Β.ΠΟΛΥΔΩΡΑΣ – Π.ΠΑΡΑΡΑΣ: Απαράδεκτες και εντελώς αδικαιολόγητες φιλο-φασιστικές ενέργειες στην επιλογή προσώπων από το ΣΥΡΙΖΑ

Το τελευταίο διάστημα η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ έχει υποχωρήσει στις περισσότερες πιέσεις που δέχθηκε εντός και εκτός συνόρων από ιμπεριαλιστικές και συντηρητικές δυνάμεις. Κι αν για τους ΑΝΕΛ αυτό είναι απόλυτα φυσιολογικό λόγω της ιδεολογικής προέλευσης του συγκεκριμένου κόμματος (ΝΔ), για τον ΣΥΡΙΖΑ θα περίμενε κανείς ότι θα κρατούσε κάποια, έστω και ασυνεπή, αντιφασιστική στάση σε καίρια ζητήματα.

Αντ' αυτού γινόμαστε μάρτυρες ενός διασυρμού του πρωθυπουργού Α. Τσίπρα και των μελών της κυβέρνησης από τις ίδιες τους τις ΕΠΙΛΟΓΕΣ. Από την επιλογή Παυλόπουλου για Πρόεδρο της Δημοκρατίας, της Ραχήλ Μακρή ως βουλευτή και το ξέπλυμα του Κ. Καραμανλή για την περίοδο διακυβέρνησής του, ως τις τελευταίες επιλογές των Π. Παραρά και Β. Πολύδωρα, ένα συμπέρασμα βγαίνει: Ο ΣΥΡΙΖΑ μετατρέπεται τάχιστα σε πλυντήριο φιλοφασιστικών ομάδων και προσώπων.

Ο Π. Παραράς επιλέχθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ να στελεχώσει την Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος, όμως εξαναγκάστηκε σε παραίτηση όταν αποκαλύφθηκε ότι διορίστηκε από τους Συνταγματάρχες εισηγητής στην επιτροπή που συνέστησαν για την εκλαΐκευση του Συντάγματος της δικτατορίας. Ο Π. Παραράς δεν σταμάτησε όμως εδώ, αλλά συνέχισε την δράση του σχεδόν 10 ολόκληρα χρόνια από τη μεταπολίτευση. Συγκεκριμένα στις 15 Νοέμβρη 1983 με απόφαση που υπογράφεται από τον ΠΕΤΡΟ ΠΑΡΑΡΑ ζητείται η απαγόρευση της κυκλοφορίας της εφημερίδας «ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ» (εφημερίδα της Οργάνωσης Μαρξιστών-Λενινιστών Κομμουνιστών Ελλάδας - ΟΚΜΛΕ) με το φασιστικό επιχείρημα ότι μπορεί να «κινεί τους πολίτες σε επανάσταση». Η απόφαση φυσικά πετάχτηκε στον κάλαθο των αχρήστων και η εφημερίδα συνέχισε να κυκλοφορεί κανονικά χωρίς να τη λάβει υπόψη της. (Από την πλευρά της αστικής δικαιοσύνης δε δόθηκε συνέχεια).

Ο Π. Παραράς ήταν γνωστός για τις απόψεις και τη δράση του στο φοιτητικό χώρο. Χαρακτηριστικές ήταν οι αντιδράσεις και οι κινητοποιήσεις των φοιτητών εναντίον της προσπάθειας εκλογής του σε θέση καθηγητή Πανεπιστημίου. Τα κατάφερε τελικά μόνο μέσω δικαστικών αποφάσεων. Ο ίδιος μετά την παραίτησή του με περίσσιο θράσος δήλωσε μετά την παραίτησή του από την Επιτροπή Αναθεώρησης του Συντάγματος της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ: «Δεν επιτρέπω σε κανέναν υβριστή να αμφισβητεί το δημοκρατικό μου ήθος».

Μέσα σε λίγες μέρες μία δεύτερη παρόμοιου τύπου επιλογή στηρίχθηκε από την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ και προσωπικά από τον πρωθυπουργό Α. Τσίπρα. Ο φιλοφασίστας Β. Πολύδωρας (επί χρόνια στέλεχος της ΝΔ και Υπουργός των κυβερνήσεών της) προτάθηκε από την κυβέρνηση για την θέση του προέδρου του ΕΣΡ. Μιλάμε για τον ίδιο άνθρωπο που επί των ημερών του στο Υπουργείο Δημόσιας Τάξης ξυλοκοπήθηκε άγρια στη Θεσσαλονίκη ο Κύπριος φοιτητής (βλ. υπόθεση «ζαρντινιέρα») και οι εμπλεκόμενοι αστυνομικοί όχι μόνο γλίτωσαν την καταδίκη, αλλά έσυραν τον Κύπριο στα δικαστήρια ως κατηγορούμενο! Που επί των ημερών του στο ίδιο Υπουργείο κατεστάλησαν άγρια από τα ΜΑΤ οι φοιτητικές κινητοποιήσεις του 2006-2007. Που επί των ημερών του, πάλι, κάηκε όλη η χώρα το 2007. Είναι ο ίδιος που πρόκρινε και ξέπλενε το 2013 την εγκληματική ναζιστική οργάνωση «Χρυσή Αυγή» με δηλώσεις του τύπου: «Τα μέλη της είναι βέβαιο ότι δεν είναι [σσ. ναζί]. (...) [σσ. Δεν έχω ακούσει να] ομολογούν με παρρησία ότι είναι λάτρεις του Χίτλερ και νεοναζί», ενώ στην ερώτηση του δημοσιογράφου για το αν «θα πρέπει να υπάρξει συνεργασία και με τη Χρυσή Αυγή;» είχε απαντήσει: «Βεβαίως.». Καθόλου τυχαία λοιπόν και ο ναζιστής κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της «Χρυσής Αυγής» μίλησε με κολακευτικά λόγια για το Β. Πολύδωρα και την υποψηφιότητά του:

«Ο κ. Πολύδωρας δεν είναι του χώρου μας, αλλά χαίρει της εκτιμήσεως μας και της προσωπικής θα έλεγα, αν και στεγασμένος επί σειρά ετών σε χώρο της ξενοκρατούμενης και μνημονιακής δεξιάς» («Καθημερινή» 31/10/2016)

Οι επιλογές αυτές εκθέτουν την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ και τον πρωθυπουργό Α. Τσίπρα, μιας και εξωραΐζουν ναζι-φασιστικές ομάδες και πρόσωπα, δημιουργώντας ευνοϊκές καταστάσεις γι' αυτά να επανέλθουν στο προσκήνιο εξαπατώντας μεγάλα τμήματα του λαού και της εργατικής τάξης. Απέναντι σε αυτές τις προκλήσεις ο δημοκρατικός αντιφασιστικός χώρος δεν μπορεί να μείνει απαθής. Ενιαία και μαχητικά πρέπει να παλέψει ώστε να απομονωθούν και οι κομμουνιστές πρέπει να βρίσκονται στην πρώτη γραμμή της μάχης αυτής.