ΑΝΤΑΠΟΚΡΙΣΗ
Από την αντιπροσωπεία της Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55 που βρέθηκε στη Δανία.
Κατά τη διάρκεια του «Επαναστατικού κάμπινγκ 2009» είχαμε την ευκαιρία να συζητήσουμε με ακτιβιστές που ασχολούνται με τα προβλήματα των μεταναστών και να ανταλλάξουμε εμπειρίες σχετικά με την μεταναστευτική πολιτική που ακολουθούν οι κυβερνήσεις.
Η Farhiya Khalid (στη φωτογραφία αριστερά), ακτιβίστρια η οποία ασχολείται με τα προβλήματα των μεταναστών εδώ και πολλά χρόνια μας μίλησε κυρίως για το κέντρο μεταναστών του Σάντχολμ (25 χλμ. έξω από την Κοπεγχάγη) στο οποίο στεγάζονται 500 άνθρωποι περιμένοντας να εξεταστούν οι αιτήσεις ασύλου που έχουν καταθέσει ή τι θα απογίνουν. Το Σάντχολμ είναι το μεγαλύτερο κέντρο μεταναστών στη Δανία. Σε αυτό βρίσκονται άνθρωποι από τη Σομαλία, το Ιράν, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και Ταμίλ της Σρι Λάνκα. Πολλοί από αυτά παραμένουν στο κέντρο για χρόνια. Στους περισσότερους οι αιτήσεις έχουν απορριφτεί αλλά παραμένουν στο κέντρο αφού δε μπορούν να γυρίσουν στην πατρίδα τους.
Οι άνθρωποι που βρίσκονται στο κέντρο είναι χωρίς χαρτιά με αποτέλεσμα να μην τους επιτρέπεται να σπουδάσουν ή να δουλέψουν. Η εξέταση των αιτήσεων γίνεται με το σταγονόμετρο. Ο μέσος χρόνος αναμονής για να αποφασιστεί αν θα δοθεί άσυλο σε κάποιον στη Δανία είναι περισσότερος από 800 μέρες και υπάρχουν συγκεκριμένες ομάδες ατόμων, όπως πχ οι Σουνίτες, στις οποίες δε δίνεται ποτέ άσυλο.
Ο μεγάλος χρόνος παραμονής στα κέντρα αυτά προκαλεί κατάθλιψη, καταπονεί την σωματική και την ψυχική υγεία, κυρίως των παιδιών.
Οι ακτιβιστές προσπαθούν να κλείσουν το κέντρο μεταναστών. Τον Οκτώβρη του 2008 περισσότεροι από 5.000 άνθρωποι διαδήλωσαν έξω από το Σάντχολμ σε μια προσπάθεια να το κλείσουν διαπαντός. Η διαδήλωση ήταν αρχικά ειρηνική αλλά κάποια στιγμή ομάδα διαδηλωτών προσπάθησε να κόψει τα κιγκλιδώματα έξω από το κέντρο. Η αστυνομία απάντησε με δακρυγόνα και έγιναν περισσότερες από 43 συλλήψεις στις συμπλοκές που ακολούθησαν.
Η Signe Faerch (στη φωτογραφία στη μέση), εθελοντής στην Πρωτοβουλία για το άσυλο στην Εκκλησία, μας πληροφόρησε για την κατάσταση των Ιρακινών προσφύγων. Από το Μάη του 2009 μια ομάδα περίπου 60 Ιρακινών που ζητούσε άσυλο κλείστηκε στον Εθνικό Καθεδρικό Ναό της Δανίας (“Vor Frue Kirke”) για να αποφύγει την βίαιη επαναπροώθηση στο Ιράκ. Μετά από 3 μέρες, μετακινήθηκαν σε μια άλλη εκκλησία, η οποία ονομάζεται Bronson Kirke και τώρα μένουν εκεί. Η ενέργεια αυτή βρήκε συμπαράσταση και δημιουργήθηκε κίνημα αλληλεγγύης. Η Πρωτοβουλία αποτελείται από περίπου 400 εθελοντές οι οποίοι ασχολούνται κυρίως με α) Την οργάνωση της ζωής μέσα στην εκκλησία προσπαθώντας να την κάνουν ανεχτή για τους μετανάστες και β) Την προβολή της υπόθεσης με στόχο την προσέλκυση των ΜΜΕ αλλά και καμπάνια στο λαό ώστε οι μετανάστες να κερδίσουν να αποκτήσουν μεγαλύτερη συμπαράσταση.
Η ζωή μέσα στην Εκκλησία είναι πολύ δύσκολη για τους Ιρακινούς αφού κυριαρχεί ο φόβος και η αβεβαιότητα και ο περιορισμένος χώρος δεν αφήνει δυνατότητες για προσωπική ζωή. Η πλειοψηφία βρίσκεται στη Δανία περισσότερο από 5 χρόνια και υπάρχουν και κάποιοι που έχουν φτάσει τα 11 χρόνια παραμονής στη χώρα.
Η Δανική κυβέρνηση προσπαθεί να πετύχει την επαναπροώθηση παρά την αντίθετη γνώμη του ΟΗΕ. Τα δύο τρίτα των Ιρακινών προέρχονται από το κεντρικό Ιράκ (Βαγδάτη, Τικρίτ, κλπ.) και η επαναπροώθησή τους εκεί βάζει σε κίνδυνο τη ζωή τους. Αυτό τους προκαλεί φόβο με αποτέλεσμα 44 από αυτούς να έχουν εξαφανιστεί. Κάποιοι άλλοι έχουν συλληφθεί και απλά περιμένουν την βίαιη επαναπροώθησή τους.
ΣΗΜΕΙΩΣΗ: Είναι προδημοσίευση οπότε ενδέχεται να υπάρχουν λάθη τα οποία θα διορθωθούν στην τελική έκδοση. Δημοσιεύεται για να δωθεί μια εικόνα της κατάστασης με αφορμή και τις τελευταίες εξελίξεις σε Ελλάδα και Δανία.
Οι συζητήσεις έγιναν στις 6 Αυγούστου και δημοσιεύτηκαν στα αγγλικά στο blog της Ανασύνταξης στις 7 Αυγούστου.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου