Ανακοίνωση του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών Γαλλίας για τον 1ο γύρο των προεδρικών

1^ος γύρος προεδρικών εκλογών

Για μια εναλλακτική απέναντι στο φιλελευθερισμό και τον σοσιαλ-φιλελευθερισμό

Η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε εδώ και μήνες, πολύ πιο πριν από την επίσημη έναρξή της. Ήταν, καταρχάς, τα μίντια που την ενορχήστρωσαν και την έφεραν στο προσκήνιο, μετατρέποντάς τη σε θέαμα όπου η εξωτερική εμφάνιση, ο ιδιωτικός βίος και οι μικρές φράσεις-σλόγκαν πήραν την θέση που έπρεπε να έχει το πολιτικό πρόγραμμα. Όταν τα μονοπώλια της παραπληροφόρησης οργανώνουν τους ψευτοκαυγάδες, τη συνοδεία προϊόντων μαζικής κατανάλωσης στόχο έχουν τον καθένα μας : θέλουν να μας κάνουν να έχουμε την ψευδαίσθηση της δημοκρατικής συμμετοχής.

Η Σ.Ρουαγιάλ, υποψήφια του σοσιαλφιλελευθερισμού και ο Ν.Σαρκοζύ, υποψήφιος του μαχόμενου νεοφιλελευθερισμού, είναι πανέτοιμοι σε αυτό το στημένο παιχνίδι γιατί αυτό τους προσέφερε το στάτους του υποψηφίου και για το 2^ο γύρο. Καθένας θέλει να στρέψει το εκλογικό σώμα προς τα δεξιά, επιμελώς ξεχνώντας να μιλήσει για τα μονοπώλια, «ξεχνώντας να καταγγείλει τα μετεωρικά κέρδη και την πολιτική της κοινωνικης οπισθοδρόμησης. Προτίμησαν να συμμετέχουν στον παροξυσμό περί του θέματος των «αξιών» μιας αστικής και σε βαθιά κρίση «τάξης». Στην αρχή, υπήρχε το αντιδραστικό θέμα της «ανασφάλειας», που συμπληρώθηκε σήμερα από την απάτη περί των «απειλών» για την εθνική ταυτότητα. Εδώ είναι που κολλά και η «γαλάζια-άσπρη-κόκκινη» σημαία (σ.μ.: και η παρατεταμένη χρήση της στην προεκλογική περίοδο). Αυτοί οι ίδιοι, που μέχρι χτες δεν ορκίζονταν παρά μόνο στο όνομα της Ευρώπης, προκειμένου να μας κάνουν να καταπιούμε το νεοφιλελεύθερο της Σύνταγμα, σήμερα παίζουν με τον εθνικισμό και το σωβινισμό που αποκλείει ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας, που ζει, εργάζεται και παράγει τον πλούτο τους.

Ολοκληρώνοντας με τους υποψήφιους που δεν θέτουν σε αμφισβήτηση το σύστημα, είδαμε και την άνοδο του Μπαϊρού στις δημοσκοπήσεις. Αυτός ο ψεύτικος «τρίτος δρόμος» αρκείται σε ένα μίγμα των άλλων δύο υποψηφίων: θέλει να μας κάνει να πιστέψουμε στο εφικτό μιας συγχώνευσης μεταξύ μιας σκληρής φιλελεύθερης δεξιάς και το σοσιαλφιλελευθερισμό. Όσο για το Λεπέν, τον εκατομμυριούχο υποψήφιο της ξενοφοβικής και λαϊκιστικής άκρας δεξιάς, δεν μπορεί παρά να είναι ικανοποιημένος που βλέπει τα θέματα που έθιγε να τα θίγουν τώρα όλοι.

Κανένας από αυτούς τους υποψήφιους δεν είναι από και με τις εργατικές και λαϊκές μάζες.

Οι προεδρικές εκλογές είναι οι πλέον αντιδημοκρατικές. Περιορίζουν την πολιτική στην επιλογή ενός προσώπου. Προωθούν την ιδέα ότι τα σημαντικά ζητήματα της κοινωνίας θα μπορούσαν να επιλυθούν από ένα ψηφοδέλτιο και ένα ποσοστό ψήφων. Ο πρώτος γύρος επιτρέπει συχνά την έκφραση αποδοκιμασίας έναντι των υποψηφίων του συστήματος και την έκφραση της θέλησης για ρήξη με αυτούς. Η κοινωνική πραγματικότητα, η ανάπτυξη των εργατικών και λαϊκών αγώνων, οι κινητοποιήσεις ενάντια στη θέση σε λειτουργία του αστυνομικού κράτους και η αλληλεγγύη στον αγώνα των χωρίς χαρτιά μεταναστών για τη νομιμοποίησή τους, για να μη μιλήσουμε και για τις πιο πρόσφατες μάχες, δείχνουν πως έχουμε περάσει από την απόρριψη της στην υπηρεσία των μονοπωλίων νεοφιλελεύθερης πολιτικής, στον αγώνα για την επιβολή των απαιτήσεών μας. Οι νίκες ενάντια στο νεοφιλελεύθερο σύνταγμα, των νέων και των εργαζομένων ενάντια στο CPE, έδειξαν ότι μαζί, μπορούσαμε να κάνουμε τα αφεντικά, την στην υπηρεσία τους κυβέρνηση και την αντίδραση να υποχωρήσουν. Η ανάπτυξη της «Χάρτας για μια εναλλακτική απέναντι στο Φιλελευθερισμό» δημιούργησε μια πολιτική προοπτική ρήξης με το νεοφιλελευθερισμό και το σοσιαλ-φιλελευθερισμό. Όλα αυτά αναπτέρωσαν τις ελπίδες ώστε αυτό το τεράστιο κίνημα να μπορέσει να εκφραστεί ακόμα και στο εκλογικό πεδίο.

Οι συζητήσεις γύρω από μια ενωτική υποψηφιότητα διήρκεσαν μήνες, απορροφώντας ενέργεια από τους αγωνιστές που θα μπορούσαν να τη χρησιμοποιήσουν για τη γνωστοποίηση και διάδοση της Χάρτας, για την ενεργοποίησή της, εντός του κοινωνικού κινήματος που δεν σταμάτησε να αναπτύσσεται, να κάνουν τις εργατικές και λαϊκές μάζες να την κάνουν κτήμα τους.

Διάσπαση με υπόβαθρο εκλογικούς υπολογισμούς

Οι διαιρέσεις βάθυναν. Οι εκλογίστικοι υπολογισμοί, οι προσωπικές φιλοδοξίες και οι συμμαχίες, κυρίως για τις εκλογές που έρχονται, τέθηκαν στην προτεραιότητα έναντι κάθε τι άλλου. Όλα αυτά κατέληξαν σε πολλαπλές υποψηφιότητες, οι οποίες, κάθε μια δηλώνει ότι εκφράζει την αντίθεση ενάντια στην πολιτική της δεξιάς και του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Τι αφέλεια!

Το Κόμμα μας μαχόταν και μάχεται ώστε η «Χάρτα» να είναι το πρόγραμμα πάνω στο οποίο η ενότητα να μπορεί να πραγματοποιηθεί, μια πολιτική ενότητα για τη δράση, τις κινητοποιήσεις στα πεδία των ταξικών μαχών και για τις εκλογικές περιόδους. Η Χάρτα είναι η βάση ενότητας για την οικοδόμηση ενός τεράστιου λαϊκού κινήματος για την εναλλακτική έναντι στο φιλελευθερισμό και το σοσιαλ-φιλελευθερισμό.

Το κόμμα μας δε θα συμμετέχει στην περαιτέρω διαίρεση, με μια νέα διαίρεση «επιλέγοντας» κάποιον υποψήφιό του έναντι των άλλων, γιατί δε θέλει πρώτα απ’ όλα να τους απαλλάξει από την ατομική και συλλογική ευθύνη για αυτή την λυπηρή διάσπαση.

Γι’ αυτό και για τον πρώτο γύρο αυτών των εκλογών, το κόμμα μας καλεί τα μέλη του, τους φίλους και τους συμπαθούντες να ρίξουν στην κάλπη ένα λευκό ψηφοδέλτιο ή ένα ψηφοδέλτιο στο οποίο να γράφουν αυτές τις λέξεις: «Υπέρ μιας εναλλακτικής απέναντι στο φιλελευθερισμό και το σοσιαλ-φιλελευθερισμό».

Παρίσι, 11 Απρίλη 2007
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας (PCOF)

www.pcof.net