Υπέκυψε σήμερα το πρωί στα τραύματά του, ένας από τους τέσσερις προλετάριους που είχαν τραυματιστεί στη δεύτερη φονική έκρηξη στο καμίνι της ΛΑΡΚΟ, στις 26 Αυγούστου.
Οι δολοφονημένοι προλετάριοι μόνο στη ΛΑΡΚΟ και μόνο σ’ ένα μήνα, έφτασαν τους τρεις.
Η εργατική τάξη μέσα στο πένθος της, θυμώνει.
Η δολοφονική εξουσία της εξαρτημένης ελληνικής κεφαλαιοκρατίας έχει επιβάλλει ένα μεσαίωνα: Με ατυχήματα-δολοφονίες για ένα κομμάτι ψωμί, ανεργία, ανέχεια, καθημερινό διασυρμό της προσωπικότητας, δεκάδες σωματικές και ψυχικές αρρώστιες αποτέλεσμα της αφόρητης πίεσης και ανασφάλειας, καταστολή και φόβο στους χώρους δουλειάς και ζωής.
Όμως η εργατική τάξη δεν είναι ούτε αδύναμη, ούτε μοιρολοτρεί.
Της μένει η ενότητά της, της μένει η δύναμη του ‘’διπλανού συντρόφου’’, η ακαταμάχητη αλήθεια της επαναστατικής θεωρίας της, της μένει η συνείδηση του ιστορικού της ρόλου να οδηγήσει και πάλι την ανθρωπότητα από την προιστορία της, στην ιστορία.
Κι όλα αυτά, φωτίζουν τους σημερινούς αμυντικούς- κόντρα στη διάχυτη ‘’μαυρίλα’’ και τη ταξική προδοσία- αγώνες, κάνοντας την οργή συνείδηση και τον πόνο, αποτελεσματική πράξη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου