Ο σκληρός ανταγωνισμός μεταξύ των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων για σφαίρες επιρροής και ιδιαίτερα για τον έλεγχο των πετρελαιοπηγών και των πηγών φυσικού αερίου και προπαντός η νέα διεθνής κατάσταση που διαμορφώθηκε με τις στρατιωτικές καταλήψεις Ιράκ-Αφγανιστάν αλλά και η προκλητική επιθετικότητα του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού για διατήρηση της ηγεμονίας του και η διείσδυσή του σε χώρες που αποτελούν το μαλακό υπογάστριο της Ρωσίας δεν ήταν δυνατόν να αφήσουν αδιάφορους και παθητικούς τους ρώσους ιμπεριαλιστές, οι οποίοι από καιρό βρίσκονται σε αναζήτηση συμμάχων ως αντίβαρο απέναντι στους ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ.
Η νέα κατάσταση άσκησε έντονη πίεση στους ρώσους ιμπεριαλιστές και ήδη κατά τη διάρκεια του ιμπεριαλιστικού πολέμου κατά του Ιράκ διαμορφώνεται μια προσωρινή άτυπη συμμαχία μεταξύ ΕΕ-Ρωσίας-Κίνας, αλλά το σπουδαιότερο στη συνέχεια είναι η διαμόρφωση ενός ασιατικού άξονα, όπως έδειξαν οι τελευταίες εργασίες της Διάσκεψης Κορυφής της Οργάνωσης Συνεργασίας της Σαγκάης (ΟΣΣΑ) (ιδρύθηκε το 1996) που πραγματοποιήθηκε στην Αστανά του Καζακστάν και τερματίστηκαν στις 5 Ιούλη στην οποία συμμετείχαν ο πρόεδρος της Ρωσίας Πούτιν, Κίνας Χου Τζιντάο, Ουζμπεκιστάν Καρίμοφ, Καζακστάν Ναζαρμπάεφ και οι πρόεδροι των Τατζικιστάν και Κιργιζίας. Για πρώτη φορά συμμετείχαν σ’ αυτήν ακόμη, με την ιδιότητα του παρατηρητή, η Ινδία, το Πακιστάν και το Ιράν. Στους παρατηρητές ανήκει και η Μογγολία, ενώ το Αφγανιστάν συζητά ανάλογη στάση.
Στο ψήφισμα της Διάσκεψης Κορυφής γίνεται λόγος για «νέα λογική και δίκαιη διεθνή τάξη» και επιπλέον απαιτείται να προσδιοριστούν «τα τελικά χρονικά όρια της προσωρινής χρήσης επίγειων υποδομών, εδάφους και εναέριου χώρου των χωρών-μελών της Οργάνωσης». Η Διάσκεψη κάλεσε την Ουάσιγκτον να αποσύρει τις στρατιωτικές δυνάμεις από την Κεντρική Ασία Ο Ισλάμ Καρίμοφ, πρόεδρος του Ουζμπεκιστάν, απ’ τους μέχρι πρότινος συμμάχους των ΗΠΑ, που έχει ήδη ζητήσει την απομάκρυνση της βάσης τους από το έδαφος της χώρας του, εξήρε τη σημασία του ΟΣΣΑ: «ακόμα κι’ αν δεν υπήρχε η ΟΣΣΑ θα έπρεπε να την εφεύρουμε, γιατί κάθε κράτος θέλει τη συνεργασία με τέτοιες μεγάλες χώρες, όπως η Ρωσία και η Κίνα», ενώ ο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάεφ δήλωσε: «μπορούμε να πούμε ότι σ’ αυτό το τραπέζι κάθονται οι αρχηγοί κρατών που εκπροσωπούν τη μισή ανθρωπότητα».
Οι σχέσεις Ρωσίας-Κίνας εξελίσσονται τον τελευταίο καιρό με ραγδαίους ρυθμούς προς το καλύτερο και ο πρόεδρος Πούτιν στο τέλος του πρώτου δεκαήμερου του Αυγούστου (10.8.2005) με δηλώσεις του στα ρωσικά ειδησεογραφικά πρακτορεία σημείωσε ότι στον οικονομικό τομέα «οι σχέσεις είναι καλές αλλά οι προοπτικές είναι πολύ καλύτερες και μένουν ακόμα πολλά να γίνουν», ότι «τα διμερή κοινά συμφέροντα είναι τεράστια», ότι η Ρωσία με την Κίνα συνεργάζονται «στους διεθνείς Οργανισμούς και διεξάγονται εντατικές συνομιλίες μεταξύ των δυο χωρών για βασικά θέματα, κυρίως τις μεταρρυθμίσεις στα Ηνωμένα Έθνη» και επιπλέον δήλωσε ότι και οι στρατιωτικές σχέσεις μεταξύ των δυο χωρών αναπτύσσονται καλά, επικαλούμενος τις στρατιωτικές ασκήσεις Ρωσίας-Κίνας που είχαν προγραμματιστεί να διεξαχθούν από 18-25 Αυγούστου, οι οποίες ήδη διεξάχθηκαν με επιτυχία.
Σ’ αυτά τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια Ρωσίας-Κίνας που πραγματοποιήθηκαν με στρατιωτικές ασκήσεις εδάφους, αέρος και θάλασσας συμμετείχαν 10.000 στρατιώτες και τα παρακολούθησαν εκπρόσωποι των Καζακστάν, Κιργιζίας, Τατζικιστάν, Ουζμπεκιστάν και παρατηρητών από Μογγολία, Ιράν, Πακιστάν και Ινδία.
Με την ευκαιρία των στρατιωτικών γυμνασίων έγινε συνάντηση μεταξύ Ρωσίας-Κίνας-Ινδίας με προφανή στόχο την μεταξύ τους στενότερη συνεργασία για την προώθηση και διαφύλαξη των συμφερόντων τους στην Ασία, αλλά και ως αντίβαρο στις προσπάθειες των ΗΠΑ για μεγαλύτερη διείσδυση στον ασιατικό χώρο.
Οι στρατιωτικές ασκήσεις Ρωσίας-Κίνας, πέρα απ’ την επίδειξη δύναμης, σηματοδοτούν τη συγκρότηση ισχυρού αντιπάλου απέναντι στον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό.
Ασφαλώς η νέα κατάσταση που διαμορφώνεται στον ασιατικό χώρο προκαλεί ιδιαίτερη ανησυχία στους αμερικανούς και ιάπωνες ιμπεριαλιστές.
Όσον αφορά τα στρατιωτικά γυμνάσια Ρωσίας-Κίνας ο ρώσος στρατηγός Β. Μπολντένσκι έσπευσε, καθησυχάζοντας τις ΗΠΑ, να υποβαθμίσει τη σημασία των κοινών γυμνασίων: «τίποτε το φοβερό δεν υπάρχει, πρόκειται για συνηθισμένη πρακτική». Επίσης ο ρώσος υπουργός Άμυνας Σεργκέϊ Ιβανόφ, απαντώντας στις εκτιμήσεις για τα κοινά στρατιωτικά γυμνάσια, μ’ αφορμή την υποδοχή στη Μόσχα του κινέζου ομόλογού του Καο Γκανγκ Τσουάν το πρώτο δεκαήμερο του Σεπτέμβρη (6.9.2005), αφού δήλωσε ότι το Πεκίνο και η Μόσχα θα εντείνουν τη συνεργασία τους σε στρατιωτικό επίπεδο, τόνισε ότι δεν τίθεται θέμα δημιουργίας «Στρατιωτικού Συνασπισμού». Ο δε Πούτιν δήλωσε ότι «το επίπεδο συνεργασίας Κίνας-Ρωσίας είναι σήμερα εξαιρετικά υψηλό και έχει φθάσει σε σημείο αιχμής σε ολόκληρη την ιστορία τους».
Όμως παρά τις διαβεβαιώσεις και τις καθησυχαστικές δηλώσεις εκ μέρους της Ρωσίας για τη σημασία και το ρόλο των στρατιωτικών γυμνασίων, οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ ανησυχούν και δημοσιεύματα του τύπου κάνουν λόγο ότι αυτά αποτελούν βήμα για τη συγκρότηση ενός ασιατικού «αντί-ΝΑΤΟ» με τη συμμετοχή Ρωσίας-Κίνας-Ινδίας. Απαντώντας εκ νέου στα δημοσιεύματα αυτά ο Σεργκέϊ Ιβανόφ δήλωσε αρχές Νοέμβρη ότι τα κοινά γυμνάσια «δεν απείλησαν τα συμφέροντα «τρίτων χωρών» και δεν αποτέλεσαν απόδειξη οποιονδήποτε επιδιώξεων να δημιουργηθεί στην περιοχή ένα νέο διεθνές στρατιωτικο-πολιτικό μπλοκ».
Όμως είναι σαφές ότι η συνεργασία στον ασιατικό χώρο προχωρεί σταθερά και με σχετικά ραγδαίους ρυθμούς και επομένως δικαιολογημένα ανησυχούν οι ιμπεριαλιστές των ΗΠΑ.
Επίσης σε οικονομικό επίπεδο η Ρωσία προωθεί την προμήθεια φυσικού αερίου προς την ΕΕ (καλύπτει τώρα το 23% των αναγκών της) με τη συμφωνία Σρέντερ-Πούτιν (η Γερμανία καλύπτει το 32% των αναγκών της), διαπραγματεύεται τη μεταφορά φυσικού αερίου στην Κίνα και σ’ άλλες ασιατικές χώρες, καθώς επίσης και την προμήθεια πετρελαίου στην Ιαπωνία.
Ένα άλλο σημαντικό γεγονός που αξίζει προσοχής είναι η τελευταία Σύνοδος Κορυφής της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ) στα τέλη Αυγούστου στην οποία συμμετείχαν οι ηγέτες των 12 χωρών-μελών, με εξαίρεση τον πρόεδρο του Τουρκμενιστάν. Ενδιαφέρον παρουσιάζει ότι και οι φιλοδυτικοί πρόεδροι Ουκρανίας Βίκτωρ Γιουσένκο και Γεωργίας Μιχαήλ Σαακασβίλι δήλωσαν ότι δεν επιθυμούν την «υπονόμευση» και «διάσπαση» της ΚΑΚ.
Ανασύνταξη, Αρ. Φύλ. 215 1-15 Νοέμβρη 2005
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου