίσματος» αλλά και των «Εκλογών», που, μαζί με την εκπαραθύρωση του εκλεγμένου πρωθυπουργού και τη συγκρότηση εκ μέρους της ΕΕ κυβέρνησης Παπαδήμου ΧΩΡΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ, και μάλιστα με δυο Ναζι-φασίστες υπουργούς (Βορίδη-Γεωργιάδη του ΛΑΟΣ), συνιστούν φασιστική εκτροπή (ενέργειες φασιστικές που έγιναν αποδεκτές από ΟΛΑ τα κόμματα, μαζί και «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ), ενώ οι ρεφορμιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ κράτησαν ΚΑΙ για δεύτερη φορά ΞΕΝΟΔΟΥΛΗ στάση, όταν πρόσφατα ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΧΘΗΚΑΝ μαζί με τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ και τα μεγαλοαστικά κόμματα (ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ) ΚΑΤΑ του «Δημοψηφίσματος» της 5^ης Ιούλη (η ΟΡΘΗ πρόταση του «Δημοψηφίσματος» απ’ το ΣΥΡΙΖΑ σημαίνει άραγε πραγματική ΜΕΤΑΣΤΡΟΦΗ ή έγινε για λόγους συγκυρίας (μένει να φανεί στο μέλλον), όπως για λόγους συγκυρίας ψηφίστηκε απ’ τους ακραίους εθνικιστές-ρατσιστές των ΑΝΕΛ και τους Ναζι-φασίστες της «Χρυσής Αυγής».

Τρίτο, το ζήτημα της ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ (οικονομική-πολιτική-στρατιωτική) της Ελλάδας απ’ τους ιμπεριαλιστές, ιδιαίτερα αυτούς της ιμπεριαλιστικής ΕΕ, φαίνεται μάλλον να αναγνωρίζεται απ’ τους ρεφορμιστές του ΣΥΡΙΖΑ, ενώ οι ρεφορμιστές ηγέτες του «Κ»ΚΕ αμφισβητούν και ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ ανοιχτά πλέον τη σημερινή υπαρκτή ΕΞΑΡΤΗΣΗ της χώρας απ’ τους ιμπεριαλιστές με την αντιμαρξιστική και ολωσδιόλου ατεκμηρίωτη παμπάλαια τροτσκιστική θεωρία περί «ιμπεριαλιστικής Ελλάδας» (=άρνηση της λενινιστικής θεωρίας του ιμπεριαλισμού) που βρίσκεται δήθεν σε σχέσεις «αλληλεξάρτησης» (αντί ΕΞΑΡΤΗΣΗΣ-ΥΠΟΤΑΓΗΣ) με τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις Γερμανίας-Γαλλίας, κλπ. δηλ. «ισότιμη συμμετοχή»(!) της Ελλάδας στην ΕΕ με τις άλλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, όπως υποστηρίζεται απ’ τους ιμπεριαλιστές και τα ντόπια μεγαλοαστικά κόμματα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, κλπ. – αντιμαρξιστική αστική-ιμπεριαλιστική θεωρία υπεράσπισης της σημερινής υπαρκτής εξάρτησης της χώρας, στήριξης, διατήρησης και διαιώνισης της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης της Ελλάδας. Έτσι, το «Κ»ΚΕ σ’ αυτό το ζήτημα κινείται-βρίσκεται δεξιότερα απ’ τους ομογάλακτους χρουστσοφικούς αδελφούς του ΣΥΡΙΖΑ.

Ας σημειωθεί ακόμα, πως δεν είναι καθόλου τυχαία η χρονική στιγμή που οι λακέδες των ιμπεριαλιστών της ΕΕ ηγέτες του «Κ»ΚΕ επέλεξαν να υιοθετήσουν και να προβάλλουν την αντιμαρξιστική αυτή θεωρία δηλ. τα τελευταία χρόνια και μάλιστα τη στιγμή που η ΕΞΑΡΤΗΣΗ-ΥΠΟΤΑΓΗ της χώρας έχει πάρει γιγαντιαίες διαστάσεις και την πιο ακραία μορφή και θα βαθύνει διαρκώς παραπέρα με την πρόσφατη επιβληθείσα υποδουλωτική «Συμφωνία».

Τέταρτο, σχετικά με την ΑΝΤΙΙΜΠΕΡΙΑΛΙΣΤΙΚΗ ΠΑΛΗ, αυτή έχει εγκαταλειφθεί ΟΡΙΣΤΙΚΑ τόσο απ’ το «Κ»ΚΕ όσο και απ’ το ΣΥΡΙΖΑ και γι’ αυτό, μεταξύ άλλων, η αντιιμπεριαλιστική θέση-σύνθημα: «έξω η Ελλάδα απ’ την ιμπεριαλιστική ΕΕ» έχει πλήρως εξαφανιστεί απ’ τις συγκεντρώσεις και τα συλλαλητήρια αλλά και τα συνθήματα των τελευταίων χρόνων. Και τα δυο ρεφορμιστικά κόμματα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ έχουν από καιρό χάσει, ακόμα και τυπικά, τον αντιιμπεριαλιστικό τους χαρακτήρα.

Πέμπτο, σχετικά με το ζήτημα της ΠΑΛΗΣ ενάντια στον ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ-ΡΑΤΣΙΣΜΟ-ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ-ΦΑΣΙΣΜΟ-ΝΑΖΙ-ΦΑΣΙΣΜΟ τα «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ δεν έχουνκαι δεν θέλουν κανένα οργανωμένο μέτωπο πάλης, αντίθετα διάφορα στελέχη τους είναι «μπολιασμένα» με εθνικιστικες-ρατσιστικές απόψεις (Κανέλλη, Κωνσταντοπούλου, κλπ.), ενώ το «Κ»ΚΕ δεν έχει ψηφίσει, και μάλιστα ΔΥΟ φορές, τα νομοσχέδια για τους μετανάστες εργάτες, συμπαρατασσόμενο με τους εθνικιστές-ρατσιστές των ΝΔ–ΑΝΕΛ, αλλά και τους Ναζι-φασίστες των ΛΑΟΣ-«Χρυσής Αυγής», κι αυτό όχι επειδή ήταν «ατελή» και δεν λύνουν τα προβλήματα, όπως κατά καιρούς ψευδέστατα ισχυρίστηκαν οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ («ΚΟΜΕΠ» 3/2012, σελ 66, «Ρ» 5/3/2013, σελ. 24, κλπ. και πρόσφατα ο Βουλευτής Τάσιος, 7 Ιούλη 2015, ώρα 9:10 πρωϊνή εκπομπή ΕΡΤ) αλλά με πρόσχημα τον ανύπαρκτο κίνδυνο των εθνικών συμφερόντων δηλ. τη δημιουργία τάχα θέματος «μειονότητας και για τους μετανάστες» («Ρ» 9/2/2010, σελ. 15), ή αλλιώς εξαιτίας του κινδύνου «δημιουργίας και ανακίνησης μειονοτικών και εθνικιστικών ζητημάτων μέχρι και την αλλαγή συνόρων» («Ρ» 7/3/2010, σελ.7).

Σήμερα ο αγώνας της εργατικής τάξης και του λαού κατά των αρνητικών συνεπειών και της νέας καταστροφικής «Συμφωνίας» και για την υπεράσπιση των ταξικών τους συμφερόντων πρέπει να συνδέεται άμεσα και στενά με την πάλη ενάντια στον ΕΘΝΙΚΙΣΜΟ-ΡΑΤΣΙΣΜΟ-ΦΑΣΙΣΤΙΚΟΠΟΙΗΣΗ-ΦΑΣΙΣΜΟ-ΝΑΖΙ-ΦΑΣΙΣΜΟ, την πάλη κατά του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου και των ισχυρών μονοπωλίων της ΕΕ με ΣΤΟΧΟ: την άμεση , ΕΔΩ και ΤΩΡΑ, ΕΞΟΔΟ της Ελλάδας από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ – ταξική πάλη που απαιτεί τη δημιουργία-συγκρότηση ενός πλατιού αντιφασιστικού-αντιιμπεριαλιστικού ΛΑΪΚΟΥ ΜΕΤΩΠΟΥ.

