Να δυναμώσει η ταξική πάλη!Η εργατική τάξη και οι λαοί πρέπει να πάρουν τη μοίρα τους στα δικά τους χέρια!
Στον καπιταλιστικο-ιμπεριαλιστικό κόσμο, επομένως και στην ΕΕ, εξαιτίας των καταστροφικών συνεπειών της διεθνούς οικονομικής κρίσης και της όξυνσης όλων των κύριων αντιφάσεων αυτού του συστήματος, έγιναν σημαντικές αλλαγές μεταξύ των χωρών αλλά και μέσα στις χώρες.
Οι διαφορετικές προκλήσεις της άρχουσας τάξης και του συστήματός της παράγουν μια επιθετική και συγκεντρωτική πολιτική εναντίον της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λαών.
Αυτή η πολιτική, με τις διαφορετικές πτυχές και τις μορφές της, οδηγεί την ΕΕ να γίνεται ολοένα και περισσότερο εκμεταλλευτική, πιο αντιδραστική, πιο πολεμοκάπηλη και εντείνει τη νεο-αποικιοκρατική λεηλασία, ειδικά στις αφρικανικές χώρες.
Για την ενότητα των εργατών και την αλληλεγγύη ενάντια στην καπιταλιστική επίθεση!
Στην Ευρώπη, ενώ η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης αυξάνεται, τα εκατομμύρια των νέων, δεν έχουν μέλλον, εκτός από την ανασφάλεια και τη μετανάστευση. Εκατομμύρια άνθρωποι στερούνται κοινωνικών υπηρεσιών και ιδιαίτερα οι γυναίκες υφίστανται διακρίσεις. Η φτώχεια επηρεάζει τη θέση των πλατιών μαζών με ιδιαίτερη οξύτητα, ενώ ο πλούτος και η εξουσία μιας μειονότητας αυξάνονται ολοένα και περισσότερο.
Σ’ αυτή την κατάσταση των πολλών δυσκολιών, οι καπιταλιστές διεξάγουν μια ακραία επιθετική πολιτική εναντίον της εργατικής τάξης. Η επίθεση στα ζωτικά συμφέροντα και τα βασικά δικαιώματα των εργατών εκτυλίσσεται σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα. Τα σχέδια απόλυσης χιλιάδων εργαζομένων είναι μια σκληρή πραγματικότητα σε πολλά εργοστάσια και επιχειρήσεις. Υπάρχει αυξανόμενη πίεση στους εργαζόμενους να παράγουν περισσότερα για μικρότερες αμοιβές. Οι συλλογικές εθνικές διαπραγματεύσεις και οι κώδικες εργασίας δέχονται επίθεση. Τα αφεντικά θέλουν να επιβάλουν τι, πότε και πώς να διαπραγματευτούν με σκοπό να αυξήσουν την εκμετάλλευση και να επιδεινώσουν την κατάσταση των εργατών και να καταστρέψουν τις οργανώσεις τους. Και με την υποστήριξη των κυβερνήσεων είναι πρόθυμοι να παρατείνουν τις ώρες εργασίας και να μειώσουν όλο και περισσότερο τις συντάξεις.
Αυτή η επίθεση διεξάγεται με τη συνέργεια της οπορτουνιστικής και της "κίτρινης" συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Ενάντια σε αυτή την πολιτική, οι εργάτες και οι εργαζόμενες μάζες δεν σταμάτησαν ποτέ να αγωνίζονται, συμμετείχαν σε μια σκληρή σύγκρουση με το κράτος και αντιμετώπισαν την ταξική του βία. Το μεγάλο κίνημα κατά της μεταρρύθμισης της εργατικής νομοθεσίας στη Γαλλία, των ωρών εργασίας (Νόμος El Khomri), οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις που έγιναν σε διάφορες χώρες δείχνουν ότι οι εργάτες δεν αποδέχονται την εξάλειψη των δικαιωμάτων τους, αλλά ζητούν να σταματήσουν τα αντιδραστικά και αντιλαϊκά μέτρα και οι νόμοι, και τονίζουν ότι αυτή η αντίσταση πρέπει να αναπτυχθεί παντού.
Τώρα κινητοποιούνται ξανά για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους ενάντια στις επιθετικές καπιταλιστικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυβερνήσεων, που θέλουν να διαλύσουν τους χώρους εργασίας τους, τις κοινωνικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα, καθώς και τις προσπάθειες των αφεντικών που θέλουν να αποφύγουν νόμους και συλλογικές συμφωνίες που περιορίζουν τη βουλιμία των κερδών τους.
Οι εργάτες πιέζουν τους ηγέτες των οργανώσεών τους, αποκαλούν «προδότες!» εκείνους τους συνδικαλιστές ηγέτες που συνεργάζονται με το κεφάλαιο. Προσπαθούν να οργανωθούν σε πλατφόρμες με βάση την τάξη και να απαιτήσουν μια διαφορετική πολιτική, βασισμένη στην ταξική πάλη, και όχι στην ταξική συνεργασία. Απαιτούν την αποκατάσταση της ενότητας δράσης στον αγώνα κατά του καπιταλισμού και του κράτους του.
Υποστηρίζουμε τον αγώνα των εργατών και αγωνιζόμαστε μαζί τους να μεταφερθεί το βάρος της κρίσης στις πλάτες της κυρίαρχης τάξης, για την υπεράσπιση των ελευθεριών της εργατικής τάξης και των οργανώσεών της.
Λέμε να σταματήσουν οι απολύσεις για κέρδη, απαιτούμε τη μείωση του ωραρίου εργασίας χωρίς μείωση μισθών, αύξηση των μισθών για χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας, αύξηση της σύνταξης και μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης. Ζητούμε την ίση αμοιβή για ίση εργασία για κάθε εργαζόμενο. Ζητούμε την ισότητα αμοιβής για άνδρες και γυναίκες εργαζόμενους. Απαιτούμε την ισότητα αμοιβής και τα ίδια δικαιώματα για τους ντόπιους και τους μετανάστες εργαζομένους!
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η οργάνωση ενός ισχυρού ενιαίου μετώπου της εργατικής τάξης ενάντια στην αστική πολιτική θα προσελκύσει ευρύτερα στρώματα των καταπιεσμένων εργατών που, λόγω της φιλομονοπωλιακής πολιτικής της σοσιαλδημοκρατίας και της επιρροής της αντιδραστικής και εθνικιστικής πολιτικής, οδηγήθηκαν στο πλευρό της αντίδρασης σε μια σειρά καπιταλιστικέ χώρες.
"Ενωμένη Ευρώπη": Ευρώπη της αντίδρασης και της στρατιωτικοποίησης
Σε όλη την Ευρώπη τα αντιδραστικά και αντιδημοκρατικά μέτρα και τάσεις αυξάνονται. Εκδηλώνονται όχι μόνο στη διαρθρωτική συγκέντρωση της ΕΕ - όπως στην περίπτωση μιας σειράς κεντρικών χωρών της ευρωζώνης, που προσανατολίζονται προς μια πιο αποκλειστική και συγκεντρωτική συνεργασία - αλλά και στις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της εξουσίας των κυβερνήσεων και την αποδυνάμωση της λαϊκής κυριαρχίας, στη στρατιωτικοποίηση των κρατών και της κοινωνίας, και τελικά σε μέτρα και πολιτικές που πυροδοτούν και ενισχύουν εθνικιστικές, σοβινιστικές, ρατσιστικές και φασιστικές τάσεις.
Η ηγεσία της ΕΕ και των ιμπεριαλιστικών κρατών προσπαθούν να επαναπροσανατολίσουν την εφαρμογή πιο επιθετικών και επεκτατικών πολιτικών σε μια περίοδο ταχείας αλλαγής των σχέσεων και των συνθηκών του παγκόσμιου καπιταλισμού (δηλ. αύξηση του προστατευτισμού, εμπορικές συγκρούσεις, πόλεμος τιμών και οικονομικές κυρώσεις).
Για να νομιμοποιήσουν αυτά τα βήματα, χειραγωγούν τους αυξανόμενους φόβους και τις ανησυχίες των ευρωπαϊκών λαών σχετικά με την πορεία των γεγονότων στον κόσμο.
Η προβολή μιας «Ευρώπης που θα πάρει τη μοίρα της στα χέρια της» θα επιφέρει τη νομιμοποίηση και την εφαρμογή πιο επιθετικών και παρεμβατικών πολιτικών, τη μετατροπή των έκτακτων μέτρων σε συνηθισμένα, την οικοδόμηση αστυνομικών κρατών. Οδηγούν σε αύξηση της ξενοφοβικής κινητοποίησης ενάντια στους πρόσφυγες και στο δυνάμωμα των φασιστικών κινημάτων.
Μια Ευρώπη στην οποία θα ενισχυθούν οι αντιδραστικές δυνάμεις θα συνεπάγεται την αντίληψη των εργατών και των εργαζόμενων της να θεωρούν τα ταξικά αδέλφια και αδελφές των άλλων χωρών ως αντιπάλους, οδηγώντας τους σε κατάσταση να μην δείχνουν καμία ανησυχία για την αποδυνάμωση της φιλίας και της αλληλεγγύης μεταξύ τους.
Ωστόσο, η αιματηρή ιστορία της Ευρώπης αποδεικνύει ότι αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδο, ειδικά για τους εργαζόμενους και τους λαούς. Σήμερα οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα και οι νέοι που βγαίνουν στους δρόμους ενάντια στους αντιδραστικούς νόμους, τους περιορισμούς των δικαιωμάτων, ενάντια στα ρατσιστικά και φασιστικά κόμματα και κινήματα, για την αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες, ενάντια στις πολεμικές δαπάνες, της G7, του ΝΑΤΟ και τη συγκρότηση του ευρωπαϊκού στρατού, δείχνουν την μόνη στάση που πρέπει να ληφθεί και να ενισχυθεί. Πρέπει επίσης να ενισχυθεί η αλληλεγγύη, η συνεργασία και ο συντονισμός, καθώς και η μαζική οργάνωσή τους.
Σταματήστε την πολεμική πολιτική! Έξω ΤΏΡΑ από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ!
Η ευρωπαϊκή μας ήπειρος, η οποία έχει ήδη υποστεί τις συνέπειες δύο παγκοσμίων πολέμων, η οποίοι ξεκίνησαν από επιθετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, είναι τώρα μάρτυρας μιας τεράστιας στρατιωτικής συσσώρευσης για έναν νέο πόλεμο όπου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα. Από τη Σκανδιναβία και τη Βαλτική Θάλασσα έως τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα παρατηρούμε ότι οι προετοιμασίες για τον πόλεμο εντάθηκαν, ενώ νέα όπλα, πύραυλοι, μαχητικά αεροπλάνα και στρατεύματα που σταθμεύουν εκεί, προωθούνται κυρίως από το ΝΑΤΟ και τις χώρες μέλη του. Είναι ένα επιθετικό βήμα, που στρέφεται κατά της Ρωσίας. Αυτό είναι μέρος των παγκόσμιων προετοιμασιών πολέμου των τεσσάρων σημερινών βασικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων – των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ρωσίας και της Κίνας, ιδιαίτερα όμως του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, ως του πιο επιθετικού και πιο επικίνδυνου.
Ενώ χιλιάδες διαμαρτυρήθηκαν στους δρόμους των Βρυξελλών και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις ενάντια στον Τραμπ και τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στις 25 Μαΐου, ο Ντόναλντ Τράμπ, η Άνγκελα Μέρκελ και οι άλλοι ηγέτες των κρατών μελών επιβεβαίωσαν ομόφωνα την απόφασή τους που έλαβαν στη Βαρσοβία για να εφαρμόσουν στην πράξη μία τεράστια αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στο 2% του ΑΕΠ έως το 2025, σχεδόν διπλασιάζοντας τις πραγματικές εξοπλιστικές στρατιωτικές δαπάνες. Επέλεξαν το δρόμο του πολέμου, της επιθετικότητας και της στρατιωτικοποίησης προς όφελος των μεγάλων αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλιακών παραγωγών όπλων. Για τους εργάτες, τους νέους, τους συνταξιούχους και τις μελλοντικές γενιές, αυτό σημαίνει κοινωνικές περικοπές και μια νέα πίεση για μείωση μισθών, αύξηση των ωρών εργασίας την καταστροφή των απομεινάριων των κατακτήσεων των εργατικών και λαϊκών αγώνων καθώς και περισσότερη πίεση προς τη νεολαία για ένταξή της στο στρατό.
Οι σημερινοί και προγραμματισμένοι πόλεμοι σημαίνουν την καταστροφή και λεηλασία ολόκληρων εθνών και λαών άλλων ηπείρων, από την Αφρική και την Ασία έως τη Λατινική Αμερική.
Η δήλωση εναντίον της συνόδου κορυφής, η οποία υπογράφηκε από τα ευρωπαϊκά μέλη της Διεθνούς Διάσκεψης Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων, με τίτλο "Ας ενωθούμε και να διαδηλώσουμε ενάντια στην πολιτική του πολέμου! Έξω τώρα από τις αντιλαϊκές και πολεμοκάπηλες συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ " που μοιράστηκε σε κάθε χώρα μας, είναι μια έκκληση για την ενότητα της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων ενάντια στον πόλεμο και τη στρατιωτικοποίηση.
Αυτός ο κοινός αγώνας και ένα ενωμένο μέτωπο είναι απαραίτητο για όλα τα έθνη και τους λαούς που αγαπούν την ειρήνη.
Λίγο μετά τη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ, η Μέρκελ και ο Μακρόν, η νέα παράταξη του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δήλωσαν, ότι ένας «Ευρωπαϊκός Στρατός» βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ προβάλλεται ως παγκόσμια ιμπεριαλιστική υπερδύναμη, σε συνεργασία και ανταγωνισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα μαρξιστικά-λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις καλούν τους εργάτες και τους λαούς της Ευρώπης να σταματήσουν την επικίνδυνη στρατιωτική συσσώρευση, κατανοώντας ότι ο κύριος εχθρός των εργατών και των λαών είναι στο σπίτι τους, βρίσκεται στις χώρες τους: είναι η μπουρζουαζία!
Απευθύνουμε έκκληση να συνεχίσετε τον αγώνα για να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι εξοπλισμοί, να αποσυρθούν όλα τα στρατεύματα από τους πολέμους ενάντια σε άλλα έθνη, να εγκαταλειφθούν οι φιλοπόλεμες συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και να διαλυθούν αυτά τα όργανα του ιμπεριαλισμού.
Η πραγματικότητα δείχνει: ο καπιταλισμός δεν είναι το μέλλον μας!
Ο καπιταλισμός είναι ένα ετοιμοθάνατο σύστημα, η γενική «κατάσταση της υγείας του» συνεχώς επιδεινώνεται, αν και, κατά καιρούς, φαίνεται να αναρρώνει.
Οι εργάτες, οι εργαζόμενες μάζες, οι νέοι, οι γυναίκες, οι καταπιεζόμενοι λαοί – δεν μπορούν να αντέξουν περισσότερο αυτό το βάρβαρο σύστημα, που φέρνει μόνο δυστυχία, ανεργία, ανασφάλεια και Αντίδραση και βαδίζει προς μια νέα περίοδο πολέμων.
Προκειμένου να ζήσουν, να έχουν μέλλον, να προχωρήσουν, πρέπει να ενωθούν, να αναπτύξουν διεθνή αλληλεγγύη, να επεκτείνουν τον αγώνα και μέσω μιας επιθετικής πολιτικής εναντίον του καπιταλιστικού συστήματος, με σκοπό μια επαναστατική ρήξη που είναι απαραίτητη για το άνοιγμα του δρόμου προς μια νέα κοινωνία.
Η νίκη της επανάστασης δεν εξαρτάται μόνο από τις αντικειμενικές συνθήκες που τη διευκολύνουν, αλλά και από τους εργάτες και τους λαούς που πραγματοποιούν αυτήν την επανάσταση. Η διεθνής κατάσταση μας προκαλεί να ενισχύσουμε τα υπάρχοντα Μαρξιστικά-Λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις, να ενθαρρύνουμε την οικοδόμηση νέων κομμάτων του επαναστατικού προλεταριάτου, να αναπτύξουμε την ταξική συνείδηση, να οδηγήσουμε τον αγώνα της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών στην πρώτη γραμμή του μετώπου, να ενισχύσουμε τους διεθνείς δεσμούς και την αλληλεγγύη μας για να δημιουργηθεί μια επαναστατική διέξοδος απ’ την παρούσα εποχή. Αυτό είναι το κύριο καθήκον μας στο έτος της εκατονταετηρίδας της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης!
Γερμανία, Ιούνης 2017
Οι διαφορετικές προκλήσεις της άρχουσας τάξης και του συστήματός της παράγουν μια επιθετική και συγκεντρωτική πολιτική εναντίον της εργατικής τάξης και των καταπιεσμένων λαών.
Αυτή η πολιτική, με τις διαφορετικές πτυχές και τις μορφές της, οδηγεί την ΕΕ να γίνεται ολοένα και περισσότερο εκμεταλλευτική, πιο αντιδραστική, πιο πολεμοκάπηλη και εντείνει τη νεο-αποικιοκρατική λεηλασία, ειδικά στις αφρικανικές χώρες.
Για την ενότητα των εργατών και την αλληλεγγύη ενάντια στην καπιταλιστική επίθεση!
Στην Ευρώπη, ενώ η εκμετάλλευση της εργατικής τάξης αυξάνεται, τα εκατομμύρια των νέων, δεν έχουν μέλλον, εκτός από την ανασφάλεια και τη μετανάστευση. Εκατομμύρια άνθρωποι στερούνται κοινωνικών υπηρεσιών και ιδιαίτερα οι γυναίκες υφίστανται διακρίσεις. Η φτώχεια επηρεάζει τη θέση των πλατιών μαζών με ιδιαίτερη οξύτητα, ενώ ο πλούτος και η εξουσία μιας μειονότητας αυξάνονται ολοένα και περισσότερο.
Σ’ αυτή την κατάσταση των πολλών δυσκολιών, οι καπιταλιστές διεξάγουν μια ακραία επιθετική πολιτική εναντίον της εργατικής τάξης. Η επίθεση στα ζωτικά συμφέροντα και τα βασικά δικαιώματα των εργατών εκτυλίσσεται σε κάθε ευρωπαϊκή χώρα. Τα σχέδια απόλυσης χιλιάδων εργαζομένων είναι μια σκληρή πραγματικότητα σε πολλά εργοστάσια και επιχειρήσεις. Υπάρχει αυξανόμενη πίεση στους εργαζόμενους να παράγουν περισσότερα για μικρότερες αμοιβές. Οι συλλογικές εθνικές διαπραγματεύσεις και οι κώδικες εργασίας δέχονται επίθεση. Τα αφεντικά θέλουν να επιβάλουν τι, πότε και πώς να διαπραγματευτούν με σκοπό να αυξήσουν την εκμετάλλευση και να επιδεινώσουν την κατάσταση των εργατών και να καταστρέψουν τις οργανώσεις τους. Και με την υποστήριξη των κυβερνήσεων είναι πρόθυμοι να παρατείνουν τις ώρες εργασίας και να μειώσουν όλο και περισσότερο τις συντάξεις.
Αυτή η επίθεση διεξάγεται με τη συνέργεια της οπορτουνιστικής και της "κίτρινης" συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας. Ενάντια σε αυτή την πολιτική, οι εργάτες και οι εργαζόμενες μάζες δεν σταμάτησαν ποτέ να αγωνίζονται, συμμετείχαν σε μια σκληρή σύγκρουση με το κράτος και αντιμετώπισαν την ταξική του βία. Το μεγάλο κίνημα κατά της μεταρρύθμισης της εργατικής νομοθεσίας στη Γαλλία, των ωρών εργασίας (Νόμος El Khomri), οι απεργίες και οι κινητοποιήσεις που έγιναν σε διάφορες χώρες δείχνουν ότι οι εργάτες δεν αποδέχονται την εξάλειψη των δικαιωμάτων τους, αλλά ζητούν να σταματήσουν τα αντιδραστικά και αντιλαϊκά μέτρα και οι νόμοι, και τονίζουν ότι αυτή η αντίσταση πρέπει να αναπτυχθεί παντού.
Τώρα κινητοποιούνται ξανά για να υπερασπιστούν τα συμφέροντά τους ενάντια στις επιθετικές καπιταλιστικές και νεοφιλελεύθερες πολιτικές των κυβερνήσεων, που θέλουν να διαλύσουν τους χώρους εργασίας τους, τις κοινωνικές κατακτήσεις και τα δικαιώματα, καθώς και τις προσπάθειες των αφεντικών που θέλουν να αποφύγουν νόμους και συλλογικές συμφωνίες που περιορίζουν τη βουλιμία των κερδών τους.
Οι εργάτες πιέζουν τους ηγέτες των οργανώσεών τους, αποκαλούν «προδότες!» εκείνους τους συνδικαλιστές ηγέτες που συνεργάζονται με το κεφάλαιο. Προσπαθούν να οργανωθούν σε πλατφόρμες με βάση την τάξη και να απαιτήσουν μια διαφορετική πολιτική, βασισμένη στην ταξική πάλη, και όχι στην ταξική συνεργασία. Απαιτούν την αποκατάσταση της ενότητας δράσης στον αγώνα κατά του καπιταλισμού και του κράτους του.
Υποστηρίζουμε τον αγώνα των εργατών και αγωνιζόμαστε μαζί τους να μεταφερθεί το βάρος της κρίσης στις πλάτες της κυρίαρχης τάξης, για την υπεράσπιση των ελευθεριών της εργατικής τάξης και των οργανώσεών της.
Λέμε να σταματήσουν οι απολύσεις για κέρδη, απαιτούμε τη μείωση του ωραρίου εργασίας χωρίς μείωση μισθών, αύξηση των μισθών για χαμηλόμισθες θέσεις εργασίας, αύξηση της σύνταξης και μείωση της ηλικίας συνταξιοδότησης. Ζητούμε την ίση αμοιβή για ίση εργασία για κάθε εργαζόμενο. Ζητούμε την ισότητα αμοιβής για άνδρες και γυναίκες εργαζόμενους. Απαιτούμε την ισότητα αμοιβής και τα ίδια δικαιώματα για τους ντόπιους και τους μετανάστες εργαζομένους!
Δεν έχουμε καμία αμφιβολία ότι η οργάνωση ενός ισχυρού ενιαίου μετώπου της εργατικής τάξης ενάντια στην αστική πολιτική θα προσελκύσει ευρύτερα στρώματα των καταπιεσμένων εργατών που, λόγω της φιλομονοπωλιακής πολιτικής της σοσιαλδημοκρατίας και της επιρροής της αντιδραστικής και εθνικιστικής πολιτικής, οδηγήθηκαν στο πλευρό της αντίδρασης σε μια σειρά καπιταλιστικέ χώρες.
"Ενωμένη Ευρώπη": Ευρώπη της αντίδρασης και της στρατιωτικοποίησης
Σε όλη την Ευρώπη τα αντιδραστικά και αντιδημοκρατικά μέτρα και τάσεις αυξάνονται. Εκδηλώνονται όχι μόνο στη διαρθρωτική συγκέντρωση της ΕΕ - όπως στην περίπτωση μιας σειράς κεντρικών χωρών της ευρωζώνης, που προσανατολίζονται προς μια πιο αποκλειστική και συγκεντρωτική συνεργασία - αλλά και στις αντεργατικές μεταρρυθμίσεις για την ενίσχυση της εξουσίας των κυβερνήσεων και την αποδυνάμωση της λαϊκής κυριαρχίας, στη στρατιωτικοποίηση των κρατών και της κοινωνίας, και τελικά σε μέτρα και πολιτικές που πυροδοτούν και ενισχύουν εθνικιστικές, σοβινιστικές, ρατσιστικές και φασιστικές τάσεις.
Η ηγεσία της ΕΕ και των ιμπεριαλιστικών κρατών προσπαθούν να επαναπροσανατολίσουν την εφαρμογή πιο επιθετικών και επεκτατικών πολιτικών σε μια περίοδο ταχείας αλλαγής των σχέσεων και των συνθηκών του παγκόσμιου καπιταλισμού (δηλ. αύξηση του προστατευτισμού, εμπορικές συγκρούσεις, πόλεμος τιμών και οικονομικές κυρώσεις).
Για να νομιμοποιήσουν αυτά τα βήματα, χειραγωγούν τους αυξανόμενους φόβους και τις ανησυχίες των ευρωπαϊκών λαών σχετικά με την πορεία των γεγονότων στον κόσμο.
Η προβολή μιας «Ευρώπης που θα πάρει τη μοίρα της στα χέρια της» θα επιφέρει τη νομιμοποίηση και την εφαρμογή πιο επιθετικών και παρεμβατικών πολιτικών, τη μετατροπή των έκτακτων μέτρων σε συνηθισμένα, την οικοδόμηση αστυνομικών κρατών. Οδηγούν σε αύξηση της ξενοφοβικής κινητοποίησης ενάντια στους πρόσφυγες και στο δυνάμωμα των φασιστικών κινημάτων.
Μια Ευρώπη στην οποία θα ενισχυθούν οι αντιδραστικές δυνάμεις θα συνεπάγεται την αντίληψη των εργατών και των εργαζόμενων της να θεωρούν τα ταξικά αδέλφια και αδελφές των άλλων χωρών ως αντιπάλους, οδηγώντας τους σε κατάσταση να μην δείχνουν καμία ανησυχία για την αποδυνάμωση της φιλίας και της αλληλεγγύης μεταξύ τους.
Ωστόσο, η αιματηρή ιστορία της Ευρώπης αποδεικνύει ότι αυτός ο δρόμος είναι αδιέξοδο, ειδικά για τους εργαζόμενους και τους λαούς. Σήμερα οι εργάτες, τα λαϊκά στρώματα και οι νέοι που βγαίνουν στους δρόμους ενάντια στους αντιδραστικούς νόμους, τους περιορισμούς των δικαιωμάτων, ενάντια στα ρατσιστικά και φασιστικά κόμματα και κινήματα, για την αλληλεγγύη με τους πρόσφυγες, ενάντια στις πολεμικές δαπάνες, της G7, του ΝΑΤΟ και τη συγκρότηση του ευρωπαϊκού στρατού, δείχνουν την μόνη στάση που πρέπει να ληφθεί και να ενισχυθεί. Πρέπει επίσης να ενισχυθεί η αλληλεγγύη, η συνεργασία και ο συντονισμός, καθώς και η μαζική οργάνωσή τους.
Σταματήστε την πολεμική πολιτική! Έξω ΤΏΡΑ από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ!
Η ευρωπαϊκή μας ήπειρος, η οποία έχει ήδη υποστεί τις συνέπειες δύο παγκοσμίων πολέμων, η οποίοι ξεκίνησαν από επιθετικές ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, είναι τώρα μάρτυρας μιας τεράστιας στρατιωτικής συσσώρευσης για έναν νέο πόλεμο όπου θα μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν πυρηνικά όπλα. Από τη Σκανδιναβία και τη Βαλτική Θάλασσα έως τη Μεσόγειο και τη Μαύρη Θάλασσα παρατηρούμε ότι οι προετοιμασίες για τον πόλεμο εντάθηκαν, ενώ νέα όπλα, πύραυλοι, μαχητικά αεροπλάνα και στρατεύματα που σταθμεύουν εκεί, προωθούνται κυρίως από το ΝΑΤΟ και τις χώρες μέλη του. Είναι ένα επιθετικό βήμα, που στρέφεται κατά της Ρωσίας. Αυτό είναι μέρος των παγκόσμιων προετοιμασιών πολέμου των τεσσάρων σημερινών βασικών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων – των ΗΠΑ, της Ευρωπαϊκής Ένωσης, της Ρωσίας και της Κίνας, ιδιαίτερα όμως του αμερικάνικου ιμπεριαλισμού, ως του πιο επιθετικού και πιο επικίνδυνου.
Ενώ χιλιάδες διαμαρτυρήθηκαν στους δρόμους των Βρυξελλών και σε άλλες ευρωπαϊκές πόλεις ενάντια στον Τραμπ και τη σύνοδο κορυφής του ΝΑΤΟ στις 25 Μαΐου, ο Ντόναλντ Τράμπ, η Άνγκελα Μέρκελ και οι άλλοι ηγέτες των κρατών μελών επιβεβαίωσαν ομόφωνα την απόφασή τους που έλαβαν στη Βαρσοβία για να εφαρμόσουν στην πράξη μία τεράστια αύξηση των στρατιωτικών δαπανών στο 2% του ΑΕΠ έως το 2025, σχεδόν διπλασιάζοντας τις πραγματικές εξοπλιστικές στρατιωτικές δαπάνες. Επέλεξαν το δρόμο του πολέμου, της επιθετικότητας και της στρατιωτικοποίησης προς όφελος των μεγάλων αμερικανικών και ευρωπαϊκών μονοπωλιακών παραγωγών όπλων. Για τους εργάτες, τους νέους, τους συνταξιούχους και τις μελλοντικές γενιές, αυτό σημαίνει κοινωνικές περικοπές και μια νέα πίεση για μείωση μισθών, αύξηση των ωρών εργασίας την καταστροφή των απομεινάριων των κατακτήσεων των εργατικών και λαϊκών αγώνων καθώς και περισσότερη πίεση προς τη νεολαία για ένταξή της στο στρατό.
Οι σημερινοί και προγραμματισμένοι πόλεμοι σημαίνουν την καταστροφή και λεηλασία ολόκληρων εθνών και λαών άλλων ηπείρων, από την Αφρική και την Ασία έως τη Λατινική Αμερική.
Η δήλωση εναντίον της συνόδου κορυφής, η οποία υπογράφηκε από τα ευρωπαϊκά μέλη της Διεθνούς Διάσκεψης Μαρξιστικών-Λενινιστικών Κομμάτων και Οργανώσεων, με τίτλο "Ας ενωθούμε και να διαδηλώσουμε ενάντια στην πολιτική του πολέμου! Έξω τώρα από τις αντιλαϊκές και πολεμοκάπηλες συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ " που μοιράστηκε σε κάθε χώρα μας, είναι μια έκκληση για την ενότητα της εργατικής τάξης και των λαϊκών δυνάμεων ενάντια στον πόλεμο και τη στρατιωτικοποίηση.
Αυτός ο κοινός αγώνας και ένα ενωμένο μέτωπο είναι απαραίτητο για όλα τα έθνη και τους λαούς που αγαπούν την ειρήνη.
Λίγο μετά τη διάσκεψη κορυφής του ΝΑΤΟ, η Μέρκελ και ο Μακρόν, η νέα παράταξη του οικοδομήματος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δήλωσαν, ότι ένας «Ευρωπαϊκός Στρατός» βρίσκεται στην ημερήσια διάταξη. Αυτό σημαίνει ότι η ΕΕ προβάλλεται ως παγκόσμια ιμπεριαλιστική υπερδύναμη, σε συνεργασία και ανταγωνισμό με τις Ηνωμένες Πολιτείες.
Τα μαρξιστικά-λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις καλούν τους εργάτες και τους λαούς της Ευρώπης να σταματήσουν την επικίνδυνη στρατιωτική συσσώρευση, κατανοώντας ότι ο κύριος εχθρός των εργατών και των λαών είναι στο σπίτι τους, βρίσκεται στις χώρες τους: είναι η μπουρζουαζία!
Απευθύνουμε έκκληση να συνεχίσετε τον αγώνα για να σταματήσουν οι πόλεμοι και οι εξοπλισμοί, να αποσυρθούν όλα τα στρατεύματα από τους πολέμους ενάντια σε άλλα έθνη, να εγκαταλειφθούν οι φιλοπόλεμες συμμαχίες του ΝΑΤΟ και της ΕΕ και να διαλυθούν αυτά τα όργανα του ιμπεριαλισμού.
Η πραγματικότητα δείχνει: ο καπιταλισμός δεν είναι το μέλλον μας!
Ο καπιταλισμός είναι ένα ετοιμοθάνατο σύστημα, η γενική «κατάσταση της υγείας του» συνεχώς επιδεινώνεται, αν και, κατά καιρούς, φαίνεται να αναρρώνει.
Οι εργάτες, οι εργαζόμενες μάζες, οι νέοι, οι γυναίκες, οι καταπιεζόμενοι λαοί – δεν μπορούν να αντέξουν περισσότερο αυτό το βάρβαρο σύστημα, που φέρνει μόνο δυστυχία, ανεργία, ανασφάλεια και Αντίδραση και βαδίζει προς μια νέα περίοδο πολέμων.
Προκειμένου να ζήσουν, να έχουν μέλλον, να προχωρήσουν, πρέπει να ενωθούν, να αναπτύξουν διεθνή αλληλεγγύη, να επεκτείνουν τον αγώνα και μέσω μιας επιθετικής πολιτικής εναντίον του καπιταλιστικού συστήματος, με σκοπό μια επαναστατική ρήξη που είναι απαραίτητη για το άνοιγμα του δρόμου προς μια νέα κοινωνία.
Η νίκη της επανάστασης δεν εξαρτάται μόνο από τις αντικειμενικές συνθήκες που τη διευκολύνουν, αλλά και από τους εργάτες και τους λαούς που πραγματοποιούν αυτήν την επανάσταση. Η διεθνής κατάσταση μας προκαλεί να ενισχύσουμε τα υπάρχοντα Μαρξιστικά-Λενινιστικά Κόμματα και Οργανώσεις, να ενθαρρύνουμε την οικοδόμηση νέων κομμάτων του επαναστατικού προλεταριάτου, να αναπτύξουμε την ταξική συνείδηση, να οδηγήσουμε τον αγώνα της εργατικής τάξης και των λαϊκών μαζών στην πρώτη γραμμή του μετώπου, να ενισχύσουμε τους διεθνείς δεσμούς και την αλληλεγγύη μας για να δημιουργηθεί μια επαναστατική διέξοδος απ’ την παρούσα εποχή. Αυτό είναι το κύριο καθήκον μας στο έτος της εκατονταετηρίδας της Μεγάλης Οχτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης!
Γερμανία, Ιούνης 2017
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Δανίας (APK)
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας (PCOF)
Οργάνωση για τη δημιουργία του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών της Γερμανίας (Arbeit Zukunft)
Κίνηση για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ (1918-55)
Κομμουνιστική πλατφόρμα - για το Κομμουνιστικό Κόμμα του Προλεταριάτου της Ιταλίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό) (PCE/ ML)
Κόμμα Εργασίας Τουρκίας (EMEP)
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας (PCOF)
Οργάνωση για τη δημιουργία του Κομμουνιστικού Κόμματος Εργατών της Γερμανίας (Arbeit Zukunft)
Κίνηση για την Ανασύνταξη του ΚΚΕ (1918-55)
Κομμουνιστική πλατφόρμα - για το Κομμουνιστικό Κόμμα του Προλεταριάτου της Ιταλίας
Κομμουνιστικό Κόμμα Ισπανίας (Μαρξιστικό-Λενινιστικό) (PCE/ ML)
Κόμμα Εργασίας Τουρκίας (EMEP)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου