Να προχωρήσουν οι αναγκαίες κατεδαφίσεις αυθαιρέτων και το προκλητικότατο ΑΙΣΧΟΣ όλων των παράνομων κτισμάτων στον ιστορικό τόπο της ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ

Αιτίες και στηρίγματα της μεγάλης δολοφονικής καταστροφής

Το ένοχο τρίπτυχο: μεγιστοποίηση των αμύθητων κερδών του μεγάλου κεφαλαίου – αστικό κράτος-κυβερνήσεις-Δήμοι – μεγάλη στρατιά εκλογικής πελατείας των κομμάτων

Να προχωρήσουν οι αναγκαίες κατεδαφίσεις αυθαιρέτων και το προκλητικότατο ΑΙΣΧΟΣ όλων των παράνομων κτισμάτων στον ιστορικό τόπο της ΜΑΚΡΟΝΗΣΟΥ

Ο ελληνικός λαός για ένα σχεδόν ολόκληρο μήνα έγινε μάρτυρας μιας πρωτοφανούς και αποκρουστικής δημαγωγικής «αντιπαράθεσης» μεταξύ ΟΛΩΝ των πολιτικών κομμάτων και της ρεφορμιστικής κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ που βαρύνεται με τις ευθύνες της τρέχουσας 4ετίας, προφανώς και τις πρόσφατες σχετικά με την έγκαιρη κινητοποίηση του κρατικού μηχανισμού – «αντιπαράθεσης» αποκρουστικής και προκλητικότατης, επειδή έγινε πάνω σε πολλές δεκάδες απανθρακωμένα ανθρώπινα σώματα και τα αποκαΐδια της μεγάλης καταστροφής στο ΜΑΤΙ Αττικής και διακρίθηκε από ακραίο κυνισμό και πρωτόγνωρη υποκρισία που ξεπέρασαν κάθε όριο, φθάνοντας σε αδιανόητα επίπεδα με την πολιτική αλητεία ορισμένων βουλευτών συνοδευόμενης-συμπληρώμενης με την φασιστο-αλητεία ορισμένων δημοσιογράφων των ιδιωτικών ΜΜΕ.

Περιττό να επισημανθεί ότι η ακραίας αθλιότητας δημαγωγικοί διαξιφισμοί των κομμάτων ΔΕΝ έχουν καμία απολύτως σχέση με τις πραγματικές αιτίες-ρίζες αυτής της τεράστιας αναπόφευκτης καταστροφής που συγκλόνισε το πανελλήνιο και όχι μόνο.

Η τεράστια αυτή καταστροφή έχει βαθύτερες αιτίες που η ρίζα τους βρίσκεται – πέραν των γενικότερων νομοτελειών του εκμεταλλευτικού καπιταλιστικού συστήματος – στις ιδιομορφίες στρεβλής ανάπτυξης του ντόπιου εξαρτημένου καπιταλισμού, που προσδιόρισε τόσο τη γενικότερη οικονομικο-κοινωνική ανάπτυξη της χώρας όσο και τη δόμηση των πόλεων-συνοικιών της πανελλαδικά, και ιδιαίτερα στο γεωγραφικό χώρο της Αττικής – ένα τεράστιο θέμα το οποίο δεν μπορεί να αναλυθεί σε ένα ευκαιριακό σημείωμα, που αναγκαστικά θα περιοριστεί σε μερικές μόνο σύντομες παρατηρήσεις:

1.Ισχυρότερη ιμπεριαλιστική εξάρτηση της χώρας. Μετά τον Β’ παγκόσμιο πόλεμο – που ήταν Αντιφασιστικός απ’ την πλευρά της ΕΣΣΔ (ΚΔ-ΣΤΑΛΙΝ-ΚΚΕ-ΖΑΧΑΡΙΑΔΗΣ) και ΟΧΙ «ιμπεριαλιστικός»(!) απ’ τις ΔΥΟ πλευρές (Τροτσκιστές-«Κ»ΚΕ, τελευταία: «Ρ» 22-23/09/2018, σελ.13, πρώτη στήλη)) – επικράτησαν και κυβέρνησαν τον τόπο οι μοναρχο-φασιστικές δυνάμεις του ντόπιου δοσιλογισμού συνεργάτες των ξένων κατακτητών, που πρόσδεσαν την Ελλάδα ισχυρότερα και κατά πολύ σφιχτότερα στο άρμα του αγγλο-αμερικάνικου ιμπεριαλισμού.

Καθοριστικό ρόλο στον προσανατολισμό του χαρακτήρα της ανάπτυξης του ντόπιου καπιταλισμού έπαιξε η ΕΞΑΡΤΗΣΗ του απ’ τις ξένες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις και πρωτίστως τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό με όργανά του το ΔΝΤ και την Παγκόσμια Τράπεζα, που προσανατόλισαν, συνειδητά και προγραμματισμένα, τις επενδύσεις κεφαλαίων κυρίως στον τομέα του εμπορίου και εν μέρει στη ναυτιλία αλλά πρωτίστως στον τομέα οικοδομικών δραστηριοτήτων και τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με προσχεδιασμένη επιδίωξη το παραπέρα βάθεμα της οικονομικής εξάρτησης (συμπληρωμένης με την πολιτικο-στρατιωτική) – ΕΞΑΡΤΗΣΗ που προϋποθέτει ουσιαστικά ΑΠΟΥΣΙΑ βαριάς βιομηχανίας και έλλειψη αναπτυγμένης σύγχρονης αγροτικής οικονομίας.

2. Αστικό κράτος-μοναρχοφασιστικές κυβερνήσεις. Απ’ τις αρχές της δεκαετίας του 1950 οι μοναρχοφασιστικές κυβερνήσεις με τις πρώτες προσπάθειες οικονομικής ανασυγκρότησης της χώρας απ’ τις μεγάλες καταστροφές των πολέμων κινήθηκαν στην κατεύθυνση που απαιτούσαν και επέβαλλαν οι αμερικανοί ιμπεριαλιστές με τη διαβόητη, υποδουλωτικού χαρακτήρα, «βοήθεια» τους, και σε συνδυασμό με αυτό απ’ τα πρώτα μέτρα που πήραν ήταν να δώσουν τη δυνατότητα στους «δικούς τους» δηλ. τους ομοϊδεάτες τους μοναρχοφασίστες εργολάβους – ως ανταμοιβή για τις υπηρεσίες στήριξης του μοναρχοφασιστικού καθεστώτος τους – κατά πρώτο να καταπατήσουν μεγάλες εκτάσεις δημόσιας γης στο γεωγραφικό χώρο της Αττικής (και σ’ ολόκληρη την επικράτεια), και κατά δεύτερο στις άλλες περιπτώσεις να την αρπάξουν προκλητικά δηλ. να την «αγοράσουν» σε εξευτελιστικά χαμηλότατες τιμές, πληρώνοντας μηδαμινά ποσά.

Την ίδια περίοδο σημειώνεται μια τεράστια εσωτερική μετανάστευση εργατικού δυναμικού απ’ τις αγροτικές περιοχές προς την πρωτεύουσα της χώρας – εξαιτίας της μεγάλης ανεργίας –αλλά και εξαιτίας των άγριων φασιστικών διώξεων των αντιφασιστικών δυνάμεων, που αποτέλεσε το φθηνό εργατικό δυναμικό και έγινε το αντικείμενο της πιο αισχρής εκμετάλλευσης τόσο από τους μεμονωμένους μεγαλο-εργολάβους (και μικρούς) όσο και απ’ τις νεοσυγκροτημένες οικοδομικές επιχειρήσεις, ενώ ταυτόχρονα αναπτύχθηκε ένας πολυπλόκαμος μηχανισμός μεγαλοεργολάβων – μοναρχοφασιστικών κυβερνήσεων-Δήμων, με όργανο τις διάφορες υπηρεσίες του αστικού κράτους. Παράλληλα οι ίδιοι κύκλοι λυμαίνονταν και τη λεγόμενη «βοήθεια» των ιμπεριαλιστών των ΗΠΑ και των άλλων Οργανισμών του ξένου κεφαλαίου, ενώ ταυτόχρονα αρχίζουν να διαμορφώνονται οι κατάλληλες οικονομικο-κοινωνικές συνθήκες απ’ τις οποίες «ξεφυτρώνει» ένα ιδιόμορφο στρώμα άξεστων και ακραία αδίστακτων νεόπλουτων μαφιόζικων χαρακτηριστικών.

3. Μεγιστοποίηση των κερδών του κεφαλαίου στον τομέα των οικοδομών. Πέρα απ’ τη συστηματική καταπάτηση και εν ψυχρώ αρπαγή της δημόσιας γης με αντίτιμο κάποια ελάχιστα ψίχουλα, η οικοδομική δραστηριότητα κινήθηκε με γνώμονα και κριτήριο τη μεγιστοποίηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου (μεγαλοεργολάβοι, οικοδομικές επιχειρήσεις, κλπ.) και των Τραπεζών, με την άγρια εκμετάλλευση του φθηνού εργατικού δυναμικού, που αποδίδει τεράστιο πακτωλό κερδών και «μαύρο» χρήμα στα αδίστακτα πολυπλόκαμα κυκλώματα.

Συμπληρωματικά σ’ αυτά έρχεται η άναρχη δόμηση, ενώ εκατομμύρια κτίσματα οικοδομήθηκαν ΠΑΡΑΝΟΜΑ και ΑΥΘΑΙΡΕΤΑ, τα οποία κατά διαστήματα νομιμοποιούνται εκ των υστέρων από το κράτος με διάφορους νόμους που ψηφίζονται απ’ τις εκάστοτε κυβερνήσεις. Σχετικά με τους νομιμοποιήσεις των τελευταίων χρόνων η δημοσιογράφος Χαρά Τζαναβάρα σε έρευνα-κείμενό της που δημοσιεύθηκε αρχές Αυγούστου στην «Εφημ.Συντακτων» αναφέρει ότι από «το 2011 ως το 2017 νομιμοποιήθηκαν 1,523 εκατομμύρια αυθαίρετα, νόμος 4014/2011: 428.507 δηλώσεις, νόμος 4178/2014: 969.761 δηλώσεις, νόμος 4495/2017: 125.091 δηλώσεις, ΠΗΓΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΥΠΟΒΟΛΗΣ ΔΗΛΩΣΕΩΝ ΤΟΥ ΤΕΕ» («ΕφΣυν» 1/8/2018).

Έτσι, πέρα απ’ την τεράστια ανυπολόγιστη καταστροφή των δασών που μετατράπηκαν σε παράνομα οικόπεδα-πλούσια χρυσορυχεία των διαφόρων αετονύχηδων απατεώνων αντιδραστικών (μ’ όλες τις γνωστές αρνητικές συνέπειες, με πρώτη την καταστροφή του περιβάλλοντος), κτίστηκαν ολόκληρες πόλεις-συνοικίες ΧΩΡΙΣ σχέδιο, δρόμους, πλατείες, στενούς ή ανύπαρκτους δρόμους, κλπ. χωρίς αποχετευτικό δίκτυο, χωρις ρεύμα και νερό, κλπ., και μάλιστα πάνω ή δίπλα σε χείμαρρους και ρέματα, προκαλώντας μόνιμα και αναπόφευκτα μεγάλες φονικές πλημμύρες σε διάφορα μέρη (Μάντρα, κλπ.) με πλήρη απουσία αντιπλημμυρικών έργων και επιπλέον κλείνοντας τη φυσική ροή των όμβριων υδάτων, μα και παντελή έλλειψη πυροπροστασίας, όπως στο ΜΑΤΙ, κλπ. όπου είχαν φραχτεί παράνομα ακόμα και οι φυσικές διαβάσεις προς τη θάλασσα, με αναπόφευκτη συνέπεια τα γνωστά τραγικά αποτελέσματα που κόστισαν, πέραν των τεράστιων υλικών καταστροφών, σχεδόν 100 ανθρώπινες ζωές.

Αν στο ΜΑΤΙ είχαν παραμείνει ανοιχτές οι φυσικές διαβάσεις προς τη θάλασσα – πέρα απ’ τις υπαρκτές ευθύνες Κυβέρνησης-κρατικού μηχανισμού – ή είχαν κατεδαφιστεί οι φράχτες και πολύ περισσότερο αν είχαν διανοιχτεί ακόμα περισσότερες διαβάσεις, αυτό θα ήταν η ΜΟΝΗ ρεαλιστική λύση για μια σχεδόν σίγουρη διάσωση των αδικοχαμένων κατοίκων ή τουλάχιστον θα ήταν πολύ λιγότερα τα θύματα.

Η άναρχη, παράνομη και αυθαίρετη δόμηση οδήγησε ΑΝΑΠΟΦΕΥΚΤΑ στη δημιουργία, σε πολλά μέρη της χώρας, πόλεων-οικισμών, πραγματικές ΠΑΓΙΔΕΣ-ΘΑΝΑΤΟΥ, όπως η πρόσφατη τραγική περίπτωση στο ΜΑΤΙ.

4. Δημιουργία πελώριας στρατιάς εκλογικής πελατείας – πραγματικών ΑΙΧΜΑΛΩΤΩΝ – ΟΛΩΝ των κομμάτων. Η μόνιμη ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ δόμηση οδήγησε σε μια πελώρια στρατιά, εκατομμυρίων πανελλαδικά, εκλογικής πελατείας ΟΛΩΝ των κομμάτων, που συνδέεται, στηρίζεται και υπηρετείται από ολόκληρο τον αστικό κρατικό μηχανισμό, ΟΛΕΣ τις κυβερνήσεις και το ΣΥΝΟΛΟ των Δήμων της χώρας, τις κρατικές Υπηρεσίες (Πολεοδομία, ΔΕΗ, ΕΥΔΑΠ, Αστυνομία, Δικαστήρια κλπ.), που όλα μαζί συνιστούν μια χωρίς προηγούμενο ΔΙΑΦΘΟΡΑ (πελατειακές νοοτροπίες, ποικίλες «συναλλαγές», φακελάκια, μίζες, «εξαγορές», ανοχή παρανομιών, «βολέματα», ρουσφέτια, ηθικός εκμαυλισμός, κλπ., κλπ., ψηφοθηρία και μόνιμη αιχμαλωσία της εκλογικής πελατείας).

Γι’ αυτόν ΑΚΡΙΒΩΣ το λόγο ΚΑΜΙΑ κυβέρνηση και ΚΑΝΕΝΑ αστικό πολιτικό κόμμα (μεγαλοαστικά και ρεφορμιστικά «Κ»ΚΕ-ΣΥΡΙΖΑ) ΔΕΝ έθεσαν ποτέ ως αίτημα-στόχο τον ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟ ή περιορισμό κατ’ ελάχιστον αυτής της καταστροφικής πορείας της παράνομης και αυθαίρετης δόμησης στο βωμό των συμφερόντων μεγάλων και μικρών εργολαβικών κυκλωμάτων και της αύξησης και μεγιστοποίησης των αμύθητων κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.

Η προαναφερόμενη ΔΙΑΦΘΟΡΑ έχει πάρει κολοσσιαίες διαστάσεις και έχει κάθετο χαρακτήρα, διαπερνώντας όλες τις κοινωνικές τάξεις της σάπιας αστικής κοινωνίας μέχρι ακόμα και σημαντικά δυστυχώς τμήματα των εργαζομένων που στερούνται επαναστατικής ταξικής συνείδησης, μ’ αποτέλεσμα να ΜΗΝ υπάρχει ΚΑΜΙΑ αντίδραση στην αναπόφευκτη καταστροφική πορεία της δημιουργίας πόλεων-ΤΑΦΩΝ και για τους ίδιους τους κατοίκους, που δεν καταλαβαίνουν ή δεν θέλουν να καταλάβουν, επειδή «βολεύονται», ότι «κοιμούνται» μέρα-νύχτα παρέα και αγκαλιά με το ΘΑΝΑΤΟ.

Στον τομέα της ΠΑΡΑΝΟΜΗΣ και ΑΥΘΑΙΡΕΤΗΣ δόμησης πόλεων-ΤΑΦΩΝ – πέραν των ταξικών συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου – η αντιδραστική μικροαστική Ιδεολογία, που αναπαράγεται διαρκώς σε ευρεία κλίμακα, έχει ως πυρήνα την ύπαρξη-υπεράσπιση, λατρεία και θεοποίηση της ατομικής καπιταλιστικής μικρο-Ιδιοκτησίας και επιπλέον προβάλλει και δίνει προτεραιότητα στο ατομικό συμφέρον έναντι του κοινωνικού-συλλογικού συμφέροντος, εκδηλώθηκε και αυτή τη φορά με τον πιο ωμό και προκλητικότατο τρόπο στις αυθόρμητες δηλώσεις διασωθέντων κατοίκων: «χάθηκαν οι κόποι μιας ζωής»(!), «πολλοί δεν μπορούν να αντικρίσουν τους κόπους μιας ζωής καμένους», κλπ. που προβλήθηκαν κατά κόρον απ’ τον αντιδραστικό αστικό τύπο αλλά και απ΄τους ρεφορμιστές του «Ριζοσπάστη» («Ρ» 4-5/8/2018 σελ. 16-17, κλπ.) που δεν έχασε καθόλου την ευκαιρία να προβάλλει και διαφημίσει την αντιδραστική μικροαστική ιδεολογία και στάση ζωής, για την οποία προφανώς ΔΕΝ «μετράνε» οι πολλές δεκάδες θανάτων αλλά «οι χαμένοι κόποι μιας ζωής» (!!!).

Σ’ αντιπαράθεση μ’ αυτή την αντιδραστική μικροαστική στάση αξίζει να σημειωθεί, με την ευκαιρία αυτής της μεγάλης τραγωδίας, η ανιδιοτελής στάση αλληλεγγύης και συμπαράστασης των ξένων (Αιγύπτιοι ψαράδες, Παλαιστίνιοι, Κούρδοι, κλπ.) και ντόπιων εργαζομένων, ιδιαίτερα των πολλών δεκάδων νέων.

Τα δάκρυα και οι θρήνοι δεν προσφέρουν απολύτως τίποτα για την παρεμπόδιση τέτοιων μεγάλων καταστροφών, μα ούτε και οι αντιδραστικοί μικροαστικοί οδυρμοί της απώλειας «των κόπων μιας ζωής»(!), αν δεν συνειδητοποιηθεί η ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΤΑΣΤΡΟΦΗ δηλ. αν δεν μετατραπούν σε οργή και μαχητική διεκδίκηση-πάλη ώστε να τερματιστεί ΑΜΕΣΑ η ΠΑΡΑΝΟΜΗ και ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ δόμηση που οδηγεί αναπόφευκτα σε νέες ΠΑΓΙΔΕΣ-ΘΑΝΑΤΟΥ, και επομένως σε περισσότερες και πολύ μεγαλύτερες καταστροφές.

Η πρόσφατα ψηφισμένη τροπολογία για κατεδαφίσεις αυθαιρέτων πρέπει να προχωρήσει στην πρακτική της εφαρμογή στα πιο κρίσιμα και αναγκαία σημεία των οικισμών ώστε να προφυλαχθούν οι κάτοικοί τους απ’ τις φονικές πλημμύρες και πυρκαγιές, μαζί προφανώς μ’ άλλα απαραίτητα αντιπλημμυρικά και πυροπροστασίας έργα-μέτρα.

Κλείνοντας αυτό το σημείωμα, ας βροντοφωνάξουμε, μαζί μ΄αυτές τις κατεδαφίσεις, να γκρεμιστεί επιτέλους το ταχύτερο το προκλητικότατο ΑΙΣΧΟΣ όλων των παράνομων κτισμάτων στο «DACHAU» της Ελλάδας, το ΜΑΚΡΟΝΗΣΙ.