----

1)Η πρώτη ανοιχτή δήλωση του «Κ»ΚΕ, τα τελευταία χρόνια για παραμονή στο ΕΥΡΩ ήταν εκείνη της ΠΑΠΑΡΗΓΑ: «λύση έξω από το ευρώ υπό τις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφή» («Ρ», 31/5/2011, σελ. 6)

Ο Δ.Κουτσούμπας τάχθηκε, για πρώτη φορά, ανοιχτά υπέρ της παραμονής σε Ευρώ και ΕΕ - μέσω λαού – σε συνέντευξή του (8 Μάρτη 2015) στο ραδιοσταθμό «Παραπολιτικά»: «πιστεύουμε ότι ο ελληνικός λαός έδωσε το Οκ σε αυτή την κυβέρνηση με ένα μεγάλο ποσοστό έχει δηλαδή μια δυνατή πλειοψηφία και βέβαια της έδωσε αυτό το Οκ θεωρώντας ότι η Ευρώπη είναι το κοινό μας ευρωπαϊκό σπίτι, ότι θα μείνουμε στο ευρώ» («Ρ» 10/3/2015, σελ. 4), και ταυτόχρονα τάχθηκε ΚΑΤΑ ενός Δημοψηφίσματος όταν απάντησε: «ένα δημοψήφισμα για το αν θα μείνουμε ή θα βγούμε από το ευρώ; Και πως θα βγούμε και τι θα γίνει, πως θα πάμε; Αυτά τα ερωτήματα δεν μπορούν να τεθούν με ένα ναι ή με ένα όχι» («Ρ» 10/3/2015, σελ. 4), για να ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΧΘΕΙ στη συνέχεια, μαζί με τους ιμπεριαλιστές της ΕΕ αλλά και τα μεγαλοαστικά κόμματα ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΠΟΤΑΜΙ ΚΑΤΑ του «Δημοψηφίσματος» της 5^ης Ιούλη που παρότι έκαναν «τα πάντα» για να το ματαιώσουν, απέτυχαν παταγωδώς.

2) Την οποία η πρόθυμη προστάτρια της δολοφονικής ναζι-φασιστικής «Χρυσής Αυγής» Ζ.Κωνσταντοπούλου αναζητούσε μάταια αυτές τις μέρες στις αίθουσες της Ελληνικής Βουλής, παριστάνοντας την «ανίδεη» και παίζοντας αλλόκοτο θέατρο ώρες ολόκληρες, λες και δεν γνωρίζει ότι η εθνική κυριαρχία έχει εδώ και δεκαετίες εκχωρηθεί στους ιμπεριαλιστές της ΕΕ, τους οποίους η ίδια υποστηρίζει και νοιώθει άνετα ανάμεσα τους.

3) αυτό το γεγονός υποχρεώνει όχι μόνο τους επαναστάτες κομμουνιστές μα ακόμα και τους αντιφασίστες-αντιιμπεριαλιστές να διερωτηθούν αν το συγκεκριμένο ΕΥΘΕΩΣ φιλο-ιμπεριαλιστικό–φιλο-ΕΕ «ΤΡΙΚ» τυπώθηκε στην ΑΘΗΝΑ ή στο ιμπεριαλιστικό Βερολίνο των ΜΕΡΚΕΛ-ΣΟΪΜΠΛΕ και στάλθηκε από εκεί κατευθείαν στους ρεφορμιστές ηγέτες , λακέδες του ιμπεριαλισμού, των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ να το μοιράσουν στην εργατική τάξη και τον ελληνικό λαό που δεινοπαθούν όχι μόνο από το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο μα και από τους ευρωπαίους ιμπεριαλιστές και πρωτίστως τους γερμανούς ιμπεριαλιστές.

4) ο ρεφορμιστής Δ.Κουτσούμπας πανικόβλητος, αυτές τις μέρες, επιτίθεται συνεχώς στον ομοϊδεάτη του Π.Λαφαζάνη, επειδή αυτός έχει την ευχέρεια να δημαγωγεί, μιλώντας για «έξοδο από το Ευρώ», ενώ οι ηγέτες του «Κ»ΚΕ και με εντελώς πρόσφατη δήλωση (23 Ιούλη) είναι «κάθετα αντίθετοι … να φύγει η Ελλάδα από το Ευρώ» («Ρ» 26/7/2015, σελ. 17).

5) Και η τελευταία οικονομική κρίση είναι «καπιταλιστική κυκλική κρίση υπερπαραγωγής» και όχι «κρίση υπερσυσσώρευσης» όπως ισχυρίζονται οι ρεφορμιστές του «Κ»ΚΕ και διάφοροι άλλοι αντιμαρξιστές – πρόκειται για αντιμαρξιστική θεωρία, επειδή ΑΡΝΕΙΤΑΙ ως θεμελιώδη ΑΙΤΙΑ των Κρίσεων τη βασική ΑΝΤΙΦΑΣΗ του καπιταλισμού.