Σάββατο 8 Σεπτεμβρίου 2007

ΑΚΥΡΟ στην κάλπη - Όχι στις εκλογικές αυταπάτες

Εκλογές και προεκλογική δημαγωγία των αστικών και ρεβιζιονιστικών κομμάτων

Όχι στις εκλογικές αυταπάτες

Δυνάμωμα της μαζικής ταξικής πάλης εργατών-αγροτών κατά του κεφαλαίου

ΑΚΥΡΟ στην κάλπη

Ο προεκλογικός αγώνας που έχει ουσιαστικά αρχίσει απ' την άνοιξη του με την περιοδεία του πρωθυπουργού και αρχηγού του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, Κ. Καραμανλή ατην Αυστραλία, συνεχίζεται και αυτές τις μέρες με ακόμα μεγαλύτερη ένταση μέσα σε κλίμα σκανδαλολογίας.

Τα στελέχη των δυο μεγαλοαστικών κομμάτων, του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, διεκδικώντας τη διαχείριση, σε κυβερνητικό επίπεδο, των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, επιδίδονται σε μια χωρίς προηγούμενο δημαγωγική εκστρατεία υποσχέσεων με στόχο την υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου στις προσεχείς βουλευτικές εκλογές (16 Σεπτέμβρη 2007).

Με θαυματουργό φάρμακο τα "προγράμματα" τους υπόσχονται δημαγωγικά να "θεραπεύσουν"(!) όλες τις πληγές του καπιταλισμού απ' τις οποίες υποφέρουν οι πλατιές λαϊκές μάζες: οικονομική κρίση, μαζική ανεργία, πληθωρισμό, ακρίβεια, φτώχεια και εξαθλίωση, κλπ., κλπ.

Πανάκεια, λοιπόν, για τη "λύση"(!) όλων των προβλημάτων της εργατικής τάξης και της αγροτιάς τα νεοφιλελεύθερα αστικά "προγράμματα"- εκλογές.

Σ' αντίθεση με τις δημαγωγίες και τους ψευδείς ισχυρισμούς των μεγαλοαστικών κομμάτων, τα οικονομικά "προγράμματα"- εκλογές δεν πρόκειται να λύσουν κανένα απ' τα μεγάλα προβλήματα που καταταλαιπωρούν τους εργάτες και τους αγρότες.

Κι' αυτό επειδή:

Πρώτο, την τελευταία 20ετία είχαμε αρκετές εκλογικές αναμετρήσεις και όπως είναι γνωστό αυτές δεν έλυσαν κανένα απ' τα παραπάνω προβλήματα. Αντίθετα, η εφαρμογή των ακραίων ή μη νεοφιλελεύθερων οικονομικών "προγραμμάτων" των μεγαλοαστικών κυβερνήσεων ΝΔ-ΠΑΣΟΚ όξυναν παραπέρα τα ήδη οξυμένα προαναφερόμενα προβλήματα μ' αποτέλεσμα να σημειωθεί απότομη πτώση του βιοτικού επιπέδου και εξαιρετικά μεγάλη χειροτέρευση της κατάστασης των εργαζομένων σ' όλα τα επίπεδα.

Δεύτερο, τα οικονομικά "προγράμματα" των μεγαλοαστικών κυβερνήσεων ήταν και είναι πάντοτε, από πλευράς περιεχομένου, προγράμματα υπεράσπισης των ταξικών συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου και επομένως "προγράμματα" μεγαλύτερης εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης και αύξησης των κερδών των καπιταλιστών - "προγράμματα" αντιλαϊκά-αντεργατικά που προωθούν τις επιθέσεις του κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης: ένταση της εκμετάλλευσης, μείωση των πραγματικών μισθών, παραπέρα λεηλασία των χαμηλών εισοδημάτων των εργαζομένων μέσω των φόρων και του πληθωρισμού, κλπ., κλπ., που οδήγησαν στην απόλυτη εξαθλίωση του προλεταριάτου, που συνάμα αποτελεί και γενικό νόμο του καπιταλισμού και επιπλέον εκμηδένισης των κατακτήσεων της.

Τρίτο, και σπουδαιότερο, τα φαινόμενα της οικονομικής κρίσης, μαζικής ανεργίας, πληθωρισμού, ακρίβειας, κλπ. δεν είναι τυχαία φαινόμενα ούτε γεννιούνται απ' την εφαρμογή της όποιας "λαθεμένης"(!) αστικής οικονομικής πολιτικής, όπως ισχυρίζονται τα αστικά και ρεβιζιονιστικά κόμματα τα οποία, εξωραΐζοντας τον καπιταλισμό αποπροσανατολίζουν και εξαπατούν την εργατική τάξη, που αν αυτή διορθωθεί θα "ξεπεραστούν"- "εξαλειφθούν"(!) αυτά τα φαινόμενα. Αντίθετα είναι φαινόμενα που απορρέουν από την ίδια τη φύση του καπιταλισμού, είναι σύμφυτα σ' αυτό το εκμεταλλευτικό σύστημα και το συνοδεύουν αναπόφευχτα όσο αυτό υπάρχει, γεννήθηκαν με τη νίκη και κυριαρχία του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και είναι το αναπόφευκτο αποτέλεσμα της ανάπτυξης του. Είναι φαινόμενα που απορρέουν από την ύπαρξη και δράση των αντικειμενικών οικονομικών νόμων λειτουργίας του καπιταλιστικού τρόπου παραγωγής και ακριβώς γι' αυτό, δηλ. επειδή προσκρούει στην ύπαρξη αυτών των νόμων, η εφαρμογή των οποίων αντικρισιακων προγραμμάτων", "ρύθμισης του πληθωρισμού", "ρύθμισης της ανεργίας", "ελέγχου των τιμών", κλπ. σημειώνει παταγώδη αποτυχία.

Ας σημειωθεί επιπλέον πως η ανεργία, που είναι μια αναγκαία συνέπεια του γενικού νόμου της καπιταλιστικής συσσώρευσης, σε περιόδους επαναλαμβανόμενων κυκλικών κρίσεων υπερπαραγωγής - που πηγάζουν απ' τη βασική αντίθεση του καπιταλισμού, δηλ. του κοινωνικού χαρακτήρα της παραγωγής και της ατομικής καπιταλιστικής ιδιοποίησης - προσλαμβάνει μεγάλες και εκρηκτικές διαστάσεις, λόγω της χρεοκοπίας πολλών χιλιάδων επιχειρήσεων (ο σημερινός καπιταλιστικός κόσμος χαρακτηρίζεται από χρόνια μαζική ανεργία και είναι γνωστό ότι οι άνεργοι ανέρχονται σε πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια). Πέρα απ' αυτό ο καπιταλισμός δεν μπορεί να υπάρξει και να αναπτυχθεί χωρίς οικονομικές κρίσεις και εφεδρικό στρατό ανέργων. Τα παραπάνω φαινόμενα θα εξαλειφθούν μόνο με την εξάλειψη του καπιταλισμού και ποτέ στα πλαίσια του με μια οποιαδήποτε οικονομική πολιτική, όπως υποστηρίζουν αστοί και ρεβιζιονιστές ιδεολόγοι για να παραπλανήσουν την εργατική τάξη.

Η εργατική τάξη και η αγροτιά δεν μπορεί να περιμένουν τη "σωτηρία" τους από τις εκλογές και από τα αστικά οικονομικά "προγράμματα" και μέτρα. Γνωρίζουν από την πείρα τους πως ότι πέτυχαν στο παρελθόν στην κατεύθυνση διεύρυνσης των κατακτήσεων τους και όποιες ελάχιστες απ' αυτές διέσωσαν, αυτό δεν ήταν αποτέλεσμα- "δώρο" των "προγραμμάτων"- εκλογών των αστικών κυβερνήσεων, αλλά εντελώς αντίθετα αποτέλεσμα οξύτατης και σκληρής μαζικής ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ (όπως π.χ. έγινε με τις προτάσεις Γιαννίτση για το Ασφαλιστικό).

Το 2004 το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο είχε κάνει την επιλογή του. Έχει αποφασίσει τον παραμερισμό της μεγαλοαστικής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και την ανάθεση της διαχείρισης των συμφερόντων του, σε κυβερνητικό επίπεδο, στο μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ, επιλογή που εκφράστηκε, ανάμεσα στ' άλλα, και στην δημόσια (10.12.2003) προκλητική παρέμβαση του Συνδέσμου Ελληνικών Βιομηχανιών (ΣΕΒ) Οδ. Κυριακόπουλου που ζήτησε "πρόωρες εκλογές" και "νέα κυβέρνηση", δηλ. κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας.

Ακριβώς αυτή την από φάση-επιδίωξη είχε προαναγγείλει, εκφράσει και στηρίξει σχεδόν δυο χρόνια πριν το 2004 ο πιστός και συνεπής υπηρέτης του κεφαλαίου σοσιαλδημοκράτης Χ. Φλωράκης με τη δήλωση του (24.4.2002): "εκατό τα εκατό πρωθυπουργός ο Καραμανλής"!!!

Απ' τα αστικά και ρεφορμιστικά κόμματα που συμμετέχουν σ' αυτές τις εκλογές, τα μεν ΝΔ-ΠΑΣΟΚ ανταγωνίζονται στον προεκλογικό αγώνα πιο θα διαχειριστεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου (προϋπόθεση γι' αυτό η υφαρπαγή της λαϊκής ψήφου), τα δε ρεφορμιστικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα "Κ"ΚΕ-ΣΥΝ προσπαθούν εναγωνίως να συγκρατήσουν τις δυνάμεις τους απ' τις διαρροές προς ΠΑΣΟΚ και ΝΔ (απαραίτητη προϋπόθεση να συνεχίσουν το ρόλο τους ως στηρίγματα της αστικής εξουσίας και διαιώνισης του καπιταλισμού).

Ο αρχηγός του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ ανεμίζει τη φαιό-μαύρη σημαία της διαπλοκής-σκανδαλολογίας και εκείνη του δήθεν "ξεπεράσματος των διαχωριστικών γραμμών"(!), δηλ. των διαχωριστικών γραμμών: προλεταριάτου-μπουρζουαζίας και φασιστικών-αντιφασιστικών δυνάμεων, έχοντας σ' αυτό το ζήτημα τη μόνιμη και πλήρη στήριξη της σοσιαλδημοκρατικής ηγεσίας της Παπαρήγα. Σε περίπτωση νίκης της ΝΔ στις εκλογές, η κυβέρνηση της:

Πρώτο, θα συνεχίσει την πιο ακραία νεοφιλελεύθερη πολιτική, δηλ. ιδιωτικοποίηση των πάντων (μ' αποτέλεσμα αύξηση της ανεργίας, κλπ.), εκμηδένιση των Ασφαλιστικών κατακτήσεων και ακόμα μια πολύ χειρότερη "περιοριστική πολιτική"- "δυσάρεστα μέτρα" (Μητσοτάκης MEGA, 15.2.2003), προχωρώντας ταυτόχρονα και σε μεγαλύτερη καταστολή των εργατικών αγώνων.

Δεύτερο, θα προχωρήσει στη συνέχιση της αστυνομοκρατίας που εξάγγειλε με την "επανίδρυση του κράτους", δηλ. το κράτος της μοναρχοφασιστικής Δεξιάς και θα κινηθεί στη γνωστή γραμμή της "ο αστυνομικός είναι το κράτος"(!) και τον ακόμα μεγαλύτερο στραγγαλισμό των λαϊκών ελευθεριών (παραπέρα βάθεμα της φασιστικοποίησης σ' όλα τα επίπεδα της κοινωνικής ζωής).

Το μεγαλοαστικό κόμμα του ΠΑΣΟΚ, με τον Γ. Παπανδρέου, διακηρύσσει, σε περίπτωση νίκης στις εκλογές, ότι θα συνεχίσει τη σημερινή οικονομική πολιτική, δηλ. μια συγκρατημένη νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική, αντιλαϊκή-αντεργατική, που, από πλευράς περιεχομένου, χαρακτηρίζεται απ' τη μεγάλη αύξηση των κερδών των καπιταλιστών, που διατήρησε σε υψηλά επίπεδα την ανεργία και βάθυνε παραπέρα το προτσές της απόλυτης εξαθλίωσης των πλατιών λαϊκών μαζών.

Αν τα μεγαλοαστικά κόμματα έχουν ανακηρύξει τις εκλογές σε πανάκεια "λύσης"(!) όλων των προβλημάτων της ελληνικής καπιταλιστικής κοινωνίας, τα δίδυμα του χρουστσοφικού ρεβιζιονισμού, δηλ. τα ρεφορμιστικά σοσιαλδημοκρατικά κόμματα "Κ"ΚΕ-Συνασπισμός, πνιγμένα στο βούρκο του κοινοβουλευτικού κρετινισμού, έχουν επιπλέον ανάγει τις εκλογές σε "θεϊκή λεωφόρο", ιδιαίτερα το "Κ"ΚΕ, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των κατακτήσεων των εργαζομένων και την κατάκτηση του "παράδεισου"- απάτης της ψευδεπίγραφης "λαϊκής εξουσίας"- "λαϊκής οικονομίας" υποτάσσοντας τους εργάτες-αγρότες, με τις ρεφορμιστικές τους απόψεις αλλά και τη διασπαστική τους πολιτική, στην αστική τάξη και τα συμφέροντα του κεφαλαίου. Τα περί "λαϊκής εξουσίας"- "λαϊκής οικονομίας" του "Κ"ΚΕ αποτελούν μια χρουστσοφική σοσιαλδημοκρατική απάτη ολκής, επειδή είναι αδύνατη η κατάκτηση της πολιτικής εξουσίας απ' τους εργάτες-αγρότες χωρίς βίαιη ένοπλη επανάσταση και συντριβή της αστικής κρατικής μηχανής.

Στις βουλευτικές εκλογές συμμετέχει, με την, τροτσκιστικής προέλευσης, σημαία της πολυδιάσπασης, και ολόκληρη στρατιά δεξιών οπορτουνιστικών αντισταλινικών- αντιζαχαριαδικών οργανώσεων (ΝΑΡ, ΕΚΚΕ, Μ-Λ ΚΚΕ, ΚΚΕ (μ-λ), ΟΑΚΚΕ, κλπ.) για να "μετρήσουν τα κουκιά" τους.

Οι επαναστάτες κομμουνιστές σταλινιστές-ζαχαριαδικοί - χωρίς να αρνούνται τη συμμετοχή στο αστικό κοινοβούλιο και θεωρώντας το μόνο ως βήμα επαναστατικής προπαγάνδας και ξεσκεπάσματος της αντιδραστικής μπουρζουαζίας και των υπηρετών της -εκτιμώντας ότι οι εκλογές και τα αστικά "προγράμματα" δεν προσφέρουν τίποτε στον αγώνα της εργατικής τάξης και παίρνοντας υπόψη τις μεγάλες αυταπάτες, εξαιτίας του ρόλου των εκλογών, που κυριαρχούν στις γραμμές των εργατών και αγροτών τόσο σχετικά με την υπεράσπιση των συμφερόντων και τη διαφύλαξη των κατακτήσεων τους όσο και για το μελλοντικό πολιτικό στόχο του προλεταριάτου, δηλ. της ανατροπής του καπιταλισμού, συγκεντρώνουν την προσοχή τους στην

ΕΝΟΤΗΤΑ εργατών-αγροτών και στο δυνάμωμα της ΤΑΞΙΚΗΣ ΠΑΛΗΣ για την απόκρουση των επιθέσεων του κεφαλαίου, μοναδικού δρόμου για την υπεράσπιση των συμφερόντων και των κατακτήσεων τους, και ακριβώς γι' αυτό καλούν:

ΑΚΥΡΟ ΣΤΗΝ ΚΑΛΠΗ.


Κίνηση για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55
http://www.geocities.com/anasintaxi

Δεν υπάρχουν σχόλια: