Το αντικομμουνιστικό μνημόνιο του ΕΛΚ - χρυσή ευκαιρία για το «Κ»ΚΕ('56) εξωραϊσμού του υπεραντιδραστικού ΕΛΚ και του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ

Το αντικομμουνιστικό μνημόνιο του ΕΛΚ - χρυσή ευκαιρία για το «Κ»ΚΕ('56) εξωραϊσμού του υπεραντιδραστικού ΕΛΚ και του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ

Η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ('56) σε ρόλο ταλαντούχας πανευρωπαϊκής εμβέλειας «πλύστρας» της αντίδρασης

Παρόλο που το πολιτικό επίπεδο της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ('56) είναι «για γέλια και για κλάματα», δηλ. κάτω του μετρίου - με «εξαίρεση», βέβαια, εκείνο το απολαυστικό «Κακαουνάκειο» της Λ. Κανέλλη (ή μήπως αντίστροφα;)- αυτή σημειώνει εξαιρετική πρόοδο και σημαντικές επιτυχίες σε δύο κατευθύνσεις: σ' εκείνη της εξυπηρέτησης των συμφερόντων του ντόπιου κεφαλαίου και σε εκείνη του εξωραϊσμού της ευρωπαϊκής φασίζουσας αντίδρασης, που εδώ μας αφορά.

Το αντιδραστικό φασιστικό «Μνημόνιο» υπήρξε μοναδική, η «χρυσή ευκαιρία», για την ηγεσία του «Κ»ΚΕ('56) να εξωραΐσει τόσο το μοναρχοφασιστικό χαρακτήρα της ΝΔ, όσο και το υπεραντιδραστικό ΕΛΚ στο οποίο η ΝΔ ανήκει.

Α. Εξωραϊσμός του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ)

Καταρχήν, παρόλο που ο «Ριζοσπάστης» αφιέρωσε πολλές σελίδες στο αντικομμουνιστικό «Μνημόνιο» του σουηδού φασίστα ευρωβουλευτή Γκόραν Λίντμπλαντ, πουθενά στις στήλες του οι αναγνώστες δε θα βρουν σε ποιο κόμμα ανήκει ο Λίντμπλαντ. Ο «Ριζοσπάστης» το αποσιώπησε σκόπιμα, εμφανίζοντάς τον ως κάποιον περιθωριακό φασίστα, που δεν έχει καμιά σχέση με το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα. Όμως, ο Γκόραν Λίντμπλαντ είναι ηγετικό στέλεχος του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος της Σουηδίας, το οποίο είναι μέλος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ), δηλ. είναι ηγετικό στέλεχος και βουλευτής τον ΕΛΚ, μέλος του οποίου είναι και το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ.

Επομένως, η αντιδραστική πρωτοβουλία τον Λίντμπλαντ, παρόλο που εμφανίζεται σαν προσωπική και μεμονωμένη, είναι στην πραγματικότητα πολιτική πρωτοβουλία τον υπεραντιδραστικού φασίζοντος ΕΛΚ. Αυτό τεκμηριώνεται: α) από τις ψήφους που απέσπασε στο Συμβούλιο της Ευρώπης, β) από το ότι, παλιότερα, το ίδιο το ΕΛΚ(ομάδα του με επικεφαλής τον Βαν Ντερ Λίντεν) είχε συντάξει τον Ιούνη του 2003 παρόμοιο αντικομμουνιστικό φασιστικό «Μνημόνιο» με τίτλο «Καταδίκη τον ολοκληρωτικού κομμουνισμού», το οποίο προώθησε στο γραφείο της Κοινοβουλευτικής Συνέλευσης του Συμβουλίου της Ευρώπης από την οποία απαιτούσε «καταδίκη του ολοκληρωτικού κομμουνισμού», και το οποίο τελικά ψηφίστηκε στο 16ο συνέδριο, που συνήλθε στις 4-5 Φλεβάρη του 2004, με παρόντες βουλευτές της ΝΔ και τον ίδιο τον Καραμανλή(αντιπρόεδρο, τότε, του ΕΛΚ) και

γ) από το ότι ο Franco Frattini της Forza Italia (κόμμα τον Ιταλού αρχικαραγκιόζη Μπερλουσκόνι), ηγετικό στέλεχος του ΕΛΚ και υπεύθυνος για ζητήματα ασφάλειας της ΕΕ, είχε προσπαθήσει να απαγορέψει ακόμα και τα κομμουνιστικά σύμβολα.

Δεύτερον, παρόλο που καθημερινά δημοσιευόταν στο «Ριζοσπάστη» η διεύθυνση: Μr. Rene Van Der Linden, President of PACE, fax 0033388412776, κλπ («Ρ» 15/1/2006, σελ.29 και σε πολλά άλλα φύλλα), για να στέλνονται διαμαρτυρίες για το «Μνημόνιο», ποτέ και πουθενά ο «Ριζοσπάστης» δεν πληροφόρησε τους αναγνώστες του ότι ο υπεραντιδραστικός Βαν Ντερ Λίντεν είναι ηγετικό στέλεχος του ΕΛΚ και επιπλέον συντάκτης τον πρώτου φασιστικού αντικομμουνιστικού μνημονίου. Και σε αυτή την περίπτωση το αποσιώπησε σκόπιμα, για να μην εκθέσει, στα μάτια της εργατικής τάξης και τον λαού μας, το φασίζον ΕΛΚ, εξωραΐζοντάς το, δια της αποσιώπησης. Μάλιστα, το αποσιώπησε ακόμα και όταν ο Βαν Ντερ Λίντεν επισκέφτηκε τον Περισσό, αλλά και όταν ανακηρύχθηκε (6/2/ 2006) «Επίτιμος Δημότης» Ναυπλίου απ’ τον «Παννανπλιακό Συναγερμό» της ΝΔ (που κι αυτό το αποσιώπησε, επίτηδες, ο «Ριζοσπάστης» , μιλώντας απλά για «πλειοψηφία του Δημοτικού Συμβουλίου Ναυπλίου», « Ρ», 7/2/2006. σελ. 7).

Έτσι, η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία τον «Κ»ΚΕ(’56), με αυτή την αντιδραστική στάση εξωραϊσμού του ΕΛΚ, εξελίχτηκε, από ντόπια ασήμαντη σε διάσημη ταλαντούχα «πλύστρα» του υπεραντιδραστικού φασίζοντος Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και επιπλέον σε μεταφορέα της φασίζουσας-φασιστικής ιδεολογίας στις γραμμές τον ελληνικού αλλά και του ευρωπαϊκού προλεταριάτου, των εργαζομένων γενικά και των ευρωπαϊκών λαών, με τη μορφή της συγκάλυψης της αντιδραστικής αυτής ιδεολογίας, δηλ. φορώντας της αστικό-δημοκρατικό μανδύα και αφαιρώντας της όλα τα αποκρουστικά φασιστικά χαρακτηριστικά της, ώστε να καταστεί περισσότερο ελκυστική στην εργατική τάξη και τους λαούς. Με την ευκαιρία, πρέπει να σημειωθεί, ότι τα αντιδραστικά φασίζοντα μεγαλοαστικά κόμματα που συγκροτούν το ΕΛΚ, έχουν σχηματίσει κυβερνήσεις με ανοιχτά φασιστικά κόμματα- θαυμαστές των φασιστών εγκληματιών Μουσολίνι-Χίτλερ, όπως σε Αυστρία(Γκ. Χάιντερ), Ολλανδία, Ιταλία(Τ.Φίνι της «Εθνικής Συμμαχίας» και Ου. Μπόσι της «Λέγκας τον Βορρά») κλπ, ενώ στις τελευταίες εκλογές ο ιταλός καραγκιόζης-φίλος τον Κ.Καραμανλή, συνεργάστηκε ανοιχτά με την εγγονή τον «Ντούτσε» Αλεσσάντρα Μουσολίνι.

'Έτσι, η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ(‘56) από «οικιακή βοηθός της ΝΔ»- κατά Πάγκαλον, που ευχάριστα και όλως υπερηφάνως παραθέτει ο «Ριζοσπάστης»(29/11/2005, σελ.5)- «σκαρφάλωσε» σε υψηλότερες, πανευρωπαϊκής εμβέλειας πολυθρόνες: μετεξελίχτηκε-αναβαθμίστηκε σε «πλύστρα» φασιζουσών- φασιστικών απόψεων της ευρωπαϊκής αντίδρασης, αλλά και σε «οικιακή βοηθό» του φασίζοντος Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος.

Β. Εξωραϊσμός τον μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ

Από τις 23 Δεκέμβρη του περασμένου χρόνου, με τη δημοσίευση της καταδίκης από το Μίκη Θεοδωράκη, την Πανελλήνια Ομοσπονδία Αντιστασιακών Οργανώσεων και την ΑΔΕΔΥ, του ναζιστικής έμπνευσης αντικομμουνιστικού «Μνημονίου», από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη: παρήλασαν, μεταξύ πολλών δημοκρατικών και αντιφασιστικών οργανώσεων και προσωπικοτήτων του πολιτικού και πνευματικού κόσμου, και πολλά στελέχη του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ, ιδιαίτερα της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, που, υποτίθεται ότι έχουν, κατά την Παπαρήγα «εγκαταλείψει τον αντικομμουνισμό», και καταδίκασαν, τάχα, το αντικομμουνιστικό «Μνημόνιο» το οποίο συντάχθηκε από στέλεχος αδελφού κόμματος και ηγετικό στέλεχος του φασίζοντος ΕΛΚ. Θα αναφερθούν μόνο δύο από τις πιο κραυγαλέες περιπτώσεις φασιστοειδών, ηγετικών στελεχών, δυο μόνο από τα πιο « μυρωδάτα λουλούδια» του «μπαξέ» της ΝΔ, που παρήλασαν από τις σελίδες του «Ριζοσπάστη», και για τα οποία η σοσιαλδημοκρατική ηγεσία του «Κ»ΚΕ προσπαθεί να πείσει την εργατική τάξη και το λαό, ότι τάχα έχουν εγκαταλείψει όχι μόνο τον αντικομμουνισμό αλλά και τις φασιστικές τους αντιλήψεις: εκείνη του γνωστού μπουζουξή της ΝΔ, νομάρχη Θεσσαλονίκης Π. Ψωμιάδη και του πρώην Υπουργού Μακεδονίας-Θράκης Ν. Τσιαρτσιώνη.

Ο Π. Ψωμιάδης δεν έχει μόνο εθνικιστικές, ρατσιστικές και φασιστικές απόψεις, αλλά και ναζιστικές. Είναι ο γνωστός θαυμαστής της Χούντας, που επανειλημμένα, στο παρελθόν, έχει χαρακτηρίσει το φασιστικό στρατιωτικό πραξικόπημα των εγκληματιών συνταγματαρχών «Επανάσταση», αυτός που έχει διακηρύξει με στεντόρεια μπουζουξίδικη ναζιφασιστική φωνή ότι «'Έλληνας δε γίνεσαι, γεννιέσαι»(περίπτωση Τσενάι), που έχει πρωτοστατήσει, μαζί με τα φασιστοειδή της «Χρυσής Αυγής», σε εκδηλώσεις για το «Μεγαλέξανδρο» και που, τέλος, έχει συμμετάσχει και σε κάψιμο βιβλίων, μαζί με το θρησκόληπτο φασιστικό συρφετό της Θεσσαλονίκης (περίπτωση Μ. Ανδρουλάκη). Ο «Ριζοσπάστης» φιλοξενεί την «καταδικαστική» δήλωση Ψωμιάδη, με φωτογραφία του(«Ρ» 17/1/ 2006, σελ. 12), δίπλα σε ανάλογη τον δημάρχου Πειραιά Χρ. Αγραπίδη, και προσπαθεί να πείσει την εργατική τάξη και το λαό ότι ο Ψωμιάδης έχει τάχα «εγκαταλείψει» τις χουντοφασιστικές και ναζιφασιστικές απόψεις του και, επιπλέον, έχει εγκαταλείψει ακόμα και τον αντικομμουνισμό του. 'Ένα άλλο, απ’ τα πολλά «λουλούδια» του μοναρχοφασιστικού κόμματος της ΝΔ είναι ο Ν. Τσιαρτσιώνης, βουλευτής Κοζάνης, και τότε Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης. Ο «Ριζοσπάστης» , σε σημείωμά του με τίτλο «Συνάντηση του Υπουργού Μακεδονίας-Θράκης με αντιπροσωπεία της ΚΟΘ», μας πληροφορεί: «την αντίθεσή του με το αντικομμουνιστικό μνημόνιο εξέφρασε ο Ν. Τσιαρτσιώνης» («Ρ», 6/1/2006, σελ.6).

Ποιος είναι, όμως, ο Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης, που υποτίθεται ότι εκφράζει «την αντίθεσή του με το αντικομμουνιστικό Μνημόνιο»; Είναι αυτός που συμμετείχε., μόλις 1,5 μήνα πριν, ως εκπρόσωπος της αντιδραστικής κυβέρνησης Καραμανλή, στην ταγματασφαλίτικη φιέστα σε Ίμερα‑Μεσσιανή Κοζάνης (27 Νοέμβρη 2005), για να «τιμηθούν» οι συνεργάτες των Γερμανών καταχτητών ΠΑΟτζήδες που σκοτώθηκαν σε μάχη του ΕΛΑΣ (26 Νοέμβρη 1944) με τους Γερμανούς και τους συνεργάτες τους ΠΑΟτζήδες, για την απελευθέρωση της πόλης της Κοζάνης. Σ’ αυτή την ταγματασφαλίτικη φιέστα- και όχι στις γνωστές μοναρχοφασιστικές φιέστες κατά των «κομμουνιστοσυμμοριτών»- είχε προσκαλέσει η κυβέρνηση Καραμανλή και τους αντιστασιακούς του χρουστσωφικού «Κ»ΚΕ(‘56)(«Ρ», 4/12/2005, σελ.19), οι οποίοι, βέβαια, δεν συμμετείχαν. Μήπως, όμως, ο Ν. Τσιαρτσιώνης είχε προσκαλέσει στην ταγματασφαλίτικη φιέστα στα Ίμερα-Μεσσιανή και τα «ηρωικά παιδιά» των Χρουστσώφ-Μπρέζνιεφ της Κομματικής Οργάνωσης Θεσσαλονίκης του «Κ»ΚΕ(‘56) και δεν το γνωρίζουμε; (Η αντιπροσωπεία αποτελούνταν από τους «Θ. Κωνσταντινίδη, μέλος του ΠΓ της ΚΕ, Κ. Αβραμόπουλο, Γραμματέα της ΚΟΘ και μέλος της ΚΕ και Άγγελο Τζέκη, βουλευτή του ΚΚΕ»)

Παρόλο που η «σοδιά» του «Ριζοσπάστη», ιδιαίτερα όσον αφορά τους βουλευτές της ΝΔ, δεν ήταν και τόσο μεγάλη, η εφημερίδα του «Κ»ΚΕ(‘56) μετατράπηκε, σε πολλές περιπτώσεις, σε βήμα έκφρασης αντικομμουνιστικών και φασιστικών απόψεων, όπως στην περίπτωση του Χρήστου Γούδη, γιου φασίστα αξιωματικού τής Χωροφυλακής, που «μετείχε ενεργά στην εμφύλια σύρραξη » (Γούδης: «στην Ελλάδα, η προσπάθεια επιβολής του κομμουνισμού κατά τη χαώδη μετακατοχική περίοδο οδήγησε τη χώρα μας σε έναν αδελφοκτόνο εμφύλιο, που όλοι μας θέλουμε να ξεχάσουμε», «Πράξεις μεγαλείου και πράξεις αθλιότητας που συνέβησαν εκείνη την περίοδο και από τις δύο πλευρές», κλπ κλπ «Ρ» 27/1/2006, σελ.10), του Α. Κράτσα, κλπ (Α.Κράτσας: «όπου γίνανε εγκλήματα, όπου γίνανε καταδίκες, αυτά πρέπει να καταδικαστούν» , κλπ, «Ρ», 8/1/2006, σελ.5)

Όμως, παρά το γεγονός ότι η Παπαρήγα διαψεύδεται στην αντιδραστική της προσπάθεια να σερβίρει τη ΝΔ με νέο προσωπείο, όχι μόνο από το μόνιμο αντικομμουνισμό της κρατικής νεοδημοκρατικής κυβερνητικής τηλεόρασης, απ’ τη συμμετοχή στελεχών της ΝΔ στις μοναρχοφασιστικές «αντισυμμοριακές»φιέστες σε Γράμμο-Βίτσι-Κόνιτσα, αλλά, επιπλέον, προπαντός, απ’ την επίσημη συμμετοχή της ΝΔ στις ταγματασφαλίτικες φιέστες, προς τιμήν των ΠΑΟτζήδων συνεργατών των κατακτητών, σε Ίμερα-Μεσσιανή Κοζάνης(27/11/2005) και στο χωριό Τριάδα Σερρών («Ελευθεροτυπία» 10/12/2005, σελ.74), μα και από μια τελευταία εκδήλωση «χυδαίου αντικομμουνισμού»*, όπως υποχρεώνεται να παραδεχτεί και ο «Ριζοσπάστης»(«Ρ»,31/3/ 2006,σελ1,3 και 31), συνεχίζει τις εντατικές της προπονήσεις στον άθλιο προδοτικό ρόλο της «πλύστρας» των μοναρχοφασιστικών απόψεων της ΝΔ και του ταγματασφαλίτικου παρελθόντος της, δηλώνοντας: «σκεφτείτε, όλα τα φιλελεύθερα-νεοφιλελεύθερα κόμματα υπερψήφισαν και εξαιρέθηκε η ΝΔ. Αυτό, νομίζω, είναι θετικό για τον τόπο»(«Ρ»,28/1/2006, σελ.7). Επιπλέον, ισχυρίζεται. η Παπαρήγα ότι το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ «απορρίπτουν τον αντικομμουνισμό».

Πέρα από τα παραπάνω, προβάλλει ένα εύλογο ερώτημα που πρέπει να απαντηθεί: τι κρύβεται πολιτικά πίσω από την επίσκεψη της Παπαρήγα στον Καραμανλή (11/1/2006) και τη μεταξύ τους συμφωνία να μην ψηφίσει η ΝΔ το αντικομμουνιστικό «Μνημόνιο» και για ποιους γενικότερους και ειδικότερους λόγους κράτησε η ΝΔ αυτή τη στάση, παρόλο που την πρωτοβουλία συγγραφής-κατάθεσης του φασιστικού λίβελου είχε το ΕΛΚ, μέλος τον οποίον είναι και η ίδια; Τέσσερις ήταν οι κυριότεροι εσωτερικοί λόγοι:

Ο πρώτος σχετίζεται με τη γενικότερη και μόνιμη αντιδραστική πολιτική της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ(‘56) συγκάλυψης του μοναρχοφασιστικού χαρακτήρα της ΝΔ και προπαγάνδισής της στο λαό ως κόμματος «δημοκρατικού»,κόμματος, μάλιστα, που έχει αποβάλλει και τον «ακραίο αντικομμουνισμό». Και η τωρινή στάση της ηγεσίας του «Κ»ΚΕ(‘56), με αφορμή το αντικομμουνιστικό «Μνημόνιο» επιβεβαιώνει τη συνέχιση αυτής της προδοτικής πολιτικής.

Ο δεύτερος σχετίζεται με την τωρινή πορεία της ταξικής πάλης και με την ανάγκη να περάσουν τα μέτρα τον Κεφαλαίου σε βάρος της εργατικής τάξης και, γενικότερα, των εργαζομένων, πράγμα που προΰποθέτει τη στήριξη της κυβέρνησης της ΝΔ, εκ μέρους της ηγεσίας τον «Κ»ΚΕ(‘56)- αυτό ακριβώς απαιτεί φορτικά αυτή τη στιγμή ο ΣΕΒ από τους υπηρέτες του σοσιαλδημοκράτες ηγέτες. Ο τρίτος σχετίζεται με το γενικότερα στρατηγικό στόχο τους ΣΕΒ να κερδίσει και τις επόμενες βουλευτικές εκλογές το μοναρχοφασιστικό κόμμα της ΝΔ, στόχος που για να επιτευχθεί απαιτεί οπωσδήποτε τη στήριξη από το «Κ»ΚΕ('56).

Ο τέταρτος και τελευταίος λόγος σχετίζεται με τις επικείμενες δημοτικές-νομαρχιακές εκλογές και την αλληλοϋποστήριξη-συνεργασία μεταξύ ΝΔ-«Κ»ΚΕ('56).Επιβεβαιώνεται εκ νέου η μυστική συμφωνία των δύο κομμάτων να αλληλοϋποστηριχτούν στο δεύτερο γύρο, παρά τις όποιες παραπλανητικές διαψεύσεις.

Δικαιολογημένα, λοιπόν, η Παπαρήγα δήλωνε ότι «είναι θετικό για τον τόπο» η στάση της ΝΔ, εννοώντας, όμως, με αυτό, τα συμφέροντα του ντόπιου μεγάλου κεφαλαίου και όχι εκείνα της εργατικής τάξης.

Φιλοκυβερνητική εφημερίδα, απόσπασμα της οποίας παραθέτει ο «Ριζοσπάστης»- αφού, πρώτα, προσπαθεί να διασκεδάσει τις αρνητικές εντυπώσεις, μιλώντας για «ευφάνταστο συντάκτη- δεν διστάζει να ομολογήσει ανοιχτά αυτή τη συνεργασία: «η συγκεκριμένη εξέλιξη αποτελεί τη βάση μιας ευρύτερης συνεργασίας της ΝΔ και τον ΚΚΕ στις επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, κάτι που αποτελεί κοινό μυστικό...»(«Ρ»,13/1/2006, σελ.4). Ενώ, στα αποκαλυπτικότατα άρθρα-σχόλια, «για 2η συνεχή μέρα», του αντιδραστικού δημοσιογράφου Μ. Κωττάκη στην «Απογευματινή», που απηχεί τις πραγματικές θέσεις της ΝΔ: «σε επίπεδο τακτικής η ΝΔ έχει ένα πρόβλημα: αν υπερψηφίσει το κείμενο, βάζει σε κίνδυνο τις καλές σχέσεις της με το ΚΚΕ, το οποίο την αντιπολιτεύεται σφοδρά, αλλά έντιμα...Βεβαίως, δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η μεγάλη πλειοψηφία της βάσης της ΝΔ θα ήθελε να υπερψηφιστεί ένα κείμενο καταδίκης τον υπαρκτού σοσιαλισμού...από ιστορικής απόψεως είναι σωστή η καταδίκη τον κομμουνισμού, ειδικώς για όσα έγιναν επί Στάλιν εις βάρος εκατομμυρίων αντιφρονούντων. Από πολιτική άποψη δεν ξέρω.» , ο «Ριζοσπάστης» αντιδρά ανησυχώντας έντονα για την κατάσταση στο χώρο της Δεξιάς και τη τάση του Τύπου της, μα και ταυτόχρονα προειδοποιεί να μην «χαλάσει η σούπα» της αντιδραστικής συνεργασίας «Κ»ΚΕ('56)-ΝΔ, διερωτώμενος: «Πού το πάνε;» («Ρ»,11/1/2006, σελ.2)

Σχετικά με το αντικομμουνιστικό φασιστικό «Μνημόνιο», στόχος του είναι η καταδίκη τον σοσιαλισμού της εποχής των Λένιν-Στάλιν, και επιπλέον, η έναρξη διώξεων σε βάρος όχι μόνο των κομμουνιστικών αλλά και των αντιφασιστικών και αντιμπεριαλιστικών δυνάμεων. Βέβαια, η καταδίκη του σοσιαλισμού της εποχής του Στάλιν είναι γνωστό ότι αποτελεί κοινό στόχο τόσο της καπιταλιστικής-ιμπεριαλιστικής αντίδρασης, όσο και των χρουστσωφικών ρεβιζιονιστών των «Κ»ΚΕ('56)-ΣΥΝ, που πρωτοστάτησαν στην κατασυκοφάντηση και δυσφήμηση του σοσιαλισμού με τα περί «εγκλημάτων» κλπ κλπ.

Από αυτή την άποψη, υπήρξε άκρως χαρακτηριστική η στάση του «Κ»ΚΕ('56), όταν σε μια εκπομπή του δημοσιογράφου Λοβέρδου στο ΑLΤΕR(Δευτέρα βράδυ, 19/12/2005), με τους Ο. Κολοζώφ- Καρατζαφέρη-Τσιτουρίδη-Α.Λοβέρδο, στην αντικομμουνιστική φασιστική επίθεση του χουντοφασίστα Τσιτουρίδη(ΝΔ) ότι τα δήθεν «εγκλήματα του Στάλιν καταδικάστηκαν από όλους», ο λακές του κεφαλαίου Ορέστης Κολοζώφ («Κ»ΚΕ('56)) δεν απάντησε, συμφωνώντας, προφανώς, μαζί του.

Τέλος, σχετικά με την αφίσα που τύπωσε η ηγεσία του «Κ»ΚΕ(‘56), με αφορμή το αντικομμουνιστικό φασιστικό «Μνημόνιο», με τη φωτογραφία του Ν. Μπελογιάννη και κείμενο: «"ΔΗΛΩΣΗ ΜΕΤΑΝΟΙΑΣ" στον ιμπεριαλισμό το ΚΚΕ δεν υπογράφει» , θα σημειώναμε ότι πρόκειται απλά για δημαγωγία και πολιτική απάτη, γιατί: πρώτο, η σημερινή χρουστσωφική σοσιαλδημοκρατική ηγεσία και το κόμμα της καθοδηγείται από το χρουστσωφικό ρεβιζιονισμό και, επομένως, δεν έχει καμία σχέση με τον ήρωα Νίκο Μπελογιάννη, που καθοδηγούνταν στη δράση τον από τον επαναστατικό μαρξισμό, δηλ. το λενινισμό-σταλινισμό, και το ζαχαριαδικό ΚΚΕ(1918-55), και ο οποίος πράγματι δεν υπέγραψε δήλωση στους καπιταλιστές-ιμπεριαλιστές. Δεύτερο, η ηγεσία των Κολιγιάννη-Παρτσαλίδη- Φλωράκη υπόγραψε δήλωση στους καπιταλιστές ήδη από το 1956, όταν ακολούθησε­-ακολουθεί το σοσιαλδημοκρατικό δρόμο τον αντεπαναστατικού χρουστσωφικού ρεβιζιονισμού. Τρίτο, η ηγεσία των Φλωράκη-Φαράκου-Παπαρήγα, υπέγραψε, φαρδιά-πλατιά, και δεύτερη δήλωση υποταγής στο ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, τον Οκτώβρη τον 1974, που την κατέθεσε στον Άρειο Πάγο, υπογραμμένη από το Χ. Φλωράκη. Αντί να επιλέξουν και διασύρουν το Ν. Μπελογιάννη, παρουσιάζοντάς τον ως οπαδό της σοσιαλδημοκρατικής τους χρουστσωφικής πολιτικής, θα έπρατταν καλύτερα αν δημοσίευαν δύο συλλογικές φωτογραφίες της ΚΕ: μια της ηγεσίας Φλωράκη και μια της ηγεσίας Παπαρήγα, αναδημοσιεύοντας, από κάτω, σε φωτοτυπία, την επαίσχυντη δήλωση του 1974 στον Άρειο Πάγο. Μόνο αυτό ανταποκρίνεται στη σοσιαλδημοκρατική τους γραμμή, οπότε οι επαναστάτες κομμουνιστές σταλινιστές δεν θα είχαν λόγο να τους κατηγορήσουν για διασυρμό του ήρωα Νίκού Μπελογιάννη, δημαγωγία και πολιτική απάτη.

*Να και μια από τις τελευταίες, ανάμεσα σε πολλές άλλες, περιπτώσεις «χυδαίου αντικομμουνισμού» της ΝΔ αλλά και μοναρχοφασιστικής προπαγάνδας, που δεν δέχεται ο «Ριζοσπάστης», όπως αυτή που είδε το φως της δημοσιότητας, ακόμα και στο «Ριζοσπάστη». Την ώρα, λοιπόν, που η Παπαρήγα εξωραΐζει το μοναρχοφασιστικό χαρακτήρα της ΝΔ και το ταγματασφαλίτικο παρελθόν και το παρόν της, η «ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΗ ΝΑΥΤΙΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΚΗ ΕΓΚΥΚΛΟΠΑΙΔΕΙΑ», που «εκδίδεται υπό την αιγίδα του ΥΠΟΥΡΓΕΙΟΥ ΕΘΝΙΚΗΣ ΑΜΥΝΑΣ, επί Υπουργίας του κ. Σπήλιου Σπηλιωτόπουλου», στο λήμμα «κομμουνιστοσυμμορίτης», κάνει όχι μόνο «χυδαίο αντικομμουνισμό», αλλά και της πιο χονδροειδούς μορφής μοναρχοφασιστική προπαγάνδα: «Κομμουνιστοσυμμορίτης: Μετά την αποτυχία του Κομμουνιστικού Κόμματος να καταλάβει με τα όπλα το Δεκέμβριο του 1944, οι κομμουνιστές ανέλαβαν νέα, καλύτερα οργανωμένη προσπάθεια.

Αφού εκπαιδεύτηκαν, καθοδηγήθηκαν και εξοπλίστηκαν στα γειτονικά βόρεια κράτη, άρχισαν από το έτος 1946, να εισβάλουν στο Ελληνικό έδαφος κατά ομάδες και να προσβάλλουν τα χωριά και να λυμαίνονται την ύπαιθρο.

Η δράση τους περιλάμβανε:
Συστηματική λεηλασία και καταστροφή κτισμάτων και κοινωφελών έργων.
Διαρπαγή ζώων και υποζυγίων.
Λεηλασία ή εμπρησμό της γεωργικής και γενικά της εθνικής παραγωγής.
Βίαιη απαγωγή για στρατολόγηση.
Λόγω της παραπάνω δράσης τους, τους δόθηκε το όνομα συμμορίες και στους ενταγμένους σε αυτές συμμορίτες. Επειδή δε τα μέλη τους ανήκαν στο Κομμουνιστικό Κόμμα, το πλήρες και ακριβές όνομα που τους δόθηκε ήταν «κομμουνιστοσυμμορίτες(Κ.Σ.)»

Αρ. Φύλ. 226 15-30 Απρίλη 2006