ΣΤΑΛΙΝ
αφιερώνεται στο μεγάλο σοβιετικό λαό
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Τα ερτζιανά χυμάνε πάνω στις πλατείες
Σπάζοντας με τις γροθιές τους τα τζάμια
Τρέχουν μες στο σκοτάδι οι στύλοι του τηλέγραφου
Τρέχουν οι ράγες
Τα τραίνα αγκομαχάνε κουβαλώντας τη πελώρια είδηση.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Οι ατσαλένιοι δέκτες του ασυρμάτου τραντάζονται
σα να δεχτήκανε κεραυνό
οι χειριστές δίνουν συνέχεια
αλαλιασμένοι
σαν ν' αναγγέλουν το τέλος του κόσμου
βουίζουν τα καλώδια
οι εφημεριδοπώλες φωνάζουν
βήματα οργώνουνε την άσφαλτο.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Σαν μια πελώρια τανάλια αυτή η κραυγή
μας αποσπάει απ' τις μικρότητες.
Οι άνθρωποι ξεχύνονται στους δρόμους
στριμώχνονται μπρος στα περίπτερα
αγγίζει ο ένας τον άλλον για να βεβαιωθούν πως είναι αλήθεια
σκύβουν πάνω απ' τις εφημερίδες
σαν να κυτάζουν πάνω από ένα γιγάντιο τάφο.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Ο χρόνος σταμάτησε.
Τώρα και αιώνες να ζήσεις δε θ' ακούσεις τίποτ' άλλο.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Θάλεγες πως οι πρωτεύουσες του κόσμου
είναι μαγεμένες πλάι στη Μόσχα σήμερα.
Τα σπίτια συνθλίβονται κάτω απ' το βάρος της νύχτας
Ουρλιάζουν τα σήματα του Μορς πάνω απ' τις στέγες.
Μιλάει η Μόσχα.
Η είδηση επιτίθεται απ' όλες τις γωνιές
περικυκλώνει τις πόλεις
συνεχείς ομοβροντίες από παραρτήματα
τα φώτα τραυματισμένα χύνουν το αίμα τους στους δρόμους
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Και σαν μια ξιφολόγχη η είδηση
καρφώνεται βαθειά στην καρδιά του κόσμου.
Μιλάει η Μόσχα.
Χτες βράδι, 9 και 50, ώρα Μόσχας
Ο Ιωσήφ Βησσαριόνοβιτς Στάλιν
Πέθανε.
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Χτες βράδι...
Μιλάει η Μόσχα.
Μιλάει η Μόσχα.
Κι οι άνθρωποι νοιώσανε ξαφνικά μεγάλοι
μπροστά σ' αυτή την απέραντη κι επίσημη ώρα.
9 και 50 βράδι
ώρα Μόσχας.
(...)
ΤΑΣΟΣ ΛΕΙΒΑΔΙΤΗΣ
*Το ποίημα γράφτηκε το 1953 και η συνολική του είναι 22 χειρόγραφες σελίδες. Το ποίημα ανακάλυψε πρόσφατα ο καθηγητής του Πανεπιστήμιου Λoμονόσωφ Δημήτρης Γιαλαμάς.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου