Σε μια συζήτηση που είχε ο Ζούκωφ με τον Στάλιν στις 08.03.1945 στο Κρεμλίνο, τον ρώτησε: «Σύντροφε Στάλιν από καιρό ήθελα να μάθω για το γιο σας τον Γιάκωβο, δε έχετε καμιά είδηση για την τύχη του; Και ύστερα από αρκετή σιωπή ο Στάλιν με πνιγμένη φωνή απάντησε: Δεν θα ξεφύγει την αιχμαλωσία ο Γιάκωβ. Θα τον σκοτώσουν οι φονιάδες. Τον κρατάνε απομονωμένο για ν' αποκηρύξει την Πατρίδα του. Όχι! Ο Γιάκωβ θα προτιμήσει οποιοδήποτε θάνατο από την προδοσία. Υπέφερε πολύ εκείνη τη μέρα και ούτε που άγγιξε το φαγητό του».
Οι Γερμανοί, μέσον του Σουηδικού Ερυθρού Σταυρού, ενεργούσαν να ανταλλάξουν τον Γιάκωβ (που πιάστηκε αιχμάλωτος σε αφασία,το πιθανότερο είναι ότι το απήγαγαν γερμανοί με τη βοήθεια ρώσων πραχτόρων) με έναν γερμανό Στρατάρχη.
Ο καθένας θα περίμενε πως ο Στάλιν θα δέχονταν την ιδανική «προσφορά». Και εδώ φάνηκε για άλλη μια φορά, σ' όλη της την έκταση η ανωτερότητα του Στάλιν σαν αρχηγού και ηγέτη που στάθηκε πάνω από την ιδιότητα του Πατέρα και τον ανέβασε ακόμα πιο ψηλά στη συνείδηση του στρατού μα και του λαού.
Απαντώντας ο Στάλιν είπε: «Εγώ δεν ανταλλάσσω στρατάρχη με στρατιώτη». Και οι γερμανοί τον εκτέλεσαν. Ποιος από τους αστούς ή τους ρεβιζιονιστές ηγέτες δεν θα εκμεταλλεύονταν μια τέτοια ευκαιρία για να σώσει το παιδί του; Ποιος δικτάτορας και ποιος πρωθυπουργός ως τώρα εκτός από τους πραγματικούς έστειλε τα παιδιά του στην πρώτη γραμμή;
ΓΙΑΝΝΗΣ Β. ΚΑΡΑΣΤΑΘΗΣ: «Ενάντια στην αντισταλινική-αντικομμουνιστική υστερία»
(Αθήνα 1993), σελ. 254-255.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου