Παραπέρα αύξηση της ανεργίας στην ευρωζώνη

Η παραπέρα αύξηση της ανεργίας στην ευρωζώνη τον Απρίλη (12,2%), που φτάνει πλέον στο μεγαλύτερο ύψος από τότε που τέθηκε στην κυκλοφορία το ευρώ και προσθέτει 95 χιλιάδες επιπλέον εργαζόμενους στα 19,4 εκατομμύρια της ευρωζωνικής στρατιάς των ανέργων, επιβεβαιώνει το βάθος και τις συνέπειες της ευρωζωνικής, ευρωενωσιακής και διεθνούς καπιταλιστικής κρίσης υπερπαραγωγής -σε αντίθεση με την αντιμαρξιστική φλυαρία «κρίσης υπερσυσσώρευσης» της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας του «Κ»ΚΕ (= συνονθύλευμα αντιμαρξιστικών απόψεων των H.Grossman–P.Mattick–D.Yaffe–E.Altvater, κλπ)

Η Ελλάδα, με το 27% της ανεργίας παγιωμένο, με βάση τα επίσημα στοιχεία, βρίσκεται στην πρώτη γραμμή. Τα τεράστια ποσοστά της νεανικής ανεργίας (πάνω από 65%) διαμορφώνουν μια κατάσταση δραματικών αδιεξόδων τόσο για τους νέους όσο και για το σύνολο της εργατικής τάξης. Τα στοιχεία που έδωσε στην δημοσιότητα το "ευρωβαρόμετρο» από τις Βρυξέλλες, αποτυπώνουν την μαζική αποδοκιμασία της νεολαίας, στην χώρα μας και στις χώρες της ευρωζώνης γενικότερα, προς την ΕΕ και τους καπιταλιστικούς εκμεταλλευτικούς θεσμούς της, αλλά και ένα μεγάλο ρεύμα αντίθεσης και αποχής από τα «θεσμικά όργανα» του ευρωζωνικού καπιταλισμού, όπως το λεγόμενο ευρωκοινοβούλιο.

Οι μεγάλες και συνεχείς λαϊκές κινητοποιήσεις ενάντια στην καπιταλιστική πολιτική λιτότητας - εργατικής εξαθλίωσης που κλιμακώνονται σε πολλές χώρες, σηματοδοτούν την κοινωνική πραγματικότητα που έχει διαμορφωθεί αλλά και την ενίσχυση του δρόμου της εργατικής αντίστασης και της ταξικής πάλης, σαν το μονόδρομο των εξαθλιωμένων εργατών.

Στην ευρύτερη περιοχή μας, αυξάνεται η λαϊκή αντίσταση στις αντιλαϊκές μεθοδεύσεις των αστικών κυβερνήσεων και των ιμπεριαλιστικών κέντρων. Η μεγάλη λαϊκή εξέγερση που ξέσπασε στην Τουρκία και συνεχίζεται, με βασικά συνθήματα «να παραιτηθεί η κυβέρνηση Ερντογάν - ενωμένοι ενάντια στο φασισμό» , εξέγερση που χτυπήθηκε ανελέητα από το τουρκικό κράτος καταστολής, ξεμασκάρεξε παγκόσμια τους «δημοκράτες» τύπου Ερντογάν και ανάγκασε τα ιμπεριαλιστικά κέντρα να δώσουν εντολές προσωρινής αναδίπλωσης. Από την άλλη, η ιμπεριαλιστική επέμβαση στην Συρία κλιμακώνεται ακόμα περισσότερο μετά και την απόφαση της ΕΕ για «άρση» του υποτιθέμενου εμπάργκο όπλων και για μαζικό εξοπλισμό των «αντιπολιτευόμενων». Η αδυναμία όμως του Νατοϊκού ιμπεριαλισμού να ενισχύσει στρατιωτικά τις θέσεις του στην Συρία είναι καταφανής, γεγονός που διαμορφώνει νέα δεδομένα στην χώρα αυτή και την ευρύτερη περιοχή.

Η επιστροφή της Τρόικα στην Ελλάδα (4 Ιούνη) αποτελεί μια γενική επιθεώρηση, της βαθιά εξαρτημένης και εξαθλιωμένης χώρας μας, από τα διεθνή ιμπεριαλιστικά καπιταλιστικά κέντρα, πριν την μεγάλη Φθινοπωρινή επιθεώρηση. Η πρόσφατη συνεδρίαση του ΔΣ του ΔΝΤ με αναφορές στην Ελλάδα, επιβεβαιώνει τις σκληρές αρπακτικές διαθέσεις των διεθνών κέντρων, που εκφράστηκαν με τις σχετικές δηλώσεις της Λαγκάρντ. Παραπέρα βάθεμα της εξάρτησης και της ληστείας σε βάρος της χώρας, διάλυση του Δημόσιου τομέα, με έμφαση στην κατάργηση των λεγόμενων «κοινωνικών δομών» του, χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων, οργάνωση του γενικευμένου φορομπηχτικού συστήματος, επιπλέον «απελευθέρωση» της «αγοράς ενέργειας», επιτάχυνση των ξεπουλημάτων - ιδιωτικοποιήσεων προς κάθε δυνατή κατεύθυνση και πολλά άλλα βρίσκονται στις προτεραιότητες...

Την ίδια ώρα, χωρίς ουσιαστικά Εθνική Σύμβαση Εργασίας (ΕΣΕ), μετά την μη υπογραφή της από τον ΣΕΒ και στο πλαίσιο μιας ευρείας «συναινετικής διάθεσης» που εκφράστηκε και με την παρουσία Τσίπρα στην συνέλευση του ΣΕΒ και τις «φιλικές» δηλώσεις Δασκαλόπουλου προς την αξιωματική αντιπολίτευση, οι εργαζόμενοι στον ιδιωτικό τομέα αλέθονται κυριολεκτικά στον μύλο της εκμετάλλευσης και των «ατομικών συμβάσεων εργασίας». Το εγχώριο καπιταλιστικό κράτος της εξάρτησης, της λαϊκής εξαθλίωσης και υποδούλωσης, ενισχύει τα κέρδη της τάξης που υπηρετεί και δυναμώνει - θωρακίζει τους αστικούς κατασταλτικούς μηχανισμούς και τις αυταρχικές αντιλαϊκές δομές του, νομοθετικά. Αξιοποιώντας το αστικό κατασκεύασμα, το δικό τους κατασκεύασμα που είναι οι φασίστες, οι ρατσιστές και οι συμμορίες («Χρυσή Αυγή» κλπ) δυναμώνει την τρομοκρατία, την καταστολή, την εκτροπή όπως έδειξε και η φασιστική προληπτική επιστράτευση των Καθηγητών.
Ενώ η αστική επίθεση ενάντια στο λαό επιταχύνεται, ενώ η κατάσταση έχει γίνει δραματική, οι ηγεσίες του συμβιβασμού και της προδοσίας, σε συνδικαλιστικό και πολιτικό επίπεδο, δεν παρακολουθούν μόνο απλά αδιάφορα, σαν παρατηρητές και θεατές τις εξελίξεις αλλά σαμποτάρουν ανοιχτά και προδίδουν τους αγώνες των εργαζομένων όπως έδειξε η πρόσφατη «απεργία»  των εκπαιδευτικών, αυτή που δεν έγινε. Είναι μια περίπτωση με σημασία..

Με το μεν ΠΑΜΕ να συγκροτεί ευθύς εξαρχής, ακολουθώντας την κυβερνητική πολιτική, τον ΠΡΩΤΟ και ΜΟΝΑΔΙΚΟ απεργοσπαστικό μηχανισμό της κυβέρνησης Σαμαρά, πράγμα που δεν αποτόλμησε καμιά άλλη συνδικαλιστική Παράταξη – ούτε καν η φιλοκυβερνητικές ΔΑΚΕ(ΝΔ)-ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ) – εγκαινιάζοντας μαζί μ’ όλα τα κόμματα την απομόνωση των Καθηγητών με παντός είδους συκοφαντίες και μεθοδεύοντας τη ματαίωση της απεργίας. Οι μόνιμα «θαρραλέοι» υπηρέτες των συμφερόντων του κεφαλαίου ρεφορμιστές ηγέτες των «Κ»ΚΕ-ΠΑΜΕ, είναι τώρα, για πολλοστή φορά, και «θαρραλέοι»-μαχητικοί ΑΠΕΡΓΟΣΠΑΣΤΕΣ. Οι δε ΔΑΚΕ (ΝΔ), ΠΑΣΚΕ (ΠΑΣΟΚ), Αυτόνομη Παρέμβαση (ΣΥΡΙΖΑ) ξεπούλησαν-πρόδωσαν το δίκαιο αγώνα, αποφασίζοντας τη ματαίωση της απεργίας των Καθηγητών. Αν όλα τα πολιτικά κόμματα πολέμησαν με «νύχια και με δόντια» τον αγώνα των Καθηγητών κατασυκοφαντώντας τον, ΟΛΕΣ οι συνδικαλιστικές παρατάξεις, μαζί και οι ρεφορμιστές ηγέτες των ΑΔΕΔΥ-ΓΣΕΕ, ΠΡΟΔΩΣΑΝ τον αγώνα των καθηγητών με πρωτοπορία το ΠΑΜΕ, που αφού για μέρες κατασυκοφαντούσε την απεργία ως «τυχοδιωκτική πρόταση για 5ήμερη απεργία στις εξετάσεις»(«Ρ» 17/5/2013, σελ.1, και αλλού), το ΜΟΝΟ που το ενδιέφερε ΔΕΝ ήταν βέβαια οι «μαθητές-γονείς», αλλά η ΣΤΗΡΙΞΗ της κυβέρνησης Σαμαρά: «Εμείς λέμε ότι δεν πρέπει να χρησιμοποιηθούν οι εξετάσεις οι πανελλαδικές σαν μέσο εκβιασμού της κυβέρνησης» (Σοφιανός-«Κ»ΚΕ, MEGA 9/5/2013 «Κοινωνία ώρα MEGA»).

Τα κόμματα της χρουτσωφικής σοσιαλδημοκρατικής «αριστερά » (ΣΥΡΙΖΑ - «Κ» ΚΕ) πραγματοποιούν αναλόγως την περίσταση, «παρεμβάσεις» με την μορφή ανακοινωθέντων δημοσιογραφικού τύπου...

Η μαζική και μαχητική ενίσχυση και έκφραση της λαϊκής εργατικής αντίστασης από τη βάση του λαού, της εργατικής τάξης, των ανέργων. των εξαθλιωμένων, της νεολαίας, σε ουσιαστική και βαθιά, διαφορετική πολιτική κατεύθυνση και στόχευση, αποτελεί άμεσο ζήτημα για το λαϊκό κίνημα και τον λαό.