«Φωνή της Αλήθειας», αρ. φυλ. 60, 15-30 Ιούνη 1996, σελ. 3
Κώστα Σουμελίδη
Δημοσιεύουμε το άρθρο αυτό του σ. Σουμελίδη στο φύλλο του Ιούνη μ’ αφορμή τα 48 χρόνια από την απόφαση του Γραφείου Πληροφοριών των 8 κομμουνιστικών κομμάτων για την κατάσταση στο Κομμουνιστικό Κόμμα Γιουγκοσλαβίας, στην οποία καταγγέλλεται η προδοτική γραμμή της προδοτικής ρεβιζιονιστικής-τροτσκιστικής τιτοϊκής κλίκας.
Το αδελφό Κομμουνιστικό Κόμμα της Γιουγκοσλαβίας στα χρόνια της χιτλερικής κατοχής καθοδηγούμενο από τον μαρξισμό-λενινισμό σε στιγμές ιδιαίτερα δύσκολες πάντα βρίσκονταν δίπλα κοντά και μέσα στο λαό για να τον ελαφρύνει από τον πόνο που τον προκαλούσε η χιτλερική φασιστική κατοχή Ο γιουγκοσλαβικός λαός ούτε στιγμή δεν εγκαταλείφτηκε από το κόμμα του. Τον πόλεμο με τη Σερβία* τον άρχισε ο Χίτλερ στις 6 Απρίλη 1941.
Η στρατιωτική άμυνα της Σερβίας δεν άντεξε στην πίεση της φασιστικής χιτλερικής στρατιωτικής μηχανής και σε λίγες μέρες η Σερβία βρέθηκε υπό συνθήκες βαριάς κατοχής. Ο λαός της Σερβίας εγκαταλείφθηκε από την βασιλικο-αστική του ηγεσία.
Διέφυγε στο Λονδίνο όπου βρήκε απυρόβλητο καταφύγιο.
Επακολούθησαν δύσκολες μέρες. Άρχισαν όλα από την αρχή. Η κατοχή, το αδελφό κόμμα το βρήκε χτυπημένο και σκορπισμένο. Απαιτούνταν ταχεία ανασυγκρότηση Οι βαριές συνθήκες κατοχής, διώξεις, συλλήψεις, εκτελέσεις, φυλακές δεν μπόρεσαν να
σταθούν εμπόδιο στο έργο της ανασυγκρότησης. Το ανασυγκροτημένο αδελφό κόμμα της Γιουγκοσλαβίας με αρχηγό τον Τίτο καθοδηγούμενο τότε από τον μαρξισμό-λενινισμό μπήκε επικεφαλής της σκληρής πάλης, για το διώξιμο των γερμανών, ιταλών, βούλγαρων κατακτητών Η αποδοχή του μαρξισμού και καθοδήγηση από αυτόν στα χρόνια του Β Παγκοσμίου Πολέμου ήταν ο πρώτος από τους βασικότερους παράγοντες που καθόρισε όλες τις νίκες και καταχτήσεις του λαοί και του αδελφού κόμματος στην Γιουγκοσλαβία.
Η προέλαση του Κόκκινου Στρατού της Σοβιετικής Ένωσης επιτάχυνε την απελευθέρωση όλης της χώρας στο τέλος του 1944. Ο Κόκκινος Στρατός
της Σοβιετικής Ένωσης με συνέπεια εκπλήρωσε το διεθνιστικό του καθήκον ποτίζοντας την απελευθέρωση της Γιουγκοσλαβίας με άφθονο δικό του αίμα
Έξι εκατομμύρια πατριώτες και πατριώτισσες που έπεσαν στα πεδία των
μαχών (σύμφωνα με σοβιετικά στοιχειά) ήταν Σέρβοι, Κροάτες, Σλοβένοι, Μουσουλμάνοι Μαυροβούνιοι Ερζεγοβίνιοι, Σκοπιανοί, Σλαβομακεδόνες, Αλβανοί κλπ Έπεσαν όλοι ενωμένοι με χωρίς ίχνος διχόνοιας μεταξύ τους κρατώντας ψηλά την κόκκινη σημαία του Μαρξ, Ένγκελς, Λένιν, Στάλιν. Τους ένωσε η μαρξιστική ιδεολογία. Η ιδεολογία όλων των δουλευτάδων με πρωτοπορία την εργατική τάξη
Οι καταχτητές με τη φωτιά και το σίδερο εαιρι.ινισαν από το πρόσωπο της γης χιλιάδες χωριά και πόλεις Αιρησαν πίσω τους τεράστιες καταστροφές Ο Β’ Παγκόσμιος Πόλεμος** τον οποίο άρχισε ο Χίτλερ σκότωσε 55 εκατομμύρια ανθρώπους Η ιστορία δεν έχει να παρουσιάσει άλλον πόλεμο με όμοια μαζική αγρία εγκληματικότητα. Η αίτια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου δεν ήταν ο Χίτλερ ήταν η ανισόμερη ανάπτυξη του καπιταλισμού. Ο Χίτλερ τον άρχισε και τον διεξήγαγε και αυτό του εξασφάλισε τον τίτλο του αρχιεγκληματία.
Οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας καθοδηγούμενοι από το μαρξιστικό-λενινιστικό κόμμα τοις, στα δύσκολα χρόνια του πολέμου ενωμένοι και αδελφωμένοι συσπειρώθηκαν γύρω από την Κεντρική Επιτροπή του Κόμματός τους και μαζί λαός και κόμμα διώξαν τους καταχτητές απόλη τη χώρα. Μετά, χωρίς καθυστέρηση ρίχθηκαν στην σοσιαλιστική οικοδόμηση. Η λαϊκή ευημερία συνεχώς βελτιώνονταν. Το 1946 οι λαοί της Γιουγκοσλαβίας, το κιλό ψωμί το αγόραζαν με τέσσερα Δηνάρια και χωρίς δελτίο. Αρχές 1947 εμπρόθεσμα λειτούργησε η σιδηροδρομική γραμμή Μπρίσκο-Μπάνοβιτς η οποία πριν τον πόλεμο δεν υπήρχε, μήκους περίπου, εκατό χιλιομέτρων (τα μάτια μου είδαν το πρώτο τρένο που πέρασε δοκιμαστικά). Τέτοια λαϊκή μαζική κινητοποίηση και ταχεία οικοδόμηση κα μια καπιταλιστική χώρα δεν έχει να παρουσιάσει και μάλιστα αμέσως μετά από έναν καταστροφικό πόλεμο σαν τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Η ορμητική σοσιαλιστική οικοδόμηση δεν κράτησε πολύ. Επίσημα το 1948 η ηγεσία του αδελφού κόμματος της Γιουγκοσλαβίας με αρχηγό τον Τίτο πέρασε στην αναθεώρηση τον μαρξισμού, δηλαδή στην άρνηση της διχτατορίας του προλεταριάτου, στην άρνηση του σοσιαλισμού, στην αποδοχή του αντιμαρξισμού, στην επιστροφή του καπιταλισμού, γεγονός που επιβεβαιώνεται από την ίδια τη σημερινή ζωή. Με πολύ λίγα λόγια πέρασε στην απομαρξιστικοποίηση, αποσταλινικοποίηση η οποία του χάρισε ευστόχως το νέο όνομα “Ιούδα”. Η μαρξιστική δράση του Τίτο σε χρόνο ήταν πολύ μικρή. Η αντιμαρξιστική πολύχρονη. Πέθανε με πλούσια αντιμαρξιστική δράση η οποία ευνόησε μόνο τον αμερικάνικο ιμπεριαλισμό. Η απομαρξιστικοποίηση-αποσταλινικοποίηση του Τίτο στο λαό της Γιουγκοσλαβίας μόνο φριχτούς πόνους και συμφορές πρόσφερε. Με λίγα λόγια και σύμφωνα με την πραχτική επιβεβαίωση της ίδιας της ζωής, της ίδιας της εξέλιξης των σημερινών γεγονότων στην Γιουγκοσλαβία, απομαρξιστικοποίηση-αποσταλινικοποίηση του Τίτο σημαίνει:
- Δυναμικό πισώπλατα χτύπημα στον ίδιο τον γιουγκοσλάβικο λαό στο χώρο της ενότητας, αδελφότητας, ενιαίας συσπείρωσης, αλληλοαγάπης, αλληλοεκτίμησης, αλληλοσεβασμό , αλληλοαλληλεγγύης και αλληλοβοήθεια;.
- Πόλεμος διαρκείας χωρίς τέλος, παρά ‚ιο ότι πέρασαν τέσσερα χρόνια.
- Πόλεμος στον οποίο μέχρι στιγμής σκοτώθηκαν 250.000 αθώοι άνθρωποι (από τα ΜΜΕ).
- Πόλεμος ο οποίος σκότωσε 15.000 παιδιά (από την ενημέρωση UNICEF).
- Σημαίνει διεύρυνση-επέμβαση του ΝΑΤΟ στα εντός της Γιουγκοσλαβίας που είναι εχθρός της ειρήνης.
- Σημαίνει απονομή Διεθνούς Δικαίου μονόπλευρα, μόνο σε μουσουλμάνους βόσνιους,
- Σημαίνει εγκληματίες πολέμου γιατί είναι σέρβοι βόσνιοι, με υποχρεωτική παράδωσή τους στην Διεθνή Δικαιοσύνη από τον ίδιο τον Μιλόσεβιτς.
- Τέλος σημαίνει κοινωνική οπισθοδρόμηση μέχρι τα παλιά φεουοδαρχικά σύνορα πριν του Α’ Παγκόσμιου Πολέμου.
Αυτή είναι η πικρή αλήθεια σε βάρος του γιουγκοσλάβικου λαού από την αποσταλινοποίηση των αναθεωρητών της Γιουγκοσλαβίας με αρχηγό τον Τίτο. Γενικά η ιδέα της ειρηνικής συνύπαρξης και συνεργασίας είναι Θεωρητικά κατασκευάσματα των αναθεωρητών του μαρξισμού την οποία επέλεξαν και ενστερνίσθηκαν και οι αναθεωρητές της Γιουγκοσλαβίας. Όμως πρακτικά δεν μπόρεσαν να αποδείξουν την ορθότητα αυτής της ιδέας, Ούτε ένα πρόβλημα της χώρας δεν “λύθηκε” ειρηνικά. Όλα “λύθηκαν” με βία και χρήση των όπλων σε βάρος του γιουγκοσλαβικού λαού με άφθονο το αίμα του ίδιου του λαού και υπέρ των συμφερόντων της γιουγκοσλάβικης αστικής τάξης, των ιμπεριαλιστών Αμερικής και Ευρώπης. Την αποσταλινοποίηση στη Γιουγκοσλαβία την πλήρωσε ο λαός με το πολύ αίμα του, τού δε κοράκια δεν έπαιρναν να ζητούν κι’ άλλα.
Από την πολύχρονη πείρα του γιουγκοσλάβικου αδελφού κόμματος, πολλά έχουν να διδαχθούν όλα τα αδελφά κόμματα στον κόσμο, χωρίς εξαίρεση και το “Κ”ΚΕ, το οποίο απομαρξιστικοποιήθηκε-αποσταλινικοποιήθηκε από την 6η Ολομέλεια (Μάρτης 1956) με την απροκάλυπτη επέμβαση του Χρουτσώφ. Σήμερα, αυτό το κόμμα, τον Μάη*** μήνα 1996 θα πραγματοποιήσει το 15ο Συνέδριό του. Το συνέδριο αυτό θα πάρει αποσταλινοποιημένες αποφάσεις οι οποίες θα οδηγήσουν μελλοντικά όλο το κόμμα στην ίδια κατάληξη που οδηγήθηκε στο γειτονικό αδελφό κόμμα της Γιουγκοσλαβίας με αρχηγούς την Α. Παπαρήγού, Γ. Γραμματέα, και τον Χ. Φλωράκη επίτιμο πρόεδρο.
* Σερπ στα σέρβικα Θα πει δρεπάνι. Είναι το εργαλείο με το οποίο θέριζαν τα πολλά και καλά τους στάρια, όταν δεν υπήρχαν θεριστικοαλωνιστικές μηχανές. Από το δρεπάνι=σέρπ, βαφτίστηκαν σέρβοι-Σερβία. Από το σλάβικο γιοννγκ που στα ελληνικά σημαίνει Νότιος, παράχθηκε το όνομα της χώρας Γιουγκοσλαβία.
** Η εφημερίδα “Το Βήμα” στις 7 Γενάρη 1996, με μεγάλα, διακριτικά, ευανάγνωστα γράμματα τόλμησε να γράψει: “Σήμερα οι πολωνοί ιστορικοί ανακαλύπτουν ότι, ο Στάλιν, αν δεν υπολογίσουμε τους εβραίους, σκότωσε περισσότερους συμπατριώτες τους απ’ ότι ο Χίτλερ, κυρίως το 1944 και το 1945...”. Τους πολωνούς ιστορικούς η μνήμη τους καθόλου δεν τους βοηθά. Το δε “Βήμα” βιάστηκε να τους εμφανίσει εντονοδιαφημιστικά. Δεν πέτυχαν και οι δυο μαζί να διαστρεβλώσουν την ιστορική αλήθεια,
Η φασιστική χιτλερική Γερμανία το 1939 κατέκτησε την Πολωνία. Όσοι συμπατριώτες των σημερινών πολωνών ιστορικών ερευνητών αντιστάθηκαν, όλους τους εξόντωσε. Δεν έμεινε ούτε ένας γιού μάρτυρας. Ήταν οι αφοσιωμένοι πολωνοί πατριώτες στην πατρίδα τους. Το 1944-45 σκοτώθηκαν οι αφοσιωμένοι στο Χίτλερ φασίστες πολωνοί, που νοσταλγούσαν να τον δουν κοσμοκράτορα. Είναι γνωστό από την ίδια την ιστορία ότι στις αρχές του 1944 ο Κόκκινος Στρατός της Σοβιετικής Ένωσης ξεκαθάρισε τού πάτρια εδάφη από τους φασίστες χιτλερικούς κατακτητές. Έπρεπε να κυνηγηθούν μέχρι τη φωλιά τους για να εξοντωθούν μέσα στην ίδια τη φωλιά τους. Άλλη επιλογή δεν υπήρχε. Τον στρατηγικό στόχο εξόντωσης της φασιστικής Γερμανίας τον επεξεργάστηκαν οι Στάλιν, Ρούσβελτ, Τσώρτσιλ. Άλλη επιβεβαίωση από την ιστορία δεν υπάρχει. Ο Στάλιν δεν ήταν εκεί- νος που δολοφόνησε τους συμπατριώτες των σημερινών πολωνών ιστορικών ερευνητών. Ήταν ο απελευθερωτής της Πολωνίας από την φασιστική χιτλερική καταπίεση και τυραννία. Ήταν το πιο δραστήριο μέλος επεξεργασίας εξόντωσης του στρατηγικού στόχου της χιτλερικής χολέρας στην Ευρώπη. Ήταν δραστήριος εμπνευστής και καθοδηγητής του τερματισμού του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου και επικράτησης σταθερής ειρήνης πάνω από μισό αιώνα. Ο στρατηγικός στόχος εξόντωσης της χιτλερικής Γερμανίας υλοποιήθηκε σ’ όλη του τη λεπτομέρεια από τον συμμαχικό στρατό με υπέροχη παραδειγματικότητα του Κόκκινου Στρατού της Σοβιετικής Ένωσης. Σήμερα “Το Βήμα” σε συμμαχία και ανέντιμη συνεργασία με τους πολωνούς ιστορικούς , βρίζουν, καταριούνται και συκοφαντούν την εκπλήρωση του στρατηγικού στόχου εξόντωσης της φασιστικής Γερμανίας μέσα στη φωλιά του από το συμμαχικό στρατό στο Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο. Ασέβεια στους πεσόντες και ζώντες του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Ασέβεια στη Μεγάλη Νίκη της 9ης Μάη 1945.
Για την απελευθέρωση της Πολωνίας από τον Κόκκινο Στρατό της Σοβιετικής Ένωσης δόθηκαν σκληρές πεισματικές μάχες. Η πρωτεύουσά της Βαρσοβία πέρασε πολλές φορές στα χέρια του γερμανικού στρατού. Δίπλα στο γερμανικό στρατό πολεμούσαν και πολωνοί φασίστες εθελοντές. Αυτοί θυσιάστηκαν για το χατίρι του Χίτλερ και όχι για την πατρίδα τους Πολωνία. Πρόσφεραν αίμα και καθυστέρησαν πάνω από ένα μήνα την υπογραφή συμφωνίας άνευ όρων Ειρήνης. Ο πολωνικός λαός δεν ξεχνά μα και ούτε ασεβεί. Με την πρώτη ευκαιρία που του δόθηκε ψήφισε σοσιαλισμό. Δεν επηρεάστηκε από τα μέτρα της αστικής τάξης της αποσταλινοποίησης. Σήμερα ο πολωνικός λαός νοσταλγεί και ψηφίζει σοσιαλισμό. Αύριο την νοσταλγία του με την πάλη θα την κάνει πράξη.
*** Το άρθρο του σ. Κ. Σουμελίδη είχε σταλεί στην εφημερίδα αρχές Απρίλη. Η παραπάνω πρόβλεψή του επιβεβαιώθηκε με τον τερματισμό του 15ου συνεδρίου του “Κ”ΚΕ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου