Νέα αντιδραστικά εθνικιστικο-φασιστικο-Ναζι-φασιστικά συλλαλητήρια: παραλήρημα ακραίου ΑΛΥΤΡΩΤΙΣΜΟΥ

ΕΞΩ απ’ τα ΒΑΛΚΑΝΙΑ οι ιμπεριαλιστές αμερικανο-ΝΑΤΟϊκοί – ΕΕ – ΡΩΣΙΑΣ

Απ’ τις τελευταίες μέρες του πρώτου δεκαήμερου του Ιούνη, για τρεις ολόκληρες και πλέον βδομάδες, η πολιτική ζωή της χώρας κυριαρχείται από αντιδραστικά αλυτρωτικά συλλαλητήρια με τη συμμετοχή εθνικιστών, φασιστών και Ναζι-φασιστών, υποκινούμενα και οργανωμένα απ’ τη ΝΔ, ΑΝΕΛ, «Χρυσή Αυγή», Ένωση Κεντρώων, κλπ. και τη σκοταδιστική ηγεσία της εκκλησιαστικής Αντίδρασης με κεντρικό πάντα σύνθημα «η Μακεδονία είναι ελληνική» (!)– σύνθημα και σημαία ακραίου αλυτρωτισμού που διεκδικεί την προσάρτηση στην Ελλάδα και των υπόλοιπων τριών τμημάτων του γεωγραφικού χώρου «Μακεδονία», που σήμερα ανήκουν στις άλλες γειτονικές χώρες.

Το εθνικιστικό αλυτρωτικό παραλήρημα, πέρα απ’ τον δραστήριο συντονισμό των παραπάνω κομμάτων, ενισχύεται και απ’ το σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ της χώρας συνοδευόμενο από άναρθρες δημαγωγικές κραυγές των διαφόρων εθνικιστικο-φασιστικών γερακιών του πολέμου, τηλεοπτικών «αστέρων» και πολιτικών, που όλοι μαζί προσπαθούν απεγνωσμένα να ματαιώσουν την εξομάλυνση των σχέσεων με τη γειτονική χώρα, ενώ ταυτόχρονα υποδαυλίζουν την έχθρα και καλλιεργούν το μίσος μεταξύ των δυο λαών που οι χώρες τους δεν είναι απλά εξαρτημένες απ’ τις διάφορες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, έχοντας κοινούς εχθρούς: τον ιμπεριαλισμό και τον καπιταλισμό μα και επιπλέον – ακόμα σημαντικότερο – ζουν δίπλα-δίπλα: είναι γειτονικοί λαοί. Ανάλογα αλυτρωτικά συλλαλητήρια έγιναν και στη γειτονική χώρα.

Όμως από πλευρά συμμετοχής λαϊκών μαζών σ’ αυτά και στις δυο χώρες, σε σύγκριση με κείνα αρχές του χρόνου, φαίνεται πως αυτή τη φορά είναι ευτυχώς κατά πολύ μικρότερη, γεγονός που πρέπει να εκτιμηθεί θετικά, αφού αυτό από μόνο του εκφράζει αισθητή μείωση της παραπλάνησης τους σε αντιδραστική εθνικιστική αλυτρωτική κατεύθυνση και κάποιο περιορισμό στην επίδραση των απατηλών συνθημάτων πατριδοκαπηλίας των εθνικιστών, φασιστών και Ναζι-φασιστών, συνειδητοποίηση των μελλοντικών κινδύνων και αναγνώριση της αναγκαιότητας λύσης ενός σημαντικού «προβλήματος» μεταξύ των δυο χωρών που εκκρεμεί πάνω από μια 25ετία και λειτουργούσε καθημερινά στην κατεύθυνση ενίσχυσης και ανάπτυξη ενός εθνικισμού-αλυτρωτισμού γιγαντιαίων και επικίνδυνων διαστάσεων, παίρνοντας τις πιο απίστευτες μορφές γελοιότητας (μεγα-Αλέξανδρος, κλπ., κλπ.) και απ’ τις δυο πλευρές.

Με την ανακοίνωση στις 12 Ιούνη της συμφωνίας απ’ τις δυο κυβερνήσεις για την αλλαγή της συνταγματικής ονομασίας της γειτονικής χώρας σε «Δημοκρατία της Βόρειας Μακεδονίας», οι πατριδοκάπηλοι εθνικιστές, φασίστες και Ναζι-φασίστες απ’ τους Σαμαρά-Μητσοτάκη-Γεωργιάδη, κλπ. ως τους Καμμένο και Λεβέντη απ’ τους Μιχαλολιάκο-Καρατζαφέρη κλπ. ως το αντιδραστικό «παπαδαριό» της ηγεσίας της Εκκλησίας συνέχισαν για βδομάδες να χύνουν «κροκοδείλια δάκρυα», «θρηνώντας» για το όνομα «Μακεδονία» αλλά και για τη «μακεδονική ταυτότητα» και τη «μακεδονική γλώσσα» που τάχα κι αυτά «διατηρούν και τροφοδοτούν» τον «αλυτρωτισμό» (με καθημερινούς επιπλέον «θρηνωδούς», δίπλα στην εθνικιστική Αντίδραση, τις μαυρομαντηλούσες του σοσιαλδημοκρατικού «Κ»ΚΕ Κανέλλη-Παπαρήγα-Κουτσούμπα-Μαϊλη κλπ.).

Ο πρωθυπουργός της πΓΔΜ, σοσιαλδημοκράτης Ζόραν Ζάεφ – γνωστός υποτακτικός των αμερικανο ΝΑΤΟϊκών ιμπεριαλιστών – δήλωσε, μεταξύ πολλών άλλων, «περήφανος» για τη συμμετοχή της χώρας του στον επιθετικό στρατιωτικό συνασπισμό του ΝΑΤΟ: «η χώρα μας δεν έχει περισσότερες γενιές να χάσει. Με την επίλυση του ζητήματος θα γίνουμε μέλος του ΝΑΤΟ, η σημαία μας θα κυματίζει στον 30^ό ιστό μπροστά στο ΝΑΤΟ»(!!!) (δεν είναι ανάγκη εδώ να παραθέσουμε τις δηλώσεις του σοσιαλδημοκράτη Τσίπρα που κι αυτός είναι περήφανος για την προσχώρηση της γειτονικής χώρας σε ΝΑΤΟ-ΕΕ, αφού αυτές μεταδόθηκαν κατά κόρον απ’ τα κρατικά τηλεοπτικά δίκτυα και είναι γνωστές).

Η λύση αυτού του αδικαιολόγητα χρονίζοντος «προβλήματος» έστω και πολύ αργά (αν προχωρήσει) και οι οποιεσδήποτε εκατέρωθεν δεσμεύσεις για την απάλειψη αλυτρωτικών επιδιώξεων είναι θετικές εξελίξεις και προς όφελος των δυο γειτονικών λαών.

Όσον αφορά τους πατριδοκάπηλους εθνικιστές-φασίστες-Ναζι-φασίστες, αυτοί όλοι τους είναι συνέχεια εκείνων που πρόδωσαν τη χώρα και συνεργάστηκαν με τα στρατεύματα Κατοχής, κατά τη διάρκεια του Αντιφασιστικού αγώνα, ενώ και σήμερα είναι υποταγμένοι στο ΝΑΤΟ και στους ιμπεριαλιστές της ΕΕ, υπηρετώντας τα σχέδια και τα συμφέροντα των ισχυρών ιμπεριαλιστικών δυνάμεων, όπως έδειξαν και κάποια απ’ τα συνθήματα των τελευταίων αντιδραστικών αλυτρωτικών συλλαλητηρίων.

Όμως παρόλο αυτά, το ζήτημα του «αλυτρωτισμού» και των εθνικών διεκδικήσεων αλλά και της ανάπτυξης του εθνικισμού-σοβινισμού δεν είναι απλά και μόνο ζητήματα «συμφωνιών» και εκατέρωθεν δεσμεύσεων αλλά είναι πρωταρχικά ζητήματα πάλης της εργατικής τάξης και των λαών των δυο χωρών, μα πρωτίστως των επαναστατών κομμουνιστών αλλά και γενικότερα των αντιφασιστικών δυνάμεων κατά των υπεραντιδραστικών αυτών ρευμάτων σε στενή σύνδεση με την πάλη κατά του ιμπεριαλισμού.