Απ’ το χουντο-Χριστόδουλο στο μαφιόζο «άγιο» Εφραίμ και το «ιερό» σκάνδαλο του Βατοπεδίου
Οι σοσιαλδημοκράτες ηγέτες των «Κ»ΚΕ-ΣΥΝ – θλιβεροί βαστάζοι και τρύπια ξεφουσκωμένα σωσίβια των «ευλογημένων τέκνων» του Εφραίμ: Καραμανλή-Ρουσόπουλου-Γκράτσιου-Δούκα-Μπασιάκου
Μόνιμα σύννεφα αποπνιχτικής μπόχας έχουν από πολύ καιρό συγκεντρωθεί και καλύψει το γαλανό ουρανό της χώρας, ενώ τους τελευταίους δυο μήνες έχουν μετακινηθεί και εγκατασταθεί τόσο χαμηλά που πνίγουν καθημερινά τον τόπο και συνάμα προκαλούν οργή και αγανάκτηση σ’ ολόκληρο τον ελληνικό λαό που ζει σε συνθήκες πείνας, μεγάλης φτώχειας...
Πέμπτη 30 Οκτωβρίου 2008
«Αναταραχή στη «γαλάζια» παράταξη και αναστάτωση με την αφίσα της ΔΑΠ
Την ίδια ώρα, σύσσωμα τα στελέχη ης «γαλάζιας» παράταξης αναρωτιούνται είναι δυνατόν να «πέσουμε» από τον Εφραίμ; «Τι έγινε τελικά, τους μάγεψε ο ηγούμενος και δεν ήξεραν τι έκαναν εκείνοι που τον βοήθησαν; Και μάλιστα τώρα βγαίνει και ειρωνεύεται τους πάντες, τον πρωθυπουργό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, όλο το πολιτικό σύστημα και λέει ότι δεν είναι δυνατόν να είναι εξυπνότερος από όλους και ουσιαστικά να απειλεί τους πάντες και να λέει μαζί τα κάναμε;», σχολίαζε στέλεχος της κυβερνώσας παράτασης.
Η κατάσταση που επικρατεί πλέον στο εσωτερικό της ΝΔ περιγράφεται και από την κίνηση της ΔΑΠ να...
Μεγάλη κερδοσκοπική ακρίβεια, αύξηση της ανεργίας και βαριά κατάσταση στην οικονομία
Εξαθλίωση των πλατιών λαϊκών μαζών, απόγνωση αλλά και αγανάχτηση των εργατών-αγροτών Μια παράλυτη και σε βαθιά κρίση κυβέρνηση Η πρωτοφανής φασιστική φίμωση των βουλευτών της ΝΔ και οι έξαλλες καραγκιοζοειδείς Μουσολινικές πόζες του Κ.Καραμανλή Αν ένα μέρος του λαού αφελώς πίστευε τα πρώτα χρόνια, θολωμένος και παραπλανημένος απ’ την αχαλίνωτη προπαγάνδα ψευδών υποσχέσεων, ότι έχει μπροστά του μια αντιδραστική μεν κυβέρνηση και κατεξοχήν υπερασπιστή των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου μα κάπως «σοβαρή», «σεμνή και ταπεινή», σήμερα δεν το πιστεύουν ούτε καν τα μέλη και οι ψηφοφόροι της ΝΔ...
Η ΚΡΙΣΗ ΚΑΙ Ο ΦΟΒΟΣ ΤΩΝ ΡΕΒΙΖΙΟΝΙΣΤΩΝ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ
Κάθε φορά που τα πράγματα ζορίζουν, οι ρεβιζιονιστές δείχνουν το πόσο μακριά βρίσκονται από την εργατική τάξη, τις αγωνίες, τις ανάγκες και προπάντων τον επαναστατικό της στόχο. Η σημερινή κρίση τους βρίσκει αμήχανους, φοβισμένους και κυρίως ξεδιάντροπα με το μέρος των κεφαλαιοκρατών να παλεύουν για «θετικές λύσεις» μέσα στο σύστημα, να κάνουν αναλύσεις πιο πίσω και απ΄ τους αναλυτές των αστών για το πόσο περαστική είναι η σημερινή κρίση, για το πόσο δυνατός είναι ο καπιταλισμός που πάντα ξεπερνάει τις κρίσεις του. Πάντα έτσι έκαναν: θλιβεροί νεροκουβαλητές της σοσιαλδημοκρατίας, δεν βλέπουν...
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)