Η γενναία ακατάβλητη πανάξια ΜΑΝΑ των παιδιών της Ελλάδας μπροστά στην «Εξεταστική Επιτροπή» - ΠΑΡΟΔΙΑ
24 Γενάρη 2024
Καλημέρα σας.
Παρακαλώ να μου επιτραπεί να πω δυο λόγια για το πως βιώνουμε εμείς όλη αυτή κατάσταση από εκείνη την μέρα του Φεβρουαρίου που για κάποιους σταμάτησε η ζωή έτσι απλά και για κάποιους άλλους άλλαξε για πάντα.
Αυτά που θα πω μπορεί σε κάποιους να φανούν απίστευτα , σε κάποιους άλλους δεν θα είναι αρεστά αλλά πιστέψτε με ότι είναι αληθινά, χωρίς καμία σκοπιμότητα, γιατί μιλάω εκ μέρους της κόρης μου, με απόλυτο σεβασμό για εκείνη και τους υπόλοιπους αδικοχαμένους επιβάτες. Οπότε παρακαλώ να με αφήσετε να ολοκληρώσω χωρίς διακοπή.
Παραδέχομαι, ότι δεν αισθάνομαι καθόλου άνετα που βρίσκομαι εδώ, ίσως γιατί έχω κληθεί να μιλήσω για την δολοφονία της κόρης μου, ίσως γιατί πρέπει να μιλήσω για ένα πολύνεκρο έγκλημα αλλά δεν βρίσκομαι σε ένα χώρο δικαστηρίου όπως θα το περίμενα αλλά ενώπιον βουλευτών, οι οποίοι θα πρέπει να αποφασίσουν αν θα παραπεμφθούν οι ένοχοι Υπουργοί στην Δικαιοσύνη ή όχι.
Και αυτό σε σας μπορεί να φαίνεται μια φυσιολογική διαδικασία όταν υπάρχει κάτι μεμπτό, που αφορά ένα πολιτικό πρόσωπο, αλλά για ένα τέτοιο έγκλημα, σε μένα και στους περισσότερους αν όχι σ’ όλους τους Έλληνες πολίτες αυτό είναι μη κατανοητό και ύποπτο.
Και για να μπορέσετε να καταλάβετε πως νιώθουμε εμείς, θέλω να έρθετε για πολύ λίγο στη θέση μας να χάσετε τον πιο αγαπημένο άνθρωπο από ιατρικό λάθος, για να χρησιμοποιήσω την ειδικότητά μου, αδιαφορία ή ελλιπή εμπειρία, ή ελλιπείς γνώσεις, ή όλα τα παραπάνω, και ο εν λόγω ιατρός , αντί να παραπέμπεται στη Δικαιοσύνη για να κριθεί και να τιμωρηθεί, παραπέμπεται στον Ιατρικό Σύλλογο.
Πως θα σας φαίνονταν αυτό? Σκληρό? Δίκαιο? Άδικο? Φυσιολογικό? Το ίδιο νιώθουμε και εμείς για όλη αυτή τη διαδικασία. Και φέρνω αυτό το ακραίο παράδειγμα για να σας δείξω πως αυτό που συμβαίνει εδώ δεν είναι καθόλου εντάξει με μας αλλά και ούτε και με το σύνολο της κοινωνίας.
Με κάθε σεβασμό, εσείς δεν είστε δικαστές ούτε μπορείτε να γνωρίζετε τη δικογραφία, που είναι ήδη τεράστια και παρόλο που αναγνωρίζω ότι κάποιοι από εσάς έχουν τις καλύτερες προθέσεις, πως μπορώ να είμαι σίγουρη ότι θα αναδειχθεί πλήρως και σε βάθος, ένα θέμα όπου οι εμπλεκόμενοι ξεκινούν από την κορυφή του πολιτικού συστήματος και καταλήγουν σε διευθυντές και Προέδρους σημαντικών θέσεων με άμεση επαφή και συνεργασία με το Υπουργείο και με ένα μείζον ζήτημα οικονομικής απιστίας να τα συνδέει.
Με βάση πάντως την προϊστορία των Εξεταστικών Επιτροπών η αποτελεσματικότητα και η ακεραιότητα αυτών των Επιτροπών, είναι αμφίβολη.
Γι’ αυτό από την αρχή, ανεπιτυχώς, εμείς ζητούσαμε άρση της ασυλίας. Μαζί και η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία στην μήνυση που έχει καταθέσει στη Βουλή, από τον Ιούνιο, και ζήτησε να γίνει η άρση ασυλίας καθώς υπήρχαν στοιχεία που ενοχοποιούσαν τους Υπουργούς αλλά αυτό το θέμα, δεν έχει καν συζητηθεί στη Βουλή.
Μήπως γιατί θα αποκαλύπτονταν ότι ο κ. Καραμανλής είχε υποπέσει σε κακουργηματικές πράξεις και παραλήψεις, πλέον της αδιαφορίας του για την ασφάλεια των τρένων, όπως το να φροντίσει για την σύσταση της Επιτροπής διερεύνησης αεροπορικών και σιδηροδρομικών ατυχημάτων, ως όφειλε από το χρόνο που ανέλαβε ως Υπουργός, αλλά και να θεσπίσει τους εθνικούς κανόνες ασφάλειας , που έχουν όλα τα κράτη υποχρεωτικά από το 2016?
Πως όμως να τολμήσει να προχωρήσει στην θέσπισή τους, όταν θα πρέπει να αναφερθούν ένα προς ένα όλα τα συστήματα ασφάλειας των σιδηροδρόμων της χώρας μας και εμείς δεν είχαμε σε λειτουργία ούτε ένα? Ευκολότερο είναι να μην εφαρμόσεις το νόμο αν είσαι Υπουργός στην Ελλάδα.
Αυτός ο άνθρωπος δηλώνει με θράσος αθώος, λόγω της ασυλίας του, και αντί να παραιτηθεί αυτής και να αφεθεί στη Δικαιοσύνη, πράττοντας το αυτονόητο για την μνήμη των νεκρών και για εμάς, παραμένει κρυμμένος, ελπίζοντας πως η Βουλή θα τον σώσει. Μα θέλει αρετή η πολιτική και ήθος η ανάληψη ευθυνών, αρετές σπάνιες, για λίγους.
Διαβάζοντας, λοιπόν, τη σχετική διάταξη, περί ασυλίας, διαπίστωσα ότι αυτή θεσπίστηκε για να εξασφαλίσει θεωρητικά την εύρυθμη λειτουργία των Υπουργείων και να τα προστατέψει από κακόβουλες μηνύσεις.
Όμως γίνεται κάκιστη χρήση αυτής της διάταξης, η οποία πλέον λειτουργεί σαν μια μεγάλη ομπρέλα προστασίας των πολιτικών από νόμους και ποινικές ευθύνες.
Έκτος αν θεωρείται η μήνυση των συγγενών και της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας, κακόβουλη.....
Που αναφέρει, λοιπόν, στο Σύνταγμα ότι οι Βουλευτές έχουν το Δικαίωμα να υποκαταστήσουν τη Δικαστική εξουσία και να καθορίζουν που τελειώνει η πολιτική ευθύνη και ξεκινά η ποινική;
Η μήπως θεωρείτε ότι υπάρχει τελικά ακαταδίωκτο όποιου κερδίζει τις εκλογές με μια ισχνή σχετική πλειοψηφία της τάξης του 21% στο εκλογικό σώμα, κ. Γεωργιάδη?
Δεν ενδιαφέρει την Εξεταστική Επιτροπή, η ογκωδέστατη και πλήρης έρευνα των Ευρωπαίων που κατέληξε σε βαρύτατες κατηγορίες και υπόνοιες για υπουργικές ευθύνες? Θεωρείτε άσχετο με την υπόθεση? Δεν σας ενδιαφέρει τί παρανομίες και παραλήψεις διαπίστωσαν οι Ευρωπαίοι για να καταλήξουν σε κακουργηματικές διώξεις? Δεν είναι ντροπή σε ένα τέτοιο κοινωνικό έγκλημα, η σχετική δικογραφία να βρίσκεται ακόμη στο γραφείο του Προέδρου της Βουλής και όχι στο υλικό που έχει υποβληθεί και είναι στη διάθεση των μελών της Εξεταστικής? Πως θα θέσετε τις κατάλληλες ερωτήσεις στον κ. Καραμανλή αν δεν το γνωρίζετε;
Πριν από ένα χρόνο, συνέβη ένα από τα χειρότερα κρατικά εγκλήματα στην ιστορία της Ελλάδος και έφερε μαζί του μία απίστευτη αποκάλυψη οικονομικής διαφθοράς, ασυδοσίας και πλήρους ακαταλληλότητας και εγκατάλειψης των σιδηροδρόμων Ελλάδος.
Δεν υπήρχε ούτε ένα σύστημα ασφαλείας σε ένα από τα βασικότερα μέσα μαζικής μετακίνησης. Σημειωτέον ότι αν δεν έχεις περάσει ΚΤΕΟ το αυτοκίνητο, που είναι ιδιωτικής χρήσης, δεν μπορείς να το κινήσεις.
Με έκπληξη κοιτούσαμε, από την μια, τα χρήματα που έχουν ξοδευτεί για την αναβάθμιση και βελτίωση της λειτουργίας και από την άλλη, τα πορίσματα των πραγματογνωμόνων, που μιλούσαν για πλήρη απουσία συστημάτων ασφαλείας, για ακατάλληλα βαγόνια, όχι καινούργια αλλά αυτά που πέταξαν οι Ελβετοί ως ακατάλληλα, για καθημερινές βλάβες στις παμπάλαιες ράγες, όπου η άνοδος γινόταν κάθοδος και το ανάποδο πολλές φορές μέσα στην ίδια τη διαδρομή, για συνεχείς εκτροχιάσεις και πολλά άλλα που αν τα γνωρίζαμε ουδέποτε θα επιτρέπαμε να ταξιδέψουν οι άνθρωποι μας με το τρένο. Παραπλανηθήκαμε.
Και σε όλη αυτήν την εγκατάλειψη και κατάντια , δεν καταλαβαίνουμε την 5πλάσια αύξηση του κόστους του έργου, το οποίο δεν παραδίδονταν, έπαιρνε συνεχώς αβάσιμες παρατάσεις για τους ίδιους λόγους κάθε φορά, ενώ προφανώς στο ελληνικό Δημόσιο, όταν μια εταιρία δεν καταφέρει να παραδώσει το δημόσιο έργο, στο χρονοδιάγραμμα που είχε οριστεί, αντί να δίνει χρήματα ως πέναλτι, ή να κηρύσσεται έκπτωτη παίρνει bonus, αλλιώς πως εξηγείται η πενταπλάσια αύξηση του κόστους του έργου?
Φυσικά, για την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, εξηγείται. Αφού λοιπόν η Βουλή δεν απάντησε στο Ευρωπαϊκό κατηγορητήριο του Ιουνίου, όπου είχε ζητηθεί η άρση για 2 Υπουργούς, θυμίζω, προχώρησε σε κατηγορίες σε βαθμό κακουργήματος στο νομικό εκπρόσωπο της ΕΡΓΟΣΕ και υπαλλήλους, οι οποίοι βρέθηκαν με αδικαιολόγητα μεγάλη περιουσία στην κατοχή τους. Στους πολιτικούς λόγω της μη άρσης, δεν μπορούσαν να προχωρήσουν σε κατηγορίες.
Οποία κατάντια. Οι Ευρωπαίοι να δείχνουν περισσότερο ενδιαφέρον για το οικονομικό κομμάτι, που τους αφορά άμεσα, και εμείς για 57 θανάτους κυνηγάμε φαντάσματα.
Οι Υπουργοί δεν φέρουν ευθύνη, η Hellenic δεν φέρει ευθύνη, η ΕΡΓΟΣΕ δεν φέρει ευθύνη, η ΡΑΣ δεν φέρει ευθύνη. Τελικά έχει κανένας ευθύνη σε αυτή την Χώρα που ζούμε από τύχη, ή όλοι έχουν μόνο δικαιώματα?
Και μέσα σε όλη την παράνοια, την εγκατάλειψη και τη διαφθορά, το 2019, καίγεται το τοπικό σύστημα τηλεδιοίκησης, που παρόλη την μικρή εμβέλεια λειτουργίας του, θα μπορούσε να έχει σώσει τους αδικοχαμένους επιβάτες αν είχε απλά αντικατασταθεί, κ. Καραμανλή.
Φανταστείτε να χαλάει ο μαγνητικός τομογράφος σε ένα Νοσοκομείο και να μην φτιάχνεται ποτέ. Αυτό μπορεί να σας φαντάζει, και μένα, αδικαιολόγητο και αδιανόητο, αλλά προφανώς θεωρείται μια φυσιολογική διαδικασία στο χώρο της HELLENIC και της ΕΡΓΟΣΕ, με την ανοχή της ΡΑΣ και φυσικά του Υπουργείου βέβαια.
Στο έγκλημα των Τεμπών, απ’ την αρχή υπήρξε μεγάλη προσπάθεια υποβίβασης των ευθυνών. Όσο πιο χαμηλά γίνεται.
Πρώτος, ο πρωθυπουργός και ακολούθως κάποιοι Υπουργοί μίλησαν για «ανθρώπινο λάθος» παρόλο που στο γραφείο του Πρωθυπουργού και του Υπουργού στο Υπουργείο Μεταφορών ακόμα και στον εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, είχαν διαβιβαστεί υπομνήματα σχετικά με την έλλειψη ασφάλειας και τα προβλήματα στα τρένα και τον ορατό κίνδυνο ατυχήματος. Μάλιστα υπήρξαν και παραιτήσεις γι’ αυτόν το λόγο. Προσωπικά, μιλώντας με μηχανοδηγούς, μου ανέφεραν ότι ήταν βέβαιο ότι θα γινόταν μεγάλο δυστύχημα. Απλά δεν ήξεραν την ακριβή ημερομηνία... Αν ήταν εδώ ο κ. Γενηδούνιας, θα μιλούσε σχετικά. Κρίμα που αποφασίστηκε, ο πρόεδρος των Μηχανοδηγών που γνώριζε όλα τα προβλήματα είχε κάνει αναφορές τονίζοντας την επικινδυνότητα λόγω υπολειτουργίας του συρμού και μπορούσε να δώσει πολλές και ακριβείς πληροφορίες, δεν θεωρήθηκε σημαντικός για την υπόθεση…
Και η Αρχή Διαφάνειας, σε γνώση φυσικά του Πρωθυπουργού, είχε συντάξει σχετικό εμπιστευτικό έγγραφο προς τον Υπουργό το 2021 … πετάχτηκε κι αυτό μαζί με τα υπόλοιπα στον κάλαθο των αχρήστων.
Και καθώς, τίποτα δεν αλλάζει προς το καλύτερο το 2022, αποστέλλεται ανώνυμη καταγγελία για την ακαταλληλότητα των σιδηροδρόμων, στην Ευρωπαϊκή πλέον Εισαγγελία. Πόσο υποτιμητικό, ντροπιαστικό αλλά και πόσο ενοχοποιητικό για όλους όσους γνώριζαν και με δόλο σιωπούσαν, αλλά δεν έκαναν τίποτα τόσα χρόνια.
Εξ ου και το επείγον μπάζωμα του χώρου, σχεδόν αμέσως μετά το συμβάν, μη τηρώντας όχι τα πρωτόκολλα για παρόμοιες καταστάσεις, αλλά ούτε τα προσχήματα και καταργώντας τη διάκριση των Εξουσιών που ορίζει το Σύνταγμα.
Και θέτοντας τον σιδηρόδρομο πάλι σε λειτουργία, ένα μήνα μετά, με τις ίδιες συνθήκες, αδιαφορώντας για την ασφάλεια των επιβατών, προκειμένου να ομαλοποιηθεί η καθημερινότητα, να υποβιβαστεί το γεγονός, να ξεχαστεί από την κοινωνία, είχαμε και τις εκλογιές...
Η τηλεδιοίκηση, τοποθετήθηκε μετά από 6 μήνες επαναλειτουργίας του συρμού. Κόστισε 200.000Ε. Το μπάζωμα κόστισε 650.000. Εγκρίθηκε σε 15 ημέρες.
Και σ΄ όλο αυτό το διάστημα, το τρένο είχε άδεια λειτουργίας, από την ΡΑΣ. Παρά την αποκάλυψη της ακαταλληλότητας του Συρμού.
Περίμενα με ενδιαφέρον να ακούσω πως θα προσπαθήσει, η Πρόεδρος της Ρυθμιστικής Αρχής να δικαιολογήσει τις παραλήψεις και την προχειρότητα με την οποία ασκούσε ή μάλλον δεν ασκούσε τα καθήκοντα της και δυστυχώς αυτά που άκουσα ξεπέρασαν τους φόβους και τη φαντασία μου.
Πόσο ποταπό, υβριστικό και προσβλητικό για όλους μας, προκειμένου να προστατεύσει τον εαυτό της, να κατηγορεί τον νεκρό μηχανοδηγό, ο οποίος πέθανε την ώρα εργασίας του, όχι γιατί αισθάνθηκε δυσφορία ή προέκυψε κάποιο πρόβλημα υγείας, που τον εμπόδισε να πάρει τις σωστές αποφάσεις σε έναν προηγμένης λειτουργικότητας συρμό αλλά γιατί μέσα στο εγκαταλελειμμένο και υπολειτουργικό σύστημα των τρένων δεν υπήρχε ούτε ένα σύστημα ασφάλειας σε λειτουργία, που θα μπορούσε να αποτρέψει αυτόματα τη σύγκρουση για οποιοδήποτε λόγο. Γι’ αυτό σκοτώθηκαν ο μηχανοδηγός και οι επιβάτες, κα Τσιαπαρίκου. Και εάν πράττατε τα δέοντα, θα το είχατε αποτρέψει.
Ακόμα και με την απειλή ανάκλησης της άδειας λειτουργίας που είχατε δικαίωμα και οφείλατε να κάνετε, ή ακόμα με απειλή της παραιτήσεως σας. Αυτό βέβαια προϋποθέτει ότι θα κάνατε τη δουλειά σας, θα κάνατε συχνούς επιτόπιους ελέγχους, θα διαπιστώνατε τα προβλήματα ιδίοις όμμασι και όχι δια αλληλογραφίας ώστε να διαφεύγουν της μνήμης σας όταν σας ερωτά ο ανακριτής και θα κάνατε υποδείξεις σωστής λειτουργίας σύμφωνα με την Ελληνική και Ευρωπαϊκή νομοθεσία. Τίποτα από τα οποία δεν συνέβη επί των ημερών σας. Η δικιά σας αδειοδότηση στέρησε και την τελευταία ελπίδα για ζωή αυτών των ανθρώπων....
Πιστή στη γραμμή που έχει δοθεί, εξ αρχής, για το ανθρώπινο λάθος, η Πρόεδρος της ΡΑΣ, δεν εξήγησε γιατί στις ετήσιες εκθέσεις της απέκρυπτε την αλήθεια και σκοπίμως ωραιοποιούσε την κατάσταση λειτουργίας του συρμού, προκειμένου να τον κρατήσει σε λειτουργία, πάση θυσία, παρά μας αποκάλυψε ότι στην ουσία η ΡΑΣ δεν είναι υπεύθυνη για την ασφάλεια των τρένων και είναι μια καθαρά τυπική, αναρμόδια Αρχή χωρίς καμία ουσιαστικά ευθύνη. Προσωπικά, δεν κατάλαβα τι επαγγέλλεται η κα. Τσιαπαρίκου.... και τι ακριβώς έκαναν 21 υπάλληλοι της ΡΑΣ με μισθό 5300 τον μήνα…..
Τραγικό σε μια τέτοια θέση ευθύνης, να μην έχεις καταλάβει την ευθύνη σου... και την αξία της ανθρώπινης ζωής.
Αφού, μόλις ένα μήνα μετά το συμβάν, και ενώ η κοινωνία δεν έχει ακόμα συνέλθει, δίνει το πράσινο φως για την επαναλειτουργία του.
