Νέες νεοαποικιακού χαρακτήρα αποφάσεις της ΕΕ σε βάρος της χώρας

Νέος μεγάλος πανικός στα διάφορα ιμπεριαλιστικά κέντρα

Νέες νεοαποικιακού χαρακτήρα αποφάσεις της ΕΕ σε βάρος της χώρας

Ένταση της πάλης για την υπεράσπιση των λαϊκών συμφερόντων αλλά και κατά της ιμπεριαλιστικής εξάρτησης και για την έξοδο της Ελλάδας από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ

Ολόκληρος ο καπιταλιστικo-ιμπεριαλιστικός κόσμος συνεχίζει να παραδέρνει στη δίνη της βαθειάς και παρατεταμένης καπιταλιστικής κρίσης υπερπαραγωγής – και όχι μόνο – αναστατώνοντας και συγκλονίζοντας ακόμα και τα μεγάλα ιμπεριαλιστικά κέντρα (ΗΠΑ, ΕΕ, κλπ) που βρίσκονται σε σκληρό και σφοδρότατο μεταξύ τους ανταγωνισμό για σφαίρες επιρροής – μια κρίση που οδηγεί συνεχώς σε χρεοκοπία χιλιάδες καπιταλιστικές επιχειρήσεις με αποτέλεσμα οι στρατιές των ανέργων – ημιανέργων σε ολόκληρο το πλανήτη να έχουν φτάσει σε πολλές εκατοντάδες εκατομμύρια που ζουν σε συνθήκες απόλυτης εξαθλίωσης, αλλά και πολλές εξαρτημένες από τις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις χώρες να έχουν οδηγηθεί σε οικονομική χρεοκοπία, όπως η χώρα μας.

Η πρόσφατη, τέλη Ιούλη-αρχές Αυγούστου, μεγάλη «βουτιά» στα διεθνή χρηματιστήρια (με απώλειες πάνω από 5,5 τρισεκατομμύρια δολάρια) αιφνιδίασε και προκάλεσε ασυνήθιστο πανικό στις κυβερνήσεις των ΗΠΑ, Ευρώπης και Ασίας (Ιαπωνία – Κίνα) που υποχρέωσε άλλους από τους ηγέτες τους να διακόψουν τις διακοπές τους, μεταξύ των οποίων και ο επίτροπος της ΕΕ Όλι Ρεν, και άλλοι να διαβουλεύονται μεταξύ τους τηλεφωνικά από τους τόπους των διακοπών τους, ενώ στελέχη των κυβερνήσεων Ιαπωνίας και Κίνας απήυθυναν εκκλήσεις για στενότερη διεθνή και συντονισμένη συνεργασία για την αντιμετώπιση των παγκόσμιων οικονομικών κινδύνων και της κρίσης.

Η κατάσταση για την από καιρό χρεοκοπημένη ελληνική οικονομία είναι κατά πολύ χειρότερη από ότι διαπιστώνεται «δια γυμνού οφθαλμού» και αναμένεται να επιδεινωθεί ακόμα περισσότερο παρά τις χωρίς αντίκρυσμα κυβερνητικές θριαμβολογίες με το δημαγωγικό, για την εξαπάτηση των πλατιών λαϊκών μαζών, διάγγελμα του πρωθυπουργού μετά τη σύνοδο κορυφής της 21^ης Ιούλη με τη διαφήμιση «εξασφάλισης» του νέου δανείου των 109 δισεκατομμυρίων ευρώ ως ένα «νέο σχέδιο Μάρσαλ» μέσω του οποίου τάχα θα «επιστρέψει η Ελλάδα σε μια βιώσιμη ανάπτυξη».

Η δημαγωγικές αυτές αναφορές δεν έχουν κανένα αντίκρυσμα γιατί και οι νέες αποικιοκρατικού χαρακτήρα αποφάσεις των εκπροσώπων των μεγάλων ευρωπαϊκών μονοπωλίων (ιδιαίτερα Γερμανίας-Γαλλίας) είναι απλά όχι μόνον σε βάρος της χώρας αλλά και την αλυσοδένουν σφιχτότερα και για πολλές δεκαετίες στο ιμπεριαλιστικό άρμα της ΕΕ και επιτρέπουν στα ξένα μονοπώλια να αρπάξουν «αντί πινακίου φακής» τη δημόσια περιουσία και ολόκληρο τον πλούτο της, να τη λεηλατήσουν με τον πλέον προκλητικό τρόπο με την συγκατάθεση προφανώς της ντόπιας ξενόδουλης αντιδραστικής αστικής τάξης και των δουλοπρεπών εκπροσώπων της.

Πέρα από το μεγάλο πρόβλημα της λεηλασίας της χώρας, η εργατική τάξη και ο λαός είναι εκείνοι που θα πληρώσουν – και πληρώνουν – το τεράστιο εξωτερικό χρέος, που δημιούργησε το ξένο και ντόπιο κεφάλαιο, με τη διαρκή ληστρική φοροεπιδρομή, τον υψηλό πληθωρισμό και τη μεγάλη ακρίβεια αλλά και την άμεση μείωση των χαμηλότατων μισθών και των πενιχρότατων συντάξεων και την παραπέρα εξαθλίωσή τους σε μια περίοδο που η μαζική ανεργία (πάνω από 40% στους νέους) σημειώνει μεγάλη άνοδο εξαιτίας της συνεχούς χρεοκοπίας μικρών και μεγάλων καπιταλιστικών επιχειρήσεων.

Τα σημερινά προβλήματα της χρεοκοπημένης ελληνικής οικονομίας δεν απορρέουν μόνο, ως γνωστόν, από τη λειτουργία του ντόπιου καπιταλισμού αλλά και από την εξάρτηση της χώρας από τα μεγάλα ευρωπαϊκά μονοπώλια και την παραμονή της στη ιμπεριαλιστική ΕΕ, παραμονή που αποτελεί και την τωρινή στρατηγική επιλογή του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου.

Με την τωρινή στρατηγική του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου παραμονής της Ελλάδας σε ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ έχουν ευθυγραμμιστεί όχι μόνον η κυβέρνηση και τα αστικά κόμματα (μοναρχοφασιστική ΝΔ, μεγαλοαστικό ΠΑΣΟΚ, ναζιφασιστικό ΛΑΟΣ) και τα δύο σοσιαλδημοκρατικά κόμματα («Κ»ΚΕ-ΣΥΝ) αλλά δυστυχώς και σχεδόν όλες οι εξωκοινοβουλευτικές αριστερές Οργανώσεις παραιτούμενες από την αντιιμπεριαλιστική πάλη για την έξοδο, εδώ και τώρα, της Ελλάδας από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΕ. Μάλιστα η σοσιαλδημοκράτισσα Παπαρήγα έφτασε πρόσφατα στο πιο ακραίο σημείο διακηρύσσοντας ως φερέφωνο του ντόπιου κεφαλαίου: «η λύση έξω από το Ευρώ και δραχμή στις παρούσες συνθήκες είναι καταστροφική» («Ρ» 31/05/2011, σελ.6), στηρίζοντας έτσι ανοιχτά την επιλογή του ντόπιου κεφαλαίου και λιβανίζοντας απροκάλυπτα και προκλητικά την «αγία ευρωενωσιακή οικογένεια» των μονοπωλίων της ιμπεριαλιστικής ΕΕ (εκ νέου επισημάνθηκε και από τον σοσιαλδημοκράτη Τσίπρα: «Να απευθυνθούμε στο ΚΚΕ. Γνωρίζουμε τις διαφορές μας. Είναι ενδεχομένως πολλές και σημαντικές. Έχουν γίνει όμως βήματα, όπως στο θέμα της Ευρώπης.» ομιλία Τσίπρα στην πρόσφατη συνδιάσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ).

Οι διάφορες εξωκοινοβουλευτικές αριστερές Οργανώσεις με τη στάση τους αυτή δεν φτάνει μόνο ότι παραιτούνται από την αντιιμπεριαλιστική πάλη για έξοδο της χώρας από την ΕΕ αλλά επιπλέον αποσυνδέουν και την πάλη της εργατικής τάξης και του λαού για την υπεράσπιση των ταξικών τους συμφερόντων από την αντιιμπεριαλιστική πάλη κατά της ΕΕ παρόλο που είναι πασίγνωστο ότι η επίθεση στα συμφέροντα των εργαζομένων δεν προέρχεται μόνον από το ντόπιο κεφάλαιο αλλά κατευθείαν και από τα μονοπώλια της ΕΕ.

Με την ευκαιρία ας δοθεί εκ νέου η πρόταση της «Κίνησης»: «Σ΄ αντίθεση με την κυβέρνηση και όλα τα πολιτικά κόμματα και Οργανώσεις, οι επαναστάτες μαρξιστές δηλ. λενινιστές-σταλινιστές της «Κίνησης για Ανασύνταξη του ΚΚΕ 1918-55» προτείνουν, ως περιεχόμενο της πάλης της εργατικής τάξης και του λαού, γι’ αυτή την περίοδο, την άμεση, εδώ και ΤΩΡΑ, ΑΠΟΧΩΡΗΣΗ της Ελλάδας απ’ την ιμπεριαλιστική Ευρωπαϊκή Ένωση (μαζί και από ΟΝΕ-ΕΥΡΩ) που εκφράζεται στη θέση-σύνθημα: μονομερής στάση πληρωμών ολόκληρου του χρέους – έξω η Ελλάδα από ΕΥΡΩ-ΟΝΕ-ΕΥΡΩΠΑΪΚΗ ΕΝΩΣΗ – πρόταση που δεν απευθύνεται ούτε σε κυβερνήσεις ούτε σε πολιτικά κόμματα-Οργανώσεις, αλλά στο προλεταριάτο-αγροτιά, και πρώτα απ’ όλα στη νεολαία, όλους τους εργαζόμενους και ολόκληρο τον ελληνικό λαό και στις μαζικές τους Οργανώσεις (συνδικάτα, αγροτικούς συλλόγους, φοιτητικό-μαθητικό κίνημα, κλπ.). Σχετικά με το δυσθεώρητο χρέος δεν πρέπει να αναγνωριστεί και να πληρωθεί απ’ την εργατική τάξη και το λαό, γιατί πρώτο δεν είναι δημιούργημά τους, αλλά της αντιδραστικής αστικής τάξης, και δεύτερο, στο μεγάλο μέρος του είναι προϊόν των κερδοσκοπικών τοκογλυφικών επιτοκίων.

Είναι η μόνη πρόταση σε πλήρη αντίθεση και ευθέως σε ρήξη με τη σημερινή στρατηγική επιλογή του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου: ΠΑΡΑΜΟΝΗΣ της Ελλάδας σε ΟΝΕ-ΕΥΡΩ-ΕΕ, σε μια κατάλληλη στιγμή και ευνοϊκή, εσωτερικά και ευρωπαϊκά, κατάσταση, μια πρόταση και υπερώριμο αίτημα για προώθηση όταν έχουν χρεοκοπήσει και χρεοκοπούν καθημερινά, μπροστά στα οργισμένα βλέμματα του ελληνικού λαού, οι μύθοι της ιμπεριαλιστικής Ευρωπαϊκής Ένωσης και ο ντόπιος καπιταλισμός, η μόνη πρόταση που εκφράζει τα λαϊκά και εθνικά συμφέροντα, και το σπουδαιότερο, συμβάλλει στην ανάπτυξη της αντιιμπεριαλιστικής συνείδησης των πλατιών λαϊκών μαζών και είναι κατάλληλη να προκαλέσει την ανάπτυξη ενός μεγάλου, πλατιού, γιγαντιαίου αντιιμπεριαλιστικού κινήματος – ακριβώς αυτό τρέμει το ντόπιο μεγάλο κεφάλαιο αλλά και τα μονοπώλια της ΕΕ – απαραίτητου για την αλλαγή του αναγκαίου και απαιτούμενου συσχετισμού δυνάμεων για την προετοιμασία της οριστικής μελλοντικά απαλλαγής της χώρας απ’ τα ιμπεριαλιστικά δεσμά, με ανοιχτό το δρόμο της επαναστατικής προοπτικής, σε συνδυασμό με τη ζύμωση ανάλογων επαναστατικών συνθημάτων σε κάθε φάση της πάλης, στην κατεύθυνση της αντιιπεριαλιστικής-προλεταριακής επανάστασης και του σοσιαλισμού-κομμουνισμού.» («ΑΝΑΣΥΝΤΑΞΗ» 1-15 Σεπτέμβρη 2010, σελ.4).