ΟΙ ΑΠΕΡΓΟΙ - ΕΡΓΑΤΕΣ ΣΤΗΝ ΧΑΛΥΒΟΥΡΓΙΑ ΜΑΣ ΔΕΙΧΝΟΥΝ ΤΟ ΔΡΟΜΟ

100 μέρες απεργίας και αγώνα συμπλήρωσαν οι απεργοί - εργάτες στο εργοστάσιο της «Χαλυβουργίας Ελλάδος» στον Ασπρόπυργο Αττικής. Αυτή είναι και η απάντησή τους στην απόλυση 34 συναδέλφων τους στο τέλος Οκτωβρίου που αποφάσισε η διοίκηση της εταιρίας. Κύρια αιτήματα των εργαζόμενων είναι η επαναπρόσληψη των εργαζόμενων που απολύθηκαν χωρίς να θιγούν οι εργασιακές σχέσεις για όλους. Η διοίκηση της εταιρίας προσπαθώντας να διασπάσει τους απεργούς πρότεινε την επαναπρόσληψη των εργαζομένων αφού όμως πρώτα το σύνολο των εργαζομένων αποδεχθεί και υπογράψει την αλλαγή της εργασιακής σύμβασης, γεγονός που σημαίνει μεταξύ άλλων την εφαρμογή πενταώρου και την εκ περιτροπής εργασία.
Τα κύρια επιχειρήματα της διοίκησης είναι ότι η εταιρία είναι ζημιογόνα τα τελευταία χρόνια, την ώρα που εργαζόμενοι γνωρίζουν ότι η παραγωγή έχει αυξηθεί κατά 40-50% κατά την ίδια περίοδο. Η απάντηση των απεργών ήταν η συνέχιση της απεργίας μέχρι να ικανοποιηθούν όλα τους τα αιτήματα. Έτσι, η εργοδοσία απάντησε εκ
νέου με απολύσεις ανακοινώνοντας άλλες 16 στις 2/12/2011 και άλλες 15 στις 9/01/2012.
Η συμπαράσταση του λαού και των σωματείων είναι πρωτόγνωρη. Εκατοντάδες σωματεία, κινήσεις, συνελεύσεις στέκονται στο πλευρό των εργατών με ψηφίσματα συμπαράστασης, με ενίσχυση του απεργιακού ταμείου μέσω του οποίου συντηρούνται οι οικογένειες των χαλυβουργών όλο αυτό το διάστημα, με τρόφιμα και ρούχα από άλλους εργαζόμενους που βλέπουν στον αγώνα των χαλυβουργών τον δικό τους αγώνα. Τον αγώνα που είτε έχουν ξεκινήσει (βλ. εργαζόμενοι στα ναυπηγεία, στον τύπο κλπ.) είτε λόγω της έλλειψης συνδικαλιστικής δράσης και της γενικευμένης εργοδοτικής τρομοκρατίας και ανασφάλειας δεν έχουν ακόμα δώσει. Μία αλληλεγγύη που οι σοσιαλδημοκράτες του «Κ»ΚΕ προσπαθούν με νύχια και με δόντια να αποκρύψουν και να το παρουσιάσουν σαν υπόθεση του ΠΑΜΕ και μόνο, για να απομονώσουν τον αγώνα από τα υπόλοιπα τμήματα της εργατικής τάξης που έχουν βγει στο δρόμο υπερασπίζοντας τα δικαιώματά τους και να τον οδηγήσουν σε ήττα.
Απέναντι σε αυτές δυναμικές κινητοποιήσεις στις οποίες έχουν ξεκινήσει τμήματα της εργατικής τάξης οι ναζι-φασίστες της Χρυσής Αυγής υπερασπίζονται την τάξη την οποία υπηρετούν (βλ. Αστική), δηλ. την εργοδοσία. Σε ανακοίνωσή τους (19/12/11) υποστηρίζουν ότι «Η πρόταση της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» προς τους εργαζομένους ήταν λογική υπό τις δύσκολες συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί στην αγορά.», ενώ στη συνέχεια κινδυνολογούν προσπαθώντας να κάμψουν το αγώνα των εργατών χρησιμοποιώντας ψεύδη και επιχειρήματα της εργοδοσίας: «Δυστυχώς, παρόλο που η διοίκηση της εταιρείας έκανε δεκτά τις τελευταίες ημέρες τα αιτήματα των απεργών και επιθυμεί να ανακαλέσει τις απολύσεις, τίθενται και νέες αξιώσεις που αφορούν ανύπαρκτες προθέσεις της «Ελληνικής Χαλυβουργίας» να καταργήσει τις συλλογικές συμβάσεις και να προωθήσει τις ατομικές.» και «θα έχουμε την επανάληψη της ιστορίας με την Pirelli, όπου ένα προβληματικό εργοστάσιο ανακοίνωσε την περικοπή 200 θέσεων εργασίας, αντιμετωπίζοντας την οργισμένη αντίδραση του οργανωμένου συνδικάτου, με αποτέλεσμα την οριστική διακοπή των εργασιών και την απόλυση του συνόλου των 1.000 εργαζομένων του». Το ρόλο των δεκανικιών της εργοδοσίας δεν περιμέναμε τώρα για να την μάθουμε.
Χρέος όλων των κομμουνιστών είναι σταθούν στο πλευρό των απεργών, να τους ενισχύσουν με κάθε τρόπο, να ενημερώσουν σε κάθε γειτονιά, σε κάθε χωριό, σε κάθε χώρο εργασίας για τα δίκαια αιτήματα των εργατών και των πολύμηνο αγώνα που δίνουν, να διαμορφώσουν νέους πυρήνες αντίστασης στην αντεργατική επίθεση που σαρώνει τα εργασιακά δικαιώματα όλων των εργαζομένων.