Και της φαίνεται περίεργο, να πρέπει να σταματήσει η λειτουργία του σιδηροδρόμου αν κριθεί επισφαλής η μετακίνηση των επιβατών... όπως δηλώνει στον κ. Φλώρο, προφανώς γιατί πρέπει να κόβονται εισιτήρια με οποιοδήποτε κόστος!! Το έχουμε ξανακούσει αυτό.....
Τα παιδιά της όμως, όπως καταλάβαμε, δεν θα τα έβαζε μέσα στο τρένο.
Και εμείς το ίδιο κα Τσιαπαρίκου, δεν θα βάζαμε τα παιδιά μας στο τρένο, αν ξέραμε το χάλι που επικρατούσε, αλλά δεν ξέραμε..
Εσείς όμως γνωρίζατε, όπως ήξερε καλά και η πολιτική ηγεσία και ο ΟΣΕ, η ΕΡΓΟΣΕ, και η HELLENIC TRAIN.
Ξέρατε αλλά ρισκάρετε, με τα δικά μας παιδιά, κα Τσιαπαρικου. Και χρόνια ολόκληρα επιτρέπατε να ταξιδεύει τόσος κόσμος, παίρνοντας εσείς το ρίσκο και αφήνοντας στους επιβάτες τον κίνδυνο.
Ξέρατε αλλά ρισκάρετε, ελαφρά τη καρδία, με δόλο τις ζωές των επιβατών. Εμείς αφημένοι στην άγνοιά μας, εσάς εμπιστευόμασταν, ότι ελέγχετε την ασφάλεια της μετακίνησης των ταξιδιωτών, όπως εμπιστευόμασταν και την Hellenic Train, που διαφήμιζε την ασφάλεια των τρένων, δείχνοντας μας την τηλεδιοίκηση της Ιταλίας, όπως εμπιστευόμασταν και τον Υπουργό όταν διαβεβαίωνε αγανακτισμένα, εσάς και εμάς ότι όλα λειτουργούν άψογα. Τους πιστεύαμε... και τον Υπουργό πιστέψαμε, γιατί για εμάς τους πολίτες, εσείς είστε τα αυτιά και τα μάτια μας, εσάς επιλέξαμε και εσάς εμπιστευόμαστε ότι θα μας εξασφαλίσετε το ευ ζην, βασικά το ζην. Γι’ αυτό και ζητάμε από εσάς ή μάλλον απαιτούμε απόδοση ευθυνών και τιμωρία προς πάσα κατεύθυνση και δεν θα δεχθούμε τίποτα κατώτερο.
Αυτό το έγκλημα δεν έχει προηγούμενο και εμείς δίνουμε μάχη να μην ξανασυμβεί.
Με βλέπετε εδώ μόνη μου, αλλά δεν είμαι. Φανταστείτε 57 ανθρώπους δίπλα μου με τις οικογένειες τους, 180 τραυματίες δίπλα μου με τις οικογένειες τους, και φανταστείτε και όλους όσους έχουν ανέβει έστω μια φορά στο καταραμένο τρένο, όλα τα παιδιά, τους εφήβους και τους ενήλικες. Αν είμαστε όλοι 10 εκατομ, να πω ότι ανέβηκαν σ’ αυτό 5 εκατομμύρια μια φορά, άλλοι από αυτούς πολλές φορές έχουν ανέβει σίγουρα στο τρένο. Πολλοί ,αρκετές φορές, ήταν τυχεροί.
Εκτέθηκαν όλοι όμως σε κίνδυνο απώλειας ζωής γιατί κάποιοι δεν έκαναν τη δουλειά τους και με δόλο τους προέτρεπαν να το χρησιμοποιήσουν. Σ’ αυτό, λοιπόν, το έγκλημα που αφορά όχι 57 ανθρώπους αλλά όλη την κοινωνία, η απόδοση δικαιοσύνης είναι μονόδρομος. Θα αποδοθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Εύχομαι να έρθει γρήγορα, μέσω της Δικαιοσύνης, και να μην θρηνήσουμε ποτέ ξανά τέτοιους άδικους θανάτους.
