Ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό και το αστυνομικό κράτος, όλοι μαζί!Με ένα ποσοστό συμμετοχής στο 2ο γύρο των προεδρικών εκλογών πολύ υψηλό (86%), ο υποψήφιος της νεοφιλελεύθερης δεξιάς εκλέχτηκε με 53% των ψήφων. Είναι πολύ, πάρα πολύ. Είναι πολύ σοβαρό, και πολλές γυναίκες και άντρες, νέοι, γάλλοι, μετανάστες, με ή χωρίς χαρτιά, αισθάνονται να απειλούνται και ανησυχούν για το μέλλον τους. Είναι κυρίως επειδή υπάρχει συνειδητοποίηση των φόβων που προκαλεί το ότι ο Σαρκοζύ υποχρεώθηκε να επαναλαμβάνει ότι είναι υπέρ της ανοχής, εκθειάζοντας όμως χωρίς διακοπή μια Γαλλία που ισχυρίζεται ότι θα ενώσει γύρω από τις αξίες του.
Οι αξίες του, είναι κυρίως οι αξίες του Λεπέν και του ντε Βιγιέ. Οι ψήφοι των εκλογέων τους κατευθύνθηκαν μαζικά στο Σαρκοζύ που υιοθέτησε τις θέσεις τους και είχε ήδη αρχίσει να τις εφαρμόζει από τότε που ήταν υπουργός Ανασφάλειας. Ο Λεπέν και το Εθνικό Μέτωπο βρίσκονται σήμερα στη λογική της δεξιάς, η οποία αναλαμβάνει τη διαχείριση του Κράτους, συνεχίζοντας τον παροξυσμό τους.
Στην ομιλία του μετά την εκλογή του, ο Σαρκοζύ κάλεσε στην εθνική συμφιλίωση και θέλησε να δείξει μεγαλόψυχος έναντι της Σεγκολέν Ρουαγιάλ. Αλλά άμεσα επαναεπιβεβαίωσε ένα από τα πιο αντιδραστικά θέματα όλης του της προεκλογικής εκστρατείας: η εργασία, η τάξη, τα ήθη, η αξιοκρατία, και υποσχέθηκε άμεσα να θέσει σε εφαρμογή την πολιτική «ρήξης», συνώνυμο του κομπρεσέρ ενάντια στα κεκτημένα μας και τα οικονομικά και κοινωνικά δικαιώματα, ενάντια στις δημοκρατικές ελευθερίες και τα ασφαλιστικά ταμεία. Οι μεγάλοι καπιταλιστές τρίβουν τα χέρια τους, έτοιμοι να τα απλώσουν σε ό,τι απέμεινε από τις υπό ιδιωτικοποίηση δημόσιες επιχειρήσεις, και νέμονται τους πιο κερδοφόρους τομείς και επιχειρήσεις, ευνοημένοι και από τις φοροαπαλλαγές. Στη Γαλλία του Σαρκοζύ, είναι καλό να είσαι πλούσιος.
Ο Σαρκοζύ δεν σταμάτησε να προωθεί το σωβινισμό και τον εθνικισμό μιας Γαλλίας, που θέλει απαλλαγμένη από σύνδρομα, κυρίως σχετικά με το αποκιακό της παρελθόν. Η απόρριψη αυτού που αποκαλεί «μετάνοια» καταλήγει σε μια απολογία του «θετικού ρόλου της αποικιοίησης».
Αλλά είναι ο λαϊκισμός του, οι εργατίστικες κραυγές του, που τον καθιστούν έναν άνθρωπο εξαιρετικά επικίνδυνο, καθώς πέτυχε να εξαπατήσει λαϊκές μάζες και να τις κάνει να υιοθετήσουν τις θέσεις του. Αυτό είναι ένα νέο δεδομένο που πρέπει να ληφθεί υπόψη.
Η Σεγκολέν Ρουαγιάλ χαιρέτισε τη νίκη του Σαρκοζύ. Το αποτέλεσμα που πέτυχε, της επιτρέπει να τεθεί επικεφαλής του σοσιαλ-φιλελεύθερου πόλου που προτίθεται να ανανεωθεί. Αυτή η ανανέωση, είναι προφανώς ένα άνοιγμα στους «κεντρώους», αυτούς που κέρδισε κατά την εκστρατεία της. Αυτό κάνει τους δελφίνους του Σοσιαλιστικού Κόμματος να τρίζουν τα δόντια καθώς φοβούνται μην περιθωριοποιηθούν κατά την φάση αυτή της ανασύνθεσης.
Έναντι του εργατικού και λαϊκού κινήματος ενυπάρχουν σήμερα αρκετές προκλήσεις.
Η πρώτη, είναι να μην δηλητηριαστεί από καμία ψευδαίσθηση σχετικά με τη φύση της πολιτικής που θα ακολουθήσει ο Σαρκοζύ. Είναι ένα από τα κεκτημένα της εκστρατείας, κυρίως των τελευταίων εβδομάδων, όπου η συνειδητοποίηση της φύσης αυτής της πολιτικής μεγάλωσε, χάρη στην εκστρατεία επεξήγησής της που αναπτύχθηκε σε διάφορα μέτωπα.
Η δεύτερη, είναι το ξεπέρασμα των διασπάσεων, για να αντιπαλέψουμε και να αντισταθούμε μαζί στην εφαρμογή αυτής της πολιτικής.
Η τρίτη, είναι, σε αυτή τη βάση, να ξαναρχίσουμε την οικοδόμηση ενός λαϊκού μετώπου πάλης ενάντια στο νεοφιλελευθερισμό, στηριζόμενοι στα πολιτικά κεκτημένα που περιλαμβάνονται κυρίως στη «Χάρτα για την Εναλλακτική απέναντι στο φιλελευθερισμό», εμπλουτισμένη από την εμπειρία των αγώνων που αναπτύχθηκαν μετά τη συγγραφή της.
Αυτά είναι και τα καθήκοντα που πρέπει να εκπληρώσει το κόμμα μας.
Παρίσι, 6 Μάη 2007
Κομμουνιστικό Κόμμα Εργατών Γαλλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου