Παρά την κινδυνολογία και την παρέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, ο ΣΥΡΙΖΑ κέρδισε τις εκλογές στην Ελλάδα, συγκεντρώνοντας τη βούληση για αλλαγή των τεράστιων κοινωνικών τομέων που σφαγιάστηκαν από τις πολιτικές λιτότητας, οι οποίες τα τελευταία χρόνια έχουν οδηγήσει σε μεγάλους αγώνες, δεκάδες γενικές απεργίες.
Ήταν μια μαζική ψήφος κατά της ΕΕ-ΕΚΤ-ΔΝΤ, της τρόικας η οποία ακύρωσε τις κατακτήσεις των εργαζομένων με το «Μνημόνιο», ενάντια στα παλιά αστικά κόμματα που έχουν υπηρετήσει για χρόνια νεοφιλελεύθερες συνταγές.
Το κόμμα του Τσίπρα, το οποίο αυτοαποκαλείται «ριζοσπαστικής αριστεράς», θα έχει βασικό ρόλο στην επόμενη κυβέρνηση, αλλά βασίζεται σε μια συμφωνία με ένα εθνικιστικό κόμμα της δεξιάς, το οποίο θα εκβιάσει ΣΥΡΙΖΑ, ανά πάσα στιγμή.
Το πρώτο ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: ποια είναι η ταξική φύση του ΣΥΡΙΖΑ;
Η κοινωνική σύνθεση των περίπου 30 000 μέλη του ΣΥΡΙΖΑ είναι στη πλειοψηφία της από τη μεσαία τάξη, με πολλούς νέους και διανοούμενους. Όσον αφορά την ηγετική ομάδα του, αποτελεί έκφραση ενός μέρους της ολιγαρχικής αστικής τάξης και της μικροαστικής τάξης, της ελληνικής κοινωνικής δημοκρατικής αριστεράς και είναι κληρονόμος του "ευρωκομμουνισμού" (μια παραλλαγή του σύγχρονου ρεβιζιονισμού).
Ας ρίξουμε μια ματιά στο πρόγραμμα του: αναδιάρθρωση του ελληνικού χρέους, επανεκκίνηση του προγράμματος δημόσιων επενδύσεων, στήριξη στις μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις, μείωση των φόρων που επιβαρύνουν τα λαϊκά στρώματα, σταδιακή αποκατάσταση των μισθών και των συντάξεων, βοήθεια στις οικογένειες που αντιμετωπίζουν οικονομικές δυσκολίες, δωρεάν παροχή ηλεκτρικού ρεύματος στους φτωχούς, ανασυγκρότηση του κράτους πρόνοιας, κ.λπ. Πρόκειται σαφώς για ένα δημοκρατικό και μεταρρυθμιστικό ελάχιστο πρόγραμμα, νεο-κεϋνσιανό, για την άμβλυνση των συνεπειών της κρίσης και την αντιλαϊκή πολιτική λιτότητας, χωρίς να χτυπηθούν οι αιτίες.
Για να καθησυχάσει τους διεθνείς πιστωτές και τους μετριοπαθείς έλληνες ψηφοφόρους Έλληνες, ο κ Τσίπρας διαβεβαίωσε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ «δεν θέλει την κατάρρευση, αλλά τη σωτηρία του ευρώ», διευκρινίζοντας έτσι ότι στόχος του δεν είναι να ελευθερώσει τον ελληνικό λαό από το ζυγό του παράνομου χρέος, αλλά μόνο να το ξανακάνει βιώσιμο.
Επιπλέον, ο Τσίπρας έχει δηλώσει ρητά: "Ανήκουμε στη Δύση [...], στνη ΕΕ και το ΝΑΤΟ Αυτό είναι αναμφισβήτητο.». Δηλώσεις του για «αρμονία» με το νεοφιλελεύθερη Renzi, που κυκλοφόρησαν μετά την εκλογική του νίκη, συμπληρώνουν την εικόνα.
Το κόμμα Τσίπρας δεν δείχνει να θέλει βγάλει την Ελλάδα από την ιμπεριαλιστική κυριαρχία, αλλά να επαναδιαπραγματευθεί την εξάρτησή της. Δεν αντιπροσωπεύει μια επαναστατική εναλλακτική λύση στον καπιταλισμό, αλλά αποτελεί μια εναλλακτική λύση για το εσωτερικό σύστημα. Αυτό πρέπει να είναι σαφές, για την αποφυγή απογοήτευσης.
Εξίσου σαφές είναι ότι στις τρέχουσες συνθήκες η νίκη του ΣΥΡΙΖΑ έχει επιπτώσεις στην πολιτική που ακολουθείται μέχρι σήμερα από την οικονομική ολιγαρχία, τονίζει την αντιδημοκρατική φύση της ΕΕ, δημιουργεί ελπίδες για να δημιουργηθεί ένα περιβάλλον πιο ευνοϊκό για την ανάπτυξη της λαϊκής κινητοποίησης, ακόμη και στην Ιταλία.
[…]
Ταυτόχρονα, είναι σημαντικό να προσφέρουμε την πλήρη υποστήριξή μας προς την διεθνιστική εργατική τάξη και το λαό της Ελλάδα από παρεμβάσεις, απειλές και εκβιασμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και των ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, ενάντια στις προσπάθειες των εγχώριων αντιδραστικών, να υπερασπιστούμε την κυριαρχία, την ανεξαρτησίας και την ελευθερία του ελληνικού λαού, τα οποία μπορούν να κερδηθούν μόνο με μια μαζική πάλη και επαναστατική πολιτική που θα έχει στόχο την ανατροπή της ιμπεριαλιστικής κυριαρχίας και της ντόπιας αστικής τάξης. Έτσι θα γράψουμε την ιστορία!
26 Ιανουαρίου 2015
Κομμουνιστική Πλατφόρμα - για το Κομμουνιστικό Κόμμα του Προλεταριάτου της Ιταλίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου