[Απόδοση από τα γαλλικά. Το άρθρο του ΚΚ Ισπανίας (μ-λ) βρήκαμε στην γαλλική εφημερίδα La Forge του ΚΚ Εργατών Γαλλίας. Θα δημοσιευτεί σε φύλλο της Ανασύνταξης.]
Οι νοσταλγοί του φασισμού σε δράση
Το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) έχει συμμαχήσει με τις νεοναζιστικές και φαλαγγίτικες ομάδες, με την ιεραρχία της Καθολικής Εκκλησίας και τις οργανώσεις-δορυφόρους τους, όπως την Ένωση Θυμάτων της Τρομοκρατίας, για να ξεκινήσει την αντεπίθεσή του για την κατάληψη της εξουσίας, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή του. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η στρατηγική του ΛΚ υιοθετεί σημείο προς σημείο τις οδηγίες που μπορεί κανείς να βρει σε ένα εγχειρίδιο για φασιστικά πραξικοπήματα: χυδαίες εκστρατείες στα Μέσα Ενημέρωσης, συνεχείς κινητοποιήσεις των μεσαίων και των ανώτερων στρωμάτων της αστικής τάξης στους δρόμους, διασπορά φημών και ψιθύρων στους κόλπους του στρατού και μόνιμες επιθέσεις ενάντια σε όσους, μέσα στο κοινοβούλιο, την κυβέρνηση ή ό,τι απομένει από τους θεσμούς της ισπανικής αστικής «δημοκρατίας», δεν λυγίζουν ολοκληρωτικά στη θέα της πιο αντιδραστικής δεξιάς.
Οι βόμβες της ΕΤΑ(1) στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης, που εξερράγησαν σε αυτή την εγκληματική και ανόητη κίνηση, ήταν βούτυρο στο ψωμί του ΛΚ για να κινητοποιήσει τις φασιστικές του ομάδες. Ένας από τους πυλώνες στους οποίου βασίζεται η φασιστική επίθεση είναι η υποστήριξη από τους δικαστικούς θεσμούς: το Συνταγματικό Δικαστήριο, το Ανώτατο Δικαστήριο, τον Άρειο Πάγο, που βρίθουν αντιδραστικών δικαστών και εισαγγελέων. Το μοναρχικό Σύνταγμα, περιορισμένο και ξεπερασμένο, αποτελεί έναν δεύτερο πυλώνα. Είναι σε αυτούς τους θεσμούς που το ΛΚ έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για να καταργήσει, π.χ, το Καταστατικό που υιοθέτησε το κοινοβούλιο της Καταλονίας, μολονότι αυτό είναι σχεδόν όμοιο εκείνου που υιοθετήθηκε στην Ανδαλουσία με την υποστήριξη του ΛΚ. Είναι μια απόδειξη των ορίων αυτού του μοναρχικού καθεστώτος, όρια που εμποδίζουν την ικανοποίηση των νόμιμων δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών της Ισπανίας τα οποία θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα της ολιγαρχίας που στηρίζει το καθεστώς.
Έναντι αυτής της αντιδραστικής απειλής, έχουμε μια δειλή σοσιαλιστική κυβέρνηση, ανίκανη να καταγγείλει ανοιχτά τον φασιστικό χαρακτήρα των ραδιουργιών του ΛΚ, που δεν τολμά να καταγγείλει τα όρια που θέτει η φρανκική μοναρχία που μας ταλαιπωρεί, που δεν ήταν ικανή να καταγγείλει την ηγεσία του ΛΚ για τις επιθέσεις της 11 Μάρτη 2004 στη Μαδρίτη (2), η οποία μένει ατιμώρητη παρά τις ευθύνες που της αναλογούν για τον πόλεμο στο Ιράκ: αυτή η σοσιαλιστική Κυβέρνηση που φέρεται έναντι του ΛΚ ωσάν αυτό να επρόκειτο για μια ακόμα αστική δημοκρατική πολιτική δύναμη. Η θέση της Ενωμένης Αριστεράς είναι εξίσου αδύναμη και ηττοπαθής, πάντα στην ουρά του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ακολουθώντας το τυφλά.
Το ΚΚΙ(μ-λ) διαπιστώνει την κρισιμότητα της πολιτικής κατάστασης που ενθαρρύνει το φασισμό. Η αντιδραστικότατη δράκα των ισπανών ολιγαρχών ακονίζει τα μαχαίρια της για να διεξάγει μια βίαιη επίθεση εναντίον των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων τα οποία, το Μάρτη του 2004, ανέτρεψαν την εγκληματική και καταστροφική κυβέρνηση του Αθνάρ. Είναι τους λαούς της Ισπανίας και τις πολιτικές και κοινωνικές τους οργανώσεις που βρίσκονται στο στόχαστρο του ΛΚ σε αυτή την βίαιη εκστρατεία του. Δυστυχώς, την αντιδραστική αυτή ατζέντα συζήτησης έχουν υιοθετήσει τα πλέον πλατιά εργατικά και λαϊκά στρώματα. Έχουν χάσει την φυσική τους αναφορά και επαφή με την αριστερά καθώς μεγάλο τμήμα της πολιτικής της ηγεσίας έχει ριχτεί στην αγκαλιά της ολιγαρχίας και του αστικού εθνικισμού, αρνούμενο την προοπτική μιας Ισπανίας λαϊκής, αλληλέγγυας και δημοκρατικής που θα αναγνωρίζει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.
Γι’ αυτό είναι που σήμερα, που δεν υπάρχει ένα πολιτικό και κοινωνικό υποκείμενο ικανό να δώσει μια εναλλακτική πρόταση στα εργατικά και λαϊκά στρώματα και που θα έχει ως προοπτική την ανακήρυξη της 3ης Ισπανικής Δημοκρατίας, το ΚΚΙ(μ-λ) καλεί στην ενίσχυση των οργανώσεων και των πρωτοβουλιών που θα εργαστούν σκληρότερα από ποτέ για την οργάνωση του λαϊκού μετώπου, για να φρενάρει αυτή την επίθεση της φασιστικής δεξιάς και για να βαδίσει στο δρόμο του ξεπεράσματος του μοναρχικού καθεστώτος.
Τέλος, μια απαίτηση των καιρών είναι η ενίσχυση των ενωτικών πρωτοβουλιών, με ξεκάθαρους στόχους μεν, αλλά και την αναγκαία ευελιξία δε, έναντι της δειλής στάσης της θεσμικής αριστεράς και του παιδικού σεχταρισμού του ριζοσπαστικού οπορτουνισμού.
Το ΚΚΙ(μ-λ) καλεί να υπερψηφιστούν, στις επερχόμενες εκλογές, υποψηφιότητες λαϊκές που θα θέτουν το ζήτημα του ξεπεράσματος του μοναρχικού καθεστώτος, αυτού του κληρονόμου του φρανκισμού. Η μη ρήξη με αυτό το φρανκικό καθεστώς εξηγεί το ότι η αντιδραστική δεξιά μπόρεσε να διατηρήσει ανέγγιχτους τους μοχλούς πολιτικού ελέγχου που χρησιμοποιεί σήμερα για να αντιμετωπίσει τους λαούς της Ισπανίας.
Καμία λαϊκή ψήφος δεν πρέπει να καταλήξει στη φασιστική δεξιά. «Νο Πασαράν» (Δε Θα Περάσουν) πρέπει να είναι το σύνθημά μας: μια νίκη του ΛΚ σήμερα δεν θα αποτελούσε μόνο μια απλή εναλλαγή στη διοίκηση του ισπανικού ολιγαρχικού καθεστώτος, αλλά και μια σοβαρή υποχώρηση και περιστολή στις τυπικές ελευθερίες, που είναι ήδη σοβαρά περιορισμένες, και τροχοπέδη στην πάλη για την 3η Λαϊκή και Όχι μοναρχική Δημοκρατία.
-Ούτε μια ψήφος στη φασιστική Δεξιά!
-Ενωτικές κινητοποιήσεις ενάντια στο φασισμό και την φρανκική μοναρχία!
-Εμπρός για μια δημοκρατική και ειρηνική επίλυση του Βασκικού ζητήματος!
- Ναι στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης!
- Εμπρός για μια Λαϊκή, μη μοναρχική και Ομοσπονδιακή Ισπανία!
-Εμπρός για το σοσιαλισμό!
Η επίθεση στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης, στις 30 του περασμένου Δεκέμβρη, είχε δύο θύματα και μεγάλες υλικές ζημιές. Μετά απ’ αυτή, η κυβέρνηση Θαπατέρο ανακοίνωση τη διακοπή των επίσημων συνομιλιών με την ΕΤΑ
Οι επιθέσεις της 11ης Μάρτη 2004 στους σταθμούς στα προάστια έγιναν από ισλαμιστές κομάντος.Αλλά η κυβέρνηση Αθνάς (ΛΚ) προσπάθησε να αποδώσει την ευθύνη στην ΕΤΑ. Ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα ξέσπασε ενάντια σ’ αυτή την προσπάθεια χειραγώγησης το οποίο κατήγγειλε τις φρανκικές αυτές πρακτικές. Ενίσχυσε την ισχυρή αντιπολίτευση στη συμμετοχή του ισπανικού στρατού στη συμμαχία του Μπους και οδήγησε στην εκλογική ήττα του ΛΚ στις βουλευτικές εκλογές.
Οι νοσταλγοί του φασισμού σε δράση
Το Λαϊκό Κόμμα (ΛΚ) έχει συμμαχήσει με τις νεοναζιστικές και φαλαγγίτικες ομάδες, με την ιεραρχία της Καθολικής Εκκλησίας και τις οργανώσεις-δορυφόρους τους, όπως την Ένωση Θυμάτων της Τρομοκρατίας, για να ξεκινήσει την αντεπίθεσή του για την κατάληψη της εξουσίας, χρησιμοποιώντας κάθε μέσο που έχει στη διάθεσή του. Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η στρατηγική του ΛΚ υιοθετεί σημείο προς σημείο τις οδηγίες που μπορεί κανείς να βρει σε ένα εγχειρίδιο για φασιστικά πραξικοπήματα: χυδαίες εκστρατείες στα Μέσα Ενημέρωσης, συνεχείς κινητοποιήσεις των μεσαίων και των ανώτερων στρωμάτων της αστικής τάξης στους δρόμους, διασπορά φημών και ψιθύρων στους κόλπους του στρατού και μόνιμες επιθέσεις ενάντια σε όσους, μέσα στο κοινοβούλιο, την κυβέρνηση ή ό,τι απομένει από τους θεσμούς της ισπανικής αστικής «δημοκρατίας», δεν λυγίζουν ολοκληρωτικά στη θέα της πιο αντιδραστικής δεξιάς.
Οι βόμβες της ΕΤΑ(1) στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης, που εξερράγησαν σε αυτή την εγκληματική και ανόητη κίνηση, ήταν βούτυρο στο ψωμί του ΛΚ για να κινητοποιήσει τις φασιστικές του ομάδες. Ένας από τους πυλώνες στους οποίου βασίζεται η φασιστική επίθεση είναι η υποστήριξη από τους δικαστικούς θεσμούς: το Συνταγματικό Δικαστήριο, το Ανώτατο Δικαστήριο, τον Άρειο Πάγο, που βρίθουν αντιδραστικών δικαστών και εισαγγελέων. Το μοναρχικό Σύνταγμα, περιορισμένο και ξεπερασμένο, αποτελεί έναν δεύτερο πυλώνα. Είναι σε αυτούς τους θεσμούς που το ΛΚ έχει εναποθέσει τις ελπίδες του για να καταργήσει, π.χ, το Καταστατικό που υιοθέτησε το κοινοβούλιο της Καταλονίας, μολονότι αυτό είναι σχεδόν όμοιο εκείνου που υιοθετήθηκε στην Ανδαλουσία με την υποστήριξη του ΛΚ. Είναι μια απόδειξη των ορίων αυτού του μοναρχικού καθεστώτος, όρια που εμποδίζουν την ικανοποίηση των νόμιμων δημοκρατικών δικαιωμάτων των λαών της Ισπανίας τα οποία θα μπορούσαν να θέσουν σε κίνδυνο τα συμφέροντα της ολιγαρχίας που στηρίζει το καθεστώς.
Έναντι αυτής της αντιδραστικής απειλής, έχουμε μια δειλή σοσιαλιστική κυβέρνηση, ανίκανη να καταγγείλει ανοιχτά τον φασιστικό χαρακτήρα των ραδιουργιών του ΛΚ, που δεν τολμά να καταγγείλει τα όρια που θέτει η φρανκική μοναρχία που μας ταλαιπωρεί, που δεν ήταν ικανή να καταγγείλει την ηγεσία του ΛΚ για τις επιθέσεις της 11 Μάρτη 2004 στη Μαδρίτη (2), η οποία μένει ατιμώρητη παρά τις ευθύνες που της αναλογούν για τον πόλεμο στο Ιράκ: αυτή η σοσιαλιστική Κυβέρνηση που φέρεται έναντι του ΛΚ ωσάν αυτό να επρόκειτο για μια ακόμα αστική δημοκρατική πολιτική δύναμη. Η θέση της Ενωμένης Αριστεράς είναι εξίσου αδύναμη και ηττοπαθής, πάντα στην ουρά του Σοσιαλιστικού Κόμματος, ακολουθώντας το τυφλά.
Το ΚΚΙ(μ-λ) διαπιστώνει την κρισιμότητα της πολιτικής κατάστασης που ενθαρρύνει το φασισμό. Η αντιδραστικότατη δράκα των ισπανών ολιγαρχών ακονίζει τα μαχαίρια της για να διεξάγει μια βίαιη επίθεση εναντίον των εργατικών και λαϊκών στρωμάτων τα οποία, το Μάρτη του 2004, ανέτρεψαν την εγκληματική και καταστροφική κυβέρνηση του Αθνάρ. Είναι τους λαούς της Ισπανίας και τις πολιτικές και κοινωνικές τους οργανώσεις που βρίσκονται στο στόχαστρο του ΛΚ σε αυτή την βίαιη εκστρατεία του. Δυστυχώς, την αντιδραστική αυτή ατζέντα συζήτησης έχουν υιοθετήσει τα πλέον πλατιά εργατικά και λαϊκά στρώματα. Έχουν χάσει την φυσική τους αναφορά και επαφή με την αριστερά καθώς μεγάλο τμήμα της πολιτικής της ηγεσίας έχει ριχτεί στην αγκαλιά της ολιγαρχίας και του αστικού εθνικισμού, αρνούμενο την προοπτική μιας Ισπανίας λαϊκής, αλληλέγγυας και δημοκρατικής που θα αναγνωρίζει το δικαίωμα της αυτοδιάθεσης.
Γι’ αυτό είναι που σήμερα, που δεν υπάρχει ένα πολιτικό και κοινωνικό υποκείμενο ικανό να δώσει μια εναλλακτική πρόταση στα εργατικά και λαϊκά στρώματα και που θα έχει ως προοπτική την ανακήρυξη της 3ης Ισπανικής Δημοκρατίας, το ΚΚΙ(μ-λ) καλεί στην ενίσχυση των οργανώσεων και των πρωτοβουλιών που θα εργαστούν σκληρότερα από ποτέ για την οργάνωση του λαϊκού μετώπου, για να φρενάρει αυτή την επίθεση της φασιστικής δεξιάς και για να βαδίσει στο δρόμο του ξεπεράσματος του μοναρχικού καθεστώτος.
Τέλος, μια απαίτηση των καιρών είναι η ενίσχυση των ενωτικών πρωτοβουλιών, με ξεκάθαρους στόχους μεν, αλλά και την αναγκαία ευελιξία δε, έναντι της δειλής στάσης της θεσμικής αριστεράς και του παιδικού σεχταρισμού του ριζοσπαστικού οπορτουνισμού.
Το ΚΚΙ(μ-λ) καλεί να υπερψηφιστούν, στις επερχόμενες εκλογές, υποψηφιότητες λαϊκές που θα θέτουν το ζήτημα του ξεπεράσματος του μοναρχικού καθεστώτος, αυτού του κληρονόμου του φρανκισμού. Η μη ρήξη με αυτό το φρανκικό καθεστώς εξηγεί το ότι η αντιδραστική δεξιά μπόρεσε να διατηρήσει ανέγγιχτους τους μοχλούς πολιτικού ελέγχου που χρησιμοποιεί σήμερα για να αντιμετωπίσει τους λαούς της Ισπανίας.
Καμία λαϊκή ψήφος δεν πρέπει να καταλήξει στη φασιστική δεξιά. «Νο Πασαράν» (Δε Θα Περάσουν) πρέπει να είναι το σύνθημά μας: μια νίκη του ΛΚ σήμερα δεν θα αποτελούσε μόνο μια απλή εναλλαγή στη διοίκηση του ισπανικού ολιγαρχικού καθεστώτος, αλλά και μια σοβαρή υποχώρηση και περιστολή στις τυπικές ελευθερίες, που είναι ήδη σοβαρά περιορισμένες, και τροχοπέδη στην πάλη για την 3η Λαϊκή και Όχι μοναρχική Δημοκρατία.
-Ούτε μια ψήφος στη φασιστική Δεξιά!
-Ενωτικές κινητοποιήσεις ενάντια στο φασισμό και την φρανκική μοναρχία!
-Εμπρός για μια δημοκρατική και ειρηνική επίλυση του Βασκικού ζητήματος!
- Ναι στο δικαίωμα της αυτοδιάθεσης!
- Εμπρός για μια Λαϊκή, μη μοναρχική και Ομοσπονδιακή Ισπανία!
-Εμπρός για το σοσιαλισμό!
Η επίθεση στο αεροδρόμιο της Μαδρίτης, στις 30 του περασμένου Δεκέμβρη, είχε δύο θύματα και μεγάλες υλικές ζημιές. Μετά απ’ αυτή, η κυβέρνηση Θαπατέρο ανακοίνωση τη διακοπή των επίσημων συνομιλιών με την ΕΤΑ
Οι επιθέσεις της 11ης Μάρτη 2004 στους σταθμούς στα προάστια έγιναν από ισλαμιστές κομάντος.Αλλά η κυβέρνηση Αθνάς (ΛΚ) προσπάθησε να αποδώσει την ευθύνη στην ΕΤΑ. Ένα τεράστιο λαϊκό κίνημα ξέσπασε ενάντια σ’ αυτή την προσπάθεια χειραγώγησης το οποίο κατήγγειλε τις φρανκικές αυτές πρακτικές. Ενίσχυσε την ισχυρή αντιπολίτευση στη συμμετοχή του ισπανικού στρατού στη συμμαχία του Μπους και οδήγησε στην εκλογική ήττα του ΛΚ στις βουλευτικές εκλογές.